Wandelen op het Graafschapspad.

Inleiding:

In het voorjaar van 2024 gingen Sven, René, David en Jan weer eens een paar dagen op stap. De keuze viel op het Graafschapspad. David schoof pas vrijdagavond aan, maar dat mocht de pret verder niet drukken: het waren drie prachtige dagen.
Nog geen jaar later liepen ze, wederom in drie dagen, het resterende deel van de route, alleen nu tegen de richting in, waardoor ze beide keren van Mariënvelde naar Zutphen liepen. Hieronder volgt het reisverslag van die twee lange weekenden.

Dag 1

(vrijdag 28 juni 2024)

15 km

WAU gaat zowaar weer eens een paar dagen wandelen. David zal pas vrijdagavond aanschuiven, maar Sven, René en Jan gaan vrijdagochtend al weg. De weersvooruitzichten zijn perfect. Sven en ik nemen de trein naar Breda en reizen via Den Bosch naar Zutphen. We missen onze aansluiting. In Den Bosch komt René erbij en in Zutphen hebben we een half uur om over te stappen. Tijd voor een broodje. We lopen naar de supermarkt en een stel pubers biedt ons een ijsje aan. Lekker hoor! Dan de trein naar Ruurlo en dan tenslotte de buurtbus naar Mariënvelde: het startpunt van onze wandeling.
We volgen de geelrode merktekens van het Graafschapspad en slingeren door het landschap. Veel asfalt.

Het eerste deel van de route gaat veel over asfalt.

Eerlijk gezegd niet heel veel hoogtepunten de eerste twee uur, behalve een vennetje. Bij kasteel Slangenberg komt het Pieterpad er voor de rest van de dag bij. Een prachtig kasteel en ook een prima plek voor koffie met appeltaart.

Kasteel Slangenberg.

De route wordt mooier. Nog een uurtje naar de camping van Wrange. Langs een beek en vooral onverhard. De laatste kilometers zijn een stuk mooier dan de eerste van vandaag.
Tent opzetten, maar wel op een minder scheef plekje dan eerst werd aangewezen. Dure camping. Eerst maar eens een biertje voor we gaan douchen en eten. Maar niet met je voeten op tafel.

Tentje bouwen.

Net als we ons eten op hebben arriveert David. Fijn om weer compleet te zijn! Tot een uur of twaalf zitten we met een biertje op het terras en duiken dan al snel de tent in. Tegen alle verwachtingen in maken we het niet laat en hebben weinig gedronken.

Dag 2

(zaterdag 29 juni 2024)

32 km

Slecht geslapen, vooral door de warmte. Omdat de broodjes er pas om half negen zijn doen we rustig aan. Nadat alles is ingepakt en we hebben ontbeten lopen we de camping af en gaan richting Doetinchem. Al snel de rand van de stad en de Vijverberg. Doetinchem zelf kan ons niet bekoren en ook de wafels op het terras zijn niet echt geweldig. De temperatuur loopt inmiddels flink op en het wordt een plakkerige dag.

Net na Doetinchem.

Na de stad wat meer bos en veel onverhard. Na een kilometer of acht tijd voor een broodje uit de rugzak en al snel lopen we weer verder. In Hoog-Keppel een mooi kerkje en zo lopen we via Drempt naar Doesburg. Dat laatste is wel een mooi stadje. Eerst over de stadswallen door het groen en dan door de prachtige oude stad.

Tijd voor een pauze.

Op het terras van de oudste kroeg van Nederland (Sven en ik waren hier ook een paar jaar geleden tijdens onze wandeling op het Hanzestedenpad) en dan langs de IJssel, of beter gezegd: het Zwarte Schaar, naar het noorden. De route hier is echt een hoogtepunt. Over de kronkelende dijk langs het water. Ik heb hier vaker gelopen en gefietst, maar kom er graag weer terug.

Op de IJsseldijk.

Na een paar kilometer een terras en tijd om te eten. Tegen alle verwachtingen in gaat het regenen. Het eten is niet heel goed, de bediening wel. We blijven zitten tot het restaurant dicht gaat en gaan dan de tent opzetten in de jachthaven er tegenover. Gelukkig is het weer droog. De boerencamping uit het routeboekje die een paar honderd meter verderop zou zitten bestaat inmiddels niet meer. Enfin, de tent staat en we doen nog een afzakkertje in de tent. Net als we allemaal tanden hebben gepoetst en de tent in willen gaan begint het weer te regenen. Goed getimed.

Dag 3

(zondag 30 juni 2024)

22 km

Het lijkt de hele nacht geregend te hebben, maar niet heel hard. Om een uur of zeven zijn we allemaal wakker, maar besluiten nog even te wachten met afbreken omdat het over een uurtje droog lijkt te gaan worden.

Aan het ontbijt. Van links naar rechts: David, Sven, Jan en René.

We gaan daarom eerst ontbijten onder de overkapping van het restaurant waar we gisteren gegeten hebben en dan pas alles inpakken en opruimen. Het is dan inderdaad droog.
Iets later dan verwacht lopen we weer over de dijk langs de IJssel. Sven loopt, net als gisteren, zonder bepakking: hij heeft een blessure aan z’n schouder. De dijk is verhard en het landschap één van de mooiste die we kennen in Nederland. Af en toe (race)fietsers en een enkele wandelaar, maar heel druk is het (nog?) niet.

De route blijft de moeite waard.

In Bronkhorst, het kleinste stadje van Nederland met 160 inwoners, tijd voor koffie met appeltaart. Wat een plaat(s)je! Het onverharde lusje daarvoor blijkt toch logischer dan gedacht. Dan met de pont naar de overkant. De pont is te koop. Zowel de route als het reisgezelschap zijn en blijven de moeite meer dan waard.

De pont net na Bronkhorst.

Vlak voor Zutphen een grote brug over en na nog een stukje langs de IJssel de stad zelf. Ook Zutphen is mooi.

Bijna in Zutphen.

Het is inmiddels twee uur geweest en we hebben trek. Erg lang wachten op een broodje op het terras, maar het is in elk geval een lekker en versgebakken broodje!
Naar het station en dan de stoptrein richting Nijmegen en Arnhem. In Velp nemen we afscheid van David en Sven en ik pakken in Arnhem de trein naar Utrecht en later Rotterdam om zo rond half zes thuis te zijn. Ook leuk!
Vrienden bedankt! Ik heb weer erg genoten! Hopelijk kunnen we dit pad sneller afronden dan het Drenthepad destijds!

Dag 1 (4)

(vrijdag 4 april 2025)

16 km

Het gaat echt gebeuren: binnen een jaar gaan we met WAU het Graafschapspad afronden! Onder een heerlijk zonnetje fiets ik naar het station om iets over negenen de trein richting Utrecht te pakken. Met twee overstappen, waarbij we in Arnhem compleet zijn en Sven een wereldrecord snelplassen verbreekt, zijn we rond half twaalf in Varsseveld om onze belbus naar Mariënvelde te pakken. De chauffeur heeft er zin in en zet ons af op hetzelfde startpunt als de vorige keer. Wel een verschil: we lopen nu het pad de andere kant op om zo naar Zutphen te gaan. Het pad loopt rond.
De eerste kilometers zijn wat saai: asfalt en grote strakke weilanden. Gelukkig na een paar kilometer wat meer onverhard en afwisselender. Het weer en de gesprekken zijn constant de moeite waard.

Soms lopen we onverhard.

Rond een uur of half drie dan toch Ruurlo. Tijd voor lunch. We hebben best trek gekregen. Lekker broodje en een veel te groot ijsje. Naar Borculo een stuk mooiere route door een coulisselandschap. Het museum onderweg en de Slinge zijn een hoogtepunt. Dan nog een paar kilometer naar de camping.

En soms lopen we verhard.

Een erg gastvrij onthaal met koffie en we mogen tuinstoelen uit de algemene ruimte gebruiken.Als de tent staat en we wat gedronken hebben lopen we even naar het centrum om boodschappen te doen. Kaas, stokbrood, chips, bier en wijn. Nog even een biertje met bitterballen op een terras om dan bij de tent een deuk te gaan slaan in de boodschappen.
Het wordt een lange en mooie avond.

Dag 2 (5)

(zaterdag 5 april 2025)

25 km

Uitslapen is er niet bij in dit gezelschap, maar we blijven tot tegen achten in de tent liggen om niet al te vroeg in het dorp te zijn. We moeten immers nog ontbijten en voor negenen zal er ongetwijfeld nog niets open zijn. Alles opruimen en inpakken en dan via de gemarkeerde route naar Borculo. Een mooiere dan de kortste! Borculo kent niet alleen een sterrenrestaurant met een menukaart om van te kwijlen, maar ook bijvoorbeeld een prachtige watermolen en dito panden.

De watermolen van Borculo.

Ontbijten bij de Hema en dan het stadje uit. De route bestaat vooral uit hoogtepunten vandaag. Kilometers slingeren door een soms wat meer natuurlijk en soms wat meer cultuurlandschap. We kruisen de Slinge en lopen over prachtige eikenlanen. Uiteindelijk komen we in Barchem, waar we bij de bakker op een terras een koffie met gebak nuttigen. Uit de wind gaan de lange mouwen uit, maar verder blijven ze de hele dag aan. Het is weer een zonnige dag, maar wel wat winderiger en een stuk minder warm dan gisteren.
De Lochemse Berg is van verre zichtbaar, maar niet heel hoog. Zouden ze dit in het buitenland nu ook een berg noemen of vinden ze dat we hier last hebben van een Calimero-complex of grootheidswaanzin? Door het bos met veel jong groen. Uiteindelijk via een villawijk het centrum van Lochem. Lunchen op een terras, waarbij we gevoelsmatig bijna bevriezen als we in de schaduw komen te zitten.

Heerlijk wandelen hier.

Een grote vistrap en dan het kanaal over. Havezathe is een volgend hoogtepunt. Nog wat meer bos en dat wat meer open gebied. In Laren komt het Pieterpad erbij voor een paar honderd meter. Veel andere rugzaklopers hier. We eindigen op hetzelfde terras als vier jaar geleden. Even een drankje gedaan, boodschappen gehaald, een ijsje gegeten en dan nog een klein stukje naar de camping, net buiten de route.
We zetten de tent op en willen dan de brander starten om te koken. Helaas heeft die kuren. Uiteindelijk weet David (wie anders?) de brander toch aan de praat te krijgen en eten we zoals gepland onze pastamaaltijd. Met dank aan kok Sven en hulpkok René lekker gegeten.

Op de camping.

Als alles op is gaan we al snel naar een soort gemeenschappelijke ruimte op de camping, waar wat stoelen, een tafel en een bank staan. Op ons gemak drinken we een biertje, eten wat chips en luisteren tijdens het kletsen naar mooie muziek. David gaat vrij vroeg naar bed, Sven maakt het ook niet laat en René en ik nemen toch nog maar een afzakkertje voor we tegen enen ook gaan slapen.

Dag 3 (6)

(zondag 6 april 2025)

20 km

Net zo zonnig en onbewolkt als de afgelopen dagen en mede daardoor staan we vroeg op. Net na half negen lopen we de camping af. Het is wel weer een stuk kouder dan gisteren, dus de softshells gaan aan en pas laat weer uit.
Al vrij snel zitten we weer op route. De eerste kilometers zijn niet de mooiste, maar lelijk is het ook niet. Na het kruisen van een spoorlijn en kanaal zijn we in een uurtje bij een groot hotel. Vroeger een ziekenhuis, nu een prima plek voor koffie met appeltaart. Logistiek eigenlijk erg vroeg voor een stop, maar we durven er niet op te gokken dat de horeca in Almen al open is. Achteraf bleek dat wel zo te zijn.

Het heeft al weken niet geregend.

De kilometers daarna weer een hoogtepunt. Slingeren over een onverhard en kronkelend pad langs de Berkel. Almen is ook al een plaatje. Veel wandelaars vandaag. De route is er naar. Echt zo’n wandeldag die helemaal klopt. Veel onverhard lopen. Langs een kasteel (van de achterkant een stuk mooier dan de voorkant naar mijn bescheiden mening) en dan weer langs de Berkel Zutphen in. Meestal loop je een stad een stuk lelijker in.

Zutphen

In de stad zelf min of meer langs de restanten van een oude stadsmuur en dan het grote plein. We zijn rond, het Graafschapspad is afgerond! Tijd om te lunchen in de horeca en dan richting station. David op Dieren eruit, Sven en ik op Arnhem en René blijft zitten tot Den Bosch in de trein. Vrienden bedankt! Het waren drie prachtige dagen!

Terug naar hikes in Nederland.

Terug naar (wandel) vakanties.