Een aantal jaren geleden waren Hanneke en Jan in
Noorwegen en Zweden op vakantie. Eén van de dingen die ze daar gedaan hebben
was een meerdaagse kanotocht
in een verlaten gebied. 's Avonds wild-kamperen en
kampvuur stoken. Geweldig leuk en voor herhaling vatbaar. In de zomer van
1997 gingen ze een vergelijkbare tocht maken rond Zwolle. Weliswaar niet in een
verlaten gebied, niet wild-kamperen en geen kampvuur, maar wel ook heel erg
leuk!
Hieronder het verslag van die drie dagen.
Dag 1 |
(zaterdag 12 juli 1997) |
18 km |
Als we vanmorgen na het ontbijt de laatste spullen
hebben ingepakt pakken we de trein naar Zwolle. Deze keer niet om te lopen, maar
om te kanoën. We 'doen' eerst nog een koffie met appelgebak en dan lopen we
naar het verhuurbedrijf, waar onze gereserveerde kano al klaar ligt. We gooien
de rugzakken erin en verlaten peddelend de stad.
Al snel hebben we de slag te pakken en in een gestaag tempo varen we het Zwarte
Water af. In het begin varen er flink wat plezierbootjes, maar dat aantal neemt
snel af. We varen tussen vrij hoge oevers met polders en af en toe bomen in de
verte. Ook zien we heel veel futen en redelijk veel bloeiende bloemen.
Aan het begin van de Overijsselse Vecht houden we een korte pauze met bijna
kokende Fanta en vloeibare camembert op brood. En de zon die dat veroorzaakte
zou de hele dag bij ons blijven. Na nog een sluis, waarbij de kano uit het water
getild moest worden varen we nog een klein stukje door en vlak voor Dalfsen
mogen we, bij mensen in de tuin, de tent opzetten.
Even lijkt het eten koken te gaan mislukken (we hebben de verkeerde brander
meegenomen), maar gelukkig blijkt er nog een reservesleutel (waarmee je de
brander kunt regelen) in de rugzak te zitten, dus kunnen we toch macaroni koken.
Na nog een kopje oploskoffie en blikje Fanta wassen we ons wat en duiken daarna
de tent in.
Dag 2 |
(zondag 13 juli 1997) |
33 km |
Vanmorgen rond half negen brandt de zon ons de
tent uit en na alles ingepakt te hebben en ontbijt laten we de kano te water. We
zijn gisteren flink verbrand dus hou ik de hele dag een handdoek over m'n benen
liggen. We hebben weer een redelijk hoog tempo te pakken en al snel komen we bij
een stuw, waar we de kano weer even het water uit moeten tillen en bij de
camping daarnaast een kopje koffie drinken.
Na deze welverdiende pauze varen we verder. Op het water is het doodstil met
zelden een tegenligger. Bij Ommen varen we een stukje te ver door vanwege een
fout op de niet al te duidelijke kaart die we hebben meegekregen. Maakt niet
uit: al snel zitten we op de Regge; een mooi riviertje waar alleen kanos mogen
komen.
Aan het einde van de Regge zitten twee oversteken en bij de laatste zit een
café. Natuurlijk drinken we daar wat en gaan dan via een kanaal weer verder. We
varen nog een flink stuk door en in Lemelerveld moet de kano weer het water uit.
Het begint dan te druppen en te onweren, dus vragen we daarom de kano bij de
dokter in de tuin te mogen leggen en daarvandaan naar de camping te lopen, Geen
probleem en de dokter brengt ons zelfs met haar auto. Dat is maar goed ook: we
zijn nog maar net gearriveerd op de camping of het begint gigantisch te gieten.
Zelden zo'n grote bui gezien!
Als het ergste over is rennen we met de eigenaresse van de camping naar hun
caravan (ze kamperen op hun eigen camping bij hun eigen boerderij) en daar
krijgen we direct een kop koffie. We kletsen nog wat en ze biedt zelfs aan dat
we in de boerderij mogen slapen. Wat een gastvrijheid! Als het (bijna) droog is
besluiten we toch maar de tent op te zetten en koken weer macaroni.
Na weer een kopje oploskoffie weer vroeg naar bed.
Dag 3 |
(maandag 14 juli 1997) |
20 km |
Ook nu worden we om half negen de tent weer uitgebrand, Als we een klein
uurtje later klaar staan om te vertrekken biedt de campingeigenaresse ons aan
weer terug naar de kano te brengen. Nou, heel graag.
Even later sjouwen we de kano weer het water in en langs prachtige bloembermen
varen we de nodige kilometers. We hebben een flink aantal oversteken en wind
tegen, dus geen lichte dag vandaag.
De paar kilometer voor Zwolle is een saai stuk: hoge oevers en geen bloemen.
Gelukkig is varen door Zwolle zelf wel heel leuk: eerst langs woonboten en dan
dwars door het centrum. Heel apart om een stad vanuit een kano te zien.
Als we onze kano hebben ingeleverd drinken we eerst koffie met appelgebak en dan
per trein naar Utrecht om een hapje te eten. En na nog een korte overstap in
Rotterdam komen we weer terug in Schiedam.
Terug naar (overige) vakanties.
Terug naar (wandel) vakanties.