Inleiding:

In de zomervakantie van 2018 zijn Eljer, Jilke, Hanneke en Jan drie weken met een groepsreis naar Tanzania en Zanzibar geweest. We wilden ooit nog met de mannen op safari en omdat ze op dit moment te groot waren voor de fietskar, maar te kleine beentjes hadden om echt ver te kunnen fietsen of wandelen leek dit het uitgelezen moment. Hieronder volgt het reisverslag van die vakantie,.

Dag 1

(vrijdag 3 augustus 2018)

Half zeven op en drie kwartier later de taxi naar het station. Tijd genoeg om thuis te ontbijten. De trein brengt ons vervolgens op Schiphol. Ondanks de zomervakantie is het daar alles behalve druk en zijn we in no-time door de douane. Ruim twee uur wachten op het vliegtuig naar Kilimanjaro in Tanzania.
Ruim acht uur vliegen en Eljer en Jilke hebben meer uren naar een scherm gekeken dan de rest van het jaar bij elkaar denk ik.
We landen begin van de avond met een uur tijdsverschil en ontmoeten daar onze reisbegeleider Arno en de rest van de groep. Deze keer geen wandel- of fietsvakantie voor ons, maar een groepsreis. Bijna anderhalf uur rijden naar het hotel in Arusha. Eljer en Jilke zijn doodop, dus snel naar bed. Wij nemen nog een afzakkertje, maar gaan dan ook douchen en naar bed.

Dag 2

(zaterdag 4 augustus 2018)

Half zeven worden we gewekt. Prima ontbijtbuffet in het hotel en dan voor de eerste keer alles en iedereen de truck in. In totaal 10 kinderen, 10 volwassenen, een reisbegeleider, een kok, een hulpkok en een chauffeur. Onze eerste stop is bij de pinautomaat en supermarkt. Zelden zo'n pak geld in één keer gehaald. Dan nog een paar uur rijden door een savanne-achtig landschap met vrij veel mensen en dieren. De asfaltwegen zijn van opvallend goede kwaliteit, maar erg hard rijden we niet. Arno heeft een erg leuk spel in elkaar gedraaid, waardoor zelfs boerderijdieren spotten nog leuk is.

Voor de eerste keer de tenten opzetten en inrichten.

Op de campsite voor de eerste keer de tenten opzetten en dan tijd voor lunch. Eljer en Jilke zijn de jongste twee van de groep, maar slapen als enige kinderen alleen in een tent.
Vrij snel daarna een wandelexcursie door het dorp. Rijstvelden en bananenplantages kijken en bij de houtsnijkunstenaars langs. Voor veel kinderen is het voetballen met de lokale jeugd het hoogtepunt.

Voetballen met de plaatselijke jeugd.

Terug snel even afkoelen in het zwembad en dan eten. Smaakt best goed, vooral de verse ananas. Dan snel Eljer en Jilke naar bed. Ze zijn doodmoe. Het is dan ook alweer acht uur geweest. Hanneke en ik blijven nog wat kletsen en drinken met een aantal reisgenoten voor we ook naar bed gaan.

Dag 3

(zondag 5 augustus 2018)

Om zes uur worden we gewekt. Het is dan nog donker, maar al tijdens het ontbijt wordt het snel licht. We zitten dan ook redelijk dichtbij de evenaar. In een uurtje is iedereen klaar, maar we hoeven vandaag ook niets af te breken of in te pakken.
De nacht was vrij fris, maar overdag, zeker in de middag, wordt het vrij warm. Dat is ook een belangrijke reden om vroeg op te staan, omdat de kans op wilde dieren te zien dan een stuk groter is. En dat is ook gelijk ook het belangrijkste doel van deze dag: veel dieren zien.
In een paar minuten rijden we naar een wildpark, waar we over zandpaden opzoek gaan naar zoveel mogelijk soorten. Het park zelf bestaat uit drie delen: regenwoud, savanne en een zout meer. Het eerste stuk zien we daarom vooral vogels en apen. We zijn waarschijnlijk de eerste groep die voor een gewone duif stopt? De ijsvogel is tóch mooier :-)

ijsvogel

Al snel daarna grotere dieren: zebra's. Natuurlijk veel foto's maken. Daarna volgen de gnoes, allerlei antilopen-achtigen, een buffel en nijlpaarden. Veel kilometers leggen we niet af.

buffel

Hoogtepunt vandaag zijn toch wel de olifanten die we een paar keer zien. Letterlijk naast de kant van de weg, dus zelfs close-up foto's zijn mogelijk. Maar ook bavianen of hert-achtigen naast de truck zijn leuk en fotogeniek.

Olifant vlak naast de truck

Tegen enen rijden we het park uit, terug naar de camping. Alleen de boomklimmende leeuwen hebben we helaas niet gezien. Tijd voor lunch en snel daarna lopen we met z'n viertjes een paar honderd meter terug voor een naar het schijnt prima espresso. Prima is hier een eufemisme blijkt: het is misschien wel de lekkerste van het hele land?!

Hier moet je zijn voor de lekkerste espresso!

Voor het eten om zeven uur nog wat relaxen en zwemmen. Het zwemwater lijkt wel wat kouder dan gisteren. Toch is het lekker opfrissen en daarna de lange kleding aan. Niet alleen vanwege de temperatuur, maar ook tegen de muggen. Er komt hier malaria voor. De avondmaaltijd smaakt weer prima en als dat om acht uur op is stop ik de mannen snel in hun slaapzak. Het wordt weer een korte nacht voor ze.

Dag 4

(maandag 6 augustus 2018)

Om kwart voor zes worden we gewekt. Ondanks dat de tenten voor de eerste keer, en dan ook nog in het donker, worden afgebroken zijn we allemaal om zeven uur ingepakt en heeft iedereen ontbeten. Het wordt een lange rijdag vandaag. In eerste instantie is het bewolkt en zelfs wat miezerig als we naar 2.000 meter gaan klimmen. Doel is naar de krater van de Ngoro-Ngoro te rijden. Daar zien we weinig van het uitzicht, maar zodra we dalen breekt al snel de zon door. Ook al snel de eerste dieren: zebra's. Al snel gevolgd door diverse soorten antilopen en struisvogels.
We rijden richting Serengeti en maken een tussenstop bij een Masai-dorpje. Net Volendam. We krijgen een dans te zien, bezoeken de souvenirshop en nemen een kijkje in een huis en de school. Ik krijg er toch een wat dubbel gevoel bij: hoe authentiek is dit nog allemaal? Volgens Arno nog heel redelijk overigens.

De vrouwen van de Masai dragen vaak hele grote oorbellen.

Na nog een klein stukje rijden is het tijd voor een korte lunchstop en dan snel over de hobbelweg richting Serengeti. Zodra we de grens van het nationale park over zijn al snel een hyena en een jakhals. Karel heeft echt goede ogen! Vanwege de haast stoppen we nauwelijks, maar twee slapende leeuwen laten we ons niet ontnemen.

Twee slapende mannetjes leeuwen.

Bij de leeuwen verderop stoppen we nog maar kort. Weer een stukje verderop staat een file van jeeps en trucks: er zitten twee luipaarden in de boom. Voor veel safarigangers toch de ultime ''vangst'': het is de minstgeziene van de Big Five.

Als je zoveel jeeps ziet weet je: er zit een luipaard of leeuw in de buurt.

Daarna snel verder om net voor het donker op de camping te arriveren. Het regent helaas wat, dus snel de tent opzetten. Gelukkig helpt iedereen elkaar met opzetten en uitpakken, dus het gaat heel snel. Al snel wordt het overigens weer droog. Even ''douchen'' en wachten op het eten. Tot onze stomme verbazing stopt er een soort mobiele winkel die onder andere koude drankjes verkoopt.
Vrij lang wachten op het diner, maar ondertussen wordt er alvast een kampvuur aangestoken. Snel eten, maar Eljer en Jilke liggen toch pas om half negen in bed. Wij doen nog even een drankje bij het kampvuur voor we ook om een uur of tien de slaapzak in duiken.

Dag 5

(dinsdag 7 augustus 2018)

Kwart voor zes op. De spullen kunnen blijven staan: vannacht slapen we hier nog een nachtje. Snel ontbijten en om iets over zevenen rijden we de campsite af. Opzoek naar wild. En al snel vinden we dat. Mooie foto's van zebra's en thomsongazelles. Erg veel kilometers leggen we niet af. Overal staan dieren. Van zebramangoest tot kudde olifanten (met kleintjes!) en van krokodil tot agapornis. Niet allemaal even fotografeerbaar, maar daarom niet minder gaaf om in deze ''natuurlijke mega-dierentuin'' rond te kijken en rijden.

thomsongazelles

Een korte toiletstop op een daarvoor bestemde plek (anders: risico op 200 dollar boete) en al snel weer verder. Kort daarna het hoogtepunt van de dag: een groep jagende leeuwen. Even, zoals meestal, lijkt de jacht te mislukken. De gazelles zien de mannetjesleeuw en lijken te ontsnappen. Een jonkie springt echter de verkeerde kant op en wordt gegrepen. Al snel daarna zien we de leeuw met de prooi in z'n bek, terwijl de drie vrouwtjes maar moeten afwachten of en wanneer zij te eten krijgen. Echt heel gaaf om dit schouwspel een keer live te kunnen waarnemen! Onze gids heeft in al die jaren (en hij doet dit werk al sinds 1999) nog nooit eerder een succesvolle leeuwenjacht meegemaakt, dus dat geeft wel aan hoe bijzonder het was.
We rijden nog wat verder, zien een luipaard in een boom (met daarnaast letterlijk weer tientallen safari-jeeps), zwijnen, giraffen en andere dieren, maar zijn toch blij als we weer terug zijn op de campsite. We hebben zelf ook trek gekregen. Gelukkig staat de lunch al klaar en is er ook weer veel verse ananas. De passievrucht daarbij maakt het eigenlijk nog lekkerder.
Twee uurtjes relaxen in de schaduw en dan tijd voor de volgende game-drive. Tot mijn verbazing gaat de hele groep weer mee en er zal niemand spijt hebben gehad. Zo'n beetje elk denkbaar beest gezien, met voor mij als persoonlijk hoogtepunt een kudde olifanten in zo'n karakteristiek Afrikaans plaatje.

Voor mij één van de hoogtepunten van de dag dit moment.

Voor veel andere mensen was overigens de luipaard die uit de boom klom het hoogtepunt. En voor Hanneke de door haar gespotte serval, die naast en achter de bus liep.

luipaard

Net voor het donker rijden we de campsite weer op. Eten, mannen naar bed en bij het kampvuur nog een afzakkertje voor we de slaapzak in gaan. Een groep Engelsen maakt erg veel herrie en mede daardoor slaap ik erg slecht deze nacht.

Dag 6

(woensdag 8 augustus 2018)

Vandaag al om half zes op. Ondanks dat Eljer en Jilke zo'n twee uur slaaptekort per dag opbouwen zijn ze toch redelijk snel en zonder zeuren uit bed te krijgen. Na opruimen, inpakken en afbreken is het tijd om te ontbijten en rijden we voor zeven uur de campsite af.
In principe rijden we zonder te stoppen het park uit, maar als Hanneke een cheetah spot stoppen we vanzelfsprekend wel even. Het beest maakt de show helemaal af door ook nog een (mislukte) jaagpoging te ondernemen.

Cheetah

We verlaten de Serengeti met een zeer voldaan gevoel en rijden omhoog bij de Ngoro-Ngoro krater. Daar stappen we over op jeeps om met z'n zevenen en een chauffeur de krater (beter gezegd: caldera) in te gaan en een paar uur te gaan game-driven. Als we nog maar net beneden zijn zien we al direct jagende leeuwinnen. Nog later zien we overigens direct naast de weg (!) een slapende leeuwin liggen.

Een slapende leeuwin net naast de weg.

Ook deze rit is weer een hoogtepunt. Twee neushorens, vrij ver weg maar dichterbij dan meestal het geval is.

Zebra's zijn vaak erg fotogeniek.

Verder zebra's direct naast de weg, nijlpaarden, grote hoeveelheden gnoes, buffels, struisvogels, gazelles, kraanvogels, pelikanen en eigenlijk gewoonweg te veel soorten om op te noemen.

nijlpaarden

Aan het einde van de middag komt helaas een einde aan deze mooie dag. We rijden omhoog en dan nog een stukje over een asfaltweg (best lekker na al die wasbordwegen) naar Karatu. Daar zijn onze tentjes al door de crew opgezet, dus snel uitpakken en dan zwemmen met de mannen. Erg koud.
Nog even een biertje en dan eten. Als dat ook op is de mannen naar bed en wij nog met een drankje en een stel andere reisgenoten een paar uur buiten zitten.

Dag 7

(donderdag 9 augustus 2018)

We mogen uitslapen vandaag. Pas om negen uur ontbijt, maar om een uur of acht is vrijwel iedereen, ook wij, wakker. Vandaag een rust(ige) dag. De ochtend brengen we door met lezen, relaxen en accu’s opladen. Er is ook wifi op de campsite, zodat veel mensen in de groep helemaal gelukkig zijn.

Voor veel mensen lijkt dit  het belangrijkste deel van de vakantie.

Na de lunch lopen we met ons gezin naar het dorpje een stukje verderop. We zijn een bezienswaardigheid als blanken en worden zelfs op de foto gezet. Ook loopt er een schoolklas een stukje met ons mee als de school toevallig net uit gaat.

Markt in het dorpje.

Als we terug zijn gaan Jilke en Hanneke zwemmen en ga ik samen met Karel een stukje hardlopen. Leuk in zo'n heel ander gebied dan thuis, maar wel erg (rood) stoffig. Snel douchen en dan eten. Onze, in positieve zin bedoelde opmerking, spartaanse manier van opvoeden leidde er zelfs toe dat we deze nu ook op een ander kind uit de groep moeten toepassen en de tip krijgen daar ons werk van te maken ;-)
Als de mannen in bed liggen drinken wij nog wat, maar gaan ook vroeg naar bed. De sterrenhemel is weer heel goed te zien.

Dag 8

(vrijdag 10 augustus 2018)

We hoeven pas om half acht op te staan, maar al ruim voor die tijd zijn we wakker. Rustig aankleden en afbreken en daarna ontbijten. Laatste dingetjes in de truck en al voor negenen zijn we weer onderweg. Een korte rijdag vandaag, met ook nog een tussenstop in een vrij groot dorpje met een markt en een vrij westerse supermarkt. Lekker een ijsje eten! Het is vrij warm buiten en de weg hobbelt wat, dus Eljer wordt wagenziek, maar geeft gelukkig niet over.
We moeten nog even in de rij staan voor we Tarangine binnenrijden. Al game-drivend rijden we nog een klein stukje naar de campsite en gaan dan eerst de tenten opzetten en lunchen. Een uurtje niksen en om vier uur nog een game-drive. Dit park staat onder andere bekend van de misschien wel 1000-jaar oude baobabbomen. Echt bizar hoe dik die bomen zijn.

Tarangine is vooral bekend vanwege de oude baobabs.

Verder veel dieren met ook weer een paar nieuwe: de zeer schuwe en kleine dikdik en de trap (een vogelsoort). Verder nog een olifant met een kleintje vlak voor de truck en (rennende) gnoes en zebra's. Helaas is het geen carnaval, dus de zebra's zijn niet geel/groen, maar gewoon zwart/wit ;-).

Gnoes bij de waterpool.

Net na zonsondergang rijden we de campsite weer op. Geen hek. Wel olifanten en zebra's vlakbij. Om deze reden staan de tenten in een U-vorm en hebben we in het midden een kampvuur.

Driekleurenglansspreeuw

Het avondeten smaakt beter dan verwacht. Wel verbaas ik me er over dat niet iedereen aan tafel blijft tot we allemaal klaar zijn met eten. Enfin, opvoeden doet iedereen op z'n eigen manier en uiteindelijk komt het meestal toch goed met de meeste kinderen.
Het is nog geen half negen als de meeste mensen al naar bed zijn. Komt misschien ook wel omdat veel kinderen niet alleen in de tent durven. Wij nemen met een klein groepje nog een afzakkertje en gaan dan ook slapen.

Dag 9

(zaterdag 11 augustus 2018)

's Nachts huilende hyena’s en grazende antilopen om de tent en als we om kwart over zes opstaan lopen er giraffen rond bij de campsite.

Giraffen vlak achter de tent.

Een klein ontbijt en dan helaas de laatste echte game-drive van deze reis. Niet iedereen gaat mee. Ze missen dan nog wel de zadelbekooievaar als nieuw dier en verder vooral veel gnoes die zo mooi op een lange rij lopen, zeearenden, gieren, veel zebra's, olifanten van zeer dichtbij, giraffen en nog veel meer andere soorten.

Nog meer giraffen.

We zien geen katachtigen meer, maar het is weer een zeer interessante rit. Om een uur of tien zijn we terug.

Een rijtje gnoes.

Eerst alles inpakken en afbreken en dan brunchen. Als de vaat is gedaan (we hebben omstenbeurt corvee) en de laatste dingen zijn opgeruimd stappen we in en rijden in drie uurtjes naar het hotel in Arusha. Tussendoor nog een stop bij een supermarkt met koffietent en dan zijn we weer bij het hotel van de eerste nacht. Gelukkig hebben we weer twee kamers naast elkaar met een tussendeur.
Eerst tijd voor een biertje en dan douchen. Eljer en Jilke gaan zelfs in bad. Ze zijn zo moe dat we besluiten maar in het hotel te eten. De jongens kip met friet, wij Chinees. Nog voor het toetje brengen we ze naar bed: ze vallen om van de slaap. Dankzij de babyfoon kunnen wij nog even terug voor een toetje. Na nog een kopje oploskoffie op de kamer duiken we het ronde bed in voor een lange nacht.

Dag 10

(zondag 12 augustus 2018)

Om zeven uur is het hele gezin wakker en na een familieknuffel kleden we ons aan en gaan ontbijten. Lekker: ananas. Dan de laatste dingetjes pakken en naar de truck om de bagage af te geven. We rijden tot de lunch en zijn dan op de campsite van Moshi. Onderweg veel bebouwing en landbouw en een prima asfaltweg.
De campsite is een grasveld bij vrij luxe lodges en een zwembad. Als de tenten staan eerst lunchen. Daarna wat kleding wassen. Laten doen is ook mogelijk, maar nieuwe sokken en onderbroeken kopen zou dan goedkoper zijn geweest. Dat gaat zelfs ons te ver.
Vervolgens gaan we samen met Jacqueline, één van onze reisgenoten, een wandeling door de omgeving maken. Het is vrij warm. We slenteren wat over willekeurige zandwegen en paadjes en kijken op ons gemakkie rond. Veel bloemen en vlinders, maar ook landbouwproducten zoals mais en koffie. Door de vele bewolking zien we de Kilimanjaro helaas niet liggen. Hoogtepunt is een toevallige ontmoeting van een stel plaatselijke bewoners. Praten, vooral met handen en voeten, en een rondleiding over hun plantenkwekerij.

Op de lokale plantenkwekerij.

De meeste Latijnse namen ken ik, zodat we in elk geval elkaar nog ergens goed begrijpen. Ze hebben ook duiven, eenden, konijnen en kippen, maar tot verdriet van Jilke wordt het aaien van dieren in Tanzania ten sterkste afgeraden.

De dierenverblijven op de kwekerij.

Als we terug zijn gaat de rest van het gezin zwemmen. Ik hou het bij een espresso aan de rand van het zwembad en ga later douchen. Nog een biertje en dan eten. Dan, natuurlijk, de mannen weer naar bed. Zowaar blijven er vanavond wat meer mensen ''hangen''. We zijn niet echt moe meer blijkbaar.

Dag 11

(maandag 13 augustus 2018)

We mogen alweer uitslapen en na het ontbijt gaan we op dagexcursie. Vrijwel iedereen gaat weer mee. We rijden een vrij lang stuk. Eerste stop is bij de grotten van Chagga. Een volk wat tunnels van een paar kilometer lang groef om zich te kunnen verschuilen voor de Masai. Leuk, maar niet superspeciaal.
Nog een klein stukje rijden en dan lopen we naar een waterval. De liefhebbers mogen in het koude water zwemmen, maar er zijn niet heel veel mensen die dat doen.
Een uurtje rijden naar de koffieplantage. Niet iedereen in de groep is (meer) even gemotiveerd op dat moment. Ik verbaas me daar soms best wel een beetje over. Afrika is toch geen Nederland: dingen gaan hier toch gewoon soms anders of verwacht dan gepland?! Enfin, als we eenmaal uitgestapt zijn draait de sfeer al heel snel 100% om en komt het, beslist vooraf onverwachte, hoogtepunt van deze dag: de koffieplantage.

Zelf koffiebonen plukken.

Eerst een stukje lopen in de buitenlucht en de rust en dan krijgen we het hele proces gedemonstreerd en mogen we, en dan in het bijzonder de kinderen, actief meewerken aan alle stappen. Van het plukken van de koffiebonen tot het drinken van de koffie. De man die het hele verhaal verteld en demonstreert doet het zo leuk dat we amper door hebben dat we aan het einde niet eens onze eigen geplukte bonen drinken (tussendoor zit immers nog een drogingsproces).

Alle stappen van koffieplant tot kopje koffie in één beeld.

Nog een half uurtje terug rijden en net voor het eten zijn we terug op de campsite. Snel nog even douchen voor het eten. Ondertussen denken we de Kilimanjaro uit de wolken tevoorschijn te zien komen, maar het blijkt helaas toch een andere bergtop te zijn.
Na de maaltijd weer zo'n avond als alle andere, hoewel we deze keer nog wel wat later naar bed gaan dan gemiddeld.

Dag 12

(dinsdag 14 augustus 2018)

Half zes op. Iedereen is wel weer op tijd en heeft ontbeten als we om zeven uur wegrijden. Wat je ook vindt van deze groep: ze zijn wel altijd allemaal op tijd en behulpzaam om dat te kunnen zijn. In een paar minuten is het weer licht zo dichtbij de evenaar. Het wordt een lange rijdag. Wel, op de laatste paar kilometer na, over prima asfaltwegen. Het landschap is vrij afwisselend. Veel dorpjes en landbouw. Mais, sisal en bananen lijken hier de meest geteelde gewassen.

Van deze bladeren maakt men sisal.

In totaal hebben we slechts twee echte stops met een toilet en koffie of cola, maar de lunchpakketjes worden over het algemeen in de rijdende truck opgegeten. De laatste paar uur gaan we door de bergen omhoog. Groen en vrij vochtig. Tot onze vreugde zien we vlak voor het kampterrein de zeldzame franjeaap.
De campsite ligt erg mooi met terrassen. Toch kiezen een paar gezinnen ervoor de meerprijs voor een huisje te betalen. Wij zetten echter gewoon de tentjes op en gaan daarna snel douchen. Wel warm, niet veel water. Het is vrij fris op deze hoogte, dus voor het eerst deze reis gaan de jassen aan. Tot vreugde van Jilke wordt ons een kameleon aangewezen en even later loopt het dier zelfs over z'n arm en hoofd.

De wens van Jilke om een kameleon te zien is verwezenlijkt.

Nog even wachten en dan is het weer tijd voor popcorn en de avondmaaltijd. Daarna de mannen naar bed en wij nog even met een biertje bij het kampvuur.

Dag 13

(woensdag 15 augustus 2018)

Uitslapen en om negen uur ontbijten. Het is bewolkt, maar het blijft de hele dag droog. Wel gaat de jas weer aan. Na het ontbijt gaan we met z'n vieren een flink stuk wandelen. De meegekregen routebeschrijving is niet echt duidelijk, maar dat mag de pret verder niet drukken. We lopen een stuk door het regenwoud omhoog en als het pad doodloopt keren we gewoon weer om.

Lopen door het regenwoud.

We zien nauwelijks dieren, maar wel heel veel bijzondere bloemen en planten. Door een bewoond gebied lopen we verder. Landbouwveldjes en hier en daar mensen of huisjes. We slingeren verder en komen uiteindelijk uit op de onverharde weg die ons, net voor de lunch, weer terugbrengt op de campsite.

In het dorpje.

Na de lunch een potje poolen met de mannen, terwijl het grootste deel van de groep aan het wandelen is. Aan het einde van de middag gaan we nog een uurtje met z'n zevenen wandelen. Geen apen, wel neushoornvogels en bijtende mieren. De routebeschrijving is deze keer wel duidelijk en klopt ook.
Bijna gelijk tijd voor het avondeten als we terug zijn. Onze laatste keer met de chauffeur, kok en hulpkok, dus tijd om ze uitgebreid te bedanken en een flinke fooi te geven.
Om acht uur gaan we nog een avondwandeling maken om kameleons te spotten. De gids van het hotel vindt ze echt op plekken waar wij ze nooit zouden hebben gevonden. Sterker nog: zonder zijn hulp zouden wij er waarschijnlijk nooit eentje gevonden hebben. Helaas eindigt het wat vervelend voor hem. Een tourleader van een andere groep vindt het dierenmishandeling wat wij doen (flitsen met de camera en de kameleons wat verplaatsen zonder ze overigens met de handen aan te raken) en dreigt nooit meer terug te komen hier. Oké: kameleons zullen het waarschijnlijk niet heel leuk vinden wat we doen, maar dit lijkt een wel heel erg overtrokken reactie. Sowieso verkleuren de kameleons niet naar heel erg donker; iets wat ze normaal gesproken doen als ze zich bedreigd voelen. Hopelijk komt de gids nu niet in de problemen.
Jilke snel naar bed (Eljer wilde al halverwege de excursie naar bed) en wij nog even bij het kampvuur. Het wordt niet laat deze laatste kampeernacht van de reis.

Dag 14

(donderdag 16 augustus 2018)

Half zes op. Voor de laatste keer de slaapzakken en tenten inpakken. We zijn ook nu weer in anderhalf uur weg. Het is dan licht en via dezelfde weg als we gekomen zijn rijden we naar beneden. Het wordt een warme en zonnige dag. Gelukkig zijn wij aan de beurt om op de voorbanken te zitten (we rouleren van stoelen elke dag), zodat Hanneke en Eljer de minste kans op wagenziekte hebben.

Eljer en Jilke voor onze truck.

Na de afdaling de tweebaans asfaltweg naar Dar es Salaam. Niet de hoofdstad van Tanzania overigens. De weg is weer van opvallend goede kwaliteit. Ook zien we nauwelijks troep op straat. Ik ben echt onder de indruk van hoe goed dit land georganiseerd is. Ik ken landen in West-Europa waar dit minder het geval is. Tanzania staat overigens ook bekend als één van de beste democratieën van Afrika.
Een enkele korte stop en verder veel naar buiten kijken. Eljer en Jilke zitten regelmatig bij andere kinderen uit de groep. Al dan niet om op een schermpje te kijken. Wifi en powerbanks lijken, en niet alleen voor de kinderen, voor veel aanwezigen de belangrijkste succesfactoren van deze reis.
Met nauwelijks last van drukte of file bereiken we de stad en rond zes uur zijn we bij het hotel. Een heerlijke douche en daarna met vrijwel de hele groep wat eten in een restaurant in de buurt. Zeker Eljer en Jilke zijn doodop, maar duiken toch ook de ballenbak in. Snel eten (bestellen kost wat meer tijd, want telkens blijken er dingen niet of in onvoldoende aantallen te zijn) en dan met de hele groep in één keer terug naar het hotel.  Het schijnt gevaarlijk te zijn om alleen over straat te gaan, maar ik zie of voel overigens niks wat dat onderschrijft. De maaltijd zelf was overigens erg gezellig. Eindelijk eens een gezamenlijke maaltijd, waarbij er op elkaar gewacht werd en men niet direct van tafel rende of gelijk op een schermpje ging kijken als men klaar was, maar bleef men netjes wachten tot iedereen klaar was met eten.
De mannen naar bed, het is dan al tien uur, en wij vrij snel daarna ook. Een prima bed.

Dag 15

(vrijdag 17 augustus 2018)

Zeven uur gewekt en een half uurtje later aan het ontbijtbuffet. Weer een uur later met een klein busje naar de haven iets verderop. We gaan met de catamaran naar Zanzibar.

Dar es Salaam kent ook hele moderne gedeeltes.

Inchecken, bagage afgeven en boarden gaat wat chaotisch, maar zonder problemen. Het is ruim twee uur varen. Binnen bij de airco is het lekker, op het voordek ook (door de wind), maar achterop het dek is het erg warm. Helaas mogen kleine kinderen vanwege de harde wind niet op het voordek. Verder veel zeezieken, waaronder Hanneke. De boot vaart heel snel. Eljer en Jilke kijken een tekenfilm en ik luister wat muziek op de iPod.

Op zo'n catamaran maken we de oversteek naar Zanzibar.

Rond twaalf uur komen we aan in de hoofdstad van het eiland: Stonetown. Van boord gaan verloopt ook weer wat chaotisch, met name omdat Tanzanianen ontzettend voordringen. Enfin, het komt weer allemaal goed en de hele groep is compleet als we even later in een minibusje in nog geen anderhalf uur naar de noordpunt van Zanzibar rijden.
Inchecken in de bungalowachtige hotelkamers en dan eerst een hapje eten. Het is bijna drie uur en we hebben grote trek. Vis en friet voor ons, pizza voor de mannen.
Tassen helemaal uitpakken: we blijven immers een paar dagen op deze plek, en dan zwemmen in het zwembad. Door de vrij hoge temperatuur heeft het water ook een heerlijke temperatuur. Aankleden en een klein stukje lopen naar een ander restaurant aan het strand. Er zitten er hier meer dan voldoende. Helaas gaat er iets mis bij de bestelling van Hanneke, maar mijn vis smaakt erg lekker.

Zonsondergang in het restaurant.

Het is inmiddels acht uur en Eljer en Jilke zijn erg moe. Snel naar bed dus en wij blijven nog even zitten met een drankje op onze veranda zitten om dan ook lekker te gaan slapen.

Dag 16

(zaterdag 18 augustus 2018)

Na een familieknuffel in het grote bed op onze kamer gaan we ontbijten. Geen buffet, wel veel keus en erg lekker en veel. Ons eerste programma van vandaag is naar de schildpaddenopvang te gaan. Langs wat strandtentjes en soms over strand is het ongeveer een kilometer lopen. Natuurlijk af en toe schelpen zoeken of krabbetjes kijken.

Krabben kijken op het strand.

De opvang zelf heeft een relatief hoge entreeprijs maar is wel erg leuk. Voordeel is ook dat we vrij vroeg op de dag zijn, waardoor je niet in de rij hoeft te staan om de, op dit moment, circa 45 grote waterschildpadden te voeren met zeewier. Ze zwemmen in een grote natuurlijke lagune om te herstellen en worden later weer los gelaten in zee. Verder hebben ze ook nog kleine schildpadjes die hier uit het ei zijn gekropen en allerlei voorlichtingsmaterialen.

Zeeschildpadden voeren.

Daarna weer terug richting hotel. Tussendoor geluncht met, alweer, eten uit zee. De portie vis en dergelijke zijn echt mega op Zanzibar. We eten hier waarschijnlijk net zo veel vis als normaal in een jaar lijkt het.
's Middags zwemmen in de oceaan. Zeker voor Eljer en Jilke best spannend zo zonder zwemdiploma. Het blauwe water is vrij zanderig en koud, dus al snel gaan we toch maar richting zwembad om daar te gaan zwemmen. Vrijwel de hele groep is daar ook en de mannen amuseren zich opperbest met de rest. Ze zijn de jongsten van de groep en bij velen ook stiekem de oogappeltjes. Ze zijn dan ook wel erg lief ;-). Ook veel Tanzanianen zijn overigens helemaal gecharmeerd van zo'n blonde tweeling en zij en wij hebben dan ook heel veel contact en aanspraak (en beslist niet alleen van mensen die ons iets willen verkopen of zo).

Lopen over het strand.

Avondeten doen we weer bij een ander tentje. Deze keer echt op het strand, waarbij sommige tafeltjes later als het vloed wordt zelfs iets in het water staan. Lekker weer allerlei beesten uit zee van de bbq. Eljer en Jilke zijn inmiddels weer doodmoe, dus snel terug naar het hotel om ze ruim voor half negen in bed te stoppen. Wij zitten weer even met een drankje op de veranda voor we ook naar bed gaan.

Dag 17

(zondag 19 augustus 2018)

Om zeven uur loopt de wekker af, maar we zijn dan al wakker. De jongens overigens nog niet en moeten we wakker maken. Rustig ontbijten en om half negen verzamelen. We lopen met de hele groep naar het strand voor een facultatieve excursie. Eerst allemaal snorkelspullen passen en dan aan boord van een grote houten boot; een dhow. Ruim een uur varen over de blauwe zee en vlak langs de kust met af en toe best hoge golven.

Snorkelen.

We ankeren vlak voor een eiland en mogen daar een uur snorkelen. Weinig koraal, maar wel heel veel vissen. Pincetvissen, wimpelvissen, vossenkoppen, Dory's, zebravissen, zee-egels, zeesterren, juffertjes, papegaaivissen en nog veel meer soorten waar we de naam niet van kennen. Fantastisch! Ook Eljer en Jilke genieten, vooral dankzij het speciale snorkelmasker wat we thuis vandaan hebben meegenomen. Ook is drijven in een reddingsvest erg handig voor ze.

Lunchen op het strand.

We klimmen weer aan boord en varen terug naar de kust voor een prima lunch met rijst en vis. Ook krijgt Eljer daar de prijs voor het winnen van het spel wat Arno bedacht had. Na de pauze zeilen we tegen de stroom in terug richting hotel, waar we tegen vieren arriveren. Tijd om het zoute water af te spoelen in het zwembad. Ondanks dat het een vrij bewolkte dag was zijn veel mensen flink verbrand, Bij ons lijkt de schade heel erg mee te vallen, alleen Hanneke is rood op haar rug. Vooral Jilke weet in het zwembad van geen ophouden. Hij is niet alleen een fruitmonster, maar ook een zwemmonster blijkbaar. Op een gegeven moment halen we hem halfverkleumd maar uit het water.

Vooral Jilke is dol op zwemmen en spelen in het zwembad.

Korte broek en t-shirt weer aan om ergens te gaan eten. Een leuk tentje boven de oceaan met prima bediening en lekkere dingen uit zee met friet. Nog een ijsje en dan is het weer tijd voor Eljer en Jilke om naar bed te gaan. Zoals elke avond blijven wij nog even buiten zitten met een drankje voor we ook naar bed gaan.

Dag 18

(maandag 20 augustus 2018)

Hoewel we geen programma hebben vandaag en kunnen uitslapen zitten we toch alweer voor achten aan het ontbijt met uitzicht over de oceaan. Na wat relaxen in (Eljer of Jilke) of bij (Hanneke en Jan) het zwembad gaan we een stukje over het strand lopen, maar dan de andere kant op als eergisteren. Af en toe een souvenirshop, maar niets gekocht. We drinken ergens een espresso en de lucht begint helemaal te betrekken. Een tropische bui barst los. We besluiten dan maar daar ook te lunchen. Een goed besluit! De lekkerste maaltijd van de hele vakantie wat mij betreft. Een lokale viscurry met rijst.

Vluchten voor het noodweer.

Na nog een tweede bui klaart het weer helemaal op en lopen we terug. Tijd om nog een keer in de oceaan te zwemmen en voor de jongens wat te snorkelen. We zien alleen een kreeft en één visje. Dan naar het zwembad. Het water is vrij fris, dus heel lang liggen we er niet in. Douchen op de kamer doen we nauwelijks op Zanzibar.
Rond zessen gaan we weer opzoek naar een restaurant. De jongens vinden de pizza de lekkerste van heel Zanzibar en eten allebei bijna een hele op. Wij houden het bij pasta. Na ons dagelijkse ijsje is het bedtijd dan wel ''borreltijd'' op de verande, met daarna bedtijd.

Dag 19

(dinsdag 21 augustus 2018)

Vandaag weer een excursie, dus zeven uur op. Opnieuw een lekker ontbijt en daarna gaan we met in totaal acht mensen uit de groep en een chauffeur op pad. De eerste stop, na een uur rijden, is bij een specerijen- en fruitkwekerij. Leuk om te zien, ruiken en soms ook proeven hoe onder andere kaneel, kruidnagelen, peper, geelwortel, vanille, gember, maar ook ananas en bananen groeien.

Melk uit een kokosnoot.

We blijven waarschijnlijk wat langer dan gepland, want ondanks de gedesinteresseerde gids vinden we het erg interessant.

Ananasbloem

Weer een uur rijden naar de volgende stop: het Jozani Forest. Daar eerst even lunchen en dan een korte rondwandeling door het regenwoud met een gids. Heel veel planten en bomen en honderden kleine kikkertjes en een miljoenpoot. Met de gids rijden we een klein stukje verder naar een stuk bos, waar heel veel apen zitten. Deze franjeapen komen alleen op Zanzibar voor en we zien er echt heel veel op slechts een paar meter afstand boven ons.

Franjeaap

Een klein stukje verderop is het mangrovebos. We hebben geluk: het is laag water, waardoor we heel goed de luchtwortels, maar ook de krabbetjes en nog wat trompetvissen kunnen zien. Door de specifieke omstandigheden (zout water, eb en vloed) zijn er wereldwijd slechts elf soorten bomen die gedijen in een mangrovebos. Hier groeien er drie. Voor mij een nieuw hoogtepunt van de reis.

Mangrovebos

In bijna anderhalf uur rijden we terug naar het hotel. We zijn twee tot drie uur later terug dan aangegeven, waardoor we geen tijd meer hebben om te zwemmen. Snel naar het restaurant waar we vanavond met de hele groep hebben afgesproken. Een aantal kinderen, waaronder vanzelfsprekend Eljer, voert nog wat stukjes op de bonte avond op en daarna is het tijd voor het buffet. Vooral de octopus in saus smaakt heerlijk.

Eljer in actie op de bonte avond.

Zelf breng ik de mannen om half negen naar bed, terwijl Hanneke nog even lekker blijft zitten bij de rest van de groep. Eljer en Jilke waren gewoon doodop.

Dag 20

(woensdag 22 augustus 2018)

De laatste echte dag van de vakantie. Ontbijten en terwijl de mannen daarna nog even gaan zwemmen en ik toezicht hou pakt Hanneke de laatste spullen in. Om tien uur gaan we met alle bagage in de ene en de groep in een andere minibus naar Stonetown. Daar hebben we tot drie uur de tijd om rond te kijken.

Brievenbussen in Stonetown.

Een erg toeristische stad die me om de één of andere reden erg aan Venetië doet denken. Niet omdat ze kanalen hebben (want die hebben ze niet), maar wel omdat alles op toeristen gericht lijkt te zijn. Restaurants, hotels en (luxe) souvenirshops. Eljer en Jilke krijgen zoeken ook een souvenir uit: kralendieren. Verder nog een heerlijke espresso gedronken en later een spotgoedkope lunch op een terrasje bij de oceaan. Verder nog het geboortehuis van Freddy Mercury en leuke smalle steegjes.

Nog een laatste ijsje.

Inchecken voor de catamaran terug naar het vaste land van Tanzania en in twee uur terug varen. Een redelijk onrustige zeee, dus vrij veel mensen meer of minder zeeziek.
Aan de overkant alles weer inladen in twee auto's en richting vliegveld. Nog een tussenstop in een vrij sjiek hotel voor een laatste hapje eten en dan om een uur of negen de luchthaven. Daar een kop koffie gedronken en wachten op de vlucht van 23.20 naar Schiphol.

Dag 21

(donderdag 23 augustus 2018)

Een rustige vlucht, maar niet heel veel geslapen. Keurig volgens dienstregeling landen we om kwart over zeven op Schiphol en een uurtje later lopen we met onze bagage richting trein. Vanaf Rotterdam centraal met een taxi lekker naar huis. Drie hele mooie weken zijn ten einde.

Terug naar overige vakanties

Terug naar de startpagina