Een rondreis door Cuba

Inleiding:

In de kerstvakantie van 2022/2023 zijn Eljer, Jilke, Hanneke en Jan twee weken naar Cuba geweest. Ze maakten daar een groepsreis door dit prachtige land. En ja: alle clichés rondom rum, sigaren en oldtimers zijn waar! Hieronder volgt het reisverslag van die vakantie.

Dag 1

(zaterdag 24 december 2022)

Vroeg op, want we hebben een lange reisdag voor de boeg. Cuba ligt niet naast de deur zullen we maar zeggen. Al voor zevenen lopen we richting tram en na een kop koffie op het station te hebben gehaald nemen we de trein naar Schiphol. Ruim drie uur voor vertrek zijn we daar. Inchecken duurt wat langer, maar de security gaat heel snel, dus tijd genoeg voor nog een keer koffie. We hopen onze vrienden uit Lottum nog even te zien, maar die vertrekken vanuit een andere hal en met de huidige rijen op Schiphol wil je niet het risico onnodig in een rij te moeten gaan staan en daardoor je vlucht te missen.
In het vliegtuig naar Madrid, en later blijkt ook op de tweede vlucht, moeten we een mondkapje op. Jammer, maar heel streng wordt er niet gecontroleerd als we eenmaal in de lucht zijn en al vrij snel heeft vrijwel niemand er nog eentje op.
Op Madrid is de puinhoop en lange rijen een nog groter probleem dan op Schiphol vandaag lijkt het, maar we hebben wat geluk (lees: goede rij gegokt) en zijn er toch nog redelijk snel doorheen. Dat geldt waarschijnlijk niet voor iedereen en is ook mogelijk de oorzaak waarom we uiteindelijk met een uur vertraging vertrekken.
Tien uur vliegen. Wat lezen, spelletjes op het scherm spelen (vooral door Eljer en Jilke) en ook nog redelijk wat geslapen. Kwart voor negen plaatselijke tijd landen we in Havana (of le Habana zoals ze op Cuba schrijven). Hier gaan de formaliteiten heel snel en in no-time zijn we met alle bagage buiten en verzamelen we daar bij onze Nederlandse en Cubaanse gidsen voor de groepsreis met Djoser die we, met nog vijftien andere mensen, de komende twee weken gaan maken.
Stukje rijden naar het hotel. Cuba lijkt een erg schoon land te zijn en de eerste oldtimers zijn ook al snel gespot. In het hotel wat ‘’gedoe’’ met kamers, maar uiteindelijk hebben we dan toch twee kamers. Eljer en Jilke slapen alleen al voor we er twee hebben, waardoor Hanneke een nachtje alleen ligt en ik bij de jongens op de kamer ga liggen. Om ze nu niet te laten weten waar papa en mama zijn als ze wakker zijn gaat zelfs ons te ver. Tien jaar is niet zo heel oud.
Voor het zover is nog eerst even een broodje eten en de eerste Cuba Libre van de vakantie gedronken. Rum schijnt hier echt vrijwel niets te kosten.

Dag 2

(zondag 25 december 2022)

Zowaar nog redelijk veel en goed geslapen en tot een uur of zes blijft het licht uit. Dan is iedereen zo wakker dat we maar gaan lezen. Een uurtje later richting ontbijtzaal. Beslist meer keuze en beter ontbijt dan verwacht.
Om half tien vertrekken we met onze minibus en de hele groep richting oude stad om daar een rondwandeling te maken. Tegen de verwachting in niet in korte broek of op teva’s: het is vrij koud en nat.

Havana is op veel plaatsen een kleurrijke stad.

Veel pleinen, prachtige én vervallen oude panden en ook hier veel oldtimers op straat. Verder is het uitgestorven op straat. Nauwelijks mensen en alle musea en vrijwel alle winkels zijn gesloten op (Kerst)zondag. Onze gids geeft uitleg bij de belangrijkste gebouwen en kerken, maar omdat alles gesloten is zien we minder dan gehoopt. Misschien wel het meest bijzonder: een straat met houten klinkers. Dit vanwege de herrie van de rondrijdende koetsen destijds. Verder nog een paar hele mooie parkjes en tussendoor een prima koffiestop en aan het einde een lunch. Lekker gegeten.

Houten klinkers in de straat scheelt een hoop herrie.

De bedoeling is dat we ’s middags een rondrit met oldtimers gaan maken, maar inmiddels is het zo hard gaan regenen dat dat niet doorgaat. Jammer om meerdere redenen. De onverwachte middag niets te doen en de stromende regen zorgen ervoor dat we een paar uur in het hotel doorbrengen om te lezen of een spelletje te spelen en een oude rum te proeven. Onze Cubaanse gids Ernesto is helemaal blij dat ik hem naar rum heb gevraagd. My best student noemt hij me de rest van de reis.
Om zes uur gaan we met de bus naar een restaurant. Niet goedkoop, wel veel en lekkere garnalen en livemuziek terwijl we buiten onder een afdak zitten. Het regent nog steeds.
Tegen negenen zijn we terug in het hotel. Eljer en Jilke zijn op. Snel douchen en naar bed. Wij doen nog een drankje in de hotelbar en kletsen wat met mensen uit de groep.

Dag 3

(maandag 26 december 2022)

Redelijk goed geslapen: de jetlag lijkt mee te vallen deze reis. Zo tegen achten zitten we aan het ontbijtbuffet en om half tien vertrekken we. Vanmorgen een stadstour met de minibus op het programma. De afstanden in het nieuwe deel van Habana zijn, zelfs voor ons, te lang om te lopen. We stoppen op diverse plekken, waaronder het plein van de revolutie en het standbeeld van John Lennon.

Nooit gedacht dat er een standbeeld van John Lennon zou staan in Cuba.

Verder zien we onder andere de Amerikaanse ambassade (vreemd dat die er überhaupt is) en de Russische (volgens Ernesto het lelijkste gebouw van de stad en ik vrees dat dat zomaar eens waar zou kunnen zijn).
Een tussenstop voor koffie mét. Achteraf bizar veel geld voor een redelijk product. Op advies van Ernesto probeer ik daar ook een hele mooie exclusieve rum en die kost dan weer heel weinig naar verhouding. De smaak is echt fabuleus en hopelijk lukt het om hier later nog een fles voor thuis van te scoren.
We rijden terug naar de oude stad en daar is iedereen vrij om te gaan en staan waar hij/zij wil. Tot mijn verbazing zijn wij de enigen van de groep die een tour met zo’n grote Amerikaanse oldtimer boeken. En dan te bedenken dat we zelf niet eens een auto hebben of sowieso iets met auto’s hebben, maar dit is zó typisch Cubaans. Dat wil je toch niet missen voor 40 euro? Aan de andere kant: wij zijn de enigen die ’s avonds niet meegaan naar de Buena Vista Social Club. Tot elf uur opblijven redden Eljer en Jilke (nog) niet.
Voor de tour begint hebben we nog een uur of drie. We lopen de stadswandeling uit onze reisgids, die grotendeels hetzelfde is als de wandeling van gisteren. Groot verschil is wel dat er nu veel mensen op straat zijn en ook veel meer horeca en winkels open. In één van de vele restaurants gaan we tussendoor lunchen.

Instappen voor onze rit met deze prachtige Buick convertible uit 1955.

Het is de hele dag droog en vrij zonnig geweest, maar helaas verandert dat zodra we een paar minuten in ‘’onze’’ groene Buick convertible uit 1955 zitten. Al snel moet de kap dus dicht. Jammer, want dat is toch net iets minder sfeervol. We toeren een uur door de stad, waarbij alleen het stuk door het bos echt nieuw voor ons. Maar goed, het ging ons vooral om de beleving en die was er!
In het hotel blijkt de lobby gereserveerd te zijn voor een feest, dus een drankje nemen in de hotelbar is er niet bij. Dan maar even naar de kamer, maar al snel gaan we de regen weer in. Het idee is eerst een drankje te doen en dan wat te eten, maar omdat we wat langer zoeken naar een leuk plekje wordt het toch gelijk eten. Een leuk restaurant, maar niet de beste maaltijd van de reis.
Terug naar het hotel om de mannen te laten douchen en in bed te stoppen. Ze zijn, zeker Eljer, doodop. En omdat in de lobby van het hotel nog steeds een feest gaande is gaan Hanneke en ik ook maar naar onze kamer. En als je dan gedoucht op bed ligt met een boek vallen je ogen ook al snel dicht en slapen ook wij vroeg.

Dag 4

(dinsdag 27 december 2022)

Ook vandaag weer vroeg op, terwijl we pas om half tien zullen vertrekken. Tijd genoeg om te ontbijten en in te pakken dus. Keurig op tijd vertrekken we met alle bagage en de hele groep en rijden we al snel Havana uit. Een rit van zo’n 50 kilometer over de snelweg. Wel schoon, maar het asfalt is niet al te best en behalve de nodige oude auto’s rijden er soms ook een paard en wagen op de snelweg. Veel verkeer is er niet.
We gaan naar Soroa in de Sierra del Rosario. Een naar het schijnt verplichte excursie van de regering, naar een gebied wat na de revolutie is omgezet van een kaal gebied naar een prachtig groen natuurgebied met een heel idyllisch dorpje. De eerste stop is er eentje voor een welkomstdrank. Rum met Cubaanse Fanta om half elf in de ochtend. Waarom ook niet?
We lopen wat rond, een plaatselijke gids geeft uitleg over de natuur en cultuur, we zien bijzondere boomsoorten en spotten ook kolibries en gieren bijvoorbeeld.
Even een stukje rijden voor een bezoek aan een voormalige koffieplantage. Dat woord voormalige ontbrak alleen in de reisbeschrijving, waardoor we toch wat anders zien dan verwacht. Dit is ook de plek waar het naar beide oceanen zo’n dertig kilometer ver is en die je hier beiden kunt zien. De aansluitende lunch smaakt prima, net als de drankjes voor en na het eten.

Bovenop de berg heb je uitzicht op beide oceanen.

Vervolgens rijden we nog een stukje door het natuurpark, waar op een ander plekje een aantal mensen gaat zwemmen bij de kleine waterval. Mooi plekje weer!

We zien veel gieren in Cuba.

Halverwege de rest van de busrit wordt er even gestopt en mixt Ernesto een rum-cola voor alle volwassenen in de bus, omdat Hanneke en ik dit gisterenavond gemist hebben, omdat we niet mee zijn geweest naar het concert. Ik zeg maar niet dat wij er nu nog steeds eentje achterlopen : - )

Ernesto krijgt hulp bij het mixen van de Cuba Libre in de bus.

Het hotel bestaat uit huisjes rond een groot zwembad. We hebben dan nog zo’n anderhalf uur voor het eten en Jilke gaat gelijk zwemmen. Eljer vindt het water te koud. Hanneke en ik houden het sowieso liever bij een drankje aan de rand van het zwembad.
Met vrijwel de hele groep gaan we avondeten bij een restaurant een klein stukje verderop. Behalve rijst, bonen en kip ook rundvlees, vis, fruit en salade. Misschien wel de lekkerste maaltijd van de reis?
Rond negen uur zijn we terug bij het hotel. Eljer en Jilke zijn weer doodop en liggen al snel in bed. Hanneke en ik doen nog een drankje op het terras, maar halverwege verhuizen we naar ons huisje: het is erg koud en winderig buiten.

Dag 5

(woensdag 28 december 2022)

Een koude nacht, zeker voor Cubaanse begrippen. De dunne dekens waren niet voldoende en ik heb zelfs sokken en een shirt aangetrokken ’s nachts. Ik kan me niet herinneren dat ik dat ooit eerder heb gedaan in een hotel.
Het ontbijt smaakt weer prima en rond half tien gaan we weer op pad. Een heel klein stukje rijden (waarom gingen we niet lopen vanaf het hotel?) en dan een wandeling naar een 21 meter hoge waterval. Een prachtige wandeling door de natuur die eindigt op een heel idyllisch plekje. Een verse kokosnoot nuttigen past hier dan ook helemaal!

De waterval.

Teruglopen en nog een klein stukje wandelen verderop zit een orchideëntuin. Er staan ook nog heel veel andere soorten bomen en struiken en onze gids aldaar kent van de meeste zelfs de Nederlandse naam. En omdat ik de meeste ook ken weet ik zeker dat ze niet zomaar wat zegt.

Sommige orchideeën staan nu in bloei.

We stappen weer allemaal in de minibus en rijden een paar kilometer naar een restaurant bovenop de heuvel. Niet alleen het uitzicht is mooi: ook de lunch smaakt heerlijk en de pina colada misschien nog wel meer. Rum is in Cuba zo goedkoop dat de alcoholvrije variant net zo veel/weinig kost als die met rum. In sommige restaurants wordt de fles rum zelfs op tafel gezet en mag je er net zoveel rum in doen als je zelf wilt. In totaal blijven we zo’n anderhalf uur lekker in het zonnetje zitten. De eerste dag in Cuba dat de korte broek aangaat. Het is een wat langere pauze en ik heb een heel interessant gesprek met Ernesto over het/zijn leven in Cuba. Mooi dat hij niet alleen het politiekcorrecte verhaal vertelt!
We rijden nog zo’n tweeëneenhalf uur voor we bij ons hotel zijn. Een snelweg met nauwelijks verkeer en veel gaten in de weg. Rechts van ons een heuvelrug en verder vlak. Veel bananen- en suikerrietplantages.
In het hotel komt de andere Jan al snel met het voorstel om samen een stukje te gaan hardlopen. Leuk idee! We slingeren een kilometer of zes door het dorpje en de omliggende landerijen en zijn net voor het donker terug. Tijd om te douchen en daarna te gaan eten. Zowaar een buffet met frietjes! We eten gemiddeld lekkerder, gevarieerder en meer dan ons vooraf voorspeld was.
Mannen douchen en naar bed en wij doen nog een afzakkertje voor we ook gaan slapen.

Dag 6

(donderdag 29 december 2022)

Rond een uur of acht op en eerst ontbijtbuffet. Een uurtje later rijden we een klein stukje en de eerste stop is bij een sigarenboer. We krijgen uitleg over het hele proces van zaaien tot en met roken. Best leuk en interessant. Het blijkt dat de boeren 10% van de opbrengst zelf mogen houden om te verkopen en de rest naar de overheid gaat. Daar tegenover staat dat als, zoals afgelopen jaar door een orkaan is gebeurd, de oogst bijvoorbeeld mislukt de boeren wel hun vaste inkomen behouden. Een arts krijgt in Cuba hetzelfde salaris als een straatveger en allemaal proberen ze dit inkomen op de één of andere manier te vergroten. Bij voorkeur met Euro’s of Dollars, want die hebben ze zelfs nodig om bij bepaalde (staats)winkels dingen te kunnen kopen.

We zien het hele proces rondom sigaren.

Een aantal mensen maakt gebruik van de mogelijkheid om na afloop zelf te een sigaar te proeven. Ook worden er redelijk wat exemplaren gekocht. Wij houden het bij één exemplaar voor Arie.
Weer een klein stukje rijden en dan een wandeling door de vallei van Vinales. Om ons heen de bijzondere kalksteenrotsen die Mogotes heten en ronde vormen hebben. Het is inmiddels vrij warm geworden, maar nog wel te doen. Het wandeltempo is dan ook alles behalve hoog. Tussendoor een stop op een prachtig gelegen terrasje en hoewel het inmiddels al half twaalf is houden we het zowaar bij alcoholvrij.

Mogotes.

Nog een klein stukje wandelen en dan zijn we weer bij de bus. We rijden nu naar een grot en onderweg weer de nodige ossenkarren en oldtimers. Bij de grot blijken vier van de vijf bootjes kapot en de wachtrijen opgelopen tot drie uur. Dan maar terug naar het hotel om even wat te zwemmen of een Cuba Libre te drinken.
Een uurtje later vertrekken we weer om de zonsondergang te bewonderen. Dat doen we bij een restaurant boven op een berg. Wel een mooi uitzicht, maar weinig gezien van de zonsondergang. Lekker met een cocktail wachten tot het donker en etenstijd is. Weer een prima maaltijd, met natuurlijk rijst, bonen en vlees of vis. De kinderen, waarvan alleen die van ons jonger dan 14 zijn en de oudste al door de 20 gaat, aan een aparte tafel amuseren zich prima met elkaar. Dit niet in het minst door de app waarmee ze planeten en sterren kunnen herkennen die boven onze hoofden zichtbaar zijn. Aan de tafel van de volwassenen is het ook zonder die app gezellig.
Na het eten rijden we weer terug naar het hotel en gaan Eljer en Jilke naar bed en doen wij (natuurlijk) nog een afzakkertje.

Dag 7

(vrijdag 30 december 2022)

Vroeg op en een lange rijdag. De lange broek en dichte schoenen zijn nu definitief opgeborgen tot de terugreis. Opnieuw ontbijtbuffet en zoals altijd is iedereen keurig op tijd om om acht uur te vertrekken.
We rijden via Havana naar de Caribische kust. Het eerste deel van de route hebben we dus eerder gereden. Eerst de kronkelweg door de bergen en dan via de brede, erg rustige snelweg richting stad. Na zo’n twee uur rijden een toiletstop, maar helaas geen kop koffie te koop vandaag.
Door de buitenwijken van Havana en dan een nog bredere snelweg. Twee keer vier rijbanen en nauwelijks auto’s. Ook het landschap verandert: geen heuvels meer zichtbaar en andere begroeiing. Veel bananenplanten, maar nauwelijks bananen. Net als de vele omgewaaide bomen en hier en daar een ontbrekend dak de gevolgen van de orkaan eerder dit jaar.
Tegen half één tijd voor lunch. Het restaurant zit bij een krokodillenfarm, dus behalve de bekende gerechten staat er ook krokodil op het menu. Na afloop lopen we nog een rondje over de farm. Imponerend als zo’n beest z’n bek dichtklapt en net te laat is om het stuk vlees te pakken dat met een hengel langs z’n bek zwaait. Wat een klap!

Een bijenkolibrie.

Allemaal de bus weer in en na een paar minuten nog een faunastop. Nog gratis ook: een tuin. In die tuin vliegen heel veel kolibries, waaronder de bijenkolibrie. Slechts drieënhalve centimeter groot dit vliegende edelsteentje en daarmee het kleinste vogeltje ter wereld. Erg leuk!
Dan nog zo’n half uur rijden, min of meer langs de kust. Hoge golven, blauwe zee, strakblauwe lucht en palmbomen. Hoeveel clichés kan een mens verdragen? Ons hotel bestaat uit bungalowtjes met, in elk geval die van ons, uitzicht op zee.

Uitzicht vanuit onze bungalow.

Eljer en Jilke gaan nog even zwemmen in de zee, wij houden het bij een drankje in de bar. Na een uurtje wordt het tijd om te douchen en aan te kleden om te vertrekken naar een restaurantje op loopafstand. Ook vanavond weer prima gegeten.
En zoals vrijwel alle avonden leggen we de mannen in bed en doen zelf nog een drankje buiten in de bar voor we ook naar bed gaan.

Cliché.

Dag 8

(zaterdag 31 december 2022)

Uitgeslapen en om negen uur, na het ontbijt, met een deel van de groep gaan snorkelen. We rijden een paar kilometer en komen dan aan op zo’n cliché blauwe zee plek om het water in te gaan. Onder water een fantastisch schouwspel van bontgekleurde vissen en koralen. Beslist één van de betere plekken waar we ooit gesnorkeld hebben. Geen zee-egels (altijd een goed teken), maar wel heel veel grote en kleine vissen, waarvan we de meeste overigens niet herkennen. We gaan, onder leiding van een dive-master, best ver de zee op en bij een klein metalen scheepswrak keren we uiteindelijk om.
Terug in het hotel wijzigen de plannen een paar keer. Eerst naar het museum, ergens anders lunchen, in het hotel lunchen, wel kaas, geen kaas op brood beschikbaar, maar uiteindelijk lopen we eerst naar het museum. De Cuba Libre die ik net besteld heb drink ik dan maar extra snel op.

Ook buiten het museum staan herinneringen aan de invasie.

In het museum krijgen we van alles te zien en horen over de invasie op Varkensbaai. Die baai is overigens veel groter dan we dachten en zelfs ons hotel staat eraan. Mede door de uitleg van Ernesto is het een erg interessant museum en leren we weer een hoop bij over de geschiedenis van Cuba en de revolutie.
Aansluitend lunchen met een broodje ham of ‘’salami’’ in het hotel en dan richting Trinidad. De eerste stop is in Cienfuegos. Een Frans koloniaal stadje met prachtige gebouwen. We lopen wat rond en een klein stukje verderop drinken we een pina colada op het dak van een voormalig paleis met heel veel Marokkaanse invloeden. Het is happy hour en de entree plus cocktail kosten nu minder dan de goedkoopste cocktail tot nu toe en smaakt nog lekkerder dan gemiddeld ook. En als je dan ook nog het plekje op het dakterras van dit prachtige paleis in ogenschouw neemt is dit misschien wel het beste drankje van de hele reis.

Detailopname binnenin het paleis.

Nog anderhalf uur rijden naar Trinidad. Weinig verkeer, veel gaten in de weg en een redelijke slingerweg door het groen en later langs de oceaan. In de stad is het al donker als we om zes uur aankomen. Ons hotel ligt bovenop een heuvel en bestaat weer uit bungalows. Mooie plek!
Drie kwartier later pakken we onze bus naar een restaurant. In Nederland is het dan al 2023. Ook vanavond weer een lekkere maaltijd en tegen een uur of tien zijn we terug bij ons hotel. Eljer en Jilke naar bed. Ze zijn doodmoe. Wij gaan, met het grootste deel van de groep, naar de lobby van het hotel om nog een drankje te nemen en wachten tot het nieuw jaar is. In het hotel zelf is een feest aan de gang met veel participatie en harde muziek.

Dag 9

(zondag 1 januari 2023)

Iets over twaalven liggen we in bed en ruim acht uur later loopt de wekker af. Eerst ontbijten en dan een stadswandeling met onze gidsen. Ook Trinidad is een door Unesco beschermde stad, die al sinds de zestiende eeuw bestaat. Op veel plaatsen verkeert het stadje in prachtige staat. Een hele oude kerk, het plein waar vroeger de slavenmarkt was (vroeger was hier de belangrijkste slavenmarkt van Cuba) en veel straatjes met van die hele oude straatstenen. Tot enkele tientallen jaren terug was er nog geen riolering en liep al het afvalwater gewoon over de straat. In de kathedraal is de mis bezig. Veel huizen zijn prachtig gerestaureerd en natuurlijk ontbreken ook de glimmende oldtimers hier niet.

Mooi stadje dat Trinidad!

We eindigen in een leuk koffietentje, waar zowel de koffie als frappé heerlijk smaakt en nauwelijks iets kost. Samen met Carola en haar zoon lopen we nog wat rond en gaan later nog wat eten en drinken in de eerder genoemde koffietent. Het is echt zo’n plek waar alles klopt.
We lopen terug naar het hotel, waar het inmiddels een uur of vier is. Tijd voor de mannen om te zwemmen en voor ons om met een Cuba Libre aan de rand van het zwembad te zitten.
Tegen zessen barst er een gigantisch bui los, die zo’n tweeëneenhalf uur aanhoudt. Dan maar eten in het hotel. Ook nu weer een buffet met veel keus. Lekker gegeten, ondanks dat ons verteld was dat het eten hier niet zo goed zou zijn. Mannen weer naar bed en samen met de gidsen en Carola drinken we nog één of twee afzakkertjes. Een mooie dag!

Dag 10

(maandag 2 januari 2023)

Traditiegetrouw zingen we mama Hanneke wakker op deze dag en overladen we haar met cadeaus. Ze is (alweer) 19 geworden.
Ontbijtbuffet en om negen uur vertrek. Al snel rijden we door de bergen en klimmen tot zo’n achthonderd meter, om daar te stoppen bij het bezoekerscentrum van Topos de Collantes. We stappen daar over op een Russische truck en rijden verder de bergen in over een slecht begaanbare weg.

De truck die ons verder de bergen inbrengt.

Een tussenstop bij een koffieplantage voor een prima espresso en dan nog een klein stukje rijden voor we vier kilometer gaan wandelen.
We lopen door de jungle. Behalve een enkele kolibrie, de nationale vogel van Cuba (vanwege z’n blauw, witte en rode verenkleed) waarvan ik de naam niet weet en een slang op het einde zien we nauwelijks dieren. Planten, bloemen en bomen des te meer. Een prachtige wandeling; wat mij betreft een hoogtepunt van de reis.

Detail in de jungle.

Halverwege een stop bij een waterval, waar sommige mensen wat gaan zwemmen. Omdat ik achterop loop bij Monique en haar zoon, die wat minder snel loopt, hoef ik niet te twijfelen of ik ga zwemmen (niet dat ik dat overigens wel gedaan zou hebben als ik voorop had gelopen), maar lopen we vrijwel direct door.
We volgen nu min of meer de rivier om uiteindelijk bij een hangbrug en een restaurant te eindigen. En daar gaat het mis…. Jilke struikelt en valt een meter of twee, drie naar beneden en blijkt een gat in z’n hoofd te hebben. Gelukkig is er op dat moment toevallig net een andere groep aanwezig, met daarbij een Duitse arts, die alle juiste verband- en ontsmettingsmiddelen bij zich heeft. De schade lijkt gelukkig mee te vallen en we hoeven niet naar het ziekenhuis. Wel mag Jilke de komende dag niet zwemmen. Verder wat schrammen en vooral veel schrik.
Een heerlijke lunch (hoewel Hanneke en ik daar nu wat minder van meekrijgen) en dan een stukje terug met de truck naar ons hotel vlakbij het bezoekerscentrum. Jilke en ik mogen in de cabine om z’n hoofd wat minder te laten schudden.
In het hotel een welkomstdrankje en even later komt Ernesto met een verjaardagstaart voor Hanneke. Lief, zeker als je weet hoeveel moeite zoiets kost op deze plek en dag om te regelen!

Ernesto overhandigt Hanneke de taart.

Hoewel we geen honger meer hebben na de taart gaan we even later toch naar het dinerbuffet in het hotel. Andere opties om te eten zijn er niet. Enfin, het smaakt redelijk en is erg gezellig met de groep.
Mannen naar bed en wij nog een paar drankjes met wat andere mensen van de groep. Uiteindelijk blijf ik samen over met Ernesto, maar echt laat maken we het niet, net zo min als dat we veel rum drinken. Ik heb echt een klik met hem. Niet alleen omdat hij zo gepassioneerd over rum is, maar vooral omdat hij zo’n mooi mens is, die heel erg open is en heel veel heeft meegemaakt en weet en daarover vertelt.

Dag 11

(dinsdag 3 januari 2023)

Het ontbijt valt niet eens tegen vandaag. En als we gegeten hebben stappen we weer in de bus voor een relatief lange rijdag. Eerst de bergen uit over een vrij bochtige weg. De heuvels worden steeds lager en uiteindelijk rijden we door het vlakke land. Het asfalt blijft slecht.
De eerste stop is bij een standbeeld van Ché Guevara en een klein stukje verderop stoppen we bij het museum en mausoleum. Nooit geweten hoe belangrijk deze man eigenlijk geweest is. In Cuba wordt hij nog steeds als een held vereerd. Over Castro is men, al dan niet openlijk, wat minder eensgezind.

Het mausoleum van Ché Guevara.

Nog een klein stukje rijden en dan lunchen. Prima sandwiches met zelfs wat friet erbij. Dan nog een paar uur rijden naar het schiereiland Varadero.

Onderweg snijdt Ernesto een stuk suikerriet voor ons.

De komende dagen zullen we daar een in all-incluse resort doorbrengen. Spullen naar de kamer. Groot en de airco doet het prima. Gelukkig maar, want het is erg warm.
Drankje doen, ook die zijn inbegrepen, en eten bij het buffet. Het eten is matig en de akoestiek in de eetzaal een ramp. Enfin, sowieso is dit soort plekken niet helemaal mijn ding.
De espresso in het koffiebarretje is wél prima, hoewel later zal blijken dat dat per keer kan verschillen. De pina colada wordt zelfs door de pubers afgeraden, dus houden we het bij Cubata’s (dat is eigenlijk een Cuba Libre, maar dan met oude rum en daardoor nog lekkerder). Eljer en Jilke gaan redelijk op tijd naar bed en wij doen nog wat, al dan niet pure, rum voor we tegen half één ook ons bed opzoeken.

Dag 12

(woensdag 4 januari 2023)

Om kwart over zeven ben ik klaarwakker en ga even een kilometer of acht hardlopen om na het douchen aan te schuiven bij de rest van de familie aan het ontbijtbuffet. Op dit tijdstip gaat hardlopen nog net: al snel wordt het erg heet.
Dan eerst met Jilke naar de dokter op het resort om naar z’n hoofdwond te laten kijken. Nieuw verbandje erop, maar al snel zijn we weer terug: het houdt niet. De dokter kan ons alleen helpen als we zelf ander verband hebben. Dat is niet voorradig.

Kerst lijkt steeds belangrijker te worden in Cuba.

Onze opties, zeker die van Jilke, zijn helaas erg beperkt omdat Jilke z’n hoofd niet nat mag worden. Beetje hangen bij het zwembad, even op het strand kijken en af en toe wat eten of drinken. De jongens amuseren zich, samen met Bram en Thije, prima met spelen in en rond het zwembad en zandkastelen bouwen op het strand.

Het zwembad bij ons hotel.

Zowel de lunch als het avondeten bestaat uit een buffet en tussendoor kun je broodjes hamburger krijgen. Honger lijden we dus niet.
Om een uur of negen stoppen we de mannen in bed en wij drinken een (of wat meer) drankjes bij de bar bij het zwembad, waar tussendoor ook nog een show wordt gegeven. Het niveau daarvan is een stuk hoger dan vooraf verwacht. Samen met Monique en Fee blijven we weer tot over twaalven aan de bar hangen.

Dag 13

(donderdag 5 januari 2023)

Zowaar tot over achten geslapen. Ontbijten en wat rond het zwembad gelegen en met Jilke in het ondiepe deel van het zwembad gespeeld. Tegen half twaalf zwaaien we Hanneke, Eljer en het grootste deel van de groep uit. Zij gaan een stukje varen met een catamaran en snorkelen.

Eljer en Hanneke gaan snorkelen.

Later komen Jilke en ik de dokter nog tegen en nadat ze de wond van Jilke heeft bekeken zegt ze dat hij wel in zee, maar niet in het zwembad mag zwemmen. Dit vanwege het chloor in het water vermoed ik.
De middag brengen we met elkaar door in en rond het zwembad en later het strand. Lunchen doen we met broodjes hamburger in de bar. Die smaken lekkerder dan het lunchbuffet wat ons betreft. Niet helemaal mijn droombestemming dit, maar het is niet anders en gelukkig maar een paar dagen.

Op het strand worden zandkastelen gebouwd.

Avondeten in het restaurant waar je a la carte eet, maar eerst nog een afscheidsdrankje met de hele groep. De champagne is cider, maar erg leuk geregeld door Fee en Ernesto dit!
Na het eten nog een drankje (of meer), maar veel mensen gaan vroeg naar bed deze laatste avond.

Dag 14

(vrijdag 6 januari 2023)

Samen met Ernesto lijken we samen nog een laatste drankje te doen, maar als we bij de bar komen blijkt er een zoektocht naar één van onze reisgenoten aan de gang te zijn. Lang verhaal kort: de bewaking helpt zoeken en uiteindelijk blijkt hij toch op z’n kamer te zijn, hebben een paar mensen een slechte nacht en anderen er een bijzonder verhaal bij.
Na zo’n vier uur slapen ben ik om acht uur wakker en is het tijd om met het hele gezin te gaan ontbijten. Voor de laatste keer het ontbijtbuffet.
Inpakken, nog een espresso drinken (die smaken hier meestal best oké), nog een laatste keer naar het strand en een beetje bij het zwembad hangen. Het is vandaag wat bewolkter en winderig.
Door alle gedoe van vannacht is de tot nu toe hele hechte groep uit elkaar gevallen. Jammer, want het was juist zo gezellig met elkaar. Maar goed: wij zijn verder geen partij en blijven gewoon met iedereen praten en in contact.
De laatste keer lunchbuffet. Weer niet echt lekker. Nog een espresso en dan om drie uur met de bus richting vliegveld. Tussendoor nog één stop voor een laatste pina-colada. Geserveerd in een echte ananas en volgens de Lonely Planet de lekkerste van Cuba. Hij smaakt in elk geval erg lekker!

(Alcoholvrije) pina-colada uit een verse ananas smaakt erg lekker!

Zo’n vier uur wachten op de luchthaven. Vrijwel direct kunnen we inchecken en dan maar wachten. Qua eten valt er eigenlijk alleen een broodje te ‘’scoren’’, maar met nog een laatste Cuba Libre erbij smaakt tie eigenlijk best goed.

Zowel de eerste als laatste foto van onze vakantie was er eentje van een oldtimer.

Om tien uur vertrekken we keurig op tijd en al snel krijgen we wat te eten en daarna vallen Eljer, Jilke en ik in slaap.

Dag 15

(zaterdag 7 januari 2023)

Redelijk geslapen en veel vroeger dan gepland geland op Madrid. Het is daar nu een stuk beter geregeld dan op de heenweg en mede daardoor hebben we meer dan tijd genoeg om wat te eten en een kop koffie te drinken.
Met drie kwartier vertraging naar Schiphol, waar we weer redelijk lang op de bagage moeten wachten, maar de trein van 19.10 gelukkig wel halen. En zo zijn we rond een uur of acht weer terug in ons mooie Rotterdam. We kunnen en mogen terugkijken op een erg leuke vakantie!
Cuba is ons erg goed bevallen. De clichés van oldtimers, sigaren en (vooral) rum zijn meer dan waar gemaakt. Daarnaast hebben we ontzettend genoten van de mooie natuur, de zon, ons reisgezelschap inclusief de beide gidsen en de vriendelijke bevolking. Het zal vast niet op korte termijn gebeuren, maar ik sluit zeker niet uit dat we nog eens terug gaan en ook de rest van het land gaan bekijken.

Terug naar (overige) vakanties.

Terug naar (wandel) vakanties.