(Op dit moment staan er slechts twee foto's op deze pagina, binnenkort (??) worden er meer toegevoegd).
Na de voltooiing van het Pieterpad en als 'tussendoortje' het Oeverloperpad besloten Jaap, René en Jan een rondje Nederland te gaan lopen. Natuurlijk niet aan één stuk... Drie, vier dagen zonder vrouw en kinderen is immers vaak lang genoeg! Een aantal LAW's werden aan elkaar geknoopt en in oktober 1998 startten we in Sluis met het Deltapad en oktober 2015 waren we, na in totaal 63 dagen, rond! Daarbij hebben we overigens beide takken van het Deltapad én de Afsluitdijk gelopen.
Hieronder volgt een verslag van de wandeling van beide takken van het Deltapad.
(24 en 25 oktober 1998) | 35 km |
Vroeg opgestaan, de laatste spullen ingepakt, snel een beschuitje gegeten en toen naar station Schiedam gelopen.
Met de trein naar Rotterdam en daarvandaan samen met René naar Vlissingen gereisd. Jaap komt er in Dordrecht bij
en zo vervolgen we met z'n drieën onze 'Pieterpad-reis'. deze keer het Deltapad; het begin van ons
rondje Nederland. In Vlissingen nemen we de boot naar Breskens. De koffie aan boord smaakt zowaar zeer goed. Per bus naar Sluis. Even zoeken naar de route, maar dan zijn we toch echt begonnen met ons rondje! Het eerste stuk is zeer slecht (lees: niet) gemarkeerd. Het weer is nog redelijk en de vergezichten de moeite waard. Tot de eerste pauze in Retanchement, waar niets of niemand thuis lijkt te zijn en we dus moeite hebben om water te halen, zit het tempo er niet echt in. Daarna gaat het beter. Zodra we de kust van dichtbij zien begint het te regenen. De wind is zeer krachtig en in regenpak leggen we de nodige kilometers af. Na een paar kilometer stoppen we bij een strandtent, één van de weinigen die zo laat in het seizoen open is, voor een kop koffie en een bak patat. Lekker bijkomen. Na de pauze weer verder langs de kust, zonder veel mensen te zien. Als we lopend in Breskens aankomen is het bijna donker, maar we besluiten toch over te varen en nog een stukje verder te lopen. Aan de overkant is het echter nog slechter weer. Dan ben je toch blij met een goede uitrusting! We ploeteren verder over de boulevard van Vlissingen en ondanks alles vinden we het een leuk stadje om doorheen te wandelen. We bellen ergens aan voor water. Moet een vreemd gezicht zijn: 's avonds om half acht, eind oktober, midden in een stad drie verregende rugzaklopers die om water vragen. Geen wonder dat een oud vrouwtje de deur niet eens durfde open te doen. Hopelijk heeft ze die nacht nog kunnen slapen... Enfin, vrij snel daarna denken we een kampeerplekje gevonden te hebben. Een erg nat grasveldje. Snel zetten we de tent op, maar echt alles is c.q. wordt vochtig of nat. In de tent een bak soep met brood genuttigd en daarna de slaapzakken uitgerold. Gelukkig is het in ieder geval niet koud. 's Nachts doen we vrijwel geen oog dicht, omdat de regen en wind ontzettend tekeer gaan tegen het tentdoek. Om half vijf gaat het echt fout: de tent waait kapot. Helaas: dit is het einde van deze wandelvakantie. We pakken alles maar in (hopelijk vergeten we niets in het donker) en lopen naar het station. Gelukkig is de bootterminal open, dus kunnen we binnen zitten en een kopje koffie zetten, met een lekker plakje cake erbij. Vrij snel daarna gaat de eerste trein, dus die nemen we dan maar. Na een snelle reis nemen René en ik nog een kopje koffie, om de partners niet al te vroeg wakker te maken thuis, en dan naar huis. Hanneke is al wakker en natuurlijk stomverbaasd dat we er al zijn. Soms zit het mee.... |
|
de deceptie terug in de trein |
|
Terug naar boven. |
(11 maart 1999) | 26 km |
Om een uur of acht sta ik op (Hanneke was al naar haar werk), ontbijt pak de laatste spullen in en pak de trein naar Rotterdam. Samen met René reis ik naar Dordrecht, waar ook Jaap erbij komt. Met de Intercity, cake etend, naar Vlissingen en buiten is het prima weer. Anders dan de vorige keer... Zo rond half elf arriveren we op onze bestemming en snel hijsen we de rugzakken op, om verder te gaan met het Deltapd. Vlissingen is een leuk stadje en de koffie in het restaurant smaakt prima. Na het beeld van Michiel de Ruyter, naar het schijnt een verre voorouder van Jaap en mij, gaan we langs de duinen lopen. Vlak daarvoor passeren we nog ons kampeerplekje van de vorige keer.... We liepen veel bovenop de duinen. Het leek de Chinese muur wel. In ieder geval was het mooi weer, de omgeving de moeite waard en de gesprekken weer ouderwets 'diep'. We lopen inmiddels voor het zevende jaar met elkaar, en ondanks dat je soms merkt dat we ouder zijn geworden is deze wandeling ieder jaar weer een hoogtepunt. Onderweg houden we af en toe een korte stop en lopen, later zelfs in korte broek, af en toe door een bekend plaatsje: Zoutelande, Domburg. In Domburg nogmaals een koffiestop en daarna snel een leuk kampeerplekje gevonden. Eerst een apfelcorn gedronken en nasi gekookt en gegeten. Vanwege de kou na de oploskoffie snel de tent ingedoken om daar nog een tijd lang verder te bomen. |
|
een lekkere pauze |
Terug naar boven. |
Dag 2 (4) |
(12 maart 1999) | 27 km |
Om een uur of zeven opgestaan en onder een blauwe
lucht ontbeten. Snel de spullen ingepakt en daarna door de duinbossen lopen.
Flink slingerend en af en toe omlopen, vanwege de paden die blank stonden. We
liepen daardoor niet echt hard; geeft niet.
Na een paar kilometer een flink stuk asfalt stampen (tempo gelijk weer een stuk
hoger) en daarna de duinen over om een paar kilometer strand te lopen. Zwaar, maar wel mooi. Vlak voor de Oosterscheldedam zat een restaurant, waar een oude
vrouw ons met applaus binnenhaalde en men heerlijke koffie met appelgebak voor
ons had.
De Oosterscheldedam was erg indrukwekkend en ook voor ons, Hollanders, meer dan
de moeite waard. Op de Neeltje Jans liepen we door een natuurgebied, we wisten
zowaar te verdwalen op de 'kunstroute'. Op de twee laatste stukken van de dam
liepen we weer wel goed.
Aan de overkant water gehaald en na een half uurtje lopen een leuk kampeerplekje
in het duinbos gevonden. Vooral Jaap was erg blij: die had z'n voeten helemaal
kapot gelopen en hij strompelde meer, dan dat hij liep.
Lekker macaroni koken met een berenburg als toetje en daarna de tent in.
Terug naar boven.
Dag 3 (5) |
(13 maart 1999) | 25 km |
Vanmorgen lekker vroeg opgestaan en in na ontbijt
in het zonnetje pakken we weer in. Na eerst een stuk bos kwamen we op een
prachtige open vlakte. Genieten en heel veel dia's maken. Gelukkig ging het met Jaap
z'n voet een stuk beter, zodat ook hij kon genieten van de omgeving. We
liepen niet echt snel, maar dat mocht de pret niet drukken.
Op een gesloten camping haalden we een Bounty uit de snoepautomaat en liepen daarna
een paar kilometer door de duinen. Over een vrij nieuw schelpenpad, wat
erg vlak was en daardoor ons tempt flink opschroefde.
In Renesse, een volkomen af te raden badplaats voor rugzaklopers waar men je in
het Duits aanspreekt, dronken we koffie in een bakkerij en deden de boodschappen
voor de bonte avond. Na nog een patatje liepen we de toeristenfuik (ja, ook al
in maart) uit en vervolgden de route over het strand. Daarna de Brouwersdam en
bij Port Zelande tijd voor een kop koffie en een apfelcorn. Jammer: verkeerde
merk.
Na nog een klein uurtje lopen vonden we een prachtig kampeerplekje. Helaas werd
het wat bewolkter en nam de wind fors toe, zodat we, na de
macaroni-met-van-alles-wat, snel de tent ingingen. Voor borrel en borrelnoten.
Terug naar boven.
Dag 4 (6) |
(14 maart 1999) | 15 km |
Toen we om een uur of zeven opstonden was het erg
mistig. Natuurlijk vormde dit geen beletsel voor de goedgeoliede inpakmachine om
ook
deze morgen binnen een uur weer op pad te zijn.
Al heel snel moesten we door een 'beekje' lopen; we waren er aan het begin van
het pad al voor gewaarschuwd. Jammer alleen van de mist: we zagen erg weinig de
eerste kilometers.
In Ouddorp was nog alles gesloten (behalve de strenggereformeerde kerken), maar
brak wel de zon door. Via een mooi fietspad en een oude zeedijk zagen we
Goederede liggen. In straf tempo bereikten we dit dorpje. Snel een paar dia's gemaakt en toen een kwartiertje op de bus gewacht. Die
bracht ons redelijk snel
bij de metro. Daar afscheid van René genomen en samen met Jaap doorgereisd naar
Rotterdam Centraal. Daar ook Jaap gedag gezegd en toen met de bus naar huis;
weer lekker naar Hanneke toe.
Terug naar boven.
(17 september 1999) | 27 km |
Redelijk vroeg opgestaan en na het ontbijt een
stukje gelezen en dan wordt het tijd om met de tram naar het station te gaan.
Kaartjes gekocht en in de trein naar Bergen op Zoom gestapt. Jaap en René komen
er in Dordrecht bij en met z'n drieën vervolgen we onze reis. Rond tien uur
arriveren we op de plaats van bestemming en verwerken direct onze eerste
teleurstelling: het café waar we gaan zitten heeft geen appeltaart meer.
Gelukkig hebben we zelf ontbijtkoek meegenomen.
En daarna op pad! Eerst een stukje van het Floris V-pad (ook al eens gelopen) en
vervolgens alleen nog maar Deltapd. Vandaag een redelijk afwisselende, maar niet
echt supermooie omgeving. In Nieuw Vossemeer houden we een korte stop voor
boodschappen en, alweer, koffie met appeltaart en verder vooral veel ouwehoeren
en serieuze gesprekken. Op een gesloten terras bereiden we een kopje cup-a-soup
en verder maar weer.
In een klein natuurgebied stoppen we en zetten de tent op. Macaroni gegeten en
onder het genot van de meegesjouwde Quadrupel (één van mijn favoriete bieren)
brengen we de avond door.
Terug naar boven.
Dag 2 (8) |
(18 september 1999) | 29 km |
Vroeg opgestaan en onder een blauwe lucht
vertrokken. Vandaag een vrij saaie route: veel stukken die alleen maar bedoeld
lijken om alleen maar van A naar B te komen en niet om een zo mooi mogelijke
wandeling te maken. De Philipsdam is hier een voorbeeld van.
Verder deze dag af en toe zuinig moeten doen met ons water, omdat er vrijwel
geen huizen staan. In Herkingen houden we daarom een lange pauze met een bezoek
aan een café en een snackbar.
Het laatste stuk van deze dagetappe was vanwege de slikken wel heel mooi.
Na water gehaald te hebben een plekje voor de tent gezocht en na de warme maaltijd
maar weer een afzakkertje genoten en vroeg naar bed.
Onderweg gehoord vandaag: waarom heeft die meneer
een knuffel aan z'n rugzak? Antwoord: hij heeft niet genoeg aan twee kerels!
Waarvan akte.
Terug naar boven.
Dag 3 (9) |
(19 september 1999) | 31 km |
Om een uur of acht opgestaan. Na een 'groene' muur
van heesters, waardoor we niet zoveel konden zien, nog een stukje polder voor
Goederede. Daar koffie gedronken en flink doorlopen. De Haringvlietdam was erg
winderig.
Na een slechte bak patat een redelijk mooi stuk. Aansluitend de duinen van
Oostvoorne die weer heel erg mooi zijn; jammer dat de route er maar heel kort
doorheen gaat.
Na nog een stuk langs het Brielse meer een kopje koffie in een restaurant gedaan
en daarna een plekje voor de tent gezocht. Rijst gegeten en vroeg de tent in. En
daar heel lang liggen bomen over geloven.
Een voorbijganger vroeg vandaag: zijn jullie op vakantie? Ons antwoord was: nee, we zijn onze rugzakken aan het testen.... Pfff... de mensen op Voorne Putten stellen soms wel domme vragen.
Terug naar boven.
Dag 4 (10) |
(20 september 1999) | 13 km |
Vanmorgen wat regen, maar toch vroeg
opgestaan. Snel naar Brielle gelopen. Een leuk stadje met een prima tearoom. Na
nog een paar kilometer recreatiegebied de brug over en dan industriegebied. De
andere kant van Nederland, en toch leuk om een keer te lopen.
Met de pont varen we over van Rozenburg naar Maassluis en daar pakken we de
trein naar Rotterdam. En na een prima hamburger en een bezoekje aan Plato (de
cd-winkel) en de Slegte (de boekenwinkel) gaan we lekker weer naar huis.
Terug naar boven.
Klik hier als je het vervolg van deze wandeling (het Visserspad) wilt lezen.
Terug naar hikes in Nederland.
Terug naar (wandel) vakanties.