Pieterpad (1)

Maar waar het kon, heb ik het met de auto gedaan. Ik heb stapvoets over allerlei akkerwegen gereden, alleen om de oriëntatiepunten te noteren. (Toos Goorhuis; één van de twee maaksters van het Pieterpad)

In de periode 1992-1996 hebben Jaap, René en Jan het Pieterpad gelopen. Heel Nederland van zuid naar noord; zo'n 480 kilometer in vijf 'sessies' van vier dagen. Een echte aanrader voor de mensen die Nederland eens willen zien. Er is zelfs een boek geschreven (door Jaap) over onze wandeling. Zie ook: http://www.wandelaar.nl/.
Hieronder het eerste deel van het verslag van die wandeling, die begon als een gewone wandeling en uitmondde in een soort levensdoel met vrienden voor het leven.

Dag 1

(zaterdag 17 oktober 1992)

35 km

Zeven uur 's morgens, JOTA in het Lutinehonk, vrijwel niet geslapen en ome Jaap staat op de stoep. We rijden richting station waar we de trein richting Maastricht nemen. In Dordrecht zit René ook in de trein en op Eindhoven stappen we over en onder het genot van een kruidkoek brengt de intercity ons in Maastricht.
Na koffie met vlaai lopen we richting de Pietersberg, alwaar we onze route over het Pieterpad beginnen. Het is onze eerste wandeling met z'n drieën en tevens de eerste keer dat we een uitgezette route lopen. De eerste kilometers voeren ons door Maastricht-city, maar al snel daarop lopen we in een schitterende omgeving. Tijd voor een hapje cup-a-soup met brood.
De omgeving is zeer afwisselend: bossen, akkers, weilanden, kleine dorpjes, glooiingen enz.. Hoe het ook zei: de paden zijn ideaal voor rugzakkers: vrijwel altijd onverhard en rustig.
Halverwege houden we nog een koffiestop en plukken we appels in een boomgaard en in de schemering bereiken we Spaubeek. We halen water en lopen een stukje terug om de tent op te zetten.
In het donker koken en eten we een uitgebreide maaltijd: rijst, doperwten, champignonsaus en varkenslapjes, wat ons bijzonder goed smaakt. Na deze maaltijd lopen we weer terug om daar de plaatselijke kroeg te bezoeken, met in de bodywarmer de vandaag aangeschafte tandenborstel (die was ik dus vergeten). Lekkere koffie op, wat gebiljart, apfelcorn gedronken, tanden gepoetst, naar de tent gelopen en lekker geslapen.

Spaubeek.

Dag 2

(zondag 18 oktober 1992)

25 km

Om kwart over zeven maakt Jaap ons zingend wakker en om half negen lopen we weer verder Limburg in. Al heel snel kwamen we een kroeg tegen, waar we koffie met vlaai nuttigden en het toilet bezochten...
Hoewel het koud was, was het weer heerlijk wandelweer. Het wandelen ging wel iets minder snel dan gisteren, en ik had af en toe flink last van m'n schouders. Het landschap was vandaag iets minder afwisselend dan gisteren: meer landbouw en minder bos en ook de heuvels verdwenen uit het zicht.
Tijdens één van onze stops ging Jaap even water halen (om soep te koken) en kwam terug met een nogal bizar verhaal: een naakte vrouw deed open en op zijn vraag om een flesje water stelde zij de tegenvraag: is dat alles wat u wilt? Natuurlijk werd dat een gevleugelde opmerking de rest van deze reis (en de rest van ons wandelleven zou later blijken), maar nog steeds vragen wij ons af: is dit nu echt gebeurd of heeft Jaap er alleen maar voor gezorgd dat wij nu altijd water willen halen???
Tijdens het lopen waren onze meeste gesprekken overigens erg serieus, waarbij we het vandaag vooral over relaties hadden en gisteren over levenskunstenaars.
Om een uur of vier haalde René water (iets wat hij normaal dus nooit deed, maar nu maken we bijna ruzie wie er water mag halen) en opnieuw vonden we een prachtig wildkampeerplekje. Na de boerenkool met worst kletsten we nog wat, maar na een paar regenspatjes besloten we toch maar de tent in te duiken. Daar kletsten we nog wat verder, maar voor tien uur sliepen we.

Paulusstichting

Dag 3

(maandag 19 oktober 1992)

25 km

Om half acht stonden we op en vandaag waren we nog sneller weg dan gisteren en iets over half negen liepen we weer langs de roodwitte merktekens. Het weer was opnieuw prima en het tempo zat er beter in dan gisteren.
We weken iets af van de route opzoek naar een café of bakker, maar beiden waren gesloten en dus moesten we naar het volgende dorp lopen waar café Knoben wel open was en smulden van de heerlijke koffie met vlaai. Na deze pauze liepen we verder en na een tijdje kwamen we in een volgend dorpje waar we benzine tankten voor onze brander en daarbij zowaar zegeltjes kregen.
In Montfoort stopten  we op een pleintje en deden de nodige inkopen bij de supermarkt. Lekker vers brood met ham, yogho yogho en een halve kruimeltaart naar binnen werken.
René had nogal last van z'n teen en trok z'n schoen uit. Heel de sok zat onder het bloed en lopen ging haast niet meer. Hij overwoog eerst met de bus naar het station en naar huis te gaan. Jaap kwam met het voorstel om zijn slippers aan te doen, vandaag zo snel mogelijk een slaapplek te zoeken, morgen naar Roermond te gaan en daar vandaan naar huis. René zou dinsdag toch al naar huis gaan, terwijl Jaap en ik nog een dagje samen zouden verder lopen. Zo gezegd, zo gedaan. Na even wat langzamer te hebben gelopen kreeg René de slag te pakken en besloten we nog een dorpje verder te lopen vandaag.
Daar aangekomen bezochten we eerst het heemkundige museum en gingen daarna opzoek naar een kroeg. Na wat heen en weer lopen vond Jaap er dan toch één die open was en konden we een welverdiend biertje nuttigen.
Na dit plaatselijke cafébezoek liepen we weer verder en na het eerst bij een klooster (met een fiets..) te hebben geprobeerd vonden we een boerderij waar we van de boerin 'natuurlijk de tent mogen opzetten'.
Vlak voor het donker was smulden we van de macaroni d'ghino en na deze culinaire uitspatting liepen we nog even terug naar de kroeg van vanmiddag. Eerst koffie en daarna wat sterkers. Tenslotte weer terug naar de tent en na nog even de sterren te hebben bewonderd doken we onze slaapzakken weer in.

Dag 4

(dinsdag 20 oktober 1992)

5 km

Ook deze nacht had het flink gevroren en scheen de zon toen we om half acht de tent uit kwamen. Na ruim een uur liepen we weer op het Pieterpad, waar we nu vooral over de verfilming van het boek 'Is dat alles wat u wilt? (Impressies van het Pieterpad') praatten. Jaap is echt van plan dat boek te gaan schrijven en we verheugen ons nu al op de route van volgend jaar. (noot: dit boek is er inmiddels ook; weliswaar met een andere titel, maar te bestellen op http://www.wandelaar.nl/.)
Op station Roermond ''doen'' we koffie met vlaai en voor René naar huis gaat besluiten we eerst met z'n drieën de stad in te gaan.
De bagage afgegeven en daarna richting het centrum gelopen op zoek naar afbeeldingen van Sint Jacob; een grote hobby van Jaap. In de grote kerk horen we dat er zelfs een Sint Jacobskerk is en daar lopen we heen. Jaap gaat opzoek naar de koster en komt terug met de sleutel van de kerk. We kijken wat rond en net als we terug willen gaan komt de koster eraan die ons zelfs op een relikwie attendeert. We mogen het zelfs verplaatsen om er betere foto's van te kunnen maken. Jaap kan z'n geluk haast niet op.
Terug in het centrum brengen we geruime tijd door in een tweedehands boekenzaak en alle drie kopen we wat. Ook veranderen we onze plannen: Jaap en ik gaan ook mee naar huis. De belangrijkste reden hiervoor is dat deze vakantie een zeer groot succes was en we allemaal een zeer voldaan gevoel hebben. We hoeven niet verder meer en kunnen nu tenminste volgend jaar verder waar we gezamenlijk gebleven zijn. Daarnaast heb ik flink last van mij schouders.
Na nog drie vlaaien voor het thuisfront en zes puddingbroodjes voor in de trein gekocht te hebben, eten we een honkiburger en gaan met de trein naar huis, Over Venlo, vanwege een ongeluk.
Precies voor het eten arriveren we op m'n vaders verjaardag en kunnen gelijk mee-eten.

Klik hier om het vervolg van deze wandeling te lezen.

Terug naar hikes in Nederland.

Terug naar (wandel) vakanties.