Inleiding:
Na de voltooiing van het Pieterpad
besluiten René, Jaap en Jan het Oeverloperpad te gaan lopen. Het vervolg
hierop, het Lingepad, hebben ze namelijk
al (in andere combinaties) gelopen. Tijdens deze wandeling ontstond overigens
het idee om aan een rondje Nederland
te beginnen.
Voor het echter zover was genoten ze van deze prachtige wandeling die
gedeeltelijk door bekend gebied voerde. Hieronder het verslag van die vijfdaagse
wandeling langs en door de mooiste weilanden
van Nederland (bron: Volkskrant magazine mei 2000) en
ongekende gastvrijheid.
Dag 1 |
(zaterdag 18 oktober 1997) | 27 km |
Om half acht thuis opgestaan en na het ontbijt naar station Schiedam gelopen, waar René ook al was gearriveerd. Met de trein naar Hoek van Holland waar we een kop koffie dronken en een half uur op Jaap wachtten: hij was te laat van huis gegaan. Na nog een koffie met appelgebak zetten we onze eerste schreden op het Oeverloperpad. Het was prachtig weer en de sfeer zat er natuurlijk direct in.
Op het startpunt van het Oeverloperpad. |
Al snel liepen we door het Staelduinse bos, wat een mooi maar druk begaanbaar
gebied is. In de verte zagen we heel veel industrie, maar nergens hoefden we er
doorheen; en dat in één van de meest geïndustrialiseerde gebieden van
Nederland. Bij onze eerste pauze kwamen we er achter dat we twee pannensetjes
hadden meegenomen, waar natuurlijk de nodige opmerkingen over zouden worden
gemaakt tijdens de rest van de wandeling. Gelukkig kun je een pan ook als
statief gebruiken!
Na een mooie polderdoorsteek kwamen we in Maasland. Een leuk dorpje met een
mooie kerk.
Maasland |
Ook opvallend was het aantal mensen wat een praatje met ons maakte.
LAW-ers zijn hier duidelijk nog niet ingeburgerd. Na een biertje te hebben
gehaald in een slijterij (met erg ongeïnteresseerde winkelier) hielden we een
korte pauze in de polder.
In Schipluiden was er koffie met appelgebak en na nog een paar kilometer polder
vonden we een geschikt kampeerplekje. Lekker op een bankje zitten, slokje
beerenburg erbij, macaroni koken, die met smaak opeten en nog een kopje
oploskoffie na. En al filosoferend zaten we zo de rest van de avond lekker
buiten.
Dag 2 |
(zondag 19 oktober 1997) | 27 km |
Vanmorgen om acht uur opgestaan en in de mist de tent afgebroken en ontbeten. Al snel won de zon het van de mist en genoten we van de prachtige beelden die dat opriep.
Ochtendmist vlakbij het talud van de A4. |
Na het kruisen van de toekomstige A4 en nog meer polder liepen we Kethel binnen. Bij de Jacobskerk luisterden we even naar een Big Band en bij één van de kerkgangers vroegen we om water en werden direct uitgenodigd voor een kop koffie. Een erg leuke ervaring. Lekkere koffie en gezellig kletsen, in een huis wat je heel goed kan zien vanuit de trein. Arme Hanneke: ze zal dit verhaal nog vaak moeten gaan aanhoren.
Overschie |
We verlaten Schiedam en via het mooie Overschie liepen we richting Rotterdam
noord. Daar veranderde de atmosfeer: de mensen leken veel minder vriendelijk te
zijn en ook de omgeving (parken) was minder mooi. Beide zou overigens al snel
weer verbeteren.
Langs de Rotte was het erg druk op deze mooie zondagmiddag, maar het is wel een
leuk stuk om te wandelen. Na een ijsje gegeten te hebben liepen we langs een
grote plas, waar het een stuk rustiger was en de mensen direct een stuk
vriendelijker.
Vlak bij Nieuwerkerk aan de IJssel vroegen we aan een tuinder om de tent te
mogen opzetten. Geen probleem: we hebben visite was het eerste wat de man zei.
In eerste instantie zouden we de tent in de voortuin opzetten, maar vanwege de hondenpoep
(van z'n bouvier) verzetten we de tent een stukje.
Na de rijst gingen we de tent in en al snel werden we uitgenodigd om binnen een
kop koffie te drinken. Al kletsend en later nog met een biertje erbij brachten
we de avond door en om een uur of tien gingen we terug richting tent om daar
nog even wat na te kletsen over deze dag. Zelden zoveel gastvrijheid op één
dag meegemaakt in Nederland, en dat in een gebied (hartje Randstad) waar je dat
toch niet zo snel verwacht. Vooroordelen...
Dag 3 |
(maandag 20 oktober 1997) | 27 km |
Vanmorgen hadden we wat moeite met opstaan, maar om een uur of negen liepen we dan toch. Het waaide hard en was zwaar bewolkt: minder aangenaam wandelweer dan de voorgaande dagen.
Zoals zo vaak bij een LAW ook hier weer over een hek klimmen. |
Na Nieuwerkerk moesten we de nodige hekken over klimmen om uiteindelijk in
Moordrecht te arriveren. Daar boodschappen gedaan en in een café een kop koffie
gedronken. In zo'n café wat er van buiten gezellig uitziet, maar dat niet is.
Met de pont naar Gouderak en toen via een prachtig pad tussen de knotwilgen en
sloten een paar kilometer gelopen. Genieten van de vergezichten. Jammer dat
pauze houden, door de harde wind, een beetje tegenviel.
In het Loetbos zagen we heel veel paddestoelen, maar verder heeft het een hoog
''Lingebos-gehalte". Na een stuk wandelen langs mooie boerderijen en een
prachtige tiendweg vroegen we bij een boer om de tent te mogen opzetten. Dat
mocht; sterker nog: we mochten zelfs gebruik maken van de schuur. Jaap kookte,
vanwege mogelijk brandgevaar, buiten en na de macaroni in de schuur te hebben
opgegeten liepen we nog even naar het dorp voor een kop koffie.
In een eetcafé belde ik mijn jarige vader en dronken we nog wat. Al vrij snel
hielden we het echter voor gezien en liepen we terug naar de schuur waar we
lekker onze slaapzak in kropen.
Dag 4 |
(dinsdag 21 oktober 1997) | 27 km |
Om een uur of acht stonden we op, ontbeten, ruimden alles op en een uurtje later liepen we weer over die mooie tiendweg. Vandaag was het weer lekker weer, alleen wel weer een straffe wind.
Koeien op de Tiendweg. |
Na de
tiendweg kwamen we op de Lekdijk en zagen Schoonhoven al liggen. We kochten daar
nog wat diarolletjes (dat krijg je met fotogeniek weer: dan schiet je veel meer
plaatjes dan verwacht) en dronken nog een kop koffie met vlaai.
Na de pont kwamen we al snel in Nieuwpoort: voor Jaap een bijzonder plekje,
omdat hij daar getrouwd is. Wij kochten er brood en koeken en liepen verder over
kades. Veel mooie vergezichten, kerktorens in de verte, molens en dat alles
onder een strakblauwe lucht. Wel vonden we de Alblasserwaard iets minder
afwisselend dan de Krimpenerwaard.
Na nog een paar kilometer asfalt stampen kwamen we in Ameide alwaar we een
uitgebreide snackpauze hielden. Via een druk stukje dijk gingen we de polder
weer in en liepen daar langs knotwilgen en rietvelden over een graspad. Na nog
een paar kilometer kade kwamen we vermoeid op een kampeerplekje met bankje aan.
Shadow on the wall. |
We dronken een kop oploskoffie en zetten de tent op. Al gauw gingen we er ook in: het werd erg koud. Vanzelfsprekend ook dit jaar weer bonte avond. Jammer dat Jaap alweer z'n snurkact deed...
Dag 5 |
(woensdag 22 oktober 1997) | 21 km |
Een half uur vroeger dan gebruikelijk stonden we op en buiten was alles wit van de rijp. Na een snel ontbijt en spullen inpakken gingen we op pad en weer genieten van de omgeving. We liepen over onverharde paden tot we bij het Merwekanaal kwamen. Ook hier weer een prachtige omgeving terwijl de zon het ijs deed smelten.
Het Merwekanaal. |
Na een stukje asfalt kwamen we in Schoonrewoerd, waar we op een bankje een kop
oploskoffie dronken en zeer matige bakkerijproducten nuttigden.
Na de Diefdijk, met alweer mooie uitzichten, liepen we Leerdam binnen. Daar
eerst opzoek gegaan naar een eetgelegenheid en na een lekkere omelet zwierven we
nog wat door het centrum.
Leerdam |
Om half vier namen we afscheid van Jaap en namen de trein naar Rotterdam. Daar zeiden ook René en ik elkaar gedag en even later, met een kleine vertraging, arriveerde ik weer in Schiedam, waar Hanneke natuurlijk gelukkig weer op me wachtte.
Terug naar hikes in Nederland.
Terug naar (wandel) vakanties.