Hanzestedenpad

Inleiding:

In de zomer van 2008 hebben Hanneke en Jan een gedeelte van het Hanzestedenpad gelopen. Mooie kilometers van Doesburg naar Deventer. Het stuk naar Kampen liepen ze in februari 2009, samen met Jan z'n ouders en de laatste dag liepen ook zijn broer en oudste nichtje nog mee. Misschien wel de mooiste LAW van Nederland. (In 2020 liep Jan, samen met Sven, dit pad nog een keer. Klik hier als je dat reisverslag wilt lezen).

Dag 1

(vrijdag 8 augustus 2008)

4 km

Een dag werken en snel naar huis. Lekker een weekendje lopen met Hanneke. Binnenkort vertrekken we richting Alaska en omdat Hanneke de laatste tijd wat last heeft van haar heup willen we kijken hoe die zich houdt met rugzaklopen. Klinkt als een excuus om samen weg te gaan? Klopt! En oh ja, ik heb nieuwe schoenen die ik mooi ook even kan inlopen.
De slagroom voor de pastasaus blijkt zuur te zijn dus wordt het een patatje op het station. Zijn we dus wel mooi een uur eerder in Doesburg; het beginpunt van het Hanzestedenpad. Best een lange reis met trein en bus vanaf Rotterdam.

Doesburg

Net voor het donker lopen we over de wallen en door het oude centrum. Ziet er uit als een stadje waar we nog eens naar terug willen voor een weekendje. Wildkamperen in de stad gaat ons iets te ver en dus lopen we nog een klein stukje verder langs de IJssel. In het bijna donker zetten we de tent op, drinken nog een Kasteel Blond en duiken dan de slaapzak in. Het was een week met weinig slaap.

Dag 2

(zaterdag 9 augustus 2008)

33 km

Zonnig en heerlijk wandelweer als we opstaan. Dat blijft zo de hele dag. Eerst de tent afbreken en dan ontbijten in de zon. Om kwart over negen lopen we weer. Langs een aantal campings richting pontje. Voor zestig cent varen we over naar Dieren. De appeltaart bij het theatercafé mag meedoen in de competitie wat ons betreft. Nog even boodschappen doen en terug de route op.

Veel vogels langs de IJssel

We verlaten de IJssel voor een paar uur. Veel rustige wegen en nog meer onverhard. We zien bijna geen mens. Vreemd: je kunt immers prachtig wandelen en het is vakantieseizoen.
Veel afwisseling in het landschap. De natuur lijkt voorrang te krijgen. Landgoederen met dikke beuken en wegen met dito eiken. Bij de Bakkershoeve een ijsje en Fanta. Ons eerste eten na de zelf meegenomen broodjes kip met mayonaise voor de lunch.

Onverharde paden genoeg

Dan nog een paar kilometer tot Zutphen. Slingerend langs en door open velden, maïs en bossages. Niet veel foto's gemaakt (onze camera is weer gerepareerd), maar het genieten is er niet minder om.
We steken de brug naar het oude Zutphen niet over, maar blijven aan de westkant van de IJssel lopen. Wel de veldflessen afvullen, want het wordt tijd voor een kampeerplekje. Toch nog lang zoeken voor we onderaan de dijk kunnen staan. Vlak, maar wel met schapenstront.
De bonenmaaltijd lijkt niet groot, maar de borrelhappen blijven dicht. De Kasteel niet, hoewel ook daarvan de tweede niet opengaat. We slapen vroeg.

Dag 3

(zondag 10 augustus 2008)

15 km

Grijs als we opstaan. Veel miezerregen tijdens het lopen en een blauwe lucht terug in Rotterdam. Om kwart over negen is alles ingepakt en lopen we weer langs de IJssel. Op landgoed de Poll gaat het mis: we missen de afslag en blijven de verharde weg volgen. Een kilometer omlopen en even zoeken voor we weer op de route zitten. De volgende keer toch maar het boekje eerst lezen?

Grijze luchten zijn op foto's wel vaak heel mooi

Oploskoffie onder een paar bomen. Daar is het nog droog. Met wind en motregen in de rug lopen we verder over een grasdijk. De laatste kilometers naar Deventer zijn verhard. Weer met een pontje naar de overkant en we besluiten naar het station te gaan. Lopen in de regen voegt niets toe en die tien kilometer die we eerst van plan waren verder te lopen doen we er de volgende keer gewoon bij.

Deventer

Deventer kan ons al vanaf het water bekoren. Koffie met appeltaart, door het centrum (om)lopen en net de trein gemist. Dan maar een half uurtje later thuis.

Dag 1 (4)

(vrijdag 13 februari 2009)

25 km

Het Hanzestedenpad afgelopen. Samen met m'n ouders lekker drie dagen wandelen. Eigenlijk tweeëneenhalf, want we zijn pas om kwart over elf in Deventer. Het is een chaos op het spoor, vandaar dat we een half uur later dan gepland op ons startpunt zijn. Eerst koffie met vlaai. De route van het station leggen we nu een stuk sneller af dan de vorige keer. Niet omdat we sneller zijn, maar vooral omdat we nu de kortste route nemen.

Pa en moe langs de IJssel.

Net op tijd komen we er achter dat we niet moeten overvaren, maar aan deze kant van de IJssel blijven. Kilometers over een graspad langs het water. Mooi, ondanks het feit dat het al snel regent. Niet zo heel hard overigens en omdat de temperatuur rond het vriespunt zit gaat de regen soms over in (natte) sneeuw. Dat blijft tot halverwege de middag zo en dan wordt het droog.
We verlaten de IJssel en over wat landgoederen vervolgen we het pad. Goed gemarkeerd. De zonnewijzer in de buurt van De Haere is het extra lusje waard.
Nog een paar kilometer tot Olst voor een kop koffie. De route is hier verlegd. Misschien wel vanwege de tot appartementen omgebouwde watertoren? Ik kan me goed voorstellen dat mensen daarin willen wonen. Min of meer langs de uiterwaarden van de IJssel lopen we verder. Een gebied waar veel ganzen foerageren en overnachten. Ook hier zit een extra lusje in de route wat de moeite van het omlopen waard is. Via een kronkelpaadje waarbij we over bomen moeten klimmen bereiken we de provinciale weg. Dan nog een paar kilometer tot Wijhe.

Prachtige Nederlandse luchten.

Onze overnachtingsplek bij vrienden van de fiets ligt vrijwel aan de route. Een zeer gastvrij onthaal! Douchen en uit eten. M'n vader voelt zich niet lekker en eet haast niets. Dat ligt niet aan de kwaliteit van het eten, want dat smaakt verder prima. Om kwart over negen zijn we terug op onze kamers en vrijwel gelijk val ik als een blok in slaap.

Dag 2 (5)

(zaterdag 14 februari 2009)

26 km

Een zonnige en koude dag. Eerst uitgebreid ontbijten bij ons gastgezin en lopen dan terug richting Kruidvat voor een nagelknippertje voor pa. Als we teruglopen krijgt ma haar regencape terug. Die had ze laten liggen, terwijl ze nog zo gewaarschuwd was geen spullen achter te laten. Vandaag is de cape overigens niet nodig, maar toch prettig dat tie terug is.

De IJssel blijft fascineren.

Snel weer langs de uiterwaarden van de IJssel verder. Een paar kilometer tot natuurgebied Tichelgaten. Daar schaatsen mensen letterlijk op één nacht ijs. Tussendoor het gehucht Herxen, maar het dorpshuis voor koffie is nog dicht. Geen horeca verder tot Zwolle, dus dat wordt vrijwel non-stop doorlopen de hele dag. Het is te koud om te stoppen en stil te zitten.

Tichelgaten

We verlaten het water en gaan de polder in. Bij Windesheim zit een benzinepomp zodat we toch nog een kop koffie kunnen drinken uit de automaat aldaar. Langs de wetering richting Zwolle. Niet de mooiste stad om binnen te lopen. De laatste kilometers zijn niet lelijk, maar het zit er ook niet ver vandaan. Het centrum zelf is overigens wel mooi.
We drinken een kop koffie en laten m'n ouders aldaar een uurtje achter. M'n moeder kan amper meer lopen. Maar goed, 25 kilometer met slechts één korte pauze is ook niet niks. Hanneke en ik lopen nog even een rondje om wat te shoppen en gaan dan met z'n allen naar het hotel.
Na het douchen drinken Hanneke en ik nog een biertje in de hotelbar om vervolgens met z'n vieren uit eten te gaan. Zaterdagavond, en zeker op Valentijnsdag, zonder te reserveren is geen goed idee. Wat nu kredietcrisis? Enfin, een geluk bij een ongeluk: na zo ongeveer alle restaurants aan het grote plein geprobeerd te hebben (zelfs die niet leuk of lekker leken) eindigen we bij een Griek en eten daar zo lekker als je je maar kunt wensen.

Dag 3 (6)

(zondag 15 februari 2009)

20 km

Om acht uur aan het ontbijtbuffet. We lijken de eerste eters deze morgen. Zo'n drie kwartier later arriveren Edwin en Arriëtte. Zij lopen met ons mee vandaag. Met z'n zessen door het centrum van Zwolle. Het is nog droog en rustig. De stad uit is een stuk mooier dan de stad in.
Na het park en een tweetal ophaalbruggen lopen we weer verder langs de IJssel. Die zal de rest van de dag in het zicht blijven. Al snel valt de eerste sneeuw, ijzel en hagel. Met tegenwind erbij is het erg guur. Het landschap maakt veel goed.

Ons hele wandelgezelschap (minus fotograaf Jan)

We voelen de bui al hangen: zowel de horeca in Veecaten als Wilsum is nog gesloten. Een hele dag wandelen zonder pauze. 
Onderaan de dijk is het onverhard. Wel modder, maar veel minder wind. Ook hier is de route goed gemarkeerd. Tegen half twee lopen we Kampen in. Een mooie prestatie gezien de onervarenheid van sommige wandelaars uit ons gezelschap. Een klein half uurtje wachten op de trein naar Zwolle. 

Kampen is ons eindpunt.

Waarschijnlijk het kortste lijntje van de NS: van het ene station naar het andere.
In de stad nog wat eten en dan met de auto naar Hardinxveld. Nog geen vijf minuten wachten op de trein en nog even langs de moeder van Hanneke; die is jarig vandaag.
En zo kwam er een einde aan deze wandeling en deze LAW. Wat ons betreft één van de mooiste wandelpaden die ons landje rijk is!

Terug naar hikes in Nederland.

Terug naar (wandel) vakanties.