Wandelen op het Graafschapspad.

Inleiding:

In het voorjaar van 2024 gingen Sven, René, David en Jan weer eens een paar dagen op stap. De keuze viel op het Graafschapspad. David schoof pas vrijdagavond aan, maar dat mocht de pret verder niet drukken: het waren drie prachtige dagen. Hieronder volgt het reisverslag van dat lange weekend, waarin ze van Mariënvelde naar Zutphen liepen.

Dag 1

(vrijdag 28 juni 2024)

15 km

WAU gaat zowaar weer eens een paar dagen wandelen. David zal pas vrijdagavond aanschuiven, maar Sven, René en Jan gaan vrijdagochtend al weg. De weersvooruitzichten zijn perfect. Sven en ik nemen de trein naar Breda en reizen via Den Bosch naar Zutphen. We missen onze aansluiting. In Den Bosch komt René erbij en in Zutphen hebben we een half uur om over te stappen. Tijd voor een broodje. We lopen naar de supermarkt en een stel pubers biedt ons een ijsje aan. Lekker hoor! Dan de trein naar Ruurlo en dan tenslotte de buurtbus naar Mariënvelde: het startpunt van onze wandeling.
We volgen de geelrode merktekens van het Graafschapspad en slingeren door het landschap. Veel asfalt.

Het eerste deel van de route gaat veel over asfalt.

Eerlijk gezegd niet heel veel hoogtepunten de eerste twee uur, behalve een vennetje. Bij kasteel Slangenberg komt het Pieterpad er voor de rest van de dag bij. Een prachtig kasteel en ook een prima plek voor koffie met appeltaart.

Kasteel Slangenberg.

De route wordt mooier. Nog een uurtje naar de camping van Wrange. Langs een beek en vooral onverhard. De laatste kilometers zijn een stuk mooier dan de eerste van vandaag.
Tent opzetten, maar wel op een minder scheef plekje dan eerst werd aangewezen. Dure camping. Eerst maar eens een biertje voor we gaan douchen en eten. Maar niet met je voeten op tafel.

Tentje bouwen.

Net als we ons eten op hebben arriveert David. Fijn om weer compleet te zijn! Tot een uur of twaalf zitten we met een biertje op het terras en duiken dan al snel de tent in. Tegen alle verwachtingen in maken we het niet laat en hebben weinig gedronken.

Dag 2

(zaterdag 29 juni 2024)

32 km

Slecht geslapen, vooral door de warmte. Omdat de broodjes er pas om half negen zijn doen we rustig aan. Nadat alles is ingepakt en we hebben ontbeten lopen we de camping af en gaan richting Doetinchem. Al snel de rand van de stad en de Vijverberg. Doetinchem zelf kan ons niet bekoren en ook de wafels op het terras zijn niet echt geweldig. De temperatuur loopt inmiddels flink op en het wordt een plakkerige dag.

Net na Doetinchem.

Na de stad wat meer bos en veel onverhard. Na een kilometer of acht tijd voor een broodje uit de rugzak en al snel lopen we weer verder. In Hoog-Keppel een mooi kerkje en zo lopen we via Drempt naar Doesburg. Dat laatste is wel een mooi stadje. Eerst over de stadswallen door het groen en dan door de prachtige oude stad.

Tijd voor een pauze.

Op het terras van de oudste kroeg van Nederland (Sven en ik waren hier ook een paar jaar geleden tijdens onze wandeling op het Hanzestedenpad) en dan langs de IJssel, of beter gezegd: het Zwarte Schaar, naar het noorden. De route hier is echt een hoogtepunt. Over de kronkelende dijk langs het water. Ik heb hier vaker gelopen en gefietst, maar kom er graag weer terug.

Op de IJsseldijk.

Na een paar kilometer een terras en tijd om te eten. Tegen alle verwachtingen in gaat het regenen. Het eten is niet heel goed, de bediening wel. We blijven zitten tot het restaurant dicht gaat en gaan dan de tent opzetten in de jachthaven er tegenover. Gelukkig is het weer droog. De boerencamping uit het routeboekje die een paar honderd meter verderop zou zitten bestaat inmiddels niet meer. Enfin, de tent staat en we doen nog een afzakkertje in de tent. Net als we allemaal tanden hebben gepoetst en de tent in willen gaan begint het weer te regenen. Goed getimed.

Dag 3

(zondag 30 juni 2024)

22 km

Het lijkt de hele nacht geregend te hebben, maar niet heel hard. Om een uur of zeven zijn we allemaal wakker, maar besluiten nog even te wachten met afbreken omdat het over een uurtje droog lijkt te gaan worden.

Aan het ontbijt. Van links naar rechts: David, Sven, Jan en René.

We gaan daarom eerst ontbijten onder de overkapping van het restaurant waar we gisteren gegeten hebben en dan pas alles inpakken en opruimen. Het is dan inderdaad droog.
Iets later dan verwacht lopen we weer over de dijk langs de IJssel. Sven loopt, net als gisteren, zonder bepakking: hij heeft een blessure aan z’n schouder. De dijk is verhard en het landschap één van de mooiste die we kennen in Nederland. Af en toe (race)fietsers en een enkele wandelaar, maar heel druk is het (nog?) niet.

De route blijft de moeite waard.

In Bronkhorst, het kleinste stadje van Nederland met 160 inwoners, tijd voor koffie met appeltaart. Wat een plaat(s)je! Het onverharde lusje daarvoor blijkt toch logischer dan gedacht. Dan met de pont naar de overkant. De pont is te koop. Zowel de route als het reisgezelschap zijn en blijven de moeite meer dan waard.

De pont net na Bronkhorst.

Vlak voor Zutphen een grote brug over en na nog een stukje langs de IJssel de stad zelf. Ook Zutphen is mooi.

Bijna in Zutphen.

Het is inmiddels twee uur geweest en we hebben trek. Erg lang wachten op een broodje op het terras, maar het is in elk geval een lekker en versgebakken broodje!
Naar het station en dan de stoptrein richting Nijmegen en Arnhem. In Velp nemen we afscheid van David en Sven en ik pakken in Arnhem de trein naar Utrecht en later Rotterdam om zo rond half zes thuis te zijn. Ook leuk!
Vrienden bedankt! Ik heb weer erg genoten! Hopelijk kunnen we dit pad sneller afronden dan het Drenthepad destijds!

Terug naar hikes in Nederland.

Terug naar (wandel) vakanties.