In vier etappes liepen René en Jan het 245 kilometer lange Flevopad en het 147 kilometer Zevenwoudenpad. Beide paden vormen, (samen met het Floris V pad), één geheel en omdat het Flevopad een cirkel vormt, zijn de vier wandelingen zoals wij ze gelopen hebben in dit verslag niet echt makkelijk te knippen; vandaar deze ene pagina voor twee paden.
Gelopen etappes:
1: | Almere | - | Ketelbrug |
2: | Lauwersoog | - | Boyl |
3: | Boyl | - | Lelystad |
4: | Lelystad | - | Muiderberg |
(zondag 1 maart 1997) | 28 km |
's Morgens vroeg opgestaan, ontbeten, de rugzak
opgehesen en naar het station gelopen. René was er in Rotterdam ook al en na
een paar korte overstaps kwamen we in Almere aan. Daar nuttigden we eerst een
kop koffie met appeltaart en via het, naar onze smaak, mooie station liepen we
Almere uit; het Flevopad volgend.
De routebeschrijving klopte helaas niet altijd even goed en dus liepen we soms
een klein stukje fout. Ook begon het nog flink te waaien en te regenen, maar des
ondanks hadden we het prima naar onze zin. Veel weilanden en populieren (bossen)
en heel weinig boerderijen. Dus ook weinig drinkwater en mede daarom hielden we
maar één echte pauze.
Inderdaad: een heel erg modderpad! |
Na nog een heel erg modderpad kwamen we bij een visserskantine bij een
forellenvijver en daar dronken we een kop koffie uit de automaat. Nog een klein
stukje verder lopen tot we bij een gesloten camping kwamen. Daar de tent opgezet
en naar Center Parcs gelopen om onze veldflessen te vullen. Vreemde reacties
krijg je als je bij zo'n bungalow aanbelt om je veldfles te vullen.
Lekker pasta eten en na de oploskoffie nog geruime tijd in de tent liggen bomen.
Dag 2 |
(maandag 2 maart 1997) | 28 km |
We stonden op zodra de zon opkwam. Geen idee hoe
laat dat was, want beide hadden we geen horloge bij ons. Ontbeten, de spullen
ingepakt en het ijs van de tent geslagen voor we hem in de rugzak stopten. De
tent was bevroren in de tijd dat tie op de grond lag en wij zaten te ontbijten.
In het zonnetje liepen we langs een prachtig gebied met rechts van ons de
randmeren. Heel mooi. Na een stuk met grienden en graslanden kwamen we aan in
Zeewolde. Tijd voor koffie met gebak bij de bakker, boodschappen doen en nog een
keer koffie met gebak.
Na Zeewolde weer een grasdijk langs een randmeer. Bij een observatiepunt brood
met brie en cup-a-soup uit de rugzak gehaald en een lange pauze gehouden. Water
gehaald bij een jachtwerf en vlak na gemaal Lovink liepen we een schitterend
gebied in met riet, plassen en grienden. Na een paar mooie kilometers zochten we
een plekje voor de tent en even later zagen we zelfs reeën lopen.
Ons avondeten bestond uit noodles en een kop oploskoffie. Daarna de tent in voor
borrelnootjes, Fanta en een goed gesprek.
Dag 3 |
(dinsdag 3 maart 1997) | 31 km |
Prachtig ochtendlicht. |
Opnieuw in het zonnetje ontbeten. In het begin was
het nogal koud (het had weer gevroren vannacht), maar verder was het heerlijk
wandelweer. Na nog een paar kilometer door een mooie omgeving werd dat wat
minder en werd het pad, onverharde grasbermen, wat lastiger te belopen. Na een
paar kilometer was er een schietcentrum, waar ze gelukkig prima koffie met
appelgebak hadden.
Na nog een paar kilometer vrij saaie omgeving werd die gelukkig weer mooier en
afwisselender. En al heel snel voor ons extra mooi: we zagen namelijk de eerste
Jamboree-items: objecten van de survivalbaan. En toen we ook het Jamboreeterrein
weer zagen gaf dat helemaal een kick! De herinnering aan misschien wel de
mooiste twee weken van m'n leven kwamen weer helemaal boven.
Na een paar kilometer dijk aten we vlak bij de brug van Elburg een paar
boterhammen en via polder en later bossen kwamen we bij een boer waar we water
haalden. Vrij snel daarna vonden we een prachtig kampeerplekje bij een
picknicktafel. Er reden af en toe wat auto's langs, maar nadat we de nasi goreng
hadden gegeten en een kopje oploskoffie hadden gedronken kropen we de tent in en
werd het stil buiten.
Dag 4 |
(woensdag 4 maart 1997) | 18 km |
Vroeg opgestaan en naar het leek zou het opnieuw
een zonnige dag worden. Snel de spullen ingepakt en ontbeten. Toen we aan het
lopen waren werd het al snel zwaar bewolkt en dat zou vrijwel de hele dag zo
blijven.
Het eerste stuk van de route liep weer door een mooi en afwisselend gebied, maar
na een paar kilometer gingen we aan de voet van een grasdijk lopen. met rechts
van ons het Ketelmeer. Dat zou verder de hele dag zo blijven. Flevopad zoals je
je van te voren voorstelt.
Na nog een stop in het scheepsarcheologiemuseum (best leuk) en koffie met
appelgebak in een restaurant verderop liepen we weer verder over de dijk, om
tenslotte bij de splitsing van het Flevopad aan te komen.
Naar de snelweg gelopen en al vrij snel een lift naar Dronten gekregen. Daar de
interliner naar Lelystad gepakt en met de trein naar Leiden. Daar een matige saté
met patat gegeten en toen met de intercity naar Rotterdam en met de stoptrein
terug naar Schiedam. Lekker weer thuis.
terug naar boven
Dag 5 (1) |
(woensdag 1 juli 1998) | 14 km |
Na een ochtendje te hebben gewerkt was ik rond
half twaalf thuis. De rugzak ingepakt, krant gelezen, gegeten, Hanneke gedag
gezegd en naar het station gelopen. Twee kaartjes naar Leeuwarden gekocht en in
één ruk, samen met René, veel koffie en nog meer kletsen per trein daar naar
toe gegaan. Vijf minuten op de bus gewacht en zo heel snel door naar Lauwersoog.
Daar een bak patat gegeten en dan eindelijk: onze eerste schreden op het
Zevenwoudenpad.
Het was inmiddels bijna zes uur en half bewolkt met veel wind. We liepen over
een dijk met links polder en rechts de waddenzee. Door het prachtige licht en de
opkomende eb was het een schitterend gezicht. Af en toe een korte pauze en
verder langs de dijk lopen. Moddergat stelde niet zo veel voor, net zo min als
Wierum. Daar water gehaald en nog een klein stukje verder gelopen.
Zonsondergang langs de Waddenzee. |
Uit de wind de tent opgezet en brood met soep en saté gedaan. Na nog een kopje oploskoffie en beerenburg gingen we de tent, om daar nog verder te liggen kletsen voor we gingen slapen.
Dag 6 (2) |
(donderdag 2 juli 1998) | 31 km |
We stonden vrij vroeg op en vandaag was het weer
iets minder aangenaam dan gisteren: de hele dag bewolkt en af en toe een
motspatje regen. In vrij korte tijd braken we de tent af, smeerde René z'n
broek onder de pasta en ontbeten we. Daarna moesten we even geduld hebben: René
heeft een nieuwe rugzak gekocht en experimenteert deze tocht wat om te kijken
hoe hij die het beste kan inpakken. Wel zo slim, want over een paar weken gaan
we immers op de Jotunheimen
lopen.
Nog een paar kilometer waddendijk en dan de polder in. Vrij lange rechte wegen
met heel veel schapen en weilanden en kerktorens in de verte. In Holwerd is er
niets open, dus zetten we zelf koffie op een pleintje. Gelukkig hebben we ook
nog cake in de rugzak.
Na Holwerd veel asfalt en klinkers (sterker nog: afgezien van het eerste stuk
deze morgen lopen we de hele dag verhard; niet echt gebruikelijk op een LAW).
Dokkum is wel heel leuk: een vestingstadje met veel mooie gebouwen. Na een kort
bezoekje aan de kerk houden we een lange koffiepauze. Daarna de stad uit, langs
het Bonifatius bedevaartsoord. Leuk: met bron en fontein en een speciale ''bak''
voor rolstoelen. Natuurlijk kochten ook wij een flesje met bronwater.
Nog een paar kilometer polder, een pauze, nog meer polder en toen bij een boer
aangebeld voor een kampeerplekje. Geen probleem en rond half zeven staat de
tent. Lekker eten koken, oploskoffie drinken en daarna, onder het genot van
borrelnoten en beerenburg, de rest van de avond door gebracht.
Dag 7 (3) |
(vrijdag 3 juli 1998) | 31 km |
Niet al te vroeg opgestaan en na ontbijt en
spullen inpakken liepen we weer onder een bewolkte hemel over het
Zevenwoudenpad. Al snel kwamen we in een prachtig natuurgebied, langs de
Goddeloze Sloot (ja: die heet echt zo), met heel veel mooie bloemen en
vergezichten.
Af en toe een korte pauze, veel onverharde wegen en in Jistrum een foute kroeg
met koffie en appelgebak. Net daarna weer een heel mooi natuurgebied met
''ouderwetse'' graanvelden met heel veel (koren)bloemen. Schitterend. Verder
veel houtwallen en zandwegen.
In Oostermeer een lange pauze op een ''fout'' pleintje. Wel met een standbeeld,
waar de rugzak zo mooi omheen gehangen kon worden. En heerlijk brood met ham en puddingbroodjes
door ons geconsumeerd werden.
Verder door de polder, lekker filosoferend over o.a. de komende reis naar de
Jotunheimen en liedjes zingen. We wilden slapen op de camping van de maker van het
pad (hij stond vermeld in ons routeboekje), maar de camping bestaat al drie jaar
niet meer wist de huidige bewoner ons te vertellen. Dan maar verderop proberen.
Geen probleem: al snel staat de tent bij een stel mensen met een grote tuin.
Na de rijstmaaltijd krijgen we een kop koffie van onze gastvrouw en daarna gaan
we nog een afzakkertje nemen in de plaatselijke kroeg. Veel 14-jarigen, voetbal
op TV, biljarten en apfelcorn van een verkeerd merk. Kortom: redelijk snel terug
naar de tent om te gaan slapen.
Dag 8 (4) |
(zaterdag 4 juli 1998) | 35 km |
Ook vanmorgen om een uur of acht opgestaan. Zo tegen negen uur zijn we weer
onderweg en het eerste stuk was weinig bijzonder. Tot Ureterp liepen we dan ook
flink door en daar weken we een klein stukje van de route af om in het dorpje de
bakker te vereren met een bezoek. Het lekkers wat we kochten nuttigden we met
een kopje oploskoffie en toen de route maar weer oppikken. Via een lange, rechte
en vrij saaie weg kwamen we weer in een mooi natuurgebied. Onder een beukenafdak
pauze gehouden en daarna een mooi vennen/heidegebied doorgestoken.
Verder door de polder om een uitstapje te maken naar Donkerbroek om de
WK-wedstrijd Nederland - Argentinië (2-1) te kijken. Weer eens wat anders, zo
tussen al die locals.
Nog een flink stuk asfalt stampen, zandpad en toen een prima plekje voor de
tent. Snel eten gekookt, oploskoffie gedronken en daarna weer gaan slapen.
Dag 9 (5) |
(zondag 5 juli 1998) | 12 km |
Vannacht regende het flink, maar toen we opstonden was het
hetzelfde weer als de rest van de week: erg bewolkt, maar droog. Voor de laatste
keer deze vakantie ontbeten we (in de tent), braken we af en vervolgden onze
weg. Eerst door een schitterend natuurgebied en daarna weer door de polder. Veel
onverharde paden en best mooi.
In Boyl zou de bus pas over drie uur gaan, dus de duim maar omhoog. De eerste
auto stopte en bracht ons een dorp verderop. Daar zouden we ''maar'' één uur
te hoeven wachten op een bus. Dan ook hier maar liften. Het duurde ongeveer een
kwartier voor er een auto stopte, maar het was de moeite waard: een lift tot
Rotterdam centraal.
Onderweg een korte stop bij een wegrestaurant gemaakt en verder maar weer.
Rotterdam was erg druk. Op het station nog wat gegeten en toen met de bus naar
huis, waar we dus vroeger dan verwacht arriveerden.
terug naar boven
Dag 10 (1) |
(zaterdag 9 januari 1999) | 31 km |
Thuis vroeg opgestaan en na een kort ontbijt en de laatste spullen te hebben
ingepakt loop ik richting station. In Rotterdam even gewacht en samen met René
neem ik de intercity naar Steenwijk. Tot Zwolle geen problemen, alleen daarna
loopt de trein vertraging op en daardoor missen we de bus. Onder het genot van
koffie met appelgebak wijzigen we daarom de plannen. We laten de rugzakken
achter op het station en gaan naar Boyl lopen. Daar vandaan pakken we dan wel
weer een bus c.q. lift naar Steenwijk en lopen de rest van de route weer
''gewoon'' noord - zuid.
Onder een half bewolkte hemel, met een temperatuur van een paar graden boven
nul, lopen we weer op het Zevenwoudenpad. Al snel lopen we door een bosgebied
over onverharde paden. Soms zijn die erg modderig en dat maakt het lopen zwaar.
Het is verder een prachtige wandeldag en we lopen vrijwel constant door heide-
en/of bosgebieden. Onderweg een korte boterhammenpauze. Helaas liggen de
zitlappen nog in de rugzak en dus is het lastig om een goed plekje om (droog) te
kunnen zitten te kunnen vinden.
In Vledder drinken we koffie mét in een bakkerij en lopen langs de grootste
zwerfkei ter wereld. Die valt tegen. Nog een paar kilometer naar Boyl lopen en
dan maar weer terug liften. Vrij snel stopt er een auto en als we een stuk
verder weer uitstappen komt de bus naar Steenwijk gelijk aangereden. Net voor
het donker arriveren we daar en eerst duiken we een snackbar in. Lekker eten en
opwarmen. Daarna de rugzakken opgehesen en nog een uurtje verder gelopen. Op een
grasdijk de tent opgezet en een bak koffie gezet. Na nog een afzakkertje en
goede gesprekken duiken we de tent in.
Dag 11 (2) |
(zondag 10 januari 1999) | 28 km |
Na een ongelooflijk koude nacht staan we om kwart over acht op. Snel
aangekleed, het ijs van de tent geklopt, ingepakt en weer wegwezen. We lopen
inmiddels weer op het Flevopad (al vanaf Steenwijk om precies te zijn). Het is
heerlijk weer en na eerst een paar kilometer grasdijk en vervolgens een
asfaltweg door het schitterende (riet)gebied de Wieden arriveren we in
Giethoorn. Een leuk dorpje, waar het 's winters erg rustig is. Het edelstenenmuseum
is wel open; een leuk museum met koffiekelder, waar de automatenkoffie goed te
drinken is. Na deze pauze lopen we Giethoorn weer uit. 's Zomers zal het hier
vast een stuk drukker zijn.
Na een lange rechte weg komen we weer in een rietgebied en eten daar een
boterham. Een paar kilometer verderop zit zowaar een café wat open is. Koffie
met appeltaart; het zou de laatste deze wandeling wel eens kunnen worden zijn we
bang voor.
Vlak na een leuk dorpje zetten we ons zelf over met een trekpont. Krijg je koude
handen van, maar is wel leuk. Via een paar lange polderwegen lopen we
Vollenhoven binnen. We zetten een kop koffie met gekregen heet water; de brander
heeft zowaar een keer kuren. We kruisten het Zuiderzeepad en via een grasdijk
liepen we een paar kilometer om daarna langs een drukke weg te moeten lopen. Al
snel kwamen we langs een kleine, nu gesloten, camping. Een prima plekje om de
tent op te zetten. Het ijs van vanmorgen zat er nog in.
In de schemering kookten we macaroni en omdat er een bankje op de camping stond
konden we een keer zittend eten. Na nog een kop oploskoffie en een apfelcorn
doken we de slaapzak in; weer een koude nacht.
Dag 12 (3) |
(maandag 11 januari 1999) | 31 km |
Toen het licht werd stonden we op en snel pakten we de spullen in. We vouwden
de bevroren tent op onder een blauwe lucht, ontbeten en gingen daarna weer op
stap. Na een kleine kilometer een restaurant. Zeer onverwacht, maar wel koffie
met appelgebak.
Daarna lange rechte polderwegen en boerderijen met gigantische akkers. Flevopad
zoals je je het voorstelt. Vrij snel daarna Schokland. Het voormalige eiland was
heel goed te herkennen in het landschap en heeft een leuk gerestaureerd
haventje. Bij een soort openluchtmuseum aten we cup-a-soup met brood, terwijl er
ondertussen een trouwerij aan de gang was.
Nog een stukje polder en toen de Ketelmeerdijk, Eerst een flink stuk asfalt en
daarna de brug over. Bij een vrachtboot water gehaald en nog een klein stukje
gelopen. In een natuurreservaat de tent opgezet en toen die nog maar net stond
arriveerde er een boswachter. Eerst wilde hij ons wegsturen, maar toen hij
nadat wij hem hadden verteld wat we aan het doen waren, overtuigd was van onze
goede bedoelingen, mochten we blijven staan. Sterker nog: we mochten zelfs zijn
naam (mijnheer Keijzer) noemen als de politie zou komen. Klasse: een beslissing durven nemen en er
achter gaan staan!
Snel eten gekookt, koffie gedronken en na een borrel de koude tent ingedoken.
Dag 13 (4) |
(dinsdag 12 januari 1999) | 25 km |
Vanmorgen lag er zelfs een klein beetje sneeuw op
de tent. Na het gebruikelijke ochtendritueel liepen we de laatste etappe van
deze wandelvakantie. Koude wind, af en toe wat lichte sneeuw en eerst een paar
lange rechte polderwegen. Daarna een flink aantal kilometers langs een vaart.
Soms aan de linker- en soms aan de rechterkant. Af en toe een korte pauze, al
dan niet in de zon, en via een verlaten ''natuur''gebied kwamen we in de eerste
(erg dure) buitenwijk van Lelystad. We zagen de Batavia liggen, maar vonden het
entreegeld absurd hoog en zijn dus verder gelopen. Het poldermuseum daarnaast
was gratis met onze museumjaarkaart en best leuk. De koffie smaakt er ook nog
erg lekker.
Via de bebouwing van, het in ons ogen niet al te mooie, Lelystad kwamen we op
het station. Even op de trein naar Amsterdam gewacht, daar heel even gewacht op
de trein naar Rotterdam en aldaar lekker wezen eten. Daarna, vanwege het slechte
weer (sneeuw), stapvoets met de bus weer lekker naar huis gegaan.
terug naar boven
Dag 14 (1) |
(donderdag 29 juni 2000) | 32 km |
Op deze prachtige donderdagmorgen zou ik samen met René het Flevopad weer
gaan vervolgen. Om negen uur op centraal en dankzij Madelaine (een bekende)
vonden we elkaar toch nog: we hadden niet helemaal duidelijk afgesproken en zij
zag mij en vertelde dat er verderop ook iemand stond met zo'n grote rugzak.
In de trein was het vrij druk en hebben we erg gelachen om een verzuurde vrouw
van rond de veertig met hond, die een kaartje voor haar kleine hondje had
gekocht.
Op Lelystad, (nog net zo deprimerend als de vorige keer naar onze, maar niet
naar die van een bewoonster, mening), een kopkoffie gedronken en daarna richting
water gelopen. We pakten de route op en al gauw liepen we de Oostvaardersplassen
in. Beter gezegd: we liepen er langs. Een mooi gebied, maar veel minder open dan
verwacht. Heel veel ''land in beginstadium'' (riet, wilgen en brandnetels). Ook
een superrustig gebied, waarin we vrijwel de hele dag geen mens zagen.
Het stuk daarna was nog rustiger, want de halve finale van het EK-voetbal was op
TV. We luisterden naar de radio en hoorden Nederland met strafschoppen
verliezen. Ondertussen vonden we een prima kampeerplekje en na de warme maaltijd
zetten we de tent op en mede vanwege de vele muggen doken we rond een uur of
tien de tent in.
Dag 15 (2) |
(vrijdag 30 juni 2000) | (totaal deze dag 31 km) 16 km |
Om acht uur opstaan met flink veel zon en in no-time afgebroken.
Al snel lopen we Almere binnen en via een paar prachtige parken staan we
''zomaar'' in het centrum. Lekker koffie drinken in een café en daarna de stad
uitlopen. Een betere stad om in te wonen dan Lelystad lijkt ons.
Het volgende stuk wordt al snel natuurgebied en doet ons echt genieten. Een
waardige afsluiter van het Flevopad. Een bepaald pad kunnen we niet eens lopen
door de metershoge berenklauw.
Al snel komen we echter bij de brug en gaan het water over, om daar een bekend
stukje route (Zuiderzeepad) te lopen. Vroeger een lelijk stukje, maar nu een
bloemrijk stukje natuur.
In Muiderberg, het eindpunt van de route, eten we wat en nemen vervolgens bus
en metro naar Amsterdam centraal, om daar nog zo'n anderhalve dag op de
Amsterdamse Ommegang te gaan lopen.
Wil je dat verslag ook lezen klik dan hier.
terug naar boven
Terug naar hikes in Nederland.
Terug naar (wandel) vakanties.