Amsterdamse Ommegang  (streekpad 9)

(op dit moment staan er nog geen foto's op deze pagina, die worden binnenkort (??) toegevoegd).

Inleiding:

Ook deze LAW bleek weer een heel ander pad dan verwacht: afgezien van de derde wandeldag weer heel veel hoogtepunten en erg genoten van ons mooie landje. We liepen dit pad overigens in twee etappes. De laatste twee dagen van de tweede etappe, die uit dag 4 tot en met 6 bestond, liepen we met W.A.U.. Wil je alleen dat stuk lezen: klik dan hier en anders: lees rustig verder.

Na de voltooiing van het Flevopad zijn René en Jan op Amsterdam Centraal aangekomen en na het eten van een ijsje nemen ze de pont naar de overkant. Een paar saaie kilometers langs een druk fietspad brengen ons de stad uit. Gelukkig is het stuk polder daarna wel de moeite. Halverwege is het tijd voor een lekkere lange pauze in de zon en daarna lopen we Landsmeer binnen. Geen echt leuk dorp (althans: wat wij ervan gezien hebben), wel hele lekkere shoarma.
Nog een paar kilometer in recreatiegebied 't Wiske en dan vinden we een prima plekje voor de tent. Lekker achteraf in dit prachtige gebied. Nog een borrel drinken en om een uur of tien duiken we de tent in.

Zo rond half acht staan we op, met boven ons een grijze lucht. Tot een uur of half twaalf houden we het gelukkig droog, maar daarna gaat het regenen en dat zal deze dag niet meer op houden.
Na ontbijt aan de picknicktafel aan het water lopen we verder door 't Wiske. Een extensief beheerd natuurgebied, wat wij heel erg waarderen. Ook de polder daarna is de moeite: drijvende weilanden, die daardoor niet machinaal, maar alleen met de hand gemaaid kunnen worden; dus heel bloem- en vogelrijk. De Jagersplas valt dan wat tegen. En helaas is het café in Zaandijk ook nog gesloten. Dan maar zelf koffie zetten op het overdekte terras.
Vervolgens de regenpakken aan (heb je een regenjas van ruim zeshonderd gulden in je rugzak zitten, laat je je nog natregenen..) en na weer een mooie polder de Zaanse Schans. Heel mooi en leuk; maar wel erg toeristisch. En ook hier weinig horeca, alleen een snackbar (waar het gelukkig wat minder naar cacao ruikt dan in de rest van het dorp). Na opgewarmd en -gedroogd te zijn lopen we verder. Kilometers langs een vaart, tot we bij een jachthaven komen. Dan toch de koffie met appelgebak! Tevens besluiten we onze plannen te wijzigen: we lopen 'gewoon' een dikke veertiger en gaan daarna naar huis.
Na een grasdijk en veerpont lopen we nog een stuk langs een kanaal en via een omweg, vanwege een gedeelte van de Stelling van Amsterdam, eindigden we in Spaarnedam; een heel mooi plaatsje. 
Daar de buurtbus gepakt en via een overstap op een 'andere' bus komen we in Haarlem. Daar de trein naar huis gepakt, waar we zo rond kwart voor tien eindigen.

Net terug van een wandeling door Italië (klik hier voor dat reisverslag) en de rugzak staat alweer gepakt: het restant van de Amsterdamse Ommegang staat op het programma. René en ik ontmoeten elkaar op station Rotterdam Centraal en na trein- en busreis arriveren we weer in Spaarnedam. Even zoeken naar een koffietent, maar die we vinden is meer dan de moeite waard: min of meer perfecte koffie en idem appeltaart!
Het eerste stukje door de polder is ook de moeite waard, maar in de buurt van Ruigoord gaat het mis: er worden hier allerlei havens en wegen gebouwd, dus de route is hier compleet anders en niet mooi. En Spaarnewoude viel ook een beetje tegen.
In Halfweg een kort bezoekje aan het stoomgemaal gebracht. Een oude vrijwilliger, die erg blij was dat er bezoekers waren, vertelde één en ander. Hoefden we dat informatieboekje tenminste niet te kopen.
In het café verderop aten we een omelet. En ook deze horeca scoorde een zeer ruime voldoende.
Bij Osdorp liepen we een stukje fout (ik had niet goed op de kaart gekeken) en mede daardoor hadden we tot Sloten voornamelijk nieuwbouwwijken. Niet echt interessant. Gelukkig wel een terrasje in Sloten, want gezien de hoge temperaturen is een koud biertje nooit weg.
Het Amsterdamse nieuwe meer rond lopen viel ook een beetje tegen. Het eerste stuk heel veel naakte mannen gezien, die eruit zagen of ze in de etalage van de keurslager hadden kunnen zitten. En het pannenkoekenrestaurant aan het einde ging ook al sluiten. Gelukkig mochten we nog wel onze veldflessen vullen en stond er een automaat met chips en cola, die het nog deed.
Teruggelopen naar een kampeerplekje aan de bosbaan (Olympische roeivijver) en daar op het bankje een pan pasta gekookt en als toetje een kopje oploskoffie gezet. Net voor het donker de tent opgezet en tot een uur of elf, met een slokje apfelcorn in de mok, zitten bomen.

Vroeg opgestaan en in het zonnetje alles ingepakt. Gelukkig waaide het een beetje, dus voelde het niet al te heet aan. 
We vervolgden de route door het Amsterdamse bos en vonden dit gedeelte mooier dan het stuk van het Pelgrimspad, wat door het zelfde gebied loopt. Het volgende stuk van de route, rond de poel bij Amstelveen was helemaal de moeite waard. Op de kaart zag het er niet bijzonder uit, maar wij vonden het een hoogtepunt van de route.
In Amstelveen koffie met appeltaart en toen twee kilometer met een andere wandelaar opgelopen. Die man liep de route in stukjes en daar stond z'n auto,
Het stukje naar Ouwerkerk viel ook al niet tegen en we beloonden onszelf met een lekker broodje op een schaduwrijk bankje, vlakbij een leuk kerkje. Het wandelleven is zo slecht nog niet! Vervolgens kilometers langs het water, min of meer een rondje om polder de Ronde Hoep gelopen. Genieten! Een weidse ruimte, met rechts water en in de verte Amsterdam. Jammergenoeg was het café aan het einde dicht. Dan maar een slokje water op het gesloten terras; een terras wat hele goede zaken had kunnen doen, want terwijl daar even zaten stopten er een tiental mensen die ook wat wilden drinken.
Een klein stukje wandelen verderop werden we echter door een boerin uitgenodigd om een glaasje cola mee te drinken. Smaakte erg lekker en bij een paar sympathieke, wildvreemde, mensen op een terras wat drinken is natuurlijk een stuk leuker dan een café (en nog prettiger voor de penningmeester ook).
Nog een klein stukje naar een boerencamping, waar we Dave belden. Die zou namelijk de rest van het weekend meelopen, maar we hadden in eerste instantie op een andere camping afgesproken.
Een half uurtje later was W.A.U. compleet. Dat vierden we met een flesje apfelcorn en algauw ontstond er een sfeer zoals in Lom (tijdens onze wandeling in de Jotunheimen).
We besloten naar een snackbar te gaan, maar die was dicht. De eigenaar was uitverkocht en had dit duidelijk gevierd met 'wat' bier... Dan maar naar het restaurant. Daar wat gegeten en na afloop, onder het genot van een borrel, tijden zitten hartenjagen. Tenslotte naar de tent gegaan en daar, onder het genot van een biertje, nog wat zitten bomen, voor we gingen slapen.

Opnieuw een strakblauwe lucht. We pakten alles in en liepen naar Abcoude. Een mooi stukje, afgezien van het volkomen overbodige rondje door het dorp zelf. In het centrum koffie met appeltaart genuttigd en daarna zes kilometer langs de Gein lopen. Prachtig stukje polder met veel water, knotwilgen en molens. En ook de Gaasperplas en het natuurgebied wat daarna volgden waren de moeite meer dan waard. Beter dan de McDonald tussendoor (hoewel je daar wel heel lekker kunt kaarten met de airco boven je hoofd).
En daarna weer langs het Amsterdam-Rijnkanaal. Een bekend stuk: zowel met het Zuiderzeepad als Trekvogelpad dit stuk al eerder gelopen. Alleen nog niet zo snel, waarschijnlijk. Lekker in de schaduw over een kaarsrechte dijk, dat schiet lekker op.
Nog even het IJ over en dan zit de etappe van 12 kilometer er op en arriveren we in Durgerdam. Daar eerst lekker op een terrasje gezeten (koud bier!) en vervolgens bij de jachthaven toestemming gevraagd om de tent te mogen opzetten. Geen probleem, hoewel het stukje gras waar we de tent mogen zetten niet van de havenmeester is.
En vervolgens maar weer uiteten. Ook dit restaurant heeft goede zaken gedaan en een heleboel producten zijn uitverkocht. Na een redelijke maaltijd nemen we nog een kopje koffie en daarna komen de kaarten maar weer tevoorschijn: hartenjagen! En onder het genot van een borrel spelen we tot een uur of twaalf.

Om zeven uur opgestaan. Het was wat bewolkt, maar des ondanks zou het eerder warmer dan kouder zijn dan de dagen ervoor.
Na Durgerdam richting Ransdorp; een mooi dorpje. Na een stuk asfalt volgde er zowaar een stukje onverharde route. Hadden we nog niet veel gehad op deze LAW. We hielden het tempo hoog en bij een benzinepomp stopten we even voor een broodje en een koud blikje limonade. Lekker en nodig: ons ontbijt bestond deze morgen uit niet meer dan een boterham en een plakje ontbijtkoek per persoon.
Vlak daarna de pont en voor René en Jan was de cirkel van de Amsterdamse Ommegang rond. Desondanks besloten we door te lopen naar het station. Vanaf deze kant was de route toch wat mooier om te zien. Kwam waarschijnlijk ook omdat het fietspad net nieuw geasfalteerd was en ook een stuk minder druk dan de vorige keer.
Na de boottocht over het IJ waren we op het station. Nog even tijd voor het toilet en een biertje en toen met de intercity (hartenjagen!) naar huis, waar ik voor twee uur arriveerde.

Terug naar hikes in Nederland.

Terug naar (wandel) vakanties.