Wandelen op de Mullerthal Trail in Luxemburg

Inleiding:

In een grijs verleden hadden we al eerder een deel van de Mullerthal Trail in Luxemburg gelopen. Dat vonden we toen zo mooi dat deze trail altijd op ons lijstje is blijven staan om nog eens helemaal te gaan lopen. In het voorjaar van 2024 was het dan zover: Hanneke en Jan, met hun inmiddels elfjarige tweelingzoons Eljer en Jilke, hebben in zes dagen het hele pad afgelegd. Het pad bestaat overigens uit drie lussen, die elk twee dagen wandelen zijn. Veel mensen lopen het vanuit één punt en gaan dan met het OV heen en weer. Wij liepen het gedeeltelijk op deze manier en gedeeltelijk als lijnwandeling. Hieronder volgt het reisverslag.

Dag 1

(donderdag 2 mei 2024)

Net terug uit Finland na een weekje sneeuwschoenwandelen en nu alweer op vakantie. Lekker hoor! Zoals altijd zullen we tijdens Hemelvaart een lang weekend met vrienden in Wiltz gaan doorbrengen. En hoewel we ook deze keer twee weken meivakantie hadden en daarom op de fiets gaan een heel realistische optie is (zowel in 2016 als 2018 deden we dat ook) besloten we het deze keer te combineren met een week wandelen. Een belangrijke reden daarvoor is dat de terugweg met fietsen in de trein op de zondag na Hemelvaart eigenlijk geen reële optie is: de trein is dan zo druk dat we er nooit meer in zullen passen. Gelukkig vinden we wandelen ook erg leuk én wisten we op voorhand dat de Mullerthal Trail een heel mooi pad is!
Vandaag overigens nog geen wandeldag, maar een reisdag. Met de trein naar Luxemburg kost altijd relatief veel tijd, maar het is niet anders. We slapen uit, pakken de laatste dingen in en na het ontbijt vertrekken we naar het station. Lopend kost wat meer tijd dan met de tram, maar we hebben tijd zat en ook komen we langs de supermarkt om wat eten en drinken voor in de trein te halen.
Eerste overstap in Breda (waarom zei ons reisadvies niet dat we deze trein in Rotterdam hadden kunnen pakken?) en dan met een overvolle trein naar Mechelen. Nog een overstap in Leuven en Luik en uiteindelijk zijn we halverwege de middag in Ettelbrück om daar de bus naar Echternach te pakken. Een mooie rit van bijna een uur met het laatste stuk door heuvels en over slingerende wegen.
Inchecken bij ons hotel, wat overigens aan de route voor morgen ligt, en dan een ijsje en later een biertje op een terras en dan is het tijd voor avondeten.

Lekker zo’n salade op het terras.

Een redelijke schnitzel in een restaurant en dan naar het hotel om de mannen in bed te stoppen. Zodra ze liggen gaan Hanneke en ik al snel terug naar het terras om daar nog een lekkere cocktail en ‘’salade’’ te nuttigen.

Dag 2

(vrijdag 3 mei 2024)

15 km (lus 2.1)

Als we om half negen allemaal opstaan regent het wat, maar als we even later met de rugzakken op naar buiten lopen is het droog en dat blijft de hele dag zo. Aan het einde van de dag gaat zelfs de zon schijnen en ook is het niet al te warm. Prima wandelweer dus!
Onze eerste stop is bij de bakker met een koffiehoek. Een lekker ontbijt dus. We volgen de markering, een soort rode M op een wit vlak, en al direct na het dorp gaan we flink klimmen en onverhard lopen. Wel zijn we er inmiddels achter dat er letterlijk helemaal niks van de afstanden in het begin van ons boekje klopt. In de tabel aldaar staan andere getallen dan bij de etappes zelf… We zullen de komende dagen daarom soms anders lopen dan vooraf gedacht. Vandaag volgen we route 2.1 naar Müllerthal. (Waarom de naam van de trail met een u en die van het dorp met ü wordt geschreven is ons een raadsel). Hoogstwaarschijnlijk hebben we deze lus nog nooit eerder gelopen, maar een aantal stukken van de route hebben we in 2010 al gelopen.

Soms best steil klimmen of dalen.

Na een vrij steile klim zal het de hele dag op en neer gaan. Dit gebied wordt ook wel klein-Zwitserland genoemd, maar die vergelijking snap ik niet helemaal. Wél dat het op beide plekken erg mooi is! Over berghellingen en soms smalle kloven en tussen rotsen. Een soort Jurrasic Park, maar dan zonder dino’s. Wel veel andere (Nederlandse) wandelaars en ik kom zelfs nog een bekende van Scouting tegen.
In Berdorf koffie met apfelstrudel voor veel te veel geld en niet eens echt lekker. De cup-a-soup met zelf meegenomen stokbrood later in de middag smaakt misschien nog wel lekkerder.

Heerlijk wandelen door het bos.

Het is een redelijk pittig pad om te lopen en door de vele modder, het heeft hier net als in Nederland de afgelopen maanden veel geregend, ook soms best glad. In Müllerthal willen we een andere route naar Larochette nemen, maar het heeft er alle schijn van dat dat lopen langs een vrij drukke weg wordt, dus pakken we de bus maar die er net aankomt.
Op een busstation even wachten op een andere bus. Het openbaar vervoer is, als eerste land ter wereld, gratis. Deze bus brengt ons naar Larochette en daar lopen we naar de jeugdherberg aan de andere kant van het dorp, de plek waar we de komende twee nachten zullen slapen.
Na de incheck gaan we al snel terug naar het kleine centrum voor eerst koffie mét en daarna een biertje en, alweer, friet. Deze keer met een tosti en op een terrasje. Vervolgens gaan we terug naar de jeugdherberg om te douchen en de mannen in bed te stoppen. Zodra ze liggen gaan we samen naar de bar van de jeugdherberg, waar we vanavond de enige gasten zijn. De oude kaas uit Berdorf die we vanmiddag gekocht hebben smaakt geweldig; geen wonder dat deze kaas zo beroemd is. Om tien uur gaat de bar dicht en wij naar bed.

Dag 3

(zaterdag 4 mei 2024)

18 km (lus 3.1)

Prima geslapen en pas over achten op. Tijd genoeg, want de bus gaat één keer per uur en die van iets over negen zullen we toch niet halen. Ontbijten in de jeugdherberg. Brood met kaas, jam of vleeswaren, cereals, en koffie of thee. Niet uitgebreid, maar ook niks mis mee.
We lopen naar het centrum om broodjes voor onderweg te kopen en op de bus naar Müllerthal te wachten. De rit duurt een kwartiertje en dan weer lekker wandelen. Eljer en Jilke sjouwen alle spullen, dus Hanneke en ik lopen zonder rugzak. Dit laatste tot frustratie van Jilke.
Een korte steile klim, op hoogte lopen en weer terug naar de weg om deze te kruisen en bij een heel oude brug de beek over te steken. Het eerste stuk daarna blijven we min of meer parallel aan de weg lopen. Daar vooral door bos en over een breed bospad en later, als we weer geklommen hebben, door een open gebied. Een echt Luxemburgse wandeling. Minder spectaculair of bijzonder dan gisteren, maar wel erg mooi.

De route is goed gemarkeerd.

Tussendoor zelf koffie zetten: tot het einde van de etappe zullen we geen (open) horeca tegenkomen. Wel weer veel andere wandelaars. De meeste komen uit Nederland. Eljer en Jilke oefenen af en toe hun leerwerk van school. Best bijzonder: Eljer weet niet hoe je in het Frans zegt: we gaan naar het terras, maar wel in het Latijn: de slaaf haalt water voor de vrouw. Blijkbaar is er toch iets misgegaan in zijn opvoeding :-)

De omgeving is over het algemeen anders dan gisteren.

Na de open velden bovenop gaan we weer dalen en door het bos lopen. De tweede pauze is een stuk korter: het is erg winderig. De zon van vanmorgen heeft inmiddels plaats gemaakt voor wolken en als we Larochette binnen lopen vallen de eerste regendruppels. Goed getimed.
Eerst koffie mét en dan een biertje. Inmiddels regent het best hard en als we naar de jeugdherberg lopen regent het nog steeds. Daar vooral wachten tot het tijd is om te gaan eten. Je kunt niet eten of zelf koken in de jeugdherberg, dus maar weer naar de horeca. We kiezen voor een Aziatisch restaurant en niet alleen omdat die het dichtste bij zit. Een goede keus: erg lekker gegeten.
In de stromende regen lopen we terug en nadat de jongens op bed liggen gaan Hanneke en ik nog wat drinken in de bar. Er zijn een stuk meer mensen dan gisteren. Iets na tienen gaan we terug naar de kamer en daar blijken Eljer en Jilke nog verdiept in hun boek. En zo slapen we alle vier min of meer tegelijkertijd.

Dag 4

(zondag 5 mei 2024)

20 km (lus 3.2)

Half bewolkt als we opstaan. Veel zon vandaag en pas laat in de middag zal de bewolking overheersen. De vele regen van vannacht zorgt overigens voor veel modderige en soms glibberige paden.
We ontbijten, lopen naar het centrum om broodjes te halen en pakken dan daar route 3.2 naar Müllerthal op. We beginnen direct met klimmen. De klimmen zitten vooral aan het begin van de route, maar per saldo zullen we vandaag meer klimmen dan dalen. Door bos, vaak beuken-, en dan een stuk bovenop met weilanden en akkers. De weilanden een stuk kleuriger en bloemrijker dan in Nederland.

Bovenop vaak geen bos, maar open landschap.

Bij een bankje starten we onze brander en halen de oploskoffie en eclairs uit de rugzakken voor de pauze. Na deze pauze weer verder lopen. Meestal onverhard en soms een stukje rustige asfaltweg. Het boekje kan eigenlijk, zoals alle dagen, in de rugzak blijven: de route is bijzonder goed gemarkeerd.
In Beaufort tijd voor horeca. Koffie met huisgemaakte appeltaart. Nederlands is niet alleen de voertaal onderweg. Na het kasteel volgen we een pad langs de beek. Eindelijk weer eens van die rotsformaties die we ons zo goed kunnen herinneren van de vorige keer. Het pad is erg glad en er liggen veel plassen. Een paar keer steken we de beek over. Niet altijd overal even makkelijk. Wel een prachtig stuk!

We kruisen de beek diverse keren.

Nog een uurtje tot de bushalte in Müllerthal. Tot onze verbazing de laatste kilometers door een liefelijk dal in plaats van een smalle kloof. Anders dan we dachten te zien op de kaart. Wel ook mooi.
We hebben geluk: we hoeven maar een kwartiertje te wachten op de bus die op zondag maar één keer per twee uur rijdt. Een kwartiertje later zijn we in Echternach. We lopen in een paar minuten naar ons vakantiehuis. Niet goedkoop, maar wel een heel bijzondere plek: een toren in de oude stadsmuur. Of althans: wat van dat laatste nog over is. De toren is rond en aan de wenteltrap liggen meerdere verdiepingen met verschillende ruimtes. Op de zolderkamer een soort woonkamer met een bank en een zolder met bed. Omdat er geen gordijnen in de ramen bovenin zitten besluiten we in één van de andere kamers en bedden te slapen, maar stijlvol is de ruimte zeker!

Deze toren is de achterkant van onze vakantiewoning.

Even opzoek naar een paar biertjes voor ’s avonds (gelukkig is de benzinepomp vlakbij nog open op zondag) en dan een ijsje op een terras voor we gaan eten bij een Italiaans restaurant. In eerste instantie zitten we daar ook op het terras, maar al snel lijkt het te gaan regenen en verhuizen we naar binnen. Lekkere pasta en overdreven grote porties. Het blijft overigens droog. Na het eten terug naar onze toren om te douchen en relaxen. Zodra de mannen in bed liggen drinken Hanneke en ik nog een wijntje of biertje, maar heel veel chips eten we niet.

Dag 5

(maandag 6 mei 2024)

22 km (lus 2.2)

Als ik om kwart over zeven naar de bakker loop is het nog droog, maar alles duidt erop dat het gaat, zoals door heel veel mensen eerder al voorspeld, regenen. En dat klopt. Na ons ontbijt lopen we naar het busstation en na de rit van een kwartiertje naar, alweer, Müllerthal begint het te regenen en onze wandeldag. De eerste kilometers behoren tot de mooiste van deze vakantie. Grote rotsen en kloven. Sommige kloven zijn zo smal dat ik blij ben dat ik vandaag zonder rugzak loop.

De kloven waar we doorheen moeten zijn soms erg smal.

Soms is ook de zaklamp nodig. Maar goed dat er, waarschijnlijk door de regen, weinig andere wandelaars op route zijn, want anders zou je soms achteruit terug moeten gaan. Het tempo ligt natuurlijk niet heel hoog, maar als we op een gegeven moment droog kunnen zitten in een soort grot besluiten we toch pauze te houden. Net als mijn ontbijt: koffie met een eclair.

Pauze op een plek uit de regen.

Het volgende stuk route blijven de rotsen en kloven af en toe terugkomen, maar soms lopen we op een wat breder bospad. Klimmen en dalen.
In Scheidgen is de horeca helaas gesloten, maar gelukkig staat er wel een overdekte picknicktafel, zodat we wat warms kunnen maken en een boterhammetje eten. Ondertussen wordt het droog en daardoor is de optie om eventueel de bus te nemen niet nodig en lopen we gewoon ook de laatste negen kilometer naar Echternach.

Echternach.

Een relatief makkelijke etappe, waarbij we veel op hoogte blijven en vaak ook over wat bredere paden. Wel soms weer erg modderig en glibberig. Al vrij ver van te voren zien we het stadje en ‘’onze’’ stadsmuur liggen en via de winkelstraat lopen we het centrum in. Tijd voor een ijsje en daarna naar onze toren. Hanneke gaat boodschappen doen en de rest van het gezin gaat douchen. Vanavond zelf gekookte pasta op het menu. Heeft wel eens lekkerder gesmaakt. Enfin, na de afwas is er altijd nog chips met bier en kaas met bier.

Dag 6

(dinsdag 7 mei 2024)

22 km (lus 1.2)

Gelukkig lijkt het weer een droge dag te worden. Het zal weliswaar aan het begin van de middag wat miezeren, maar de regenpakken hoeven zeker niet aan en de softshell is ook meer uit dan aan.
Flink ingekocht bij de bakker; tot morgenmiddag zullen we waarschijnlijk geen winkels of horeca meer tegenkomen. Tot de eerste pauze past het zelfs niet allemaal in de rugzak, maar hangt het in een tas eraan. We starten met een vlak stuk langs de beek de stad uit, maar daarna volgt een lange, steile en erg glibberige klim.

Weer veel klimmen vandaag.

Zowel de klim als de kilometers daarna door een vrij open bos met veel beuken. Tot bijna bovenop zien we geen wandelaars, maar de rest van de dag zien we regelmatig Nederlandse wandelaars. De meeste met dagrugzak en wandelstokken. We zijn toch een beetje de vreemde eend in de bijt.
Voor we een stuk open land bovenop gaan lopen houden we een pauze om wat warms te drinken en lekkers van de bakker te eten. De volgende pauze zal in een bushokje zijn en dan voor thee en brood met kaas uit de rugzak. Onze voorraden cup-a-soup en oploskoffie raken op.

En ook veel door het bos.

Veel bos vandaag en bovenop weer weilanden en akkers. Zowaar ook wat kilometers asfalt. Net voor Moersdorf is de route afgesloten en op de gok nemen we een ander bospad. Goed gegokt: na een paar honderd meter pikken we de route weer op.

In het bos staan soms prachtige orchideën.

Dan nog een klein stukje tot het stadje, waar de horeca gesloten of verdwenen is. Het is dan nog een half uurtje lopen naar onze overnachtingsplek. Langs een vrij drukke weg, maar gelukkig verreweg het grootste deel over een vrij liggend fietspad.
Een huis met grote keuken en echte koffie. Verder een bank om op te zitten, een prima badkamer en een grote slaapkamer met vier bedden. Prima plek voor ons. Hanneke kookt weer zelf. Smaakt vandaag wel erg lekker. Het is nog vrij vroeg en daarom kijken we met z’n vieren een film voor we de mannen in bed stoppen en Hanneke en ik nog een biertje of wijntje drinken.

Dag 7

(woensdag 8 mei 2024)

16 km (lus 1.1)

Zeven uur op: we willen niet te laat klaar zijn met wandelen. Na ons ontbijt hijsen we de rugzakken op en beginnen aan onze laatste wandeldag van deze vakantie. We lopen door het bos en over een zeer rustige asfaltweg om na een half uurtje de Mullerthal Trail weer op te pikken. Op en neer en vooral door bossen. Het stuk naar Rosport is het meest glibberige en modderige van de hele vakantie. Het ziet er niet naar uit dat het vandaag nog natter zal worden. Weliswaar is het bewolkt, maar het lijkt erop dat we de zon nog wel zullen gaan zien.

Ook vandaag weer langs en tussen grote rotsformaties.

Halverwege een pauze op een bankje voor wat brood en warme drankjes. Dan weer klimmen, een stukje open land en dan nog een uurtje bos. Het lijkt hier weer wat op de omgeving van Müllerthal: grote rotsformaties en zelfs een enkele kloof. Een mooi stuk!

Bijna bij het eindpunt.

Op een gegeven moment lopen we het asfalt op en al snel langs een beek naar Echternach. We eindigen in het centrum en na het halen van een ijsje lopen we naar het busstation. Op zoek naar de bus naar Wiltz, waar we de laatste dagen van onze vakantie zullen doorbrengen. Die brengen we traditiegetrouw met een stel vrienden door in een Scoutinggebouw om daar een paar dagen helemaal ‘’niks’’ te doen. Zoals elk jaar weer een hoogtepunt. Dat vonden we van wandelen op de Mullerthal Trail overigens ook!

Terug naar hikes in Europa.

Terug naar (wandel) vakanties.