Sneeuwschoen wandelen op IJsland

Inleiding:

En ook in 2012 ging Jan weer naar IJsland! Deze keer om samen met David en Sven een week te gaan sneeuwschoenwandelen. Ze kozen daarvoor een gebied in de buurt van Myvatn uit. Natuurlijk gingen de tent en rugzak ook deze keer weer mee. Hieronder volgt het reisverslag van die vakantie.

Na uitslapen is het tijd om naar Schiphol te gaan. Veel bagage en sneeuwschoenen mee. Samen met Sven reis ik per trein naar de luchthaven, waar David al op ons wacht. Veel te veel bagage ingecheckt (met winterkamperen heb je nu eenmaal veel spullen én eten bij je) en dan richting IJsland.
Met de bus van Keflavik naar Reykjavik. Weinig sneeuw en wel wat regen. Op de binnenlandse luchthaven kun je helaas geen bagage achterlaten, dus lopen Sven en ik snel heen en weer naar het busstation om het daar te doen. Het is inmiddels kwart over zes en we hebben best honger.
Een Fokker 50 brengt ons naar Akureyri en daar nemen we een taxi naar ons veel te sjieke hotel.
Een hamburger eten en nog een veel te dure whisky als afzakkertje in de hotelbar.

Om zeven uur staan we op en na een zeer goed en uitgebreid ontbijt nemen we een bus(je) naar Myvatn. Onderweg lijkt er gelukkig iets meer sneeuw te liggen. Als we na twee uur, en een tussenstop bij een waterval waar alleen wij (als enige toeristen) uitstappen om wat foto's te maken, aankomen lopen we eerst naar de touristinformation. 

De gedeeltelijk bevroren waterval

Daar wijzigen we onze plannen. Naar Akureyri teruglopen schijnt niet heel erg mooi te zijn, dus dan toch maar via Krafla richting Husavik. Een paar jaar geleden liep ik met Hanneke in ditzelfde gebied (klik hier voor een reisverslag), maar dat was in de zomer en ook via een andere route.
We hijsen de rugzakken op en binden voor de eerste keer onze eigen sneeuwschoenen onder. Direct valt op hoe prettig de bindingen werken. Gelukkig zijn de sneeuwschoenen ook echt nodig. Weliswaar ligt er niet mega veel sneeuw, maar vrijwel alles is wit. Heerlijk om dit te doen! Geen mooier wandelen dan sneeuwschoenwandelen en geen mooier kamperen dan winterkamperen wat mij betreft!

In het begin nog wat hoogteverschillen

Af en toe wat motsneeuw en een paar graden onder nul. Lang leve de goretex jas en broek. We lopen over het pad vanaf de camping richting Krafla, maar de paaltjes zijn vaak ondergesneeuwd, dus al snel zijn de kaart en het kompas nodig. Waar je loopt maakt niet uit: het is overal wit en mooi. We lopen over lavavelden en zoeken de beste sneeuw. Wegzakken gebeurt maar zelden.

Door de lavavelden

Lunchen doen we met heet water voor koffie en soep uit de thermoskan en hartkeks. Als snacks natuurlijk weer worstjes van slagerij Jonkers uit Est en, in mijn geval, Bounty's.
Aan het einde van de middag bereiken we Krafla. Vanzelfsprekend zijn we nu de enige toeristen. We lopen wat rond, maar het volgens de voorschriften op de paden blijven lukt niet: die zijn niet zichtbaar.

Krafla

Een klein stukje verderop zetten we de tent op. Dan heel veel sneeuw smelten voor warm eten en drinken. Dit alles in de binnentent, want het wordt ontzettend koud. De lucht trekt helemaal open en na de sterren volgt later het Noorderlicht. Overal om ons heen witte en gele banden. Ondanks de kou (we schatten de temperatuur op zo'n -20 graden), gaan we af en toe toch even de dikke warme donzen slaapzak uit om buiten te kijken. Foto's nemen we de volgende keer wel besluiten we. Een dom besluit blijkt achteraf, want dit zal de enige avond zijn dat we het Noorderlicht zien deze week.
Nog wat port en borrelnootjes en dan slapen.

Als het om acht uur licht begint te worden staan we op. Het duurt dan nog uren voor we weer lopen. Eerst drinken, warm ontbijten, nog meer drinken en alle thermosflessen vullen. Sneeuw smelten kost heel veel tijd.
Het is gelukkig niet zo heel koud meer, maar behalve onze kok David blijven we lekker in de slaapzak liggen. Als dan alle flessen vol zijn is het niet eens echt veel vroeger dan gisteren voor we weer lopen. Maakt niet uit: het is vakantie.

Pauzeren in de sneeuw

Als we lopen is het droog, maar er valt relatief vaak, al dan niet wat natte, sneeuw vandaag. Gelukkig hebben we de wind vooral in de rug. Behalve een hek zien we de hele dag verder geen sporen van menselijke aanwezigheid. Het lijkt soms wel of we op de Zuidpool lopen. Redelijk vlak met hier en daar wat heuvels. De lavavelden zijn wat lastiger te kruisen: met name door de wind ligt er nog te weinig sneeuw om alles te bedekken. Soms zakken we een stuk weg, zeker op dat deel waar nog wat geothermische activiteiten onder de sneeuw plaatsvinden.

Ook mijn mascotte Nijntje wordt wit

Het is het grootste deel van de dag vrij mistig, waardoor we niet heel veel kunnen zien. Maar goed dat we een kompas bij ons hebben, want anders waren we ongetwijfeld compleet de verkeerde kant opgelopen.
Vanwege de wind houden we maar korte pauzes, maar toch leggen we niet heel veel kilometers af. Sneeuwschoen wandelen gaat niet zo snel. Om een uur of vijf stoppen we. David heeft wat last van z'n schouder. Sneeuw aanstampen voor de tentplek en een ''plasstrook'' en dan de tent opzetten. Al snel zitten we erin. Buiten is het toch te guur.

Tent opbouwen

Het wordt een lange avond met af en toe heet drinken, eten en tot slot borrelnootjes en een klein drupje whiskey.

En 's morgens alles weer inpakken

Als we om acht uur opstaan is de tent een klein beetje ingesneeuwd en de wereld erg wit. Het is weliswaar vrijwel droog, maar het zicht is nog minder dan gisteren. Ook nu duurt het zo'n drie uur voor we genoeg gedronken, warm ontbijt en volle thermoskannen hebben. Snel alles inpakken en lopen maar weer.

Geothermische activiteiten in de sneeuw

Lastig navigeren, maar de hoge berg aan de linkerhand houden lukt nog net. Waar de berg ophoudt gaan we de ''trechter'' in en aan het einde ligt een onbemande hut. Niet alleen dat: ook weer allerlei geothermische veldjes. Modder plakt aan de sneeuwschoenen en is er ook thuis nog niet helemaal af.
In de hut is het bloedheet: in IJsland kost verwarming niets. We houden een uurtje pauze. Hartkeks en warme dranken.

Lekker binnen pauzeren

Daarna lopen we nog twee uurtjes tot we de tent weer opzetten. Op naar zeventien uur in de tent. De lucht trekt open, maar geen Noorderlicht. Wel spaghetteria en een borrel met -nootjes. Onvoorstelbaar zoveel energie je op een dag nodig hebt met sneeuwschoenwandelen en winterkamperen. Ideaal voor mensen die willen afvallen!

's Morgens ligt de hele voortent vol met stuifsneeuw. Ook in onze schoenen zit het nodige. Dat worden dus koude en natte voeten vandaag. Morgen maar een andere oplossing bedenken (in de vliegtuighoes en die dichtritsen). Bij het opstaan is het helder en kunnen we eindelijk weer eens goed om ons heenkijken. Later zal het overigens weer wat gaan sneeuwen en nog wat later wordt het opnieuw helder.

Gele paaltjes volgen

Als we weer volledig zijn gevoed en gelaafd (niks lekkerders als een warm ontbijt in je donzen slaapzak tijdens het kamperen in de sneeuw) pakken we de spullen in en op en volgen de gele paaltjes. De sneeuw is soms vrij diep, maar niet zo diep dat we omstebeurt hoeven te sporen. Ook vandaag vrijwel geen hoogteverschillen op de route.
Met zo'n anderhalf, twee kilometer per uur komen we bij een hoogspanningskabel  met -masten die niet op de kaart staat en volgen deze vrij lang. Waarschijnlijk ligt het pad er net naast of onder, maar dat is door de sneeuw niet te zien.

Groepsfoto met van links naar rechts: Sven, David en Jan

Tot onze verrassing zien we rond lunchtijd een hut. We graven de voordeur uit en gaan binnen zitten. Weliswaar brandt er geen kachel, maar uit de wind zitten is ook gewoon lekker. Hartkeks, cup-a-soup en oploskoffie en dan nog een stukje verder lopen.
We lopen nu over een gravelroad die vooral verijst en wat minder besneeuwd is. Om ons heen begint overal slecht weer te ontstaan en de wind trekt ook fors aan. We besluiten daarom op een redelijk beschutte plek de tent op te zetten, ondanks dat het pas half vijf is. 

Er lijkt slecht weer aan te komen

Sneeuw platstampen en de tent opzetten. We zijn net een geoliede machine. Snel erin en droge sokken en donssloffen aantrekken. De lange tijd in de tent is begonnen. De komende 17 uur is dit de ruimte waarin we, afgezien van een incidenteel toiletbezoek, onze tijd zullen doorbrengen. En ook vandaag verveelt dat niet. Ondanks of dankzij de twee beetjes whisky?

De tent is 's nachts half ingesneeuwd, maar als we opstaan is het droog en windstil. Later op de dag zien we zelfs een waterig zonnetje, wat zowaar weer eens andere foto's oplevert.

's Morgens is de tent gedeeltelijk ingesneeuwd

We moeten nog een paar uur over de weg lopen, maar meestal lopen we ernaast. Dat maakt minder herrie. Verder af en toe stoppen voor een snackje en wat langer voor de lunch met warme drankjes en hartkeks.
We willen eigenlijk geen afscheid nemen van de route en lopen een paar extra lusjes door de diepe sneeuw. Zo is sneeuwschoenwandelen écht bedoeld!

Zo is sneeuwschoenwandelen écht bedoeld

Husavik zien we voor ons liggen en pas in het dorp gaan de sneeuwschoenen (''tennisrackets'') uit. Eerst opzoek naar koffie mét. En dat lukt zowaar, ondanks dat we helemaal buiten het toeristenseizoen zijn en vrijwel alles gesloten is.
We lopen naar de gesloten camping, zetten de tent op en in het vrijwel uitgestorven stadje slenteren we nog wat rond voor we gaan eten. De langoustines vooraf smaken perfect, de hamburger redelijk en het toetje zeer matig. De stoelen en de hoge temperatuur in het restaurant zijn niet heel comfortabel en daarom gaan we snel terug naar de tent voor een laatste nacht winterkamperen.

Zonsondergang in Husavik

De minst koude nacht. Alles ingepakt en naar het busstation voor wat eten en wachten op de bus van elf uur. Ruim een uur rijden later zijn we op de luchthaven van Akureyri en daar moeten we nog eens tweeëneenhalf uur wachten voor we naar Reykjavik vliegen.
We slapen weer in de bekende hostel tegenover het busstation en vliegveld. Eerst even de stad in voor koffie met cheesecake en cadeautjes voor thuis. Ook voor onze toekomstige tweeling kun je in IJsland babyoutdoorkleding kopen. Hopelijk worden ze net zulke wandelaars als hun mama en papa; aan de spullen ligt het in elk geval niet ;-)

De kerk van Reykjavik

Terug naar de hostel om te douchen en dan weer terug het centrum in om wat te eten. Heb wel eens lekkerder gegeten bij Café Paris. Sven maakt nog een blunder waar hij een jaar spijt van heeft.
David gaat naar de hostel en Sven en ik gaan tot middernacht de plaatselijke horeca nog maar eens bezoeken.

Kwart over vijf op. Naar de bus en vliegtuig. Weinig speling. Gelukkig zitten we weer bij de nooduitgang.
Om kwart over twee ben ik weer thuis bij Hanneke. De laatste keer voorlopig dat er maar één iemand op me wacht en dat ik naar uitkijk om slechts één persoon weer te zien.
Vrienden bedankt! Het was weer onvergetelijk!

Terug naar hikes in Europa.

Terug naar (wandel) vakanties.