Voor Hanneke en Jan in
1997 een gedeelte van het Hőglandsledenpad in Zweden liepen, namen
ze eerst (met zeven vrienden) deel aan een internationaal Scoutingkamp in Hārnő. Klik hier
voor dat gedeelte van die reis. Wil je alleen lezen over de wandeling, lees dan
gewoon verder.
Dag 13
|
(dinsdag
5 augustus 1997)
|
10 km |
Om acht uur loopt de
wekker af in het Scoutinggebouw in Stockholm, waar we geslapen hebben en pakken
alles in. Na ontbijt en het luisteren naar de wereldomroep pakken we de metro
naar het station en kopen daar een buskaartje. We moeten maar heel even wachten
en pakken dan de bus naar Jőrnkőpping.
Gelukkig is het redelijk bewolkt en dus niet al te warm in de bus.
Na viereneenhalf uur rijden, met af en toe een korte stop, arriveren we in Jőrnkőpping en
stappen daar de VVV binnen. Vervolgens nog een uur in de bus zitten en daar de touristinformation binnen gestapt. Het pad wat wij willen
gaan lopen, de Hőglandsleden,
ligt nog een stukje verderop, dus steken we de duim maar omhoog. Binnen no-time
hebben we een lift naar Byarum en daar pikken we dan
het Hőglandsledenpad
op. Een prachtig pad, met direct heel veel afwisseling en vrijwel helemaal over
onverharde paden.
We lopen langs weilanden, prachtige gekleurde havervelden, door donkere bossen
en langs grote en kleine meren. Verder is het prima wandelweer: vrij bewolkt,
een klein beetje wind en af en toe wat zon. Het is alleen een beetje
'plakkerig', maar dat mag de pret niet drukken.
Tegen half acht halen we ergens water en zoeken een kampeerplekje. Al snel
vinden we er één: een mooi stukje gras aan een meer. Eerst een koude duik
genomen en dan lekker eten: boerenkool met worst. En na deze heerlijke maaltijd
en een kopje oploskoffie brengen we de rest van de avond rond het kampvuur
door. Misschien is dat wel het leukste van in Scandinavië wandelen: je mag
legaal wild kamperen en kampvuur stoken!
Dag 14
|
(woensdag
6 augustus 1997)
|
28 km |
Al voor de oproepen
van de wereldomroep worden we de tent uitgebrand. De lucht is strakblauw en op
een enkel klein wolkje na, zou dat de hele dag zo blijven. Gelukkig staat er
wel een lekker briesje, dus is het niet echt te warm om te lopen.
Na op ons gemak ontbeten en ingepakt te hebben gaan we weer op weg. De omgeving
is weer net zo mooi en afwisselend en de paden net zo onverhard als gisteren.
We genieten dan ook met volle teugen en na een paar kilometer komen we zelfs
bij een café aan. Tijd voor een pauze met koffie en iets lekkers (en nog voor
weinig geld ook). Via een stukje over een golfterrein lopen we weer verder.
Al snel lopen we weer door de bossen en gelukkig stijgt en daalt het pad niet
al te hard. We zien heel veel paddestoelen, bloeiende
bloemen, maar ook een hagedis, specht en een vos. Zeker dat laatste gebeurd je
toch niet iedere dag. We genieten zo hard, dat we blijkbaar niet echt goed meer
opletten en lopen dus fout. Na flink zoeken vinden we het pad echter weer terug
en gaan gestaag verder.
Af en toe houden we een korte pauze en tegen acht uur vinden we weer een mooi
kampeerplekje. Er staat ook een soort open schuilhut, en we besluiten toch daar
in te gaan liggen. Eerst weer even lekker zwemmen en het zweet van ons lichaam
afspoelen. Drinkwater vinden is wat lastiger, vanwege de vele (rottende)
waterplanten in het meer. Gelukkig is verderop een put (stond keurig ingetekend
op de kaart die we bij ons hadden) en daar zit heerlijk drinkwater in. Snel
terug en eerst macaroni eten. Ook nu weer een kopje oploskoffie bij het
kampvuur en daarna lekker slapen.
Dag 15
|
(donderdag
7 augustus 1997)
|
23 km |
We konden de
wereldomroep niet ontvangen en bleven daarom maar wat langer in bed voor we
vertrokken. Opnieuw was het weer schitterend weer, maar gelukkig voor ons stond
er iets meer wind, zodat het nog beter wandelweer was.
Vrijwel de hele dag hielden we er het tempo goed in, wat ook kwam omdat er weer
weinig geklommen of gedaald hoefde te worden. Ook waren de paden over het
algemeen wat breder, zodat we meestal naast in plaats van achter elkaar konden
lopen. Er waren echter ook een hoop natte stukken, die we per plank
overbrugden.
Het brood was op, dus stonden er hartkeks op het
menu, En hoewel die al heel lang over de datum waren, smaakten ze nog prima.
Net zoals de onderweg geplukte bosaardbeien, frambozen en bosbessen.
De route was wat minder afwisselend dan de andere dagen, maar we zagen wel weer
heel veel paddestoelen, bloemen en mierenhoopje en
een rode eekhoorn. Verder beklommen we nog een hoge uitkijktoren en kwamen we
langs een hunebeddenveld, voor we bij een groot meer arriveerden. Daar stonden
heel veel vakantiehuisjes, en gelukkig mochten we bij één van die huisjes onze
tent opzetten. De eigenaars gingen 's avonds weg, maar schreven een keurig
briefje (in het Zweeds) voor het geval andere mensen zich af zouden vragen wat
wij daar in de tuin deden.
Nadat de tent stond zwommen we nog wat in het meer en daarna werd het tijd om
pasta te gaan koken. En natuurlijk 's avonds weer kampvuur stoken.
Dag 16
|
(vrijdag
8 augustus 1997)
|
23 km |
Vanmorgen was het
opnieuw schitterend weer en na ontbijt en de spullen ingepakt te hebben, hesen
we de rugzak weer op en liepen een klein stukje over een grote weg. Bij een
huis gevraagd of er in het dorpje verderop ook winkels waren maar dat was
helaas niet zo. Omdat we echter geen brood of hartkeks
hadden, besloten we maar naar Nāssjő
te gaan liften. De eerste auto stopte direct en bracht ons naar een supermarkt.
Daar eerst boodschappen gedaan en vervolgens nog ergens in een konditorei koffie met gebak (en alweer spotgoedkoop)
genuttigd. En nadat we stad weer waren uitgelopen, waren we ook weer heel snel
naar het Hőglandsledenpad
teruggelift.
Ook nu weer wandelen door een afwisselende omgeving, weinig hoogteverschillen
en vrijwel alleen maar onverharde paden. We deden geen 'opzienbarende
natuurvondsten' vandaag, maar maakten wel een paar hele mooie dia's van paddestoelen.
Halverwege de dag was het eindpunt van het eerste gedeelte van het pad en op de
camping, die daar zat, kochten we een ijsje om dit te vieren. Vervolgens
wandelden we nog een paar kilometer, tot we bij een meer kwamen. Het duurde
even voor we een plekje voor de tent konden vinden, maar toen we ergens
toestemming kregen, mochten we zelfs van de douche gebruik maken. Prachtig
toch; en dan te bedenken dat de eigenaar alleen Zweeds sprak en we dus met
handen en voeten moesten vragen wat we wilden.
Na de douche weer boerenkool met worst en een kopje oploskoffie om daarna te
gaan slapen.
Dag 17
|
(zaterdag
9 augustus 1997)
|
Ook vandaag was het
weer prachtig weer en daarom snel de tent uitgegaan. Na het ontbijt alles
ingepakt en een klein stukje gelopen, tot we bij de 'snelweg' kwamen. In de
brandende hitte staken we onze duim op, maar vooral omdat er zo weinig verkeer
was, duurde het even voor we een lift kregen. We kwamen tenslotte toch in Nāssjő aan en wachten daar op de bus naar Jőrnkőpping.
De busrit duurde een uur, maar toen we in de stad aankwamen viel daar weinig
meer te beleven. Ook waren vrijwel alle winkels al dicht. We dronken wat aten
wat en lagen wat in de schaduw in het stadspark, voor we om half vijf de bus
naar Huskvarna namen, Die bus maakte een gigantische
omweg en we vroegen ons af of we wel naar de juiste plaats gingen. Een uur
later waren we er dan toch en herkenden de plaats nog van de heenreis.
Helaas was er geen loket van Eurolines, dus konden we
niet melden dat we hier in plaats van in Stockholm (wat we volgens ons ticket
zouden doen) op zouden stappen.
Gelukkig was er een zwembad, dus gingen we daar maar heen. Een uurtje later
ging dit ook dicht en dus douchten we ons en pakten de rugzakken maar weer op.
Op de parkeerplaats warmden we de noodles en toen het
donker was zetten we de tent op en gingen slapen.
Dag 18 en 19
|
(10 en
11 augustus 1997)
|
Gelukkig was het veel
minder warm deze dag, maar toch haalde de zon ons weer uit de tent. Op ons gemakkie ontbeten we en vervolgens herpakten we alles voor
de terugreis. En vervolgens maar weer wachten op de bus.
Die arriveerde keurig op tijd en toen begon de lange terugreis. Gelukkig werkte
de airconditioning erg goed, dus was de temperatuur in de bus niet te hoog.
Voor ons gevoel ging de tijd redelijk snel en zorgden de twee keer overvaren
ook nog voor een beetje afwisseling.
In Hamburg nog een keer overstappen en daarna tot Groningen liggen slapen in
het gangpad. In Amsterdam snel een krant op het station gekocht en zo rond half
negen waren we op Rotterdam CS, om daarvandaan lekker met de bus naar huis te
gaan.
En zo kwam er ook aan
deze zomervakantie weer een einde. Een zomervakantie die we ons toch vooral als
die van dat fantastische Scoutingkamp in Hārnő zouden blijven herinneren.
Terug naar hikes in
Europa. |
Terug naar (wandel) vakanties. |