Het Belgische gedeelte van de GR5

Inleiding:

In het voorjaar van 2005 liepen Hanneke en Jan vrijwel het gehele Belgische gedeelte van de GR5 door de Ardennen. En ondanks dat de GR 5 een echte wandelklassieker is, kwamen ze geen andere wandelaars met een grote rugzak tegen. Wij vonden het een prima bestemming om te gaan lopen.
Hieronder het verslag van die tocht.

Bij René geslapen en hoewel we al meer dan 25 jaar de beste vrienden zijn (of misschien juist daarom wel?) gaan we erg laat naar bed. Niet veel alcohol, wel veel gesprekken. In ieder geval weinig geslapen en nadat René me 's morgens op station Best heeft afgezet pak ik de trein naar Eindhoven. Daar Hanneke getroffen; zij kwam gewoon vanuit Rotterdam. Met de trein naar Sittard en dan met de bus naar Maastricht. Er wordt weer eens gewerkt aan het spoor. Met de stoptrein naar Visé. Koffie met appelgebak in hetzelfde café als destijds in het Pelgrimspad. 
Voor twaalven lopen we dan toch echt op de GR 5; op naar Wiltz. Daar zullen we woensdag een stel vrienden ontmoeten. Doen we ieder jaar met Hemelvaart. Beetje kaarten, beetje bbq-en en een beetje bier drinken. Een stuk minder actief dan wandelen met de rugzak.
En wandelen doen we deze dagen: ondanks onze late start lopen we in bijna zeven uur zo'n 24 kilometer. Geen slechte ''score''. In het begin is het wat bewolkt en klam. Later zonnig en warm. We besluiten dan ook maar op een camping te gaan slapen. Lekker douchen. Die camping ligt op een landgoed en is zowaar nog erg goedkoop ook. Door de ligging een ideale camping voor een avondwandeling. Die maken wij overigens niet, want pas om half negen eten we onze pasta.
De wandeling van vandaag is niet op alle plaatsen even mooi. Belgische dorpjes zijn van een afstand, zeker als er wat oudere panden staan, vaak best aardig om te zien. Er doorheen blijken ze vaak wat chaotisch en viezig te zijn. Wel veel horeca onderweg. We laten het echter bij één keer koffie met appelgebak en later een biertje. 

Dalhem

Veel heuvels en soms onverhard. De route is wel zeer goed gemarkeerd, maar het boekje is toch eigenlijk onmisbaar. Voor je het weet loop je niet op de GR5, maar op één van de vele andere GR's of op een aftakroute.
Het heeft de afgelopen dagen blijkbaar veel geregend. De paden zijn erg modderig en als we door weilanden moeten struinen is het goed opletten dat je geen natte voeten of modderige benen krijgt. Meestal gaat dat goed; soms ook niet. 
Enfin, ruim drie kilometer onder Micheroux ligt onze camping. In de kantine is 's avonds bingo. Koffie doen we maar op het terras en een afzakkertje doen we bij de tent.

Voor het eerst in weken tien uur geslapen en nog goed ook. En dat terwijl we erg scheef lagen. Ontbijten in de zon. Het zou nog warmer worden dan gisteren. Bij het Banneux-kapel, later op de middag, vullen we voor de zoveelste keer onze flessen deze dag. We zijn op die drukbezochte bedevaartsplaats niet de enige die onze flessen vullen: de flessen wijwater zijn niet aan te slepen. Wij houden het bij kraanwater.
Voor we daar zijn hebben we al heel wat gelopen, geklommen en gedaald. Veel onverhard ook en opnieuw vragen we ons af hoe het komt dat de paden zo ongelooflijk modderig zijn. In Nessonvaux koffie en een broodje tonijn op een terras langs een drukke autoweg. Afgezien van ons ontbijt en een stroopwafel is dit enige wat we eten tot 's avonds de tent weer staat.

Fraipont

Door de warmte lopen we niet echt hard vandaag, zeker niet als we moeten klimmen. En dat moeten we nogal eens vandaag! Wel hele mooie uitzichten. De Ardennen zijn vrij afwisselend in dit gebied. Soms landbouw, soms loofbossen, soms naaldbossen en veel kleine dorpjes. Ook veel bloemen, vlinders, insecten en eekhoorns. Zelden zoveel eekhoorns en van zo dichtbij gezien.
Vlak voor Winamplanche vragen we aan een boer de tent te mogen opzetten.  We hebben sterk de indruk niet de eerste kampeerders te zijn die toestemming krijgen. Veel water en poederlimonade drinken en uitzicht op Spa. Eten koken: uit Spanje geïmporteerde spaghetaria; niet echt een smaak om te herhalen. Wassen met water uit de veldfles, oploskoffie drinken en nog een slokje apfelcorn. Kamperen is toch wel heel erg leuk!

's Nachts een paar druppels regen, om drie uur 's middags een klein buitje en verder vooral veel zon en warm. We zweten wat af vandaag.
Na het ontbijt lopen we via een lange lus naar Spa. Mooie beukenbossen en slingerende bospaadjes langs een beek. Spa is erg toeristisch. Een prima koffietentje en lang gezocht voor we een geldautomaat konden vinden die ook door ons te gebruiken is. België heeft blijkbaar een ander systeem.

Afwisselend en onverhard.

Flink klimmen en dennenbossen naar een veengebied toe. Veel ''bruggetjes'' en toeristen. De uitkijktoren laten we voor wat tie is; net als het bosmuseum. Wel een koffiepauze aldaar.
Veel dalen, klimmen en weer dalen. Bijna non-stop onverhard. Niet alle stukken zijn overigens even mooi, maar over het algemeen is het aangenaam wandelen. Stavelot zie je van te voren niet liggen: door een smal tunneltje en dan sta je opeens min of meer in het centrum. Boodschappen doen en patat eten.

Veel bewolking vandaag.

Een warm stuk omhoog en bovenop vragen we de tent te mogen opzetten. Geen probleem en eindelijk een vlak plekje voor de tent. De eerste keer deze reis. Macaroni met boursin en tonijn als avondeten. Een beetje flauw, maar bouillonblokjes hebben we deze keer niet meegenomen. Nog wat chips en fanta, zittend op een Hartmanbank en vroeg naar bed. 

's Nachts regen, ontbijten in de garage en lopen in de regen. Pas om een uur of twaalf wordt het droog, maar na vier uur komen de (onweers)buien terug. Lang leve gore-tex!
Een mooie etappe vandaag. Niet al te veel hoogteverschillen, weinig asfalt en veel modder, bossen en glooiende weilanden. Tot Vielsalm voornamelijk productie dennenbossen en langzaam dalen. Vielsalm is ook al toeristisch met gelukkig veel horeca. De koffie met tompouce is een aanrader; het broodje tonijn valt tegen. Onze dagetappe zit er dan al voor meer dan de helft op, dus houden we een extra lange pauze voor we weer gaan klimmen. Zo'n 200 meter omhoog tot Commanster. Eén van de mooiste dorpjes langs de GR5 waar we tot nu toe zijn geweest. Helaas is er, net zo min als in Braunlauf, horeca geopend. We zijn nu in Duitstalig België. Handig, want mijn Frans is niet al te best. Niet dat we daar de laatste twee kilometer overigens iets mee doen.
Een wildkampeerplekje bij een beek, maar echt veel gezweten hebben we niet. Ook hier is alles nat en modderig. Na de pastamaaltijd besluiten we ons toch wat te wassen. Niet dat je er echt schoon van wordt: het water in de beek is erg modderig. Nog een kopje oploskoffie en een slokje apfelcorn in de tent: het begint weer te regenen.

's Nachts af en toe regen, maar als we om kwart voor negen opstaan is het droog. Eerst ontbeten en toen de tent afgebroken. Een uurtje later lopen we. Erg rustig en na de N62 gekruist te hebben lopen we nog een paar kilometer. Weinig bossen, veel vergezichten. Het blijft droog. Zo'n twee kilometer voor Burg Reuland verlaten we de GR5 en gaan binnendoor terug naar de N62. In Oudler zit een café. Heerlijke appeltaart. 

Bijna bij ons eindpunt van deze wandeling.

Liftend gaan we richting Wiltz. De eerste lift is er voor we er erg in hebben. De tweede niet: bijna een uur wachten. We komen tot in Troisvierges. Daar hoeven we maar tien minuten te wachten op een bus naar Wiltz. Kaartjes zijn ook nog heel goedkoop.
In Wiltz eten we wat en lopen dan steil omhoog naar ''ons'' huisje en onze vrienden. Lekker niets meer doen!

Terug naar hikes in Europa.

Terug naar (wandel) vakanties.