Wandelen op de Eifelsteig (2)

Inleiding:

In de zomer van 2024 hebben Hanneke en Jan het laatste deel van de Eifelsteig in Duitsland gelopen. Na ruim 100 kilometer eindigden ze in het prachtige Trier. In 2020 liepen ze overigens het eerste deel van de Eifelsteig. Wil je eerst dat verslag lezen klik dan hier. Hieronder volgt het reisverslag van het laatste deel. Ook deze keer weer een prachtige wandeling met nauwelijks verharde paden.

Dag 1

(zaterdag 20 juli 2024)

7 km

Eljer en Jilke gaan vandaag met de Scouts op zomerkamp en zoals elk jaar grijpen Hanneke en Jan dat moment aan om weer lekker samen een weekje te gaan wandelen. De keus valt deze keer op het laatste stuk van de Eifelsteig. Het pad is ons de vorige keer erg goed bevallen en we willen graag ook Trier, het eindpunt van het pad, een keer zien. En zo komt het dat we, nadat we de jongens op het clubhuis van de Klaas Kitten Groep hebben afgeleverd, en thuis nog even een kop koffie hebben gedronken, naar het station lopen. We zijn erg vroeg, vandaar lopend in plaats van met de tram. Het is droog, maar er hangen volop buien. Een tussenstop bij de supermarkt voor broodjes en dan naar Eindhoven.
De trein heeft vertraging, maar we waren zo vroeg dat we onze aansluiting in Venlo toch ruimschoots zullen halen. Alleen daar blijkt de trein daar niet te rijden (vanwege personeelstekort) en zijn we dus toch een uur later, na nog een paar treinen en een bus, dan gepland in Gerolstein. De bus daar naar ons geplande startpunt rijdt om de twee uur, maar die tot Daun gaat wel elk uur. We hebben dan de keuze: anderhalf uur wachten of de wandeling met zeven kilometer verlengen en starten in Daun. We kiezen voor het laatste.
Het is inmiddels zeven uur. Tijd om friet met een hamburger of dönner te eten voor we echt van start gaan. De ook al goed gemarkeerde aanlooproute brengt ons al snel op de Eifelsteig. Net als het eerste deel ook nu weer veel onverhard lopen. Op het eerste stuk ook al snel twee ‘’rare’’ lusjes op de kaart. De eerste vanwege een monument en de tweede voor een kapelletje. Beiden beslist de moeite van het omlopen waard. Inmiddels klimmen we redelijk stevig door bos, dan een stukje door een park en later weer klimmen en langs een kratermeer. De Eifel is vulkaangebied.

De kleine omweg waard.

Bovenop de top, waarschijnlijk ook gelijk het hoogste punt van de hele week, staat een uitkijktoren en is een prima plekje om de tent op te zetten. Dat doen we dan ook maar.
De bewolking verdwijnt steeds meer, maar koud wordt het niet. Na eerst een kopje oploskoffie en dan nog een biertje is het inmiddels tien uur. Een mooie tijd om te gaan slapen.

Dag 2

(zondag 21 juli 2024)

23 km

We zijn vroeg op en de lucht is blauw. Het zal een perfecte wandeldag worden: niet heel erg warm en veel zon. Door de vele klimmen vandaag zullen we overigens wel flink zweten.

Ons kampeerplekje van afgelopen nacht.

We breken de tent af, ontbijten en gaan rond half negen weer lopen. Al snel een tweede kratermeer en even later het derde. Behalve in de dorpjes lopen we eigenlijk alleen maar onverhard of halfverhard. Binnen drie kwartier zijn we in Schalkenmehren. En hoewel het nog geen half tien is, is het terras bij het hotel open. Ondanks dat we pas drie kwartier gelopen hebben laten we deze kans op koffie met taart niet liggen: zoveel kansen krijgen we niet vandaag. En er is nog veel keus in taart ook.

Langs het meer.

Met een meer dan volle maag vervolgen we onze route. Die gaat wat op en neer. Soms door het bos en soms open gebieden. Een landschap alsof je de AOT loopt. Af en toe zien we een andere wandelaar of elektrische mountainbike, maar de meeste kilometers leggen we af zonder ook maar iemand te zien.
Met alleen nog een paar korte stops om wat te drinken zijn we om half twee in Manderscheid. Erg toeristisch en een prima plek voor een lange pauze. Eerst een lekker koud biertje en dan flammkuchen en ijs en een espresso na.

De ruïne van Burgenstieg.

We verlaten het stadje en lopen heel lang over een smal pad op een berghelling voor we weer gaan dalen om met een brug de beek over te steken. Een prima plek om de tent op te zetten, zeker ook omdat er een bankje staat. Lekker wassen in de beek, tent opbouwen en spagheteria koken en eten. Na nog een oploskoffie en een klein beetje whiskey gaan we de tent in en vroeg slapen.

Dag 3

(maandag 22 juli 2024)

22 km

Omdat we in een dalletje staan komt de zon pas relatief laat tevoorschijn en branden we niet echt de tent uit en staan pas tegen achten op. Het zal een zonnige en warme dag worden, maar gelukkig zullen we relatief veel in de schaduw lopen.
Na inpakken en ontbijten steken we de beek over en aan de andere kant gaan we al snel flink klimmen. Sowieso in de ochtend veel klimmen en dalen. Vrijwel geen meter daarvan is verhard en ook zien we weer nauwelijks andere mensen vandaag, Wel veel bloemen, vlinders en andere insecten. We slingeren heen en weer, soms langs en soms hoog boven de beek. Vandaag ook wat meer modder; het heeft hier de afgelopen periode blijkbaar net zo vaak en veel geregend als in Nederland.

Veel onverhard en in het bos lopen.

Bij een andere brug steken we de Lieser weer over en blijven klimmen en dalen. Zowaar lopen we een keer fout: er ontbreekt een markering (best uniek als je kijkt hoeveel bordjes er onderweg hangen), maar als het pad heel steil en overgroeid wordt gaan we toch maar terug en zien al snel het juiste pad.
De laatste kilometers naar het klooster van Himmerod zijn een stuk vlakker en ook meer door een open gebied. Bij het klooster is vrijwel alles gesloten op maandag, maar gelukkig is de bakker met z’n terras wel open. Onderweg hadden we brood, nu koffie met appeltaart. En als dat op is ook nog een heerlijk lokaal kloosterbiertje, met meer dan 10% alcohol en de tip niet te gaan autorijden als je het op hebt. Dat was ik toch al niet van plan ;-) Ook gelijk maar twee flesjes voor in de rugzak gekocht: ik ben niet zo van het Duitse bier, maar dit is echt fantastisch. De vraag is overigens wel of je het Duits bier mag noemen: ze laten het brouwen bij een Belgisch zuster-klooster.

In de kerk van het klooster van Himmerod.

We hebben er inmiddels zo’n veertien kilometer opzitten en het is een uur of half vier, dus nog mooi tijd voor een lekker stukje wandelen. Een relatief makkelijk stuk met weinig hoogtemeters en voornamelijk langs een beek. Toch valt het vinden van een kampeerplekje erg tegen, maar als we uiteindelijk een paar honderd meter voorbij de huizen waar we onze veldflessen hebben gevuld een prima grasveldje met bankje zien stoppen we. Vandaag niet wassen in de beek, maar met water uit de veldfles. Verfrist ook. Hanneke loopt nog even terug om de flessen opnieuw te vullen.
De tent staat en na een kopje koffie en wassen is het al snel tijd voor spagheteria. Tegen de tijd dat die op is begint het wat te spatten en gaan we de tent in voor een afzakkertje. De regen gaat al snel over in een gigantische onweersbui en het zal nog lang en veel blijven regenen deze nacht.

Dag 4

(dinsdag 23 juli 2024)

23 km

Kwart voor acht staan we op en dan is het droog. Er hangen redelijk wat buien in de lucht, maar tot ver in de middag houden we het droog, op één bui na, maar die valt precies als we in de horeca zitten. Net zoals vroeger zijn we binnen een uur van uit bed naar op stap. Een man op een trekker die langs rijdt en even stopt voor een praatje vindt het prachtig dat we kamperen tijdens onze tocht.
Net als de rest van het pad ook vandaag vrijwel geen asfalt. Door het bos en langs een beek slingeren we naar Landscheid. Tot onze verbazing zit daar een grote supermarkt en een bakker met koffiehoekje aan de route. Dat laatste wisten we overigens wel: het is een filiaal van de abdij van Himmerod en daar hadden ze ons dit gisteren al verteld. Wel opvallend: de vrouw die ons gisteren bediende komt hier ook langs en herkent ons direct. Hoe dan ook: ook vandaag dus weer relatief snel een pauze en horeca.

De route is over het algemeen bijzonder goed gemarkeerd, zelfs omleidingen.

We gaan verder door het bos en opnieuw vaak langs een snelstromende beek. Mooi stuk! In Bruch hopen we op horeca, maar het wordt cup-a-soup en een eerder gekocht broodje: alles is, net als de overige horeca de rest van de dag, gesloten.
Langs het fort en dan min of meer parallel aan een asfaltweg door het bos richting Gladbach en Greverath. De omgeving hier weer wat meer open en minder bos. Na dat laatste dorpje lopen we het bos weer in.

Net na Greverath.

Gestaag klimmen door een productiebos. Ook begint het, en steeds harder, te regenen. Niet het mooiste deel van de route met al die rechte paden. Enfin, het is niet anders.
We hopen een bankje met een kampeerplekje uit de wind te vinden zodra het weer droog is, maar dat lukt niet. Opvallend hoe weinig bankjes er op dit stuk staan: over het algemeen zien we er genoeg. En zo steken we de weg weer over en lopen door een open gebied Zemmer in.
In dit dorpje bellen we aan bij een huis met de vraag of we de tent mogen opzetten in de tuin. Dat mag. Het lijkt weer te gaan regenen en dat we de tent in (moeten) gaan, maar gelukkig blijft het bij een paar druppels en al snel zitten we weer buiten op het randje van de oprit of met ons rug tegen een muurtje. Het gras zo kort dat slippers prima zijn en je toch geen natte voeten krijgt.
We koken spagheteria en al snel daarna wordt ons een kop koffie aangeboden door de vrouw des huizes. Daar zeggen we natuurlijk geen nee tegen.
Met een kloosterbiertje en daarna nog een klein drupje whiskey zitten we buiten, maar heel laat maken we het niet.

Stilleven bij de tent.

Dag 5

(woensdag 24 juli 2024)

22 km

Bij het opstaan een lichtgrijze lucht, maar later zullen we de zon steeds vaker zien. Ook de temperatuur is heerlijk. Perfect wandelweer dus! We beginnen overigens uitgeslapen te raken en zijn al voor half acht op. Inpakken, ontbijten en tent afbreken om al voor negenen door de weilanden en graanvelden rond Zemmer te lopen. Linksaf door het bos. Wel een erg mooi bos, alleen over een breed pad, wat net wat saaier loopt.
Volgens de routebordjes zou er horeca zitten in Rodt en Mühlerflürchen, maar wij hebben er weinig vertrouwen in. Op onze kaart en boekje staan ze niet en dat klopt. Dan maar weer zelf koffie zetten.
We kruisen de spoorlijn en zouden dan een brug over moeten, maar de brug is verdwenen. Ook staan er nergens omleidingsbordjes. Vreemd, want de brug lijkt al een tijdje geleden verdwenen (weggespoeld?) te zijn. Langs een drukke weg lopen lijkt geen fijne optie en als we op de kaart kijken zien we een andere optie. Een klein stukje langs het spoor lopen, over de spoorbrug de beek oversteken en dan het spoor oversteken. Alleen dat laatste is misschien niet helemaal veilig, maar op die plek wel verantwoord (zeker gezien het aantal treinen wat hier rijdt). Dan een klein stukje struinen door een weiland om aan het einde daarvan de Eifelsteig weer op te pikken. Aan de vele voetsporen door het hoge gras valt af te lezen dat we duidelijk niet de eerste wandelaars zijn die deze variant hebben gekozen.

Soms toch ook over asfalt.

De Eifelsteig loopt hier over een meer dan rustige asfaltweg en loopt parallel aan het spoor richting Kondel. Een omleiding (hier wel) laat ons zo het dorp binnenlopen in plaats van te klimmen en dalen door het bos. Kondel zelf valt ons erg tegen: we verwachten er horeca, maar die er zou zitten is of weg of gesloten vandaag. Gelukkig zit er wel een supermarkt, zodat we spullen voor lunch en avondeten kunnen inslaan. Snel daarna picknicken op een bankje.
Volgens de website van de Eifelsteig moeten we hier een omleiding volgen, dus dat doen we braaf, maar de omleiding zelf is ter plekke nergens aangegeven. We nemen maar geen risico en volgen het thuis geprinte kaartje. Achteraf blijkt dat de omleiding waarschijnlijk niet meer nodig is: de informatie op de website blijkt drie jaar oud te zijn. Enfin, het scheelt ons wel tweeëneenhalve kilometer met veel hoogtemeters onverhard lopen. W e volgen nu het fietspad onderaan de ruïne van een burcht en gaan daar klimmen naar het terras aan de voet van de ruïne. Eindelijk koffie mét en daarna een biertje. Een lange pauze: we hebben tijd genoeg.

Deze foto zou ook in het Mullerthal in Luxemburg gemaakt kunnen zijn.

Nog een uurtje door het bos klimmen en dalen. Ook komen we langs twee grotten. Het lijkt hier erg op het Mullerthal. We lopen door tot we een plekje bij een bankje en een heel klein stromend beekje hebben. Er stroomt net genoeg water om ons nog wat te kunnen wassen. Een Belgisch gezin is verdwaald of op avontuur, afhankelijk aan wie je het vraagt.
Na het wassen en eten koken bouwen we onze tent op. Behalve een eenzame moutainbiker zien we niemand meer. En na nog een kopje oploskoffie drinken we het laatste beetje whiskey op en liggen om half tien in de tent.

Dag 6

(donderdag 25 juli 2024)

10 km

Gelukkig was het plekje niet heel schuin en hebben we redelijk goed geslapen. Als we om half acht opstaan is de lucht blauw en belooft het een warme dag te worden. Gelukkig zullen we weer veel door bos lopen.
Afbreken, inpakken, ontbijten en dan de laatste tien kilometer naar Trier. We beginnen met brede en makkelijk te belopen bospaden zonder al te veel hoogteverschillen. Dan weer een stukje open land en dan vrij snel daarna flink dalen tot we bij het dorpje Biewer komen. Aan de andere kant van het dorp een pittige klim en bovenop tijd voor een kopje oploskoffie. Veel andere wandelaars vandaag. Misschien omdat hier ook de Camino en de Moeselsteig lopen?

Zicht op Trier.

We lopen bovenop de kliffen en zien links van ons niet alleen een hek, maar beneden ons ook de Moezel en Trier. Nog een klein stukje bos en dan het officiële eindpunt van de Eifelsteig. Ergens tussen niks en nergens.
Daar vandaan is het nog zo’n twee kilometer naar het centrum van Trier. Vooral dalen en het laatste stukje voor en over een brug over een trottoir en langs een drukke weg. Mooie stad dat Trier!
We lopen naar ons hotel in het centrum, maar omdat het pas twaalf uur is, is de kamer nog niet klaar. Geeft ons mooi de kans om eerst te gaan lunchen. Op het terras waar we gaan zitten gaat alles zo traag dat we de twee uur ruim overbruggen. Wel lekker gegeten overigens.
Op de kamer lang douchen en alle spullen een beetje uitzoeken en -hangen voor we terug de stad ingaan. Eerst opzoek naar een paar nieuwe schoenen, want ik heb geen zin om anderhalve dag op badslippers of hoge bergschoenen te lopen. Dit laatste vooral niet vanwege de hoge temperatuur. Verder een beetje shoppen, een ijsje eten, wat drinken, Italiaans avondeten op het terras van ons hotel en tenslotte een wijntje bij de wijnbar met wisselende wijnboeren op het centrale marktplein verderop, voor we toch weer redelijk op tijd naar bed gaan.

De wijnbar op het plein. Zitplaatsen zijn er niet.

Dag 7

(vrijdag 26 juli 2024)

Uitgeslapen en tegen negenen de stad in. Na ontbijt op een terrasje, het zal een warme dag worden vandaag, starten we met de stadswandeling uit ons boekje. Trier is de oudste stad van Duitsland en heeft heel veel prachtige gebouwen en kerken, al dan niet uit de Romeinse tijd. Beslist het bezoeken waard deze stad!

Prachtige stad Trier!.

En verder wordt het een dag zoals onze stedentripjes eigenlijk altijd verlopen: tijdens de wandeling hier en daar wat kijken, soms wat winkelen, de nodige foto’s maken en regelmatig een pauze om wat te eten en/of drinken.

Detail in een kerk.

Avondeten doen we op een terras naast de Dom met een plank vol lokale lekkernijen (kaas, worst, vis, brood enzovoorts) en een fles rosé. En na nog een afzakkertje op een ander terras met een lekkere cocktail gaan we weer lekker naar bed.

Dag 8

(zaterdag 27 juli 2024)

Om acht uur staan we op en al snel lopen we, met de rugzakken op, naar de bakker om daar op het terras te, in mijn geval met twee eclairs, ontbijten. Dan naar het station, waar we erg vroeg zijn en daarom een trein eerder pakken dan oorspronkelijk gepland.
Met een paar keer overstappen en uiteindelijk een half uurtje vertraging komen we weer in Rotterdam. Een heerlijke (wandel)week zit erop. Nu vijf dagen aftellen en dan gaan we ruim drie weken op fietsvakantie met ons hele gezin. Ook leuk!

En zo hebben we het eerste en het laatste deel van de Eifelsteig gelopen. Wie weet dat we de tussenliggende circa honderd kilometer ooit ook nog wel eens gaan wandelen? Het pad is er mooi genoeg voor!

Terug naar hikes in Europa.

Terug naar (wandel) vakanties.