Een zomervakantie op de fiets door Nederland

Inleiding:

In de zomervakantie van 2020 zouden Hanneke en Jan, samen met hun toen achtjarige tweelingzoons Eljer en Jilke van Noord-Denemarken naar Rotterdam fietsen. Vanwege Corona mochten ze Denemarken niet in en wijzigden daarom hun plannen. Ze maakten een grote ronde door Nederland en een klein stukje Duitsland, met diverse familie- en vriendenbezoeken. De eerste lange fietsvakantie waarbij de jongens afwisselden tussen zelf fietsen en op de aanhangfiets meefietsen. Hieronder volgt het reisverslag van die vakantie, waarin ze circa 1.470 kilometer trapten en onderweg geen lekke banden of last van de regen hadden. Wel was het soms erg warm…
En Denemarken? Ach, dat scheelt in elk geval weer nadenken waar ze volgend jaar heen gaan op vakantie J.

Dag 1

(zaterdag 1 augustus 2020)

56,4 km

Een mooie dag om onze fietsvakantie, min of meer een rondje Nederland, te starten. Het is weliswaar een beetje plakkerig, maar in korte broek is het heerlijk fietsen en het beetje wind dat er staat hebben we meestal mee.

(Bijna) klaar voor vertrek.

Voor we vertrekken natuurlijk de laatste dingetjes doen (plantjes, beestjes, wasmachine, afwasmachine, bidons vullen, ontbijten enzovoorts) en dan fietsen we richting Nesselande. Daar zal onze eerste stop zijn: bij Sven, Laurien en Thomas. We nemen de toeristische route langs de Rotte. Vrij druk op dit tijdstip.
Na de koffie met cheesecake gaan we verder via Moordrecht naar Gouda. Op zaterdag dwars over de markt in Corona-tijd is best druk, maar lukt zonder problemen. Het blijft toch wat extra opletten nu één van de mannen zelf fietst. Eljer en Jilke wisselen elke circa tien kilometer van de plek op de aanhangfiets c.q. de eigen fiets, maar het lijkt erop dat ze op deze Frog-fiets een stuk veiliger fietsen dan op hun reguliere stadsfietsjes. Twee zeer licht bepakte fietstassen (slaapzak c.q. voetbal en picknickkleed) maken het overigens wel tot een hele stoere fiets! We krijgen dan ook heel veel positieve reacties en voorrang onderweg.

Druk in Gouda.

Na Gouda de Reeuwijkse Plassen voor, destijds door ons uitgeroepen als lekkerste van Nederland, appeltaart. De serveerster wordt helemaal blij als Jilke het ook op die manier besteld. Eljer en Hanneke houden het overigens bij een pannenkoek.
Door Bodegraven, te druk om foto’s te maken, maar het lijkt een leuk plaatsje, richting Nieuwkoop. Een smal dijkje met heel veel boten naast ons en jammer genoeg ook veel auto’s. Toch een mooi stukje en met een bordje ‘Taartentuin’ doen we zelfs nog inspiratie op voor onze nieuwe tuin J.

We zijn al heel vaak in Noorden geweest, maar hadden er nog nooit geslapen.

De laatste boodschappen gedaan en dan nog vier kilometer naar de camping in Noorden. Vanwege Corona hebben we al onze overnachtingen van te voren gereserveerd, zodat we zeker weten dat we niet voor verrassingen komen te staan. Deze keer slapen we op een grote boerencamping waar we erg gastvrij worden ontvangen. Eerst even wat eten en drinken en dan de tent opbouwen. De bewolking is inmiddels helemaal verdwenen en het is vrij warm in de zon. Na douchen en avondeten stoppen we de mannen in hun slaapzak en drinken zelf nog een biertje voor we ook gaan slapen.

Dag 2

(zondag 2 augustus 2020)

59,6 km

Om een uur of half acht staan we op. Het belooft weer net zulk mooi fietsweer te worden als gisteren en dat is ook zo. We hebben zo’n twee uur nodig om alles af te breken, in te pakken en ontbijten. De routine is nooit ver weg. Zo rond half tien fietsen we de camping af en gaan richting Breukelen. Een groot deel van deze route hebben we dit voorjaar ook al gefietst, maar het blijft een mooi gebied. Wel veel andere (race)fietsers. De meeste daarvan gedragen zich overigens netjes en vriendelijk.

Heerlijk fietsen hier.

In Breukelen zelf koffie mét en dan een voor ons nieuw stuk knooppuntenroute. Zo’n stuk als het altijd zou moeten zijn: vrijliggend fietspad, perfect asfalt en een schitterende omgeving. Het stuk verderop richting Tienhoven kan ik me nog goed herinneren van onze wandeling op het Utrechtpad. Qua landschap bijna onovertroffen: moeras met veel bloemen.

Bij het passeren van dit hekje moeten de tassen van de fiets af.

De komende uren zullen sowieso bekend gebied zijn: we fietsen door HIT-gebied. Weliswaar is het inmiddels zeker 15 jaar geleden dat we hier Scoutingkampen organiseerden, maar punten als onze toenmalige overnachtingsplek bij Egelshoek of het startpunt bij station Hollandsche Rading zijn nog steeds als oude vrienden.
Door de bossen richting Soest. Veel smalle bospaden die, zeker voor Hanneke met de aanhangfiets, toch wat lastiger fietsen. Gelukkig hebben we geen haast. In Soest zelf stoppen we bij de supermarkt voor melk, brood, beleg en kersen en dat nuttigen we lekker op het bankje ervoor, voor we de laatste etappe van vandaag starten.
Door de polder naar Amersfoort. Wat een geweldige en afwisselende tocht vandaag! In Amersfoort via de noordkant naar m’n zus Jacoline, Nico en Robyn. Altijd fijn om ergens gastvrij te worden ontvangen! Koffie of bier? Waarom kiezen?! En inmiddels rijdt de trein van Nico z’n rondjes door de tuin, dus nu hebben we zelfs zijn treinen thuis op de digitale fotolijst staan.

De treinen van Nico rijden in de tuin.

Pannenkoeken als avondeten. Vrij snel daarna is het douchen en de mannen naar bed. Wij zitten nog tot een uur of half elf met een biertje en toastje buiten en later binnen. Niet verbazingwekkend dat het weer een erg leuke avond werd.

Dag 3

(maandag 3 augustus 2020)

66,5 km

Als we om half acht staan zijn Jacoline en Nico al naar hun werk, maar de elfjarige dochter zorgt voor waarschijnlijk het lekkerste ontbijt van de hele vakantie en bakt niet alleen verse croissantjes voor ons, maar ook nog eieren met spek en kaas en daarnaast zijn er nog koude pannenkoeken; de favoriet van Jan.
De wijk uit fietsen we wat verkeerd, maar gelukkig is het een mooie wijk. Dan oost om door het groen richting Lunteren. Het landschap doet me meer aan Twente of de Achterhoek denken dan aan de omgeving Amersfoort of de Veluwe. De zandpaden fietsen soms wat minder prettig, maar gelukkig is het meestal gewoon asfalt. Het is wat minder warm dan gisteren, maar wel de derde dag met (bijna) perfect fietsweer op een rij. In de middag zien we een enkele bui ontstaan, maar ze vallen niet op ons.

Groepsfoto. Van links naar rechts en boven naar onder: Jan, Hanneke, Eljer en Jilke.

Pas na dertig kilometer de eerste echte stop: Lunteren. Een bakker met koffieterras, waar het eten prima is, maar het personeel ronduit onvriendelijk en bijna onbeschoft. Tenminste: wij vinden het niet gastvrij als je ongevraagd andere drankjes serveert als er iets is uitverkocht, als er een gebakje te weinig aan tafel wordt gebracht je eerst begint over het feit dat je niet zeker weet of het aangeslagen is op de kassa (wat natuurlijk wel het geval is) en als uitsmijter tegen me, voor ik de deur ervan open doe, zegt dat ik het toilet wel netjes moet houden…
Na Lunteren al snel de Veluwe. Veel bos en heide. Gelukkig niet heel veel fietsers, zodat we wat meer om ons heen kunnen kijken. De heide bloeit nog niet, maar daarentegen zien we wel heel veel andere bloeiende planten. We stoppen om te picknicken en gaan ook nog even voetballen, maar al snel zitten we weer op de fiets.

Berken en bloemen.

Na Wolfheze wat steilere klimmetjes, maar de mannen komen gewoon fietsend boven. Lang leve de versnellingen op hun Frog! Bij de achterkant van station Arnhem gaan we over het spoor en dan door het centrum. Tijd voor een ijsje, want ons dagelijkse ijsje hebben we vandaag nog niet gehad. Dan nog een paar kilometer naar Velp. Niet het mooiste stuk van de route, maar goed, wel een veilig fietspad langs de drukke weg.
In Velp ons eindpunt van vandaag: we kamperen bij onze vrienden David en Lauré in de tuin. Vanzelfsprekend ook hier een meer dan gastvrij onthaal. Koffie en taart, bier en chips en dan moet de tent nog opgezet worden. Daarna maar eerst even douchen en ondertussen wordt de bbq aangestoken. Natuurlijk blijft er heel veel eten over, maar als Eljer en Jilke om een uur of negen naar bed gaan wordt het toch weer een stukje stokbrood en kaas eten. Het lijkt wel of je tijdens fietsvakanties onbeperkt honger kunt hebben. Ondanks dat het alles in zich heeft, inclusief de mooie gesprekken met onze oude, goede vrienden en lekkere biertjes en wijn, om heel laat te worden gaan we toch niet heel veel na elven de tent in om te slapen.

Dag 4

(dinsdag 4 augustus 2020)

71,1 km

Het is wat frisser als we om zeven uur opstaan en het zal tot het einde van de dag wel zonnig, maar niet heel warm worden. Ideaal fietsweer dus! We staan zo vroeg op, zodat Eljer en Jilke de honden kunnen helpen uitlaten. Voor hen een hoogtepunt van de vakantie, waar ze het nog heel vaak over zullen hebben. Daarna een, alweer, heerlijk en uitgebreid ontbijt met onder andere gekookte eitjes en verse ananas. Altijd fijn als mensen je al wat langer kennen en weten wat je lekker vindt J. Ook vandaag zijn we om een uur of kwart over negen fietsklaar en is het tijd om afscheid te nemen. Vrienden, bedankt voor alles!
Vanuit Velp fietsen we over de Veluwezoom richting Brummen. Bos, heide en vrijliggende fietspaden door dit natuurgebied. Genieten! Het gaat redelijk op en neer en we hebben niet alleen de langste klim van de hele vakantie, maar eindigen ook met een kilometers lange afdaling, waarbij we gemiddeld meer dan twintig fietsen en soms de dertig zelfs overschrijden. Dat ziet er best eng hard uit op een kinderfiets.

Het gaat flink op en neer hier.

Onderaan kruisen we een museumspoorlijn en omdat we in de verte de stoomtrein horen aankomen blijven we even wachten bij de onbewaakte overweg. Maken wij meer foto’s van de trein of worden er vanuit de trein meer foto’s van ons gemaakt?

Zwaaien naar de stoomtrein.

Nog een paar kilometer naar Brummen. Tijd voor koffie mét. Al snel daarna verlaten we de LF4 en gaan over op de LF3. Bij Zutphen, wat echt een plaatje is zoals we al wisten van eerdere wandelvakanties, de IJssel over. Langs de rand van de stad en aan de andere kant van de stad weer het water oversteken. In onze fietstassen inmiddels alle ingrediënten voor de picknick later op de dag. We hebben hier wat tegenwind en omdat we vaak over de IJsseldijk fietsen ook best pittige tegenwind. Het uitzicht over de polder en het water maken het waard.
Lekker pauzeren op een bankje om wat te eten en drinken en dan verder richting Deventer. Wat mij betreft misschien wel, na Rotterdam, de mooiste stad van Nederland. Zeker als je, zoals wij nu, met het pontje de IJssel oversteekt naar het centrum.

Wat een plaatje dat Deventer!

Een klein rondje door de stad en dan door het Salland richting Olst. We hebben de Achterhoek inmiddels verlaten, maar landschappelijk is er niet heel veel verschil. Veel afwisseling tussen (kleine) bosjes, maisvelden, boerderijen en weilanden met koeien of paarden en hier en daar een beek met oevers vol bloemen. Ook vandaag spotten we weer heel veel ooievaars.

We zien deze reis heel veel en vaak ooievaars.

In Olst boodschappen gedaan en dan nog een paar kilometer naar de camping in Den Nul. Weer een prima ontvangst en een ijsje. Dan de tent opzetten en even voetballen. In de schaduw van de tent wat puzzelen of dagboek schrijven en eten en drinken. Dan allemaal douchen en de mannen naar bed, terwijl wij nog een biertje in onze voortent drinken. Zowaar een keer zonder er wat bij te eten.

Dag 5

(woensdag 5 augustus 2020)

71,9 km

Hoewel de tent nog in de schaduw staat zijn we toch om een uur of half acht allemaal al wakker. Jilke en ik al drie kwartier eerder. Het wordt al snel erg warm en later op de dag gaan we dik door de dertig graden heen. Daarbij een vrij straffe wind, maar gelukkig het grootste deel van de dag mee-.
Zo rond half tien fietsen we bepakt en bezakt de camping af richting noord. We volgen min of meer de IJssel door ons favoriete landschap: het rivierenlandschap. Vrijwel alleen maar asfalt onder de wielen en behalve dat er wel erg veel andere fietsers, al dan niet net als wij bepakt met Ortlieb fietstassen, zijn, kan ik niks bedenken wat dit stuk route nog aangenamer zou kunnen maken.

Veel mooier dan dit wordt het niet.

De eerste stop al heel snel bij de fietsenmaker in Wijhe: gisteren is er een fietsvlag gebroken en hier kunnen we een nieuwe kopen. Later nog een stop bij een fietsenmaker in Zwolle: de batterij van de fietscomputer van Hanneke is leeg. Om dit soort dingen naar een fietsenmaker moeten is niet zo heel erg.
Zwolle is een ontzettend fietsvriendelijke stad, met heel veel fietsstraten. De route loopt min om meer langs het centrum en op een terrasje aldaar de eerste echte pauze. Koffie met appeltaart.
We verlaten de LF16 en gaan over op de LF9 richting Hasselt. We volgen nu het Zwarte Water. Opnieuw vooral slingerende dijken met vaak vrijliggende fietspaden. Hasselt is ook al een plaatje en een mooie plek voor onze lunchboodschappen. De picknick houden we in de jachthaven er naast, want we zien op de kaart dat het vervolg van de route verder over een dijk met waarschijnlijk nauwelijks of geen schaduw gaat. Nu lekker onder de bomen stokbrood en kersen eten en een beker koude melk drinken voor we weer verder gaan.

Veel Nederlandser dan dit wordt het ook niet.

De volgende stop is Meppel. Het stuk daar naar toe geen dijken, maar wel slingerend door een landschap met een hoge natuurwaarde. Weer heel veel ooievaars. De Wieden liggen links van ons, maar zien we niet.
We fietsen vandaag wat meer dan gepland. Geen idee waarom, want we fietsen nergens verkeerd of (veel) om voor boodschappen of horeca. Enfin, het is verder geen ramp of zo.
In Meppel doet Hanneke boodschappen en de jongens en ik eten ondertussen een ijsje. Dan snel de polder in naar de camping in Wanneperveen. Zo’n camping waar een koelkast met koude drankjes staat en je dan zelf twee euro in een glas moet doen of het geld overmaken om te betalen. De bijbehorende gastvrije ontvangst zal dan ook niemand verbazen.
De tent staat in de zon, maar wij kunnen zelf in de schaduw van de fietsenschuur zitten. Eerst maar eens wat koude drankjes nuttigen en relaxen. Eljer en Jilke amuseren zich ondertussen met sjoelen, tafeltennis en –voetbal in de gemeenschappelijke ruimte (waar verder niemand is).
Na het avondeten, wat later dan anders, maar het is toch te warm om de mannen eerder naar bed te sturen, douchen en dan naar bed c.q. met een biertje in de voortent. De muggen weten ons al snel in grote getale te vinden, dus ook Hanneke en ik gaan al snel de binnentent in en slapen.

Dag 6

(donderdag 6 augustus 2020)

61,5 km

Slecht geslapen en bij het opstaan hebben we, zeer uitzonderlijk, twee natte slaapzakken in de andere binnentent. Het is zo warm en zonnig dat ze gelukkig al voor vertrek weer droog zijn.
Later op de dag zal het weer meer dan dertig graden worden. Veel smeren dus. We zijn wel allemaal voor zevenen wakker en daardoor vrij vroeg op pad. Nu fietsen we wel langs de Wieden en Weerribben.

Fietsen door de Weerribben.

Een nieuw hoogtepunt van onze reis. Vrij snel daarna tippen we Steenwijk aan. We zien een bordje van de voor ons onbekende Indonesische dierentuin Taman Indonsesia en zien op de kaart dat dat maar een kilometer omfietsen is. Omdat we wat vroeger zijn gestart en een wat kortere fietsdag hebben besluiten we direct om on-line kaartjes te kopen. Onze inschatting is dat we maximaal twee uur binnen zijn en die verwachting klopt.
Er zijn vooral veel vogels, maar ook stekelvarkens, eekhoorntjes en otters. Daarnaast veel bloemen en Indonesische cultuur. En natuurlijk koffie met spekkoek. Alles bij elkaar misschien niet heel spectaculair deze attractie, maar zeker voor mensen die ‘’iets’’ met Indonesië hebben meer dan de moeite waard.

Niet alleen Indonesische natuur, maar ook cultuur in Taman Indonesia.

En als we buiten het park de fietsen weer pakken om de route te vervolgen word ik nog aangesproken door een collega. Toch vreemd, zeker in deze tijd, om op zo’n plek een bekende tegen te komen.
De rest van de dag veel fietsen door bos en heide. Vaak over halfverharde paden met kleine hoogteverschillen. Ook zijn we niet de enige fietsers vandaag zullen we maar zeggen. We zien de eerste hunebedden van deze reis.

Een groot hunebed.

Tussendoor nog een horecastop in Wapse. Het bier heerlijk koud en de bitterballen bij de lekkerste ooit gegeten. Ondanks dat deze stop vrij snel na onze picknick was hebben we dus alles behalve spijt.
Via nog meer bos en heide door het Drent-Friese Wold richting Friesland en Appelscha. Daar gaan we eerst naar de supermarkt c.q. een ijsje eten en dan is het nog minder dan twee kilometer naar de camping. Zo’n hele grote met animatieteam, maar ook eentje met een heel vriendelijke ontvangst en een plekje in de schaduw voor onze tent. Eljer en Jilke laten hun nieuwe knuffels (hun souvenir van deze vakantie) in de tent en gaan naar het sport- en spelveld. Wij houden het bij douchen en relaxen.
Na het avondeten spelen we nog een potje Uno voor we de mannen in bed leggen, waarbij Jilke helemaal van het padje raakt. De vermoeidheid begint waarschijnlijk een rol te spelen. Niet zozeer door het fietsen, maar vooral door de korte nachten. Ook vanavond liggen ze, mede vanwege de warmte en het daglicht, weer wat later in bed, naar ze gaan wel gelijk slapen. Wij blijven nog wat langer buiten zitten met bier en chips.

Dag 7

(vrijdag 7 augustus 2020)

67,4 km

Om half acht staan Hanneke en ik op. De mannen worden iets later wakker. Het wordt een bloedhete dag, met temperaturen tot wel 35 graden schat ik. Ook weinig wind. Fietsen in de schaduw is nog best aangenaam, maar in het open land is het flink zweten.
Na het ontbijt eerst richting Fochtelooerveen. Net zo mooi als de naam klinkt. Gelukkig ook prima fietspaden door dit heidegebied. Na het veen nog een stukje afwisselend landschap om dan in Norg onze eerste stop te houden. Koffie met (bijna) perfecte apfelstrudel op de brink van het dorp.

De stad Groningen in de verte.

Dan richting Groningen. Onderweg veel natuurgebieden, maar ook weilanden, maisvelden en boerderijen. Slingeren door de afwisseling. In de stad zelf eerst opzoek naar een supermarkt en ook gelijk onze bidons weer allemaal vullen. We drinken een paar liter water en/of poederlimonade per persoon per dag met dit weer. Vervolgens opzoek naar een schaduwplek om te picknicken. We fietsen verkeerd, dus dan maar het centrum in om de route daar op te pikken. Aan de voet van de grote kerk op het A-Kerkhof is niet alleen voldoende schaduw, maar zien we ook weer een knooppuntenbordje. Maar eerst lunchen met brood, melk en meloen.
De stad uit volgen we het water en via allerlei vaarwegen en bruggen komen we uiteindelijk in Winsum. Onderweg vooral weilanden. Winsum heeft niet alleen een mooi kerkje en molen, maar ook een supermarkt en onze camping voor vannacht.

Onze tent.

De camping is erg vol, maar goed dat we gereserveerd hebben. Tentje bouwen, drinken, ijsje eten, nog meer drinken, douchen, eten en drinken. Als de mannen in bed liggen is het nog steeds warm. Als wij een uurtje later onze bier en chips op hebben is het gelukkig eindelijk wat afgekoeld.

Dag 8

(zaterdag 8 augustus 2020)

46,0 km

Een korte fietsdag vandaag, maar toch zijn we om een uur of zeven allemaal al de tent uitgebrand. Het lijkt de warmste dag te worden vandaag, maar gelukkig is er later op de dag af en toe wat sluierbewolking, wat het nog enigszins acceptabel houdt. Ontbijt met verse broodjes op de camping gekocht en om een uur of negen zijn we weer klaar voor vertrek.

Eén van de vele Groningse kerkjes.

We slingeren vandaag extra kilometers door het Groningse land, want anders zouden we waarschijnlijk helemaal vroeg op de camping zijn. Veel grote akkers, waar het graan al dan niet geoogst is of wordt en heel veel oude dijken, met overal om ons heen kleine dorpjes met kerk(torens). De ene nog mooier dan de andere.
Bij Electra de eerste onverwachte stop. Eén keer per maand, toevallig vandaag, is dit oude, grote gemaal open voor bezoekers. Imponerend die grote pompen. En behalve dat krijgen we ook nog gratis koffie of thee met een gevulde koek of een ijsje.

De pompen van Electra; ook wel Waterwolf genoemd.

Niet heel veel kilometers later de Theefabriek. Tijd voor thee met scones (of koffie met appeltaart in mijn geval). Hanneke koopt er zelfs nog thee voor thuis. De Theefabriek is gevestigd in een voormalig kerkje en de tuin heeft gelukkig heel veel schaduw.
We slingeren weer verder. Veel vaarwater, maar de zee krijgen we niet te zien. Nog even stoppen voor boodschappen en picknick in Leers. Het beroemde orgel uit de kerk aldaar is dit jaar afwezig vanwege restauratie.

Gronings landschap en boerderij.

Nog een half uurtje fietsen naar de kleine boerencamping vlak voor Pieterburen. Ons tentplekje ligt ’s middags in de schaduw en daarnaast is er ook een grote gemeenschappelijke ‘’speelkamer’’ waar het heerlijk koel is. We zetten onze tent op, drinken wat en dan al snel tijd om een broodje knakworst te eten en de geleende gympen aan te trekken: we gaan zo wadlopen.
Om zes uur gaan we met in totaal elf mensen, die allemaal op dezelfde camping staan, en een gids het wad op. We stappen bij anderen in de auto en rijden een paar minuutjes om daar onze ruim drie uur durende wandeltocht te starten. Over de dijk en dan eerst een stuk stinkende modder voor we op het wad zijn.

Op het wad.

Zeekraal proeven en later ook nog venusschelpjes. De gids heeft een heel hoog tempo en samen met het uitgaande water lopen we richting noord. Het licht is fantastisch en ik blijf foto’s maken. Soms is het water best hoog en Eljer en Jilke worden tot ver boven hun navel nat. Eén keer moeten we zelfs terug omdat het water te snel stroomt. Het wad komt overigens steeds meer droog te liggen. We zien wel veel krabben, maar helaas geen zeehonden.

Wadlopen is een hoogtepunt van onze reis.

We lopen een lange lus en het laatste stuk gaat Eljer helemaal stuk. Hij is écht moe. Maar goed, aan alles komt een einde, ook aan deze wadlooptocht. Afspoelen en met de auto’s terug naar de camping. Gelukkig hadden de mensen met wie we mochten meerijden een stuk zeil in de auto liggen waarop we kunnen zitten zonder de hele auto nat en vies te maken.
Op de camping zet ik Eljer en Jilke gelijk onder de douche, terwijl Hanneke de handdoeken pakt. De mannen zijn doodop en eten en drinken schiet er bij in. Het is inmiddels al tien uur geweest en ze willen alleen nog maar slapen. Ook als je gedoucht heb blijf je de modder ruiken. Wij drinken nog een biertje en gaan dan ook slapen. Eén van de hoogtepunten van onze vakantie deze wadlooptocht!

Dag 9

(zondag 9 augustus 2020)

(7,7 km)

Om half acht is, tot onze verbazing, het hele gezin weer wakker. Kunnen we wel snel de slaapzakken en later de rest van de was nog doen. Boterhammetje eten en relaxen. Eigenlijk vooral wachten tot de wasmachine klaar is.
Twee kilometer fietsen naar het dorp. Eerst koffie met appeltaart, heerlijk in de schaduw op een terras. Vanmorgen was het nog niet zo heel erg warm, maar nu begint het bloedheet te worden. Eljer en Jilke amuseren zich op een groot springkussen in de schaduw en wij drinken een lokaal speciaalbiertje. In overleg met de mannen besluiten we hier voorlopig te blijven en te lunchen. We hebben verder niet echt wat te doen en de bediening en het eten zijn hier bovengemiddeld goed.

Pieterburen is natuurlijk ook heel beroemd vanwege het Pieterpad.

Na de lunch nog even ‘’biljartgolfen’’. Althans: Eljer en Jilke. Hanneke en ik kijken alleen maar toe. En tussendoor natuurlijk nog even foto’s van het startpunt van het Pieterpad maken én daar een magneetje van kopen. Het zeehondencentrum, waar we wel kaartjes voor hadden geboekt is gesloten wegens een personeelslid met Corona. We lopen er toch nog even langs, maar geen zeehond te zien. Dan nog maar een drankje om daarna twee uurtjes terug naar de camping te gaan en daar lekker in de schaduw te gaan zitten. Ik doe zelfs nog een middagdutje.
Zo rond kwart voor zes fietsen we weer terug naar hetzelfde restaurant als waar we eerder vandaag waren. De pizzeria konden we niet reserveren en de bediening vanmorgen was zo goed dat we dat een prima reden vonden om daar terug te gaan. En we worden niet teleurgesteld: de bediening is echt top en bieden zelfs aan om pizza’s van het restaurant aan de overkant van de straat te regelen voor de jongens. Ik hou het bij schol, die ook prima smaakt. Na nog een ijsje en een espresso, terwijl Eljer en Jilke zich weer op het springkussen amuseren, fietsen we terug naar de camping. Douchen, mannen naar bed en wij sluiten de avond af met een whiskycola.

Dag 10

(maandag 10 augustus 2020)

76,1 km

Het lijkt iets minder winderig en warm te zijn dan gisteren, Dat eerste klopt, het tweede niet. Zeker in het begin van de middag is het bloedheet en hebben we ook nog weinig schaduw.
Zo rond negen uur fietsen we de camping af richting Eenrum en Winsum. In dat laatste plaatsje raken we nét niet de route van de heenweg. Wel slingeren we door het dorp heen. Een goede keuze van de routemakers! Niet voor niets heeft de ANWB dit dorp dit jaar uitgeroepen tot mooiste van Nederland.

Winsum.

Verder veel Pieterpad vandaag en we zien ook redelijk wat wandelaars, waarvan de meeste aan het begin van hun tocht staan. Hoeveel daarvan zullen daadwerkelijk de Pietersberg lopend bereiken?
Na Winsum door de polder richting de stad Groningen. Daar na dertig kilometer de eerste echte stop. Tijd voor koffie met appeltaart onder een stel grote bomen op een prima terras. In de stad zelf missen we, net als op de heenweg, een bordje, maar komen toch langs het Groninger museum en het station. Fotostop. Dan kruisen we onze heenwegroute en vervolgen iets oostelijk daarvan de komende dagen de LF14.

Het Groninger museum.

Langs het Paterswoldermeer en het daar omheen gelegen natuurgebied. Erg mooi, maar ook erg warm. In Haren wat omfietsen om boodschappen te doen en net daarbuiten te picknicken. Ook vullen we onze bidons maar weer eens. We drinken veel. Dan al snel weer Drenthe. Heide en bos. Zelfs een paar honderd meter zandpad. Jammer, want dat trekt Hanneke echt niet fietsend met de aanhangfiets en dus moet ze een stukje lopen. Gelukkig verder alleen maar verhard of grusvei.

Nog meer natuurschoon.

Na Balloo komt Rolde en daar aan het begin van het dorp zit onze camping. Zowel daar als onderweg worden we door andere fietskampeerders aangesproken om te zeggen dat ze, terecht, onder de indruk van onze kleine mannen zijn. Bijna tachtig kilometer gefietst met z’n tweeën vandaag.
Veel water drinken, tent opbouwen en dan even naar het centrum lopen voor ons dagelijkse ijsje en de avondboodschappen. Wat een prachtig dorp! Terug op de camping gaat Hanneke aan de slag om een lekkere aardappelsalade te maken en als die op is wordt het weer tijd om te douchen en naar bed te gaan, al dan niet met eerst een biertje voor dat laatste.

Dag 11

(dinsdag 11 augustus 2020)

75,3 km

Opnieuw om half acht op. Althans: Eljer, de rest al wat eerder. Het zal weer een hete dag worden, maar onze tent stond echt op een perfect plek: zowel in de avond als in de ochtend in de schaduw. De camping ligt ook aan de route en de knooppunten slingeren vervolgens door Rolde langs de Jacobskerk. Het hunebed zien we niet, maar later op de dag zullen we er nog heel veel zien. Sterker nog: ik heb nog nooit zoveel hunebedden op één dag gezien als vandaag.

Dit is fietsen in Drenthe in een notendop.

Het eerste deel van de route veel door bos en, net als vrijwel de hele dag, vooral over geasfalteerde vrijliggende fietspaden. Geen wonder dat Drenthe als de ideale fietsprovincie wordt gezien. Wel veel flinke tegenwind vandaag.
In Borger fietsen we naar het centrum voor horeca. Koffie met een wafel en dan weer verder fietsen. Veel bos, maar ook regelmatig grote maisvelden of akkers. Die laatste vaak met een bloemrijke strook ervoor. Groot verschil met Groningen: weinig tot geen kerktorens in het landschap. Wel hebben alle dorpen een brink.

Gelukkig geen echte mammoet.

De LF14 slingert rustig verder en voert ons door een buitenwijk van Emmen. Tijd voor picknickboodschappen en even later, in de schaduw van een paar bomen, picknicken op ons kleed.
Het wordt nu echt heet. Zeker waar we over asfalt en tussen velden of akkers zonder bomen fietsen is het heel hard zweten. Gelukkig soms bos of grote bomen langs de weg.
Bij een pop-up terras een ijsje en dan de laatste kilometers van vandaag. In drie kwartier fietsen we naar onze camping in Stieltjeskanaal, vlakbij Coevorden. Eljer en Jilke hebben inmiddels, geënt op het Welpenkamp, hun vakantie-ABC af. Op de camping zelf weer een verschrikkelijk vriendelijke ontvangst, waarbij ze zelfs op verzoek een koud biertje komen brengen bij je tent. Je hoeft ze alleen maar een app-je te sturen! Niet raar dus als we dat even later dan maar doen als onze tent staat J.

We proosten op misschien wel de camping met de beste service van Nederland.

Na het avondeten douchen in het meer dan stijlvolle douchegebouw, maar zelfs dan blijven we zweten. Het is de warmste avond en nacht tot nu toe, maar toch vallen we na één biertje in slaap.

Dag 12

(woensdag 12 augustus 2020)

90,0 km

Om half acht zijn we allemaal wakker en anderhalf uur later fietsen we de camping af. Het lijkt een fractie minder warm dan gisteren, maar is nog steeds erg warm. We fietsen langs het kanaal naar Coevorden en daar besluiten we om niet via Gramsbergen de LF16 op te gaan, maar via een afsnijroute. Weliswaar verwachten we niet zo’n hele lange etappe vandaag (iets wat overigens totaal anders uitpakt, het zal achteraf de langste etappe van de hele vakantie worden), maar gezien de temperatuur vinden we het wel prima.
Net na het bereiken van de LF16 kruisen we de grens. We gebruiken nu een routeboekje van de Vechtdalroute uit 2007, maar alleen fietsen op de bordjes onderweg is vrijwel onmogelijk. Overigens is de route de afgelopen dertien jaar op een aantal plaatsen flink gewijzigd komen we later achter.

Fietsen langs de Vechte.

We volgen nu min of meer de Vechte naar Emlichheim. Tijd voor koffie mét in een bakkerij. Daarna een heel lang stuk langs een kanaal. Gelukkig veel schaduw van de bomen naast het fietspad. Die zijn gemiddeld van veel mindere kwaliteit dan in Nederland.
Slingeren, soms lichtglooiend, tussen vooral boerderijen en maisvelden fietsen we vooral in zuidelijke richting. We komen er achter dat de route een stuk langer gaat worden dan onze routeplanner had berekend, maar veel alternatieven zijn er niet.
Door Neuenhaus en tenslotte langs een klooster en een kanaal naar Nordhorn. Daar nog een kleine omweg voor de boodschappen en dan via de bekende knooppunten naar het buitengebied van Denekamp voor onze camping. Een stuk weg is opgebroken, maar gelukkig kunnen we er nog wel overheen.

De weg is opgebroken, maar gelukkig hoeven we niet om te fietsen.

Pas tegen half zeven zijn we op de camping. Eljer en Jilke hebben het fantastisch gedaan: 90 kilometer op de teller! En ze zijn blijkbaar niet moe, want ze gaan gelijk rennen en spelen bij het vijvertje op de camping. Hanneke en ik zetten snel de tent op en dan is het gelijk alweer tijd voor macaroni en daarna douchen en zelfs dan liggen de mannen pas over negenen in bed.
Het is gelukkig wat minder warm dan gisteravond, maar ook nu maken wij het niet heel laat. De warmte en lange afstand van vandaag halen ook bij ons de energie wat weg.

Dag 13

(donderdag 13 augustus 2020)

85,7 km

Het is gelukkig vrij bewolkt vandaag, waardoor de temperatuur voor het eerst in dagen niet heel ver boven de dertig komt. Het voelt bijna als koel. Toch zijn we weer vroeg op allemaal en fietsen zelfs al om kwart voor negen de camping af. Opnieuw was het weer een erg vriendelijke ontvangst, maar de gemiddelde leeftijd van de gasten was wel een stuk hoger dan op de andere campings. Ik denk oprecht dat wij er de enige zestig-minners waren vannacht. Een deel van de gasten zwaait ons letterlijk uit en gedag als we weer richting Nordhorn fietsen. En via een paar knooppunten komen we daar weer op onze route. Nordhorn schijnt een heel mooi centrum te hebben, maar wij worden er min of meer omheen geleid.
Na Nordhorn kronkelen we wat om de Vechte, maar heel veel zien we die niet. Wel veel landerijen, grote maisvelden, boerderijen en rustige asfaltwegen en fietspaden. Die laatste al dan niet halfverhard. Het is ook niet helemaal vlak, maar veel hoogtemeters maken we niet.

In deze warme zomer moeten de boeren veel sproeien.

We merken nu wel dat ons boekje echt verouderd is: er ontbreken zelfs spoorlijnen en een snelweg. Die zijn waarschijnlijk ook de belangrijkste reden dat de route nu anders loopt.
Schüttorf is een heel oud stadje met een prachtig marktplein, raadhuis en kerken en ook de plaats waar de originele el (die hier overigens 69 centimeter lang is) aan de muur van het raadhuis hangt. De el was hier vroeger een belangrijke eenheidsmaat in de lakenhandel. Nu is het stadje vooral een prima plek voor een horecastop.

Schüttorf.

Verder maar weer richting zuid. Landschappelijk verandert er niet zo heel veel. Soms een klein dorpje en na wat fout fietsen en zoeken de supermarkt in Wettringen. Helaas fietsen we daarna een paar kilometer langs een drukke provinciale weg. Wel op een vrijliggend fietspad overigens. Maar gelukkig wordt het voor Metelen al snel weer mooier en zo komen we tenslotte in Schöppingen om ook daar weer boodschappen te doen.
Onze camping ligt op Ramsberg, maar zo ongeveer alle straten in de buurt blijken hier zo te eten en de huisnummering is volstrekt willekeurig en, in elk geval voor ons, volstrekt onlogisch, waardoor we ons helemaal verloren zoeken. Na drie keer vragen zijn we dan tenslotte toch op de camping.
(Natuurlijk) weer een gastvrij onthaal en Jilke en Eljer springen ondanks de erg lange fietsdag direct op de skelter daar en sluiten vriendschap met een klein Nederlands jongetje.

Lekker skelteren op de camping.

Even koffie drinken, tentje bouwen en dan al snel pasta eten. Nog voor de mannen in bed liggen begint het te regenen en onweren. Een bui zoals we zelden hebben meegemaakt. Zelfs door het tentdoek heen doen de lichtflitsen pijn aan je ogen. Des ondanks vallen Eljer en Jilke redelijk makkelijk in slaap. De tent houdt het ondertussen ook perfect: los van twee kleine vochtplekjes bij het grondzeil blijft alles kurkdroog. Later neemt de regen wat af en ook Hanneke en ik gaan dan snel tanden poetsen en slapen. Nog later in de nacht wordt het helemaal droog.

Dag 14

(vrijdag 14 augustus 2020)

85,7 km

Het is buiten wat vochtig in de lucht en in eerste instantie windstil, maar later zullen we wat wind tegen hebben met fietsen. Het zal wel de minst hete dag tot nu toe worden. Nog steeds warm overigens. Zo rond kwart over negen fietsen we weer. Vandaag op een 1:150.000 fietskaart. We fietsen een flink stuk voor we eindelijk weten waar we precies zitten op de kaart. Het gaat wat glooiend op en neer en wegen lopen mede daardoor niet helemaal recht, wat oriënteren niet makkelijker maakt. Gelukkig zien we eindelijk een paar bordjes met plaatsnamen die, weliswaar via een fietspad naast een drukke weg, naar een dorp wat op de kaart staat leiden, maar dat vinden we dan allang best. Sowieso zullen we vandaag wat vaker op die manier fietsen om wat stukken af te snijden, want het wordt weer een lange dag.
Landschappelijk niet veel verschuil met de vorige dag, maar wel leidt de weg vaak dwars door mooie oude stadjes. Jammer dan je dan zo op de route en het verkeer moet letten, waardoor we die mooie gebouwen en kerken niet altijd eveb goed kunnen zien. Daar biedt wandelen toch wat meer voordeel: je ziet meer details. Ook veel aspergevelden vandaag.

Dit maakt fietsen in Duitsland extra aantrekkelijk.

In Gescher koffie met in de bakkerij. By far mijn favoriete voordeel van fietsen in Duitsland ten opzichte van de meeste andere landen: in elke plaats lijkt wel minstens één bakkerij met koffiehoek te zitten.
Via fietsroutes naar Velen en Borken. In die laatste plaats snel de spullen voor de picknick gekocht en even later snel opgegeten. We voelen toch wat tijdsdruk.

Ook hier veel maisvelden.

Snel via Rarsfeld naar Schermbeck voor de avondboodschappen en dan zoeken naar de camping. Vanwege wat onduidelijke routebordjes en wegopbrekingen even zoeken, maar dan toch gevonden. Wel koud bier, geen ontbijtbroodjes. Dat laatste is écht bijzonder op een Duitse camping.
En dan weer ons gewone ritueel van tent opzetten, drinken, eten, douchen en de mannen in bed stoppen. In de verte onweert het wat en het lijkt onze kant op te komen, maar tegen de verwachting in houden we het droog. Wel weer een warme nacht.

Dag 15

(zaterdag 15 augustus 2020)

84,4 km

Heel bijzonder: een grijze lucht als we opstaan. Later wordt het overigens gewoon weer zonniger, al zullen er dan wel weer onweerswolken ontstaan, maar we houden het de hele dag droog. We zijn nog vroeger op dan anders en fietsen om half negen de camping. We verwachten een niet al te lange dag, maar dat valt (weer) tegen: we doen weer meer dan tachtig kilometer. Vanaf morgen zullen we alleen nog maar fietsknooppunten in Nederland fietsen en dat heeft z’n voordeel: dan kloppen de afstanden tenminste.
Naar Wesel gaat heel snel. Eerst langs het kanaal van Lippe en dan een stukje binnendoor. Veel fietspad, maar vaak slecht asfalt. In de stad koffie met baklava: Jilke moet zo nodig plassen dat we stoppen bij de eerste de beste plek waar we kunnen koffie drinken. Het smaakt overigens prima!

Bij Lippe gaan we de Rijn over.

Dan over een grote brug de Rijn over en langs de andere kant van het water verder. Door een omleiding maken we een paar extra kilometers: we missen de afslag. In Duitsland staan nu eenmaal geen bordjes bij elke kruising.
We slingeren vooral westwaarts. Soms over de geplande route en soms net wat anders. Het gebied is erg katholiek hier: veel beelden, kapelletjes en kruisen. Door Alpen (nee, niet dat gebergte, maar het dorpje) en picknicken in Issum. Beide weer erg fotogenieke plaatsjes, zonder dat ik veel foto’s maak overigens. Toch net iets te lastig soms om fietsend te fotograferen.
Meest opvallende wat we onderweg gezien hebben vandaag: een gesloten overweg, waarbij je via een intercom moet laten weten dat de spoorbomen omhoog moeten. Ander hoogtepunt: de buizerd die vlak voor ons opvloog. Wat een klauwen!

Om de spoorbomen omhoog te krijgen moet je de intercom gebruiken.

Nog een klein stukje tot de Nederlandse grens. Niet het eerste stukje onverhard door een bos vandaag. Boodschappen doen in Arcen en net voor de Hertog-Janbrouwerij en het pontje naar Broekhuizen gaan we door de 1.000 kilometer deze reis. Dan nog een paar kilometer naar de camping in Lottum.
We zullen daar twee nachten slapen bij kennissen uit een eerdere vakantie in Costa Rica. De ontvangst op camping ’t Heike is natuurlijk meer dan hartelijk! Eerst lekker kletsen en een koud biertje drinken, maar op een gegeven moment moeten we toch de tent opzetten en eten koken. De uitnodiging om morgen mee te bbq-en slaan we natuurlijk niet af. Eljer en Jilke amuseren zich ondertussen prima met dochter Lieke, hond Harry en dingen als een trampoline, sjoelen en jeu-de-boules.

Behalve een hond zijn er nog veel meer dieren op de camping.

Los van het feit dat we de eigenaar dus al persoonlijk kenden is dit waarschijnlijk de leukste, beste en schoonste camping van de hele reis. Van andere wandelaars op de camping horen we exact hetzelfde. Op het trekkersveldje staan zelfs voldoende tafels en stoelen voor iedereen.
Alle kleding in de wasmachine, allemaal douchen (waarom zijn niet alle douchehokjes op alle campings in Nederland zo schoon en ruim en zo praktisch ingericht?) en dan nog lekker met een biertje voor ons neus de tweede was doen.

Dag 16

(zondag 16 augustus 2020)

(34,5 km)

Een rustdag, maar wel eentje waarbij we toch nog een redelijk stukje fietsen én de jongens heel erg moe worden. Na het ontbijt vertrekken we namelijk met Lieke en haar broer Rens, de al wat oudere kinderen van Bart en Susanne, naar Toverland. Het is erg warm en we zetten de fietsen zelfs in het bos in plaats van op de fietsenparkeerplaats, die in de felle zon ligt.
Toverland is een pretpark waar ik tot voor kort nog nooit van had gehoord, maar het is één van de betere en mooiere die ik ken. Ik heb, in tegenstelling tot Eljer en Jilke, overigens zelf niet zo heel veel met pretparken. De aankleding van het park is prachtig, het aanbod erg gevarieerd (niet alleen een paar hele grote attracties, maar ook relatief veel kleinere) en ook de horeca, zeker de koffie met vlaai, is dik in orde en niet overdreven duur. Daarnaast hebben we geluk: er zijn nauwelijks wachtrijen en zo kan het dat de vier kinderen vier keer in Troy, één van de meest spectaculaire achtbanen, kunnen in een kwartiertje tijd.

Troy.

Doordat Rens en Lieke mee zijn hoef ik in elk geval niet in dingen waar ik eigenlijk niet in wil. En ondanks dat het dus helemaal niet druk is in het park komen we dan wel weer onze kapster en hovenier tegen.

Een andere achtbaan in Toverland.

Eljer en Jilke hebben een superdag, niet in het minst doordat ze heerlijk kunnen spelen en ravotten met Rens en Lieke, maar aan het einde van de middag moeten we dan toch weer terug naar Lottum fietsen.

In Lottum veel rozenteelt en om de grond gezond te houden telen ze ook veel Afrikaantjes.

Als we daar aankomen brandt de bbq al, maar begint het ook ineens te gieten. We verhuizen alles naar binnen en eten het daar dan maar op, maar gelukkig wordt het al snel weer droog en verhuizen we weer terug naar buiten. Tussendoor leg ik Eljer en Jilke in bed, maar het wordt weer een lange en gezellige avond met z’n vieren.

Dag 17

(maandag 17 augustus 2020)

76,3 km

Ondanks dat we laat naar bed gingen zijn Hanneke en ik alweer om zeven uur aan het inpakken. Eljer en Jilke slapen dan nog. Als we Eljer en Jilke om acht wakker maken zit het meeste al in de fietstassen en gaan we ontbijten en daarna de laatste dingen pakken. We drinken nog even een kopje koffie met Suzanne en Bart en springen dan weer op onze fiets. Dank jullie wel! Mede dankzij jullie en jullie fantastische kinderen was dit weekend één van de hoogtepunten van onze reis.

We zijn de enigen op de pont naar Lomm.

De temperatuur is vandaag een stuk lager dan de voorgaande dagen. Eigenlijk gewoon perfect fietsweer: halfbewolkt en een graad of 24. Via de pont van Lottum naar Lomm en dan langs de uiterwaarden van de Maas richting Venlo. Mooie kilometers. Aan de rand van Venlo een heel bekend kapelletje aan het Pieterpad waar ik ‘’onze’’ tegel even aan de rest van het gezin laat zien.

Bij Blerick steken we de Maas weer over.

Verder langs de Maas en bij Blerick over het water om via de LF13 een paar kilometer af te buigen naar het westen richting Maasbree. Een prima dorp om benzine te tanken. Ons benzinebrandertje vullen zal wel de kleinste tankomzet van de hele maand zijn gok ik. Verder in dit dorp een heerlijke koffie met vlaai en boodschappen doen.
We slingeren door Limburg om vlak voor de Peel Noord-Brabant in te fietsen. Nog twee provincies voor we weer thuis zijn. De Peel is zoals ik me voorstelde: veel varkens- en kippenboeren, maar ook maisvelden en bos. De heide is wel heel erg vergrast. Picknicken in het bos en dan via Asten naar Lierop. Een bizar grote kerk in dat laatste dorp. Het is dan nog een paar kilometer naar de camping. Mede omdat Eljer wordt gestoken door een wesp zijn we net niet voor de regen binnen. Achteraf waren de jassen overigens zeker niet nodig en hadden we beter een paar minuten kunnen schuilen. De camping is de grootste tot nu toe, zeker omdat in het midden een hele grote koeienweide ligt, waar de torenvalken in elk geval ook blij mee zijn.

Salto’s op het springkussen.

We bouwen de tent op en Eljer en Jilke gaan naar het springkussen. Vervolgens drinken wij een biertje op het terras en gaan Eljer en Jilke naar het zwembad, waar ze zich prima amuseren met een oudere jongen. Hoe komt het toch dat ze het telkens weer voor elkaar krijgen dat oudere kinderen graag met ze spelen? Daarna lekker macaroni eten en dan de mannen naar bed. Het begint dan nog even wat te regenen, dus wij drinken ons biertje in een dichte voortent en gaan dan ook maar naar bed.

Dag 18

(dinsdag 18 augustus 2020)

74,4 km

Eljer maken we om acht uur wakker. Wij zijn dan al een uur op. Het is nog wat fris en het zal tot op de volgende camping (cliffhanger!) de lekkerste dag tot nu toe zijn. Perfect fietsweer.
Iets over negenen fietsen we weer volledig bepakt de camping af. Ook vandaag zullen Eljer en Jilke weer heel veel complimentjes en bewonderende blikken krijgen. Het ziet er dan ook wel heel stoer uit zo’n kinderfiets met fietstassen! We gaan weer terug naar Lierop met die hele bijzondere kerk. Sowieso veel grote en soms hele mooie of juist hele bijzondere kerken vandaag. Voor de tweede dag op rij deze vakantie zien we geen ooievaars.

Langs het Wilheminakanaal.

Koffie met vlaai langs het Wilhelminakanaal. Wat een bijzondere mensen zie je soms in de horeca. Sowieso zullen we vandaag heel veel kilometers langs dit kanaal fietsen. Ook af en toe een stuk bos of vergraste heide. Verder veel boerderijen, al dan niet met koeien, varkens of kippen. De route gaat vlak langs Nuenen, door Son, langs Best en door Oirschot. Daar boodschappen gedaan voor de lunch, die we nog voor Hilvarenbeek houden.

We stippen de grens hier even aan.

De LF13 brengt ons tenslotte in Alphen, waar we een ijsje op een terrasje eten en dan nog twee kilometer naar de camping. Als we daar arriveren wordt de lucht helemaal zwart en begint het te onweren. Net op tijd staat de tent. Een gigantische bui barst los en al snel moeten we met onze borden geulen door de tent heen graven. Het water loopt niet snel genoeg de grond in en stroomt door onze tent verder. Gelukkig zijn onze fietstassen volkomen waterdicht en kunnen we ook alle andere spullen droog houden, zodat de uiteindelijke schade nihil is.

Veel water door de tent.

Wel veel modder op bijvoorbeeld de buitenkant van de binnentent en de onderkant van sommige tassen. Na afloop van de bui klaart het weer heel snel op en met een van de buren geleende schep graven we preventief een geul om de tent. Je weet maar nooit of er nog zo’n bui komt.
Dan tijd om (Mexicaans) te koken en eten. Gelukkig kunnen we buiten het picknickkleed redelijk schoon en droog neerleggen. Het koelt ook snel af, dus na de afwas en koffie is het tijd om warm te douchen en warme kleding aan te trekken. Eljer en Jilke gaan snel slapen en wij drinken weer een biertje en eten wat chips.

Dag 19

(woensdag 19 augustus 2020)

68,0 km

De verse broodjes worden bezorgd als we bijna klaar zijn met inpakken. Dat had slechter getimed kunnen zijn. Het is weer heerlijk weer dus we starten gewoon in korte broek, t-shirt en op teva’s. De eerste kilometers vliegen voorbij: de route gaat over een soort fietssnelweg. Dat zal overigens niet de hele dag zo blijven. Het Mastbosch bij Breda kent bijvoorbeeld vooral harde zandpaden, waarbij we maar net 10-11 kilometer per uur fietsen. Tot de koffiepauze daarna fietsen we eigenlijk alleen maar door bos. De rest van de route is wat afwisselender, hoewel ook vandaag maisvelden overheersen.

Heerlijk fietsen hier.

In Rijsbergen boodschappen voor de lunch gekocht en bij knooppunt 52, op de grens van België en Nederland gaan we picknicken. Na een paar kilometer België fietsen we Brabant weer in en zullen we deze reis ons eigen land niet meer verlaten.

Koeien onderweg.

Via Nispen en (de) Wouwse Plantage arriveren we op de camping iets ten zuiden van Bergen op Zoom. We hebben het bord Rotterdam 50 weerstaan. We drogen de natte tent en grondzeilen en ik fiets even heel en weer naar de supermarkt drie kilometer verderop: vanmiddag zijn we geen winkels meer tegen gekomen.

Midgetgolfen op de camping.

Als ik terug ben staat de tent al en doen we een kopje koffie of thee en daarna ga ik midgetgolfen met Eljer en Jilke. Althans: zij spelen het en ik maak foto’s. Het kost bijna niks, maar dat mag dan ook wel op de toch wat verlopen baan. Helaas gaat het al vrij snel regenen en daarom gaan we maar naar de tent. Dat wordt dus koken en eten in de voortent. En omdat het af en toe blijft regenen doen we later op de avond ook ons biertje en chips in de voortent.

Dag 20

(donderdag 20 augustus 2020)

71,9 km

We zijn allemaal vroeg wakker en rijden al voor negen uur de camping af. De tent gaat droog mee, maar om ons heen ontstaan grote buien. Toch houden we het, op een enkel spatje na, droog en gaat het ’s middags weer erg warm en zonnig worden. Ook de wind is veel gunstiger dan gedacht: vrijwel de hele dag mee in plaats van tegen.

Fietsen langs de Westerschelde.

We gaan nog een klein stukje zuidelijker en al snel nadat we in Zeeland zijn fietsen we langs de Westerschelde. Het mooiste zijn de fietspaden langs het water. Het is eb en later op de dag zien we zelfs lepelaars.

Lepelaars.

In Waarde koffie met zelfgebakken appeltaart in een fietscafé. Zo’n café waar de tijd en de prijzen tien jaar geleden stil zijn blijven bestaan. En dat bedoel ik beslist positief!
Verder langs het water, over de sluis bij Kruiningen. Lunchen bij de snackbar in ’s Gravenpolder. Het lijkt dan nog wat te guur om te picknicken, hoewel dat achteraf best meeviel. Aan de andere kant: een keer friet in plaats van brood als lunch is ook weleens lekker.

De tweede stoomtrein van deze vakantie.

Vrij snel daarna verlaten we de LF13 en gaan over op fietsknooppunten naar de noordkant van Zuid-Beveland naar het plaatsje Wolphaartsdijk. We zullen daar de avond en nacht doorbrengen bij onze vrienden Hoenee en Kees en Bing en Faye. Heerlijk zo’n plek! De tent past net op het grasveld en verder vooral kletsen, herinneringen aan Wiltz ophalen, bbq-en en bier drinken. En als de kinderen al in bed liggen doen we nog een afzakkertje.

Dag 21

(vrijdag 21 augustus 2020)

77,2 km

We slapen uit tot over half acht en omdat we weinig hebben uitgepakt zijn we ook weer snel met inpakken. Lekker buiten ontbijten met verse broodjes. Het zal weer een heerlijke dag worden, alleen is de wind erg hard. Gelukkig zullen we hem weer vooral mee hebben.

Wolphaartsdijk.

We zeggen onze vrienden gedag en fietsen oost om om het Veerse Meer. Het pontje vaart nog niet.

Tegenlicht.

In eerste instantie was ons plan de zuidkant van Noord-Beveland rond te fietsen, maar vanwege de harde tegenwind aldaar besluiten we toch om binnendoor te gaan en via Kamperland richting de Oosterscheldedam. Daar vol wind in de rug.

Fietsen op de Oosterscheldedam.

Het blijft altijd weer een belevenis dit wereldwonder van dichtbij te zien. Zeker omdat er ook een pilaar op het droge staat bij de Neeltje Jans, waardoor je heel goed kan zien hoe groot die pilaren eigenlijk zijn. Op de Neeltje Jans eten we nog een broodje vis c.q. een kindermenu met friet en kibbeling. Een lange pauze.
Door de duinen van Schouwen-Duivenland. Bij de strandopgangen erg druk, maar verder valt het erg mee. Veel korte klimmetjes en afdalingen. Jilke redt het om de steile klim van 25% fietsend boven te komen. Door het vele losse zand op het fietspad durven we maar langzaam te dalen.

Een klimmetje van 25%.

De volgende etappe is de Brouwersdam, maar eerst nog even een Fanta met appeltaart. Op de dam veel stuifzand en kite-surfers, maar gelukkig ook redelijk veel wind mee.
Dan nog een paar kilometer duinen en langs de vuurtoren naar Ouddorp. Daar duurt het even voor we op de camping staan. Er blijkt een bungalowpark met dezelfde naam te zijn en daar fietsen we eerst heen, dan nog langs de supermarkt op een ander bungalowpark en dan, met nog een stuk omfietsen omdat er langs de drukke weg geen fietspad ligt, toch eindelijk de camping. Ook daar is het nog flink zoeken naar onze plek. We hebben de receptie gemist en de tentplek stond in de mail, maar daarvoor moet je natuurlijk wel eerst je telefoon aanzetten en opstarten. Enfin, tenslotte staat de tent dan toch.
Het is dan inmiddels een uur of zes. Tijd om koffie te drinken en daarna al snel douchen. Het koelt redelijk af. We koken en eten voor het eerst deze vakantie allemaal in lange broek. Na de bonte avond, waarbij vooral Eljer en Jilke in actie zijn, stoppen we ze in bed en doen wij ons laatste afzakkertje deze fietsvakantie.

Dag 22

(zaterdag 22 augustus 2020)

61,9 km

’s Nachts stormt het, maar het blijft wel droog. Onze tent houdt zich prima, maar de buren moeten er ’s nachts uit om hun luifel te redden. Hanneke en ik slapen slecht.
Om kwart voor acht staan we op. Er lijken wat buien te ontstaan en de wind is een klein beetje afgenomen ten opzichte van vannacht. Tot onze verbazing hebben we de wind overigens vrijwel de hele dag min of meer in de rug. Dat scheelt een hoop tijd en moeite! Om iets over negenen is de tent voor de laatste keer deze reis afgebroken en hebben we alles ingepakt en fietsen de camping af.

Door de duinen.

Door de duinen richting de Haringvlietsluizen. Het fietspad gaat hier een stuk minder op en neer dan gisteren en er ligt ook veel minder zand op. Aan de voet van de dam nog een laatste verrassing voor de jongens: we stoppen bij de zeehondenopvang A-Seal. Er zitten daar nu 23 exemplaren, maar verder laten we boel al snel de boel: we willen toch nog liever naar huis.

In totaal zijn er vandaag 23 zeehonden.

Door de polder richting Rozenburg. Vlak daarvoor een stukje Rotterdamse haven en de windwering bij het Calandkanaal. Alweer een imposant civiel kunstwerk.

Fietsen door de Rotterdamse haven heeft beslist ook z’n charme.

In Rozenburg koffie mét en terwijl we dat doen valt er een gigantische bui. Verder blijft het de hele dag droog. We hadden de pauze niet beter kunnen timen. Op het pontje naar Maassluis worden we verbaasd aangekeken door een stel andere fietskampeerders: onze fietsen en tassen zijn droog (die stonden onder een afdakje) en wij hebben geen regenpakken aan die druipen van de regen.
We slingeren door het stadje Maassluis en via de polder naar Vlaardingen en Schiedam richting Overschie. We nemen een voor ons onbekende route en die bevalt erg goed: vrijwel non-stop over vrijliggende fietspaden door het groen.

Bijna thuis.

In Overschie een tussenstop bij de supermarkt en dan nog een heel klein stukje tot huis. Om half vier zijn we daar. Zo’n 1.470 kilometer na vertrek en zonder lekke band of echte regen op de fiets te hebben gehad zitten erop. We zijn best trots op Eljer en Jilke: ze hebben immers samen dezelfde afstand gefietst als wij! Maar goed, uiteindelijk zijn we natuurlijk allemaal weer erg blij om thuis te komen, ondanks dat we kunnen terugkijken op drie prachtige weken!
En mensen vragen soms weleens aan ons: wat vinden de kinderen van zo’n fietsvakantie? Eerlijk gezegd durf ik het niet met zekerheid te zeggen, maar ze hadden zelf bedacht een ABC over de vakantie te maken en de L stond voor Leuk. We houden het er dus op dat we het alle vier leuk vinden!

Terug naar fietsvakanties.

Terug naar de startpagina.