Drie dagen fietsen door Nederland in de omgeving van Rotterdam

Inleiding:

Vorig jaar zijn we voor de eerste keer een weekendje wezen fietsen met Sven en zijn zoons Thomas en Samuel. Hun moeder is niet zo van het fietsen en kamperen en vindt het heerlijk om een keer een weekendje alleen thuis te zijn. De rest van het gezin vindt, net als wij, fietsen en kamperen wél leuk en daarom besloten we in het voorjaar van 2024 drie dagen met elkaar te gaan fietsen. Misschien gelijk de start van een nieuwe traditie?! Hieronder het reisverslag van die drie dagen, waarbij we in totaal zo’n 230 kilometer aflegden, maar ook op loopafstand van ons huis een nachtje op de camping in Rotterdam hebben geslapen.

Dag 1

(zaterdag 20 oktober 2001)

76,8 km

Net terug van wandelvakantie in Luxemburg en nu alweer tijd voor een lang weekend fietsen. Lekker hoor! Oorspronkelijk was ons plan om op de camping van Delft of ergens in de buurt van Nieuwerkerk te slapen, omdat Eljer en Jilke (de elfjarige tweeling van Hanneke en Jan) zaterdag dan gewoon naar Scouting konden gaan en daar vandaan zelf naar de camping fietsen. Uiteindelijk bleken vrijwel alle campings in de omgeving vol te zitten, waardoor we, net als vorige keer, de eerste nacht op de stadscamping van Rotterdam zullen doorbrengen. Het plan dat Eljer en Jilke dan pas zaterdag aan het einde van de dag zouden aanschuiven kan dan gewoon overeind blijven: de camping ligt op een kilometer afstand van ons huis. Maakt verder niet uit: het gaat om het fietsen en alles wat daarbij hoort, niet om de plek waar je slaapt.
Terwijl wij thuis ontbijten zit Sven al op de fiets met in zijn fietskar de tweejarige Samuel en de driejarige Thomas. Ze zijn rond negen uur bij ons. We drinken een kop koffie, geven onze mannen een dikke kus en gaan vervolgens met z’n vijven fietsen. Het is perfect fietsweer: weinig wind en veel zon. We starten in lange mouwen, maar na de eerste pauze wordt het een shirt met korte mouwen.

Fietsen door de bloemrijke Broekpolder.

Via fietsknooppunten in Oud-Overschie en de noordkant van Schiedam fietsen we richting Broekpolder. Een route die we nog nooit eerder hebben gefietst, maar wat een mooie route! Een bloemrijke polder, met heel veel andere wandelaars en fietsers. Je snapt waarom. Na een uurtje Maassluis. Tijd voor koffie met een overheerlijke tompouce.
Na Maassluis volgen we al snel de Nieuwe Waterweg richting Hoek van Holland. Zeker voor mij bekend gebied (ik heb jaren in Hoek van Holland gewerkt en ging regelmatig op de racefiets daar naartoe). Het blijft een mooie route, zeker bij de waterkering. In Hoek van Holland pakken we het fietspad door de duinen richting Kijkduin. Ook al mooi!

Door de duinen richting Kijkduin.

Net voor we oostelijk richting Kwintsheul gaan een strandtent voor de lunch. Geen vis, wel een prima, maar prijzige, hamburger zonder friet.

Net na Kwintsheul.

Ockenburg en de polder na Kwintsheul zijn mooier dan verwacht en zo fietsen we Delft binnen. Even langs de aquariumwinkel, dan boodschappen doen en aan de rand van de stad op het terras van brouwerij De koperen kat doen we een biertje en bitterballen.
Langs de Delftse Schie terug naar Overschie en naar de stadscamping van Rotterdam. En zo eindigen we op één kilometer van ons huis om de tenten op te zetten. We hebben een nieuwe tent, dus het is even zoeken hoe we deze moeten opzetten, maar ook dat lukt. Ondertussen komen Eljer en Jilke ook aangefietst en is ons gezelschap compleet.
Douchen, koffie drinken en eten koken. Na het eten gaan de jongste twee al snel naar bed en om half tien de twee andere kinderen ook.

(Ook) Jan moet Thomas en Samuel voorlezen voor ze gaan slapen.

De volwassenen drinken een borrel en eten chips voor ze rond half twaalf ook gaan slapen.

Dag 2

(zondag 21 oktober 2001)

72,1 km

Tot half acht slapen de meeste mensen, in elk geval Thomas en Samuel, waardoor we niet heel vroeg vertrekken. Geeft niks: het is vakantie. De zon schijnt al snel en het lijkt minstens net zulk mooi weer te worden als gisteren. Na ons ontbijt en alles te hebben ingepakt fietsen we de camping af. Als we zouden willen zouden we het knooppunt vlakbij ons huis kunnen kiezen, maar we nemen bewust een iets andere route. Oostelijk van het vliegveld en dan de polder in richting Zoetermeer. Het tempo ligt wat lager en de wind is wat straffer dan gisteren.
In Zoetermeer even zoeken naar horeca die geopend is, maar achteraf vinden we de perfecte plek: lekkere koffie en wafels en helemaal gericht op en vol met speelgoed voor kleine kinderen.

We nemen best een hoop ruimte in als we achter elkaar fietsen.

Na deze pauze fietsen we richting Alphen. Niet het mooiste stuk: weinig natuur of vrije fietspaden. In Alphen willen we boodschappen doen voor een picknick, maar Google heeft het mis en alle supermarkten blijken gesloten op deze eerste Pinksterdag. We hebben nog wat brood van gisteren, dus eten dat dan maar op. We besluiten om straks ergens in de horeca echt te gaan lunchen. Ondertussen valt er een klein buitje en net als we dan uiteindelijk toch maar de regenjassen hebben aangetrokken wordt het bijna gelijk weer droog.
De route is hier een stuk aantrekkelijker. Veel groen en polder en langs het water. Lunchen in de horeca: niet goed en ook niet slecht.

Over een schelpenpad.

De laatste 25 kilometer naar de camping zijn de mooiste van de hele dag. Soms kilometers over een schelpenpad, maar bijna alleen maar fietspad langs het water. Eerst recht, maar het laatste stuk langs de kronkelende Amstel. Het riviertje doet ons hier sterk aan de Rotte denken.
In De Hoef hebben we een camping gevonden waar nog plek is. Erg gastvrije ontvangst. De kinderen waarderen vooral de skelters en de trampolines.

Op de camping in De Hoef.

Als de tenten staan fietsen we twee kilometer terug naar een restaurant. Omdat alle winkels dicht waren vandaag hebben we ook geen avondeten kunnen kopen. De kinderen hebben geluk: het is een pannenkoekenrestaurant. Als we daar uitgegeten zijn fietsen we terug naar de camping en niet al te lang daarna gaan eerst de kleine en daarna de grote kinderen naar bed. Met z’n drieën doen we nog een biertje met een stukje kaas en borrelnoten en gaan dan ook slapen.

Dag 3

(maandag 22 oktober 2001)

81,4 km

Om half zeven zijn de drie reisgenoten in de tent naast ons wakker en vrij snel daarna staan we allemaal op. Het stortgiet, dus we ruimen onze binnentent op en ontbijten met z’n allen in onze tent. Gelukkig wordt het ondertussen droog, zodat we droog kunnen inpakken.
Pas over negenen fietsen we de camping af en volgen nog een stukje de Amstel. Door polders en Wilnis. Fietsen zoals je hoopt dat je fietst, ook al is het soms over een smal schelpenpad.

Ook vandaag weer stukken over een schelpenpad.

Binnen een uur de eerste tegenvaller: Eljer heeft een lekke band. Geen wonder dat hij het laatste stuk zo hard moest werken om ons bij te houden: z’n band was natuurlijk al erg zacht. Het lek is gelukkig snel gevonden en nadat de band geplakt is fietsen we verder. Alweer door mooie polders.
Na het kruisen van een kanaal gaat het nog een keer mis, maar nu echt. De fietskar van Sven begint heel erg te slingeren. Er blijken twee spaken gebroken te zijn. We hebben één noodspaak en zetten die er maar in. Helaas: vrijwel direct daarna breken er nog meer spaken. Dit betekent het einde van het fietsweekend. Althans: voor Samuel en Thomas.

Wachten op de auto.

Sven belt z’n vriendin en zij komt de kar en de jongens met de auto ophalen en met z’n vijven zullen we dan verder fietsen. We staan ergens tussen ‘’niets en nergens’’, maar gelukkig wel bij een weiland, waar we veilig kunnen zitten en spelen. Omdat het wel een uur zal duren voor de auto er is zetten we maar een kopje oploskoffie. Enfin, tegen twaalven is alles ingeladen, zeggen Thomas en Samuel gedag en fietsen we weer verder.
Naar Woerden is het nog zo’n tien kilometer en daar willen we lunchen. Helaas valt er een bui. In de stad zelf is een triatlon en daardoor kost het ons wat moeite om het parcours te kruisen en in het centrum te komen, maar uiteindelijk dan toch lunch. Gelijk ook een mooi moment om weer even helemaal op te drogen.
Tegen tweeën fietsen we de stad uit. Vanaf hier eigenlijk alleen maar bekende knooppunten en kilometers. Maar wel weer hele mooie! Het Nederlandse polderlandschap blijft de moeite waard, net als de plassen rond Reeuwijk.
In Reeuwijk, net voor de grote bui echt losbarst, (natuurlijk) koffie met de ooit door ons tot lekkerste van Nederland uitgeroepen appeltaart. Of het echt en nog steeds de lekkerste is weet ik niet, maar veel lekkerder dan dit kan gewoon niet.
In de stromende regen verlaten we restaurant paviljoen Reeuwijkse Hout en vervolgen de weg richting Rotterdam.

Veel regen, grote plassen.

Via Nesselande fietsen we onze stad binnen en nemen daar afscheid van Sven. Dan nog zo’n twaalf kilometer naar huis. Gelukkig is het alweer een tijdje droog.
Rond half zes fietsen we onze eigen oprit op. Ondanks alle regen en fietskarproblemen kijken we terug op een ontzettend leuk weekend. Volgend jaar weer?!

Terug naar fietsvakanties.

Terug naar de startpagina.