Via de Elbe- en Leine-Heide-Radweg fietsen van Praag, via Hamburg, naar Göttingen

Inleiding:

In de zomervakantie van 2024 gingen Hanneke en Jan, samen met hun twaalfjarige tweeling Eljer en Jilke fietsen van Praag naar Göttingen. Tot Hamburg via de Elbe- en daarvandaan verder via de Leine-Heide-Radweg. Oorspronkelijk was het plan van Praag, via een route door Oost-Europa, naar Wenen te fietsen, maar omdat de (nacht)trein naar Wenen niet te boeken was wijzigden ze hun plannen en kozen voor dit alternatief. Een prima keuze! De Elbe-Radweg staat bekend als één van de mooiste routes van Duitsland en kent nauwelijks hoogtemeters en ook de Leine-Heide-Radweg is beslist de moeite waard en alles behalve zwaar. De fietspaden daar misschien wat minder, maar landschappelijk minstens net zo mooi als de Elbe-Radweg. Behalve fietsen langs rivieren en heidevelden bezochten we niet alleen Praag, Hamburg en Hannover, maar ook Dresden. Hieronder volgt het reisverslag van die vakantie, waarin we afwisselend kampeerden en in hotels sliepen en zo’n 1.346 kilometer fietsten.

Dag 1

(woensdag 24 juli 2024)

4,3 km

Sinds dit voorjaar rijdt er een rechtstreekse nachttrein van European Sleeper van Rotterdam naar Praag. Perfect voor vakantiefietsers zoals wij! We boekten al maanden van te voren onze tickets en verwachten later tickets vanuit Wenen terug te kunnen boeken. Helaas: vanwege werkzaamheden aan het spoor rijden er deze zomer nauwelijks treinen, laat staan dat er vier fietsen meekunnen. We moesten onze plannen dus wijzigen. Terugfietsen vanuit Praag naar Rotterdam hadden we in 2014 al gedaan en daarom gingen we opzoek naar alternatieven. Uiteindelijk kozen we voor de Elbe-Radweg tot Hamburg (deze route stond al heel lang op ons lijstje om ooit nog eens te gaan fietsen) en, omdat we toch voldoende tijd hebben, daar vandaan via de Leine-Heide-Radweg naar Göttingen te fietsen. Van daaruit kun je met een overstap in Hannover meerdere keren per dag per trein naar Nederland.

De nachttrein komt eraan.

De nachttrein vertrekt om 21.22. Een voordeel én nadeel van de nachttrein is dat je de hele dag de tijd hebt om de laatste dingen te pakken en te doen. Enfin, om een uur of acht laden we onze fietstassen op de fiets en gaan naar het station. Een kleine drie kwartier voor vertrek staan we op het perron op de trein te wachten. Deze komt keurig op tijd aan en, tegen onze verwachting in, staat er maar één andere fiets in de fietsruimte. We verwachten dat er dan later nog wel meer zullen komen, iets wat achteraf niet het geval blijkt te zijn, en halen daarom de tassen van onze fiets.
Met alleen de hoogstnoodzakelijke spullen lopen we door de trein naar onze eigen coupé. Sommige tussengelegen wagons zijn erg oud en/of lijken niet in gebruik te zijn. Onze coupé ziet er overigens prima uit en het raam kan gelukkig open, want het is vrij warm. Na een uurtje klappen we de bedden uit en gaan slapen. Voor die tijd drinken Hanneke en ik nog een biertje in de coupé, maar tegen de tijd dat we bij Bad Benthem zijn (wegens geplande werkzaamheden rijdt de trein een andere route) liggen ook wij.

Dag 2

(donderdag 25 juli 2024)

1,9 km

De één slaapt wat meer dan de ander, maar uiteindelijk hebben we allemaal redelijk tot goed geslapen. De trein heeft onderweg heel lang stil gestaan en als we rond half acht opstaan hebben we zo’n twee uur vertraging en die zal niet echt meer toe- of afnemen tot Praag.
Vanaf Dresden volgen we min of meer de Elbe en onze fietsroute. Ziet er veelbelovend uit. Tegen een uur of één zijn we op Praag HBF. We lopen het station uit en fietsen naar ons hostel. Het is heerlijk weer en erg druk op straat.

We fietsen naar het hotel.

In het hostel mogen we de fietsen op de kamer neerzetten is de van te voren gemaakte afspraak, alleen was ons niet verteld dat de fietsen niet in de lift passen. Gelukkig ligt onze kamer op de eerste verdieping. We laden alles af, trekken onze teva’s aan, smeren ons in met zonnebrandcrème en lopen de stad in. Eerst koffie mét.
De rest van de middag lopen we een groot deel van één van de wandelroutes uit ons boekje. Praag is een prachtige oude stad, zoals we al eerder hadden vastgesteld. We kijken om ons heen, af en toe wat eten of drinken, maar één van de hoogtepunten is een erg onverwachte: het Banksy-museum. Dat staat (nog?) niet in ons boekje, maar vonden we meer dan de moeite waard.

In het Banksy-museum.

Op verzoek van Eljer en Jilke eten we bij het Hardrockcafé en lopen dan nog even over de bekende brug voor we terug naar ons hostel gaan. Onderweg nog even een tussenstop bij een winkel om straks in de hoteltuin een drankje te kunnen doen.
We stoppen de mannen in bed, nemen ons afzakkertje en na gedoucht te hebben gaan we vrij vroeg naar bed.

Dag 3

(vrijdag 26 juli 2024)

Redelijk lang en goed geslapen allemaal en rond een uur of negen lopen we ons hostel uit, opzoek naar ontbijt. Koffie met taart is een prima start. De rest van de dag lopen we (delen van) een aantal wandelingen uit ons boekje. Veel bekende stukken en gebouwen, maar ook stukken Praag waar we nog nooit eerder zijn geweest.

Praag is en blijft een mooie stad.

Een warme en plakkerige dag vandaag, maar Praag kan ons zeker weer bekoren. Wel zijn ook Eljer en Jilke niet echt onder de indruk van de klok die op het hele uur slaat, waar het hele plein vol met toeristen voor komt kijken.

Bizar hoeveel toeristen er naar de klok komen kijken op het hele uur.

Om een uur of negen gaan we naar het hotel en nadat we gedoucht hebben en de mannen in bed liggen nemen Hanneke en ik nog een afzakkertje in de tuin voor we ook gaan slapen.

Dag 4

(zaterdag 27 juli 2024)

Ook nu weer prima geslapen en rond negen uur zijn we op de start van één van onze wandelroutes om eerst te ontbijten. Vandaag bezoeken we het wat modernere Praag met onder andere een bezoek aan de televisietoren voor het uitzicht over de stad. Volgens veel mensen één van de lelijkste gebouwen ter wereld en ook ik vind het alles behalve mooi. De later aangebrachte baby’s als kunstwerk worden, ook door mij, vaak wel heel leuk en mooi gevonden.

De baby’s op de televisietoren zijn heel populair.

Het is erg warm vandaag, waardoor we niet heel hard lopen. Toch zien we heel veel van de stad en natuurlijk houden we ook regelmatig een pauze op een terrasje in de schaduw.

In Praag is er ook moderne architectuur te vinden.

Meest indrukwekkende vandaag was ongetwijfeld de crypte waar de soldaten uiteindelijk zelfmoord pleegden na de aanslag op ‘’de slager van Praag’’ in 1942.
Vrij vroeg avondeten bij een Aziatisch restaurant en dan nog even met z’n vieren op het dakterras van ons hostel voor we de spullen voor morgen al enigszins (her)pakken en de mannen in bed stoppen. Al snel daarna begint het te gieten en buiten koelt het hard af. Op de kamer helaas wat minder blijkt later. Hanneke en ik doen nog even een drankje in de keuken en als het later weer droog wordt gaan we nog even buiten zitten, maar heel laat maken we het niet.

Dag 5

(zondag 28 juli 2024)

91,4 km

De eerste echte fietsdag van de vakantie. We willen er een niet al te lange etappe van maken, maar (cliffhanger!) later zal blijken dat dat niet gaat. De camping op de kaart die we gepland hadden bestaat niet (meer?) en uiteindelijk wordt het zo’n beetje de langste etappe van de hele reis.
Rond half acht staan we op en voor we gaan ontbijten pakken we eerst alles in. Een klein stukje voorbij ons hostel gaan we bij zo’n ‘’foute’’ tent ontbijten, maar de espresso en muffins blijken er wonderbaarlijk goed te smaken. Dan terug om alle fietstassen in de lift te stoppen en de fietsen naar beneden te sjouwen.

’s Ochtends vroeg is het nog rustig op het plein.

Uiteindelijk fietsen we iets over negenen weg. Naar de start van onze route, de Elbe-Radweg, is zo’n drie kilometer en gaat dwars door het centrum en over het grote plein. Zondagmorgen zo vroeg is dat prima te doen; nog weinig toeristen op dit tijdstip. Het is nog niet al te warm en redelijk bewolkt. Perfect fietsweer. Later op de dag zal het zonnig en warmer worden met een vrij stevige (tegen)wind. Ook nog goed te doen.
De Elberadweg is hier nog fietsroute 4 en later 7, maar gaat wel vrijwel constant over fietspaden. Onze veiligheidsvestjes gaan daarom maar uit na de eerste pauze. Scheelt toch weer wat warmte en is ook een stuk fotogenieker. We fietsen vaak, maar niet altijd, langs het water. Wildwaterkanoën langs de route.

Op sommige plaatsen is wildwaterkanoën mogelijk.

Meestal fietsen we over asfalt, maar soms ook een flink stuk onverhard. Dat laatste vooral in bossen. Bij Klecany de enige klim van betekenis tot Hamburg (en eigenlijk tot thuis als je alleen de routes volgt). Daarna weer geleidelijk dalend terug naar het water. Vrij snel daarna de eerste echte pauze. Koffie mét, waarbij de mét een frietje is. Pas als we wegfietsen zien we dat er ook wafels waren. Lastig zo’n menukaart alleen in het Tsjechisch.

Heerlijk fietsen langs de rivier.

De komende kaartjes zien we de rivier wat minder. Wel heel veel andere fietsers, al dan niet zwaarbepakt. De meeste overigens elektrisch. Picknicken bij een bushalte bij hopvelden en verder maar weer. Zo’n tien kilometer voor de geplande camping, waar de rivier Labe heet, stoppen we bij een terrasje om daar in de schaduw een ijsje te eten. Dan richting camping, die uiteindelijk nog vijftien kilometer verder zal zijn. In Roudnite de rivier over en aan de voet van de brug zit een kanocamping (waarschijnlijk ligt de camping uit ons boekje nog een paar honderd meter verderop), waar we de tent kunnen opzetten.
Eerst tentje bouwen en koffie drinken, voor we wat later gaan eten en douchen. We hebben weleens lekkerder gegeten, maar alles gaat schoon op. Dan nog een kopje oploskoffie, mannen naar bed en wij met een drankje in de voortent (eigenlijk: tussentent) voor we ook gaan slapen. We lijken min of meer de enige gasten op de camping te zijn.

Dag 6

(maandag 29 juli 2024)

72,0 km

Om half acht is iedereen wakker. Het is, net als afgelopen avond en nacht, nog niet heel warm, maar als we rond negen uur bepakt en bezakt fietsend de camping verlaten doen we dat allemaal in korte broek en shirt met korte mouwen. De wind valt ook erg mee, maar later op de dag zal die weer aantrekken en wordt het ook een stuk warmer. Nog steeds prima fietsweer overigens.
Het eerste stuk zien we de Elbe, die hier Labe heet, nog nauwelijks. Wat kilometers over rustige asfaltwegen en zo slingeren we naar Litomerice. Omdat we niet heel veel ontbeten hebben willen we hier koffie mét doen. We moeten even zoeken en klimmen (het blijkt dat het centrum in plaatsjes hier vaak wat hoger ligt) maar uiteindelijk vinden we een plein met daaraan de gewenste koffietent. Lekkere cheesecake.

De route is over het algemeen goed gemarkeerd.

Terug naar de Labe. Af en toe wat slechte stukken asfalt en soms zo strak als een biljartlaken. Zo mogelijk nog meer vakantiefietsers dan gisteren. De Elberoute staat bekend als één van de mooiste van Duitsland en kent nauwelijks hoogtemeters en vrijwel alleen over fietspaden, iets wat veel fietsers aanspreekt. Langs de route (oorzaak of gevolg?) ontelbaar veel horeca, met name biertuinen en plekken waar je een ijsje kunt kopen.

We fietsen vaak langs een spoorlijn vanmorgen.

Mooie kilometers langs het water en soms vlak langs een spoorlijn zonder afscheiding. Ook aan de andere kant van het water loopt een spoorlijn. Daarnaast ook erg veel bunkers vandaag. Ik gok dat één van beide oevers vroeger niet bij Tsjechië hoorde?
In Usti halen we spullen voor lunch en even later, na het kruisen van een prachtige moderne brug, stoppen we om te eten. Wel in de schaduw, maar niet een heel sfeervol plekje.

De brug bij Usti.

De rest van de middag vooral vrijliggend fietspad en veel zicht op de Elbe. Een paar kilometer voor Decin, ons geplande eindpunt vandaag, blijkt Hanneke een zachte band te hebben. Een gat vinden lukt niet, dus pompen we hem maar weer op en rijden de laatste kilometers op hoop van zegen. Met een harde band arriveren we op de camping. Eerst inchecken en dan een ijsje en een koud biertje.
Terwijl Hanneke boodschappen doet in de supermarkt vlakbij amuseren Eljer en Jilke zich op de trampoline en zet ik de tent op en richt alles in. Dan tijd voor douchen en eten. De mannen naar bed, terwijl nog een afzakkertje in de voortent doen. Het koelt gelukkig weer hard af.

Dag 7

(dinsdag 30 juli 2024)

72,1 km

We zijn vroeg op en het begint al erg warm te worden. We zullen zeker door de dertig graden gaan vandaag gok ik. Eerst de fietsen uit de afgesloten box halen om te kijken of de band van Hanneke nog hard is. Helaas. Na het ontbijt gaat Hanneke de band plakken. Een heel klein gaatje vinden lukt met een pan water een stuk makkelijker. Ondertussen breek ik de tent af en ruim alles op.
Iets over negenen fietsen we dan toch de camping af. Al snel steken we de Elbe over en fietsen aan de linkerkant. Kilometers slingeren tussen een spoorlijn en vaak naast het water. De rivier is een stuk smaller en minder diep dan verwacht. Heerlijk fietsen hier. Vaak erg goed asfalt en op dit tijdstip nog niet zo heel druk op het fietspad. Dat laatste zal later op de dag heel erg veranderen: het wordt erg druk. Eén van de vele treinen die we zien is ‘’onze’’ European Sleeper. Ik ben net te laat voor een mooie foto.

Bijna bij de grens.

We passeren de Duitse grens en net voor Bad Schandau vaart ons pontje niet, waardoor we aan dezelfde kant blijven en helaas ook geen horeca hebben. In Köningstein fietsen we daarom even naar het centrum, waar alle horeca nog dicht lijkt. Eén uitzondering: een tentje waar we een wafel kunnen eten. Wel jammer dat het koffieapparaat het niet doet en we niks te drinken hebben, behalve dat wat in onze bidons zit. Daar drinken we er sowieso een hoop van leeg vandaag.
Verder langs de Elbe. Vaak gelukkig wat in de schaduw. In Pirna stoppen we bij een supermarkt om boodschappen voor de picknick te doen. Die houden we ter plekke.

Pirna.

Dan nog zo’n 23 kilometer naar Dresden. Wat meer door open, en daardoor warm, gebied. Een paar kilometer voor we de stad bereiken nog even een biertje en/of ijsje op een terras in de schaduw en dan al snel de stad. Ook hier alleen maar fietspad.
Ons hotel ligt vrijwel aan de route. Helaas moeten we de fietsen op de parkeerplaats in de binnentuin laten staan. Hopelijk zijn alle sloten die we hebben meegenomen voldoende. Met alle spullen in de lift naar de bovenste verdieping. Gelukkig een kamer met airco. Ook de douche is dik in orde. En nadat we allemaal gedoucht hebben lopen we richting centrum om een drankje te drinken en daarna te eten op een terrasje. Daarna is het tijd om terug te gaan naar het hotel, de mannen in bed te stoppen en samen nog een afzakkertje in de lobby te doen.

Dag 8

(woensdag 31 juli 2024)

Uitgeslapen en daarna bij de bakker aan de overkant ontbeten op een terrasje. Vandaag een dagje Dresden op het programma. Een prachtige stad, waarvan het haast niet meer voor te stellen is dat ze in de Tweede Wereldoorlog vrijwel helemaal verwoest is en daarna weer opnieuw opgebouwd. Zelfs nu zijn ze daar nog mee bezig, maar als je kijkt wat een imponerende kerken en paleizen er staan kun je alleen maar onder de indruk raken.

Bijna niet te geloven dat dit allemaal herbouwd is na de Tweede Wereldoorlog.

Het is bloedheet vandaag en dat zorgt voor een laag tempo. Lunchen met kaasplankjes en witte wijn uit de regio in de, volgens het Guinees Book of Records, mooiste zuivelwinkel ter wereld. Je snapt waarom ze die titel hebben. Erg lekker en leuk deze lunch; beslist een hoogtepunt van onze vakantie.

Niet voor niets uitgeroepen tot mooiste zuivelwinkel ter wereld.

Nog wat door de stad slenteren, af en toe een terrasje pakken en tot slot eindigen we bij een Italiaans restaurant op het terras, voor we teruggaan naar ons hotel om te douchen, slapen en een afzakkertje te doen op het gesloten terras van de bakker aan de overkant.

Dag 9

(donderdag 1 augustus 2024)

76,9 km

Vandaag is het Scout-Scarf-Day, de dag waarop Scouts over de hele wereld hun das dragen om de eensgezindheid van Scouting zichtbaar te maken. Speciaal hiervoor hebben we onze Scoutingdassen thuis in de fietstassen gestopt om deze, ondanks de warmte, vandaag te kunnen dragen.
We staan tegen half acht op en besluiten van het ontbijtbuffet in het hotel gebruik te maken. Vinden Eljer en Jilke altijd leuk om te doen. Redelijk veel keus en een goede manier om met een volle maag te kunnen starten. Onze fietsen staan er nog en na alle spullen met de lift naar beneden te hebben gebracht fietsen we uiteindelijk kwart over negen ons hotel en al snel daarna Dresden uit. Prachtig asfalt en vrijliggende fietspaden langs de Elbe met een klein beetje wind in de rug fietsen we een hoog gemiddelde snelheid vandaag. Later op de dag zal het overigens weer erg warm worden en aan het einde van de dag hebben we redelijk wat tegenwind.

Opvallend vaak zien we prachtige graffiti onderweg tijdens deze vakantie.

We fietsen bijna alleen maar over fietspaden vandaag. Soms over een stukje keien of zelfs flagstones. Dat laatste fietst natuurlijk echt waardeloos. Ook weer veel (vakantie)fietsers vandaag.
Na bijna dertig kilometer tijd voor horeca in Meissen. Een bakker zien we niet zo snel, maar op het terras van een ijssalon hebben ze heerlijke koffie en wafels.

Ook op Scout-Scarf-Day lusten we wel een wafel.

We steken daarna de Elbe over en krijgen prachtig uitzicht op het slot van Meissen. De route blijft verder vergelijkbaar met het eerste stuk, alleen is het fietspad iets minder strak en zijn er wat meer stukjes keien.
Vlak voor Riesa steken we met een pontje de Elbe weer over en dan al snel het centrum, waar we spullen halen voor de picknick en deze ook houden. Na dit uurtje pauze steken we via een brug weer terug naar de rechteroever. De Elberoute is vanaf Dresden vrijwel altijd aan beide kanten gemarkeerd, dus het is altijd even goed plannen (lees: waar wil je boodschappen doen, horeca bezoeken of op een camping staan) aan welke kant je fietst. Het aantal tegenliggers neemt hier af naar bijna nul: waarschijnlijk fietsen de meeste mensen hier op de andere oever.

Heerlijk fietsen.

Vlak voor Mühlberg/Elbe nog een stukje onverhard door een bos, maar verder veel open velden. De Elbe is niet altijd te zien. In het dorpje zelf zit een camping. Eerst een koud drankje en dan de tent opbouwen, boodschappen doen, douchen en eten. Ondanks de warmte eten we toch nog redelijk wat van onze Mexicaanse maaltijd. Het koelt een stuk minder af dan voorgaande avonden en als Eljer en Jilke naar bed gaan zitten wij nog steeds in onze korte broek buiten.

Dag 10

(vrijdag 2 augustus 2024)

74,6 km

Later in de nacht gaat het regenen en dat doet het nog steeds als we opstaan. We pakken alles in, ontbijten in de algemene keuken (waar nog veel meer fietsers zitten) en uiteindelijk breken Hanneke en ik de tent in de stromende regen af en gaan dan met z’n vieren fietsen. Het zal nog lang blijven regenen vandaag.
We steken vrijwel direct via een grote brug de Elbe weer over en fietsen richting Torgau. Veel kilometers over stille asfaltwegen. Het stadje zelf is weer een plaatje en heeft gelukkig ook een bakkerij met koffiehoek. Even wat opdrogen en -warmen.

Vandaag starten we in regenpak.

Veel van de Elbe zien we niet vandaag. Wel wat vaker, zeker in de middag, natuurgebieden. Verder ook weer veel akkers en weilanden. De dijk kruisen we regelmatig.
In Dommitzsch tijd voor lunch. Geen picknick, maar friet met iets erbij in de horeca. Ook doen we boodschappen voor het avondeten in dat dorp. Het begint zowaar droog te worden.

Een bord geeft aan waar het kerkje speciaal voor fietsers te vinden is.

We slingeren verder en bij Pretzsch pakken we de pont naar de rechteroever.

De pont bij Pretzsch.

Nog een paar kilometer tot de camping van Klöden. Een fietscamping met nauwelijks andere gasten, maar wel een wasmachine. Eerst alle natte spullen uithangen en de wasmachine aanzetten, dan koffie drinken en douchen en al snel de tweede was in de -machine.
De jongens spelen ondertussen buiten met een voetbal en badmintonset. Macaroni als avondeten en daarna spelen de mannen nog wat verder, terwijl wij koffie of thee drinken. Dan de mannen naar bed en wij nog buiten met een afzakkertje voor we ook gaan slapen.

Dag 11

(zaterdag 3 augustus 2024)

91,8 km

Redelijk vroeg opgestaan en heerlijk weer. Veel zon en niet al te warm (ik schat zo’n 27 graden aan het einde van de middag) en ook niet heel veel wind. Een stuk aangenamer dan gisteren dus.
Na ons ontbijt buiten (ook hier geen verse broodjes op de camping; vreemd, want bij alle eerdere fietsvakanties in Duitsland was dat vrijwel letterlijk op elke camping zo) pakken we alles in, laden de fietsen en volgen de Elbe-Radweg weer.

Gelukkig is het weer droog vandaag

Mooie kilometers over strak asfalt. Vrijwel geen ander verkeer en het grootste deel van de dag over vrijliggende fietspaden. Wel weer veel andere (vakantie)fietsers. Vrijwel allemaal elektrisch. Behalve het af en toe kruisen van een dijk ook weer geen hoogtemeters. Landbouw en natuurgebieden wisselen zich af.
In Lutherstad Wittenberg koffie mét aan de rand van de stad. In de prachtige stad zelf waren achteraf ook genoeg opties geweest. Wat een plaatje trouwens deze stad!

Lutherstad Wittenberg.

Via een grote brug keren we terug naar de linkeroever. De Elbe zien we nauwelijks. Wel veel roofvogels. Het tempo ligt hoog en redelijk snel zijn we in Wörlitz voor boodschappen. Zekerheidshalve kopen we ook alle boodschappen voor morgen: in Duitsland zijn de winkels vaak dicht op zaterdagmiddag en zeker op zondag is alles, behalve soms de bakker, gesloten. Zelfs grote supermarkten zijn dan gesloten. Over een dijkje fietsen we verder en ergens in de schaduw rollen we ons picknickkleed uit om te lunchen.
Dan nog een uurtje naar Dessau. Niet alleen weer een mooi oud stadje met een grote kerk, maar ook beroemd vanwege Bauhaus. Er staan verschillende gebouwen van deze architect, waaronder de voormalige woningen van de docenten van de bouwopleiding. Ook een prima stadje om een ijsje te eten overigens.

Deze voormalige woning van een docent bouwopleiding is ontworpen door Bauhaus.

Het laatste uur fietsen brengt ons in Aken (nee: niet die stad vlakbij Maastricht). Behalve het laatste stuk, een fietspad langs een drukke weg, was het weer een erg mooie route. We willen overnachten op de camping net na het stadje, maar dat blijkt niet meer mogelijk te zijn. Dan maar anderhalve kilometer terug en een klein stukje van de route af voor een andere camping. Die is overigens prima! Aan de Elbe, veel andere fietsers en een koelkast met koude drankjes, waarbij je afrekent door het geld in een blikje te stoppen. Mooi dat dat nog steeds kan!
Tentje bouwen, biertje drinken, uitpakken en douchen. Eljer en Jilke spelen lekker in de Elbe. We eten weer pasta en na nog een kop oploskoffie mogen de mannen nog even spelen, drinken wij nog wat, stoppen de mannen in bed en gaan, na een laatste biertje, zelf ook slapen.

Dag 12

(zondag 4 augustus 2024)

84,3 km

Vannacht weer wat regen, maar als we opstaan is het droog en half bewolkt. Op een paar druppels na blijft het de hele dag hetzelfde weer. Niet heel warm, wel wat plakkerig en vrij stevige wind, die we vaak tegen zullen hebben. Toch halen we weer een redelijk gemiddelde.
We ontbijten met broodjes van gisteren, maar als we om negen uur de camping affietsen komen we al snel bij een benzinestation waar ze verse broodjes verkopen. Fijn, dan hebben we tenminste lunch, want uit ervaring weten we dat bakkers vaak wel open zijn op zondagmorgen, maar vaak maar een paar uurtjes.

Waarschijnlijk het mooiste routebordje van de hele Elbe-Radweg.

Vrij snel daarna met de pont naar de overkant. In de ochtend wel wat minder mooie stukken fietsen: erg recht en door akkerbouwgebied. Veel mais of braakliggende akkers. Ook een paar kilometer door een bos over een goed begaanbaar onverhard fietspad. Het blijft toch bijzonder hoe slecht sommige stukken fietspad en zeker aansluitingen, in Duitsland zijn. Gelukkig op de Elberadweg ook heel veel goed asfalt.

Soms zijn de fietspaden half verhard.

Binnen een uur weer een pontje en dan vrij snel daarna Barby. Koffie mét lukt niet echt, koffie met een omelet op het terras van een restaurant wel. Dan wordt het dat maar. Wel een erg lange pauze.
We volgen de route verder over weer veel rechte stukken, maar bovenop de dijk is het een stuk mooier. En zo fietsen we een uurtje later Schönebeck binnen. Melk, fruit of beleg kopen is vandaag zoals verwacht niet gelukt, dus picknicken met broodjes pindakaas of leverpastei en poederlimonade of water.
Ruim een uur naar Magdeburg. Grappig hoe je ‘’kruip door, sluip door’’ de stad in fietst om aan de voet van de Dom bij een ijssalon te eindigen. Ook hier, vanwege de drukte, een lange pauze. Is niet erg.
We wisselen boekje 1 voor boekje 2 en fietsen langs de Elbe de stad uit. Met een brug naar de rechteroever en slingeren door een parkachtig landschap. Flink last van tegenwind. Volgens ons boekje zou je mogen kamperen bij een gasthaus in Alt Lostau, maar dat blijkt al jaren niet meer te kunnen. De bewoners helpen ons en bellen een ander gasthaus een paar kilometer verderop bij het Wasserstrasserkreuz. Dat laatste blijkt een aquaduct over de Elbe te zijn. Bij het gasthaus blijkt ook een kleine camping te zitten, dus slapen we toch weer in onze eigen tent. Wel een dure camping, maar ook een erg vriendelijke ontvangst en behalve een biertje kunnen we er ook verse broodjes voor de volgende ochtend bestellen.

Op de camping.

Koffie zetten, tentje bouwen, douchen en eten. De ‘’noodvoorraad’’ pasta gaat op. Snel afwassen en koffie drinken en dan de mannen naar bed. Wij doen eerst nog een afzakkertje met een stukje droge worst. Voor Jilke bewaren we ook maar een stukje.

Dag 13

(maandag 5 augustus 2024)

73,0 km

Om acht uur komen de verse broodjes en dan hebben wij alles al ingepakt. Na het ontbijt klimmen we omhoog bij het water en fietsen langs het kanaal richting oost. Wat een imponerend civiel kunstwerk is dit waterkruis; het grootste ter wereld. Een paar kilometer verderop steken we weer terug richting Elbe. Soms over een dijk, soms over een omleiding, omdat ze bezig zijn met de aanleg van een fietspad over de dijk.

Aan het begin (of einde) van het waterkruis.

Vlak voor Rogätz varen we weer over naar de linkeroever. We hebben ruim twintig cent tekort voor de pont, maar gelukkig trakteert een andere fietser ons, zodat Hanneke niet eerst heen en weer hoeft naar een pinautomaat. We gaan daar overigens natuurlijk wel direct heen om weer flink cash in te slaan. Hoewel pinnen in de steden inmiddels redelijk gangbaar is in Duitsland blijft het opvallend op hoeveel plaatsen dat nog steeds niet kan. Behalve pinnen gaan we ook naar de bakker voor een heerlijke koffie mét.
Veel fietspaden over dijken, soms over zeer rustige asfaltwegen en landschappelijk vergelijkbaar met voorgaande dagen. Soms landbouw en soms natuur.

Vaak fietsen over of langs dijken vandaag.

In Grieben boodschappen in een piepklein winkeltje. Wel brood, vleeswaren en houdbare melk. Geen kaas, verse melk of fruit. Op een bankje voor de kerk van het volgende dorp lunchen we.
Vooral over dijken de tien kilometer naar Tangermünde. Een paar kilometer voor we er zijn herken ik de route: hier hebben we vorig jaar ook gefietst. Dit stuk is overigens een hoogtepunt. Zowel er naartoe door een natuurgebied als het stadje zelf. De ijssalons zijn blijkbaar dicht op maandag dus dan maar weer koffie mét in hetzelfde tent als vorige keer.
Nog een uurtje naar de camping. Eerst over een dijk langs de Elbe en dan een paar kilometer van de route af, over een asfaltweg, naar de camping. Groot en rustig bij een meer. Eerst alles opbouwen en zo en dan naar het strandje voor een koud biertje. Het was echt een perfecte fietsdag vandaag: half bewolkt en niet te warm.
Eten koken, douchen en aansluitend de mannen naar bed en wij met een drankje en stukje kaas nog even in de voortent.

Dag 14

(dinsdag 6 augustus 2024)

75,4 km

Zoals vrijwel altijd deze reis zijn we rond half acht wakker en rond negen uur klaar voor vertrek. Strakblauwe lucht, niet heel veel wind en nog uit de goede richting ook en wel warm, maar niet bloedheet. Veel beter en ook mooier dan vandaag zal het waarschijnlijk niet worden.
We beginnen met een wat lastig pad door een bos om bij Arneburg weer terug te keren op de Elbe-Radweg.

Eerst een stuk door het bos.

Pal noord over een alternatief. Langs grote industrie over een vrijliggend fietspad. Niet direct mooi, wel anders. Dan nog een paar kilometer slingeren en weer overvaren met een pontje. Daar vandaan nog een paar kilometer, met dank aan een bewoner die ons wijst op een alternatieve route, over een vrijliggend fietspad naar Hansestadt Havelberg en Ravelberg. In die tweede Hanzestad rijden we een rondje. Mooi stadje met een grote Dom. Ook gelijk lunchboodschappen gedaan en koffie mét in een bakkerij. De eerste dertig kilometer van vandaag zitten er inmiddels op.
We gaan weer terug de hoofdroute op en al snel zitten we op de variant over het schiereiland. Eerst nog breed, maar als de Havel in de Elbe stroomt steeds smaller. Een hoogtepunt van de hele route dit stuk. Omdat hier vroeger de grens tussen Oost- en West-Duitsland liep is het een ongerept gebied gebleven, zonder hekwerken of gebouwen. Alleen maar natuur. Uiterwaarden die soms bijna Nederlands aandoen. Verder perfect asfalt en rug in de wind over een fietspad op de dijk. De teller gaat een uur lang niet onder de twintig kilometer per uur.

Op de dijk langs de uiterwaarden.

Bij een sluis staat een overdekte picknickplek. Tijd voor een lunch in de schaduw. Ook daarna blijft de route prachtig. Soms iets meer bos. We slingeren verder van de Elbe, maar komen uiteindelijk weer terug bij het water en even later fietsen we Wittenberg in. Tijd voor ons dagelijkse ijsje en de avondboodschappen.
Nog een paar kilometer stad voor we uiteindelijk de camping bij een meertje en sportverenigingen vinden. Er staan vrij veel fietskampeerders. Snel de tent opzetten en dan eerst een koud biertje op het terras doen. Als dat op is is het tijd om te douchen en daarna eten te koken. Na het eten gaan de mannen nog voor het donker naar bed. Op de camping veel jongeren en kinderen, maar om een uur of half elf wordt het stil op de camping en gaan ook wij slapen.

Dag 15

(woensdag 7 augustus 2024)

66,8 km

We staan wat later op om Eljer wat meer slaap te gunnen. Hij is best moe en heeft wat meer slaap nodig dan z’n tweelingbroer en vandaag hebben we, vanwege de locaties van campings, toch niet zo’n lange tocht voor de boeg. Nadat weer alles is afgebroken en ingepakt fietsen we rond kwart over acht de camping af richting centrum. Eerste stop is lunchboodschappen en aansluitend naar de bakker voor koffie mét als ontbijt en gelijk ook wat lekkers voor bij de koffie onderweg te kopen. We zullen vandaag nauwelijks iets anders dan dijken en natuurgebieden zien, vandaar deze vroege inkopen.

Deze voormalige grens is de reden dat dit gebied zo ongerept is.

Het is vrij warm, geen bewolking en de wind weer uit de goede richting. Heerlijk fietsweer, maar wel wat aan de warme kant. De fietspaden in eerste instantie vooral asfalt, later wat meer steenslag. Een hoog tempo en veel andere fietsers. Op de dijk nauwelijks schaduw, dus als we na een uurtje een overdekte picknickplek met schaduw zien starten we onze brander en zetten zelf koffie.
De Elbe is hier op z’n mooist. Schapen en roofvogels zien we volop. Zowaar ook onze eerste ree van deze reis. Ook regelmatig een ooievaar, maar of ze baby’s bezorgen blijft een punt van discussie binnen ons gezin.

Vaak kun je zowel op als onderaan de dijk fietsen.

Even van het fietspad om te picknicken onder een paar grote bomen en dan nog een uurtje over de dijk naar Dömitz. De stad in over een grote weg en langs een drukke weg, maar dat zijn vandaag eigenlijk de enige kilometers tot nu toe die niet heel mooi zijn. In Dömitz boodschappen doen en een ijsje eten en dan nog een half uurtje fietsen naar de camping over een onverhard bospad met wat klimmen en dalen. De camping staat in Rüterberg. Een plaats met een bijzondere geschiedenis die zich op 8 november, een dag voor de val van de Berlijnse Muur, uitriepen tot republiek. Een kleine camping waar we de enige fietsers zijn. Wel kun je er ontbijtbroodjes bestellen en verkopen ze er koude drankjes. Zodra de tent staat eerst wat drinken. De lucht begint inmiddels te betrekken en om ons heen barst het onweer los. De bui valt, maar is relatief snel weer over. Sowieso kunnen we koken en eten onder een grote overkapping, waar ook tafels en stoelen staan. Na het eten gaan de mannen weer vrij vroeg naar bed en wij zetten twee stoelen bij de tent neer en drinken nog een lekker lokaal biertje voor we ook gaan slapen.

Dag 16

(donderdag 8 augustus 2024)

91,2 km

Half acht op. Lichtbewolkt en minder warm dan gisteren. Dat zal een groot deel van de dag zo blijven, hoewel de zon ’s middags weer wat meer tevoorschijn zal komen. Ook een vrij stevige (tegen)wind. De minst warme dag van de vakantie tot nu toe, maar toch fietsen we de hele dag allemaal in korte mouwen en broek.
Ontbijten met verse broodjes en nog snel even een foto van het bord van de republiek maken en dan terug naar de Elbe.

Het bordje van de republiek.

Vanwege een zeer beperkte kans op horeca en winkels op de rechteroever besluiten we het pontje naar Hitzacker te nemen. Stevig aan de prijs (18 euro) en waarschijnlijk het smalste pontje waar we ooit op zijn geweest. Hitzacker is één van de mooiste vakwerkdorpjes van Duitsland naar het schijnt. We geloven het direct als we het zien. Groot voordeel: ook heel veel horeca, waaronder een bakker met koffiehoek. De rekening daar bleek uiteindelijk lager dan die van de overtocht.

Waarschijnlijk het smalste pontje uit ons leven waarop we zijn meegevaren.

De linkeroever lijkt wat minder mooi te zijn dan de rechter-. Meer bos en minder uiterwaarden. Omdat de supermarkt in Neu Darchau tussen de middag gesloten is gaan we toch maar verder op de linkeroever. Veel onderlangs de dijk. Uiteindelijk in Bleckede picknickspullen gekocht en deze even later genuttigd.
We slingeren binnendijks verder onderaan de dijk. De Elbe zien we daarom nauwelijks. Ook weinig vakantiefietsers op deze oever.

Af en toe zien we de Elbe.

Uiteindelijk de brug naar Lauenburg. Alweer zo’n prachtig stadje aan de rivier. Eerst een ijsje, dan boodschappen doen. In zo’n oud stadje, met kronkelige en vaak ook steile straatjes is het soms best even zoeken naar een supermarkt. Zowel van de route af als er weer naar terug hebben we daardoor een paar hele steile en pittige klimmetjes, zeker als er dan ook nog keien in plaats van asfalt ligt. Vijftien procent dalen over keien is écht niet fijn.
Enfin, na wat dwalen en letterlijk een rondje te hebben gefietst besluiten we het fietspad langs de drukke weg maar te gaan volgen en verderop de Elbe-Radweg weer op te pikken. Zo gezegd, zo gedaan en als het zover is fietsen we nog een half uurtje over een halfverhard pad door het bos. Ook nog wat klimmen en dalen, waardoor het eigenlijk meer een mountainbikeroute lijkt.
Uiteindelijk eindigen we bij de camping van Tesperhude. Digitaal aanmelden en de tent opzetten. Het is inmiddels half zeven. Na het douchen daarom snel eten. Voor die tijd zijn Eljer en Jilke, ondanks de ruim 91 kilometer die ze net gefietst hebben, druk in de weer met voetballen. Ze zijn blijkbaar nog steeds niet moe. Na het eten, de afwas en een kopje koffie gaan ze toch naar bed. En zoals altijd drinken wij nog een afzakkertje voor de tent en gaan dan ook slapen

Dag 17

(vrijdag 9 augustus 2024)

51,7 km

Als we om een uur of zeven wakker worden regent het tot onze verbazing. Het zal een erg grijze dag worden met af en toe wat (mot)regen. De regenjassen gaan heel soms even aan.

De regenjassen gaan soms even aan, maar veel regen krijgen we niet.

Als alles in de fietstassen zit fietsen we de vijf kilometer naar Geesthocht om aldaar in de koffiehoek van een bakkerij te ontbijten. Stad uit, langs de Elbe over een prima fietspad, maar wel langs een drukke weg. Na een paar kilometer van het water af en door een landbouwgebied. Op een gegeven moment missen we een routebordje en gaan we verkeerd, waardoor we zo’n vijf kilometer extra fietsen, waarvan het grootste deel over een fietspad langs een drukke weg en de dijk.
Hanneke leidt ons terug de Elberadweg op en dan nog kilometers vrijliggend fietspad rechtdoor. De wind gelukkig redelijk mee. Uiteindelijk dan toch Hamburg-stad.

Hamburg hebben we gehaald.

We hebben nog steeds geen bakker, supermarkt of snackbar gezien en als we rond een uur of één bij ons hostel aankomen hebben we dan ook flinke trek. Het laatste stukje zoeken naar het hostel was wat zoeken: we slapen vlak naast de achterkant van het centraal station. Gelukkig heeft het hostel een afgesloten binnenplaats waar de fietsen veilig kunnen staan.
Bagage naar de kamer en dan eerst de stad in om wat te eten. Na deze late lunch is het douchen en terug naar het centrum om wat door de stad te slenteren, terrasje te pakken en uiteindelijk vrij laat te gaan avondeten voor we eindigen met een afzakkertje in de hotelbar.

Dag 18

(zaterdag 10 augustus 2024)

We zijn vroeg op. Eerst ontbijten in de stad en dan lopen we richting Miniatur Wonderland. De grootste modelbaan ter wereld. Omdat al maanden van te voren alle tijdsloten volgeboekt waren hebben we er eentje inclusief tien minuten VR-experience geboekt, waardoor we wel voor tien uur naar binnen mogen. Die experience was volgens Eljer en Jilke sowieso misschien wel het hoogtepunt van ons bezoek. En ondanks dat we hier eerder zijn geweest blijven we ons vergapen aan het landschap en de treinen.

Je komt ogen tekort in Miniatur Wonderland.

Ook als je geen (model)treinliefhebber bent kijk je je ogen uit. Ten opzichte van de vorige keer is er overigens weer een heel stuk bijgebouwd en zeker het Zuid-Amerikaanse deel vinden we prachtig. Tussendoor eten en drinken we wat en alles bij elkaar brengen we meer dan vijf uur door in Wonderland.

Wat een details!

Even een terrasje en dan naar het concertgebouw. Eén van de mooiste die we kennen (past in het rijtje: Sydney, Oslo en Reykjavik) en gratis toegankelijk. Na dit bezoek lopen we terug naar het hostel om alles weer in te pakken. Veel zwervers in de stad.

Het concertgebouw van Hamburg.

Na het inpakken opzoek naar een plek om te eten, maar omdat er geen overeenstemming wordt bereikt wát we gaan eten halen we twee aan twee iets anders, om dit buiten op een bankje op te eten. Vervolgens terug naar het hostel, waar de mannen voor negen uur gedoucht in bed liggen en wij nog een drankje in de bar doen.

Dag 19

(zondag 11 augustus 2024)

70,0 km

Na de rustdag gisteren vandaag weer een fietsdag. Om iets over zevenen loop ik naar de bakker in het station en haal broodjes voor ontbijt en lunch. Zondag is immers alles gesloten in Duitsland. Met een kop koffie of thee erbij ontbijten we in het hostel en vervolgens starten we met de Leine-Heide-Radweg. De Elbe-Radweg gaat eigenlijk nog door naar Cuxhaven, maar logistiek kwam deze route ons gewoon beter uit. De Leine-Heide-Radweg is overigens een stuk minder druk en ook minder goed gemarkeerd. Daarnaast zijn er ook een stuk minder campings langs de route ontdekten we gisteren in ons routeboekje, waardoor we noodgedwongen zelfs een hotel hebben moeten boeken voor komende nacht.
Met perfect fietsweer, half bewolkt, nauwelijks wind en maximaal een graad of 25, fietsen we om een uur of negen weg bij ons hostel. Even slingeren bij en langs het station en al snel fietsen we weer langs de Elbe. De eerste drie, vier kilometer fietsen we terug over de Elberadweg, maar al snel gaan we pal zuid fietsen en zitten we op een andere route. We fietsen tegen de richting van het boekje in, maar omdat onze navigator Hanneke eigenlijk alleen de kaartjes uit het boekje gebruikt is dat geen ramp.
De eerste kilometers door stedelijk gebied zijn vooral overbruggingskilometers. Ook het park waar we doorheen fietsen is niet echt mooi. Wel een eerste meevaller: na een klein uur een bakker met koffiehoek. Vrij vroeg voor een eerste pauze, maar de taart is het meer dan waard.

Soms fietsen we weer onverhard.

Veel kilometers door het bos. Meer klimmen en dalen dan de voorgaande weken, maar nergens echt lang, steil of moeilijk. Slechts één keer fietsen we een kilometertje verkeerd. Er verschijnen ook steeds meer routebordjes. Picknicken op een bankje bij een drankautomaat. Dus toch geen water bij de broodjes.
Wat meer door open gebied. Mooi. Nog later ook grote heidegebieden (vandaar de naam van deze route). Het wordt steeds drukker en toeristischer. In Wesel lijkt geen horeca te zitten, maar in Undeloh zit er genoeg. Het is dan nog een half uurtje fietsen naar ons eindpunt voor vandaag. Tijd voor een biertje met een stukje lokale kaas. Zeker die laatste is erg lekker!

De heide bloeit.

Nog een half uurtje laveren tussen een stroom wandelaars, fietsers en koetsen naar Wilsede. Zondag, bloeiende heide en mooi weer; geen wonder dat het druk is. Wilsede is een prachtig museumdorpje, waar geen auto’s mogen komen, tenzij je een ontheffing hebt. Bij één van de horecagelegenheden in dit dorpje slapen we in een grote, oude en voormalige boerderij. Na eerst een drankje op het terras genomen te hebben gaan we douchen en dan eten. Ontzettend lekker eten!

Wilsede.

Na het avondeten lopen we nog even naar een uitzicht punt een kilometer verderop. In de verte zien we Hamburg liggen. Het aantal toeristen neemt steeds verder af en als we terug zijn bij ons hotel en de mannen naar bed gaan is het volkomen stil buiten: geen geluid van auto’s of vliegtuigen te horen. Ook verschijnen de eerste sterren aan de hemel, maar na een laatste afzakkertje gaan we naar binnen en zoeken onze eigen kamer op.

Dag 20

(maandag 12 augustus 2024)

85,6 km

Om acht uur kunnen we ontbijten dus niet heel vroeg op. Een uitgebreid ontbijt waar we een flink eind op kunnen fietsen. De zon schijnt en de lucht is strakblauw. Met een klein beetje wind en net geen dertig graden weer prima fietsweer.
Zo rond negen uur fietsen we weer. Het eerste stuk veel heide. Gelukkig op dit tijdstip een stuk minder wandelaars en fietsers dan gisteren, waardoor er meer tijd en aandacht is om van de omgeving te genieten en wat minder nodig om op te letten.

Op maandagmorgen is het gelukkig (nog) niet druk op de heide.

Na Schneverdingen geen heide meer, maar nog wel veel bos en onverharde paden. Soms meer wandelpad dan fietspad als je het mij vraagt. Ook redelijk wat glooiend terrein, waardoor de snelheid niet altijd even hoog ligt vandaag. Hoewel? Uiteindelijk ligt onze gemiddelde snelheid aan het einde van de dag toch nog boven de zestien kilometer per uur.

Ook de Leine-Heide-Radweg is gemarkeerd.

Af en toe een dorpje of stadje, maar veel kilometers door min of meer onbewoond gebied. Wel wat meer over landwegen waar ook auto’s mogen rijden.
In Dorfmark tijd voor boodschappen en een picknick. Direct na het dorp een warme, lange klim. Wat meer landbouw hier. We hopen nog op een ijssalon, maar helaas. En ook op de camping in Ahlden is geen ijs te koop: de horeca is dicht op maandag. Gelukkig verkopen ze wel koude drankjes. Het is inmiddels over vijven en we zijn er aan toe.
De tent weer opzetten, pasta met rode saus eten en douchen. De jongens mogen nog even spelen en voetballen voor ze gaan douchen en slapen. Wij weer een afzakkertje en dan slapen.

Dag 21

(dinsdag 13 augustus 2024)

80,1 km

Vandaag zal het bloedheet worden: zo’n 34 graden. De wind is daarbij zo warm dat zelfs die geen verkoeling brengt. Als we om half acht opstaan is het overigens nog heerlijk buiten. Wel jammer dat de tent onder een boom stond waarin ook een duif zat. En die duif had niet alleen geslapen… Alles gaat kurkdroog mee in de tassen en op de fiets en na het ontbijt met verse broodjes en een kop thee en oploskoffie fietsen we de camping af.
Vandaag veel stukken onverhard. Niet altijd even prettig om te fietsen. Verder ook redelijk wat stukken asfaltweg met nauwelijks of geen verkeer. Wat minder bos, maar vooral akkerbouw. Opvallend: koeien of andere dieren in de wei zijn we eigen nauwelijks. De Leine kronkelt nog meer dan wij. Niet veel hoogtemeters vandaag.

Vandaag redelijk wat onverhard fietsen.

Koffie mét in Amedorf en picknicken in Neustadt. De route loopt daar de stad wat anders uit dan in ons boekje staat, maar is waarschijnlijk een goede verbetering. Weliswaar een smal half verhard pad vlak langs een drukke weg (die je wel hoort, maar niet ziet), maar door een mooi stukje natuur.
Een zwaar, warm stuk over een fietspad langs een drukke weg, maar dat is om de snelweg te kruisen. Het stuk daarna gelukkig wel weer mooi. En ook: een snackbar waar we een koud drankje kunnen kopen. Even wat anders dan lauw water of poederlimonade drinken.

Eén van de vele ooievaars deze reis.

En zo fietsen we langzaam Hannover binnen. Langs de oever van het riviertje Ihme, waar het heel druk is met zwemmers en andere recreanten. Ook veel andere fietsers.
We hebben een hotel midden in het centrum geboekt. De fietsen kunnen in de afgesloten binnenplaats staan, dus dat komt helemaal goed. Eerst douchen. Waarschijnlijk gaan we voor het slapen nog wel een keer.
We lopen de stad in om wat te eten en dan terug naar het hotel, waar nu ook de jongens gaan douchen en dan slapen. Gelukkig mogen we een ventilator lenen van het hotel, want het is erg warm op de vierpersoonskamer. Als Hanneke en ik terugkomen van ons afzakkertje op het terras naast het hotel zijn de mannen nog wakker, maar als we voor de tweede keer die dag gedoucht hebben slapen we allemaal vrij snel.

Dag 22

(woensdag 14 augustus 2024)

We zijn vroeg wakker en om een uur of acht verlaten we het hotel om bij een bakker te ontbijten. Het is bewolkt, maar niets duidt er op dat moment nog op dat we veel regen zullen krijgen. We nemen de regenjassen dus niet mee de stad in. Een gemiste kans.
Daar de straten van Hannover loopt een met een rode streep gemarkeerde rondwandeling langs allerlei bekende gebouwen en bezienswaardigheden. Voor een paar euro halen we de beschrijving die bij de route hoort bij de VVV. Meevaller: er is zelfs een Nederlandse versie beschikbaar. De route is vier kilometer lang en al vrij snel, in de buurt van het nieuwe raadhuis begint het te regenen. Schuilen onder een dikke boom en later in het raadhuis zelf. Als het weer wat droger wordt en lopen we verder langs kastelen en andere bezienswaardigheden. Jammer genoeg gaat het al snel weer gieten. Tijd voor een koffiepauze.

Hannover lijkt op sommige plaatsen haast wel een Italiaanse stad.

Gelukkig klaart het daarna op en zal het niet meer gaan regenen. Sterker nog: het zal zelfs vrij zonnig en warm worden. Ergens op de route lunchen we in de markthal en kijken verder onze ogen uit en genieten, in willekeurige volgorde, van oude kerken, prachtige pleinen, de beelden van Nana en uiteindelijk eindigen we weer bij het station.

De beelden van Nana zijn erg populair.

Daar vandaan pakken we de bus naar de dierentuin. Het is er opvallend rustig. Wel een mooie dierentuin overigens. Jilke heeft geluk: de gordeldieren zijn heel actief en goed zichtbaar. Eljer heeft wat minder geluk: de wallaby’s zijn onzichtbaar of weg.

De luiaard is erg actief vandaag.

Rond half zes gaan we met de bus terug naar het centrum. Even een biertje op een terras en daarna eten bij een Iranees restaurant naast het hotel. Erg smakelijk gegeten. Rijst is weer eens wat anders dan pasta of friet; toch een beetje de dingen die we ’s avonds veel gegeten hebben deze reis.
Mannen douchen en naar de kamer, wij eerst nog een biertje op het terras. Ze herkennen ons inmiddels. Terug in het hotel douchen en slapen.

Dag 23

(donderdag 15 augustus 2024)

72,0 km

We zijn weer om half acht wakker. Fietskleding aan, laatste dingetjes inpakken en snel naar de bakker fietsen. Ontbijten op het terras. Het is nog bewolkt, maar de zon komt al snel tevoorschijn en het zal steeds zonniger worden. Warm, maar niet té. Ook af en toe stevige wind, maar alles bij elkaar weer heerlijk fietsweer.
Via een fietspad langs de Leine fietsen we al snel de stad uit. Een mooi stuk langs de Machsee en slingeren door de natuur. Snelle kilometers ook. Waar het landschap wat meer open wordt, worden de fietspaden vaak wat minder van kwaliteit, maar over het algemeen nog wel redelijk tot goed berijdbaar. Vaak langs water en watertjes.

Onze vier fietsen als stilleven,

Waar we het water verlaten gaat het fietspad wat meer op en neer en hebben we ook last van tegenwind. De kleine dorpjes hebben helaas geen bakkerij, maar na ruim dertig kilometer, in Schulenburg, dan toch eindelijk koffie mét.

In veel dorpjes staan vakwerkhuizen.

Een smal en slecht begaanbaar fietspad tussen hoge brandnetels. Achteraf was de klim via Schloss Marienberg toch een beter alternatief?
Door Elze naar Gronau. Daar kruisen we de route van vorig jaar weer, maar deze keer herkennen we het niet. In het prachtige Gronau houden we onze lunchpicknick. Verder door het open land. Om ons heen wat meer heuvels. De fietspaden vaak onverhard.
Uiteindelijk fietsen we Alfeld binnen. Eerst tijd voor een ijsje en boodschappen doen en vervolgens onze overnachtingsplek bij een natuurvriendenhuis zoeken. Een lange en erg steile klim. Als we er aankomen is er niemand en zit het hek op slot. Na gebeld te hebben krijgen we de code van het sleutelkastje en kunnen we bij de douche en WC en het grasveld waar we de tent kunnen opzetten. Vrij snel daarna komen er overigens wat vrijwilligers op het terrein, maar goed, inmiddels staat onze tent. Een prachtig plekje op deze laatste kampeernacht van onze zomervakantie!

We kamperen bij een natuurvriendenhuis.

Douchen en eten. En dan de mannen weer snel naar bed en Hanneke en ik nog met een afzakkertje buiten voor we ook de tent induiken om te gaan slapen.

Dag 24

(vrijdag 16 augustus 2024)

75,8 km

De laatste echte fietsdag van deze reis. Het weer is in elk geval perfect: half bewolkt, de wind meestal uit de goede richting en niet al te warm. Snel alles ingepakt en afgedaald naar het centrum voor een ontbijt bij de bakker. Ik zal ontbijten met taart nog missen als we weer thuis zijn :-)
We pakken de route weer op en slingeren rond de Leine. Misschien wel het mooiste stuk van de hele route. Perfect fietspad door een natuurgebied met om ons heen heuvels.

Fietsen tussen heuvels

We verwachten de eerste stop pas in Einbeck, maar een paar kilometer daarvoor zit een pretpark voor kleine kinderen, waar we toestemming krijgen om zonder entree te betalen gebruik te mogen maken van de horeca. Dan maar geen koffie met gebak, maar met een broodje curry en frietje voor de kinderen. Ook lekker zo om half twaalf.
Het stuk wat we nu fietsen is tot bijna Northeim niet bepaald het hoogtepunt van de reis. Vrijwel continue over een fietspad langs een drukke weg door een akkerbouwgebied met merendeels afgemaaide korenvelden. Overbruggingskilometers.

Ook industrie is soms fotogeniek.

Boodschappen in Northeim gehaald om net daarbuiten te picknicken onder de schaduw van een paar bomen met uitzicht op voorbijrazende ICE’s. Blijft indrukwekkend zo’n trein met 300 kilometer per uur voorbij te zien razen, zeker als je weet dat je er morgen zelf een stuk mee reist.

Prachtig fietsen hier.

Gelukkig is de route tot Göttingen weer een stuk mooier. Niet heel veel onverhard fietsen vandaag. De Leine kruisen we weer diverse malen om uiteindelijk aan de rand van de stad te bereiken. Daar verlaten we de Leine-Heide-Radweg voorgoed en fietsen naar ons appartement voor vannacht. Even wachten op de sleutel, maar uiteindelijk zijn we binnen. Een grote vierpersoonskamer en een gedeelde keuken.
Al snel lopen we naar de supermarkt voor boodschappen en ter plekke een koffie mét. Een ijssalon zat er helaas niet, maar dit is een prima alternatief. Terug naar huis, douchen, koken en eten. Na het eten gaan de mannen al snel naar bed en drinken wij nog een biertje (yes: de supermarkt had zowaar één flesje Leffe staan, iets wat maar zelden gebeurt in Duitsland) en eten een stuk kaas en ondanks dat het licht aan is vallen de mannen toch snel in slaap. Wij houden het tot een uur of elf wakker.

Dag 25

(zaterdag 17 augustus 2024)

10,4 km

We zijn voor achten op en vrij snel daarna fietsen we naar de bakker om te ontbijten. We hebben dan nog anderhalf uur voor onze ICE naar Hannover vertrekt en fietsen daarom nog even een rondje door het prachtige centrum van Göttingen.
In net een half uur brengt de trein ons in Hannover en daar moeten we ruim tweeëneenhalf uur wachten op de trein naar Amsterdam.

De ICE brengt ons naar Hannover.

Tijd genoeg om te lunchen. De intercity vertrekt met zo’n vijftien minuten vertraging, maar komt keurig op tijd aan in Amsterdam. Fijn dat we zitplaatsen gereserveerd hebben: het eerste deel van de reis zit de trein stampvol.
We besluiten ons niet te haasten bij de overstap naar Rotterdam en de volgende trein te nemen. Vier fietsen inladen gaat net wat makkelijker als de trein nog leeg is. En eerlijk is eerlijk: de nieuwe treinen van de NS zijn zeer fietsvriendelijk.
Nog voor acht uur fietsen we, na circa 1.346 kilometer, onze eigen oprit weer op. We kunnen en mogen terugkijken op een prachtige en leuke fietsvakantie!

Terug naar fietsvakanties.

Terug naar de startpagina.