Fietsen van Denemarken naar Rotterdam

Inleiding:

In de zomervakantie zijn Hanneke en Jan, samen met hun toen negenjarige tweeling Eljer en Jilke, met de trein naar de grens van Duitsland en Denemarken gegaan en zijn, via een lus over de Noordzeekustfietsroute door het zuiden van Denemarken en een bezoek aan Legoland via de Jutlandfietsroute, naar hun huis in Rotterdam gefietst. Circa 1.234 kilometer in drie weken. Hieronder volgt het reisverslag van die vakantie.

Dag 1

(zaterdag 31 juli 2021)

17,9 km

Zelden is een vakantie zo vaak uitgesteld, veranderd en aangepast als deze fietsvakantie. Maar goed, met meer dan een jaar vertraging gaat het dan toch gebeuren vandaag. Ook nu wel weer anders dan gepland overigens: de Duitse coronamaatregelen zijn sinds kort voor Nederlanders sterk aangescherpt, waardoor we niet, zoals we tot voor kort wilden, twee nachten in Hamburg kunnen blijven, maar nog dezelfde dag Denemarken in moeten.
Enfin, we staan om een uur of acht op, halen zelfs nog gewoon lekkere broodjes voor het ontbijt en iets over negenen fietsen de negenjarige tweelingbroers Eljer en Jilke en hun ouders Hanneke en Jan dan toch richting station Rotterdam centraal. Onze eerste fietsvakantie waarbij de mannen zelf elke kilometer moeten fietsen en niet een deel, of alles, in de fietskar of op de aanhangfiets doorbrengen. We beginnen met een misser: al snel begint het te regenen en omdat het maar een paar kilometer is trekken we de regenpakken niet aan. We worden dus flink nat.
Zoals gepland drie kwartier te vroeg op het station, maar met al die bepakte fietsen en treinreserveringen voor de fietsen wil je liever wat meer speling hebben. Tot Amersfoort gaat het helemaal volgens schema en eigenlijk zal dat qua treinreizen de hele dag zo blijven.

In Amersfoort nemen we de internationale trein.

Uurtje overstaptijd en dan de internationale trein naar Osnabrück. Onze (Corona) papieren zijn in orde en tijdens de rit spelen we een spelletje, lezen of kletsen we wat en eten we een broodje. In Duitsland moeten ook de kinderen een mondkapje op in de trein.

Ook de kinderen moeten hier een mondkapje op in de trein.

In Osnabrück even zoeken naar de juiste lift en spoor en ook de fietstickets voor het laatste traject kopen: die konden we namelijk niet thuis vandaan reserveren. Daarnaast ook genoeg tijd voor koffie mét. Naar Hamburg gaat ook weer zonder problemen, behalve bij het uitstappen aldaar. De deur van de wagon van de fietsencoupé is aan één kant kapot en dan moet je dus door een heel smal gangetje je vakantiefiets en alle bagage zien te verplaatsen… Gelukkig zijn er heel veel behulpzame mensen om fietstassen te sjouwen of te helpen met de fietsen over de rugleuning van de banken te tillen. Op het perron even goed tellen of we alle tassen hebben, maar het komt helemaal goed. Tijd om even tot rust te komen en een frietje te eten.
Nog twee uurtjes treinen en dan zijn we bij de grens: Flensburg. Voor de laatste keer deze reis de fietsen uit de trein, met een lift van het perron en het station uit. Fietsen maar! Het is nog ruim twaalf kilometer naar de camping in Denemarken. Even zoeken naar de route, maar dat gaat redelijk soepel. Asfalt, later ook half- of onverhard en soms vrij pittige klimmetjes en afdalingen. Vooral de onverharde paden zijn dan wat lastig, zeker ook omdat het al wat donker begint te worden.
Tegen tienen zijn we op de camping. De receptie is gesloten, maar van een medewerkster mogen we de tent opzetten waar we willen en lopen we dan alleen nog een klein risico dat we morgen de tent moeten verplaatsen omdat die plek voor de volgende dag door iemand anders gereserveerd zou kunnen zijn. We zullen hier namelijk twee nachten blijven, omdat er morgen geen treinverkeer op bepaalde trajecten naar Frederikshaven is. Achteraf blijkt overigens dat ze ons het nummer van onze tentplek hadden gemaild.
Snel de tent opzetten, de matjes opblazen en de mannen in hun slaapzak leggen. Ze zijn goed moe. Wij drinken nog een biertje en gaan dan ook slapen.

Dag 2

(zondag 1 augustus 2021)

26,2 km

Iets over achten staan we op. Uniek: Jilke slaapt het langst van ons allemaal. Het is redelijk bewolkt en op de camping verkopen ze verse broodjes. Na het ontbijt gaan de jongens nog even naar de speeltuin en rond half elf pakken we de fiets om te proberen treinkaartjes voor morgen te kopen. We nemen niet helemaal de kortste route: eerst over het bospad, slingerend rond de grens, en dan een flink stuk langs een provinciale weg om weer terug te steken. Vrij stevige tegenwind en half bewolkt.

De grens is hier wel gemarkeerd.

In Padborg, wat een stuk kleiner is dan verwacht, wel een station, maar geen bemenste balie. Wel een kaartautomaat. En dan volgt de volgende aanpassing van onze vakantieplannen: er zijn morgen nog steeds werkzaamheden op een aantal trajecten, waardoor de fiets meenemen naar Frederikshaven onmogelijk wordt. Dit scenario hadden we overigens al enigszins voorzien en we hebben daarom een alternatief routeboekje en fietskaart meegenomen om dan maar via de westkust van Denemarken richting Billund te fietsen. Daar hebben we immers voor volgende week twee dagen camping en tickets Legoland geboekt.
In Padborg doen we nog wat boodschappen en nemen dan een andere route terug naar de camping. Een stuk mooier en korter. Bij De Duitse grens even lunchen en dan weer via het bospad met de steile klim en lange afdaling richting camping. Het is meer een mountainbikeroute dan fietsroute als je het mij vraagt.

Koken op de camping.

Op de camping eerst wat drinken en dan spelen, de exacte route voor morgen uitzoeken en de spullen reorganiseren en herpakken. Eljer en Jilke gaan ondertussen nog even zwemmen. Het wordt erg bewolkt en koelt sterk af, dus al snel gaat iedereen onder een warme douche en dan is het nog een uurtje wat lezen, puzzelen en kleuren voor we gaan koken in de keuken van de camping. Na de pasta de mannen naar bed en wij nog wat bier en chips voor we ook gaan slapen.

Dag 3

(maandag 2 augustus 2021)

66,2 km

Iets winderiger nog dan gisteren, maar verder hetzelfde weer: zon, wolken en een enkele motspat regen. Korte fietsbroek en shirt met lange mouwen dus.
Na ontbijt met verse broodjes is het tijd om te gaan fietsen. We zijn al om tien over negen op pad. De route voert vooral richting west: pal tegen de wind in. En om niet voor de derde keer het ‘’mountainbikepad’’ te nemen fietsen we parallel aan de hoofdweg naar Krusa. Scheelt ook nog een paar kilometer overigens. Wel nog steeds een redelijk lange klim, maar veel meer hoogtemeters krijgen we niet de rest van de dag en waarschijnlijk ook de komende dagen niet.
Jilke heeft het moeilijk het eerste stuk, maar vanaf Padborg gaat het een stuk beter en fietsen ze allebei super de rest van de dag. Na Padborg nieuwe kilometers voor ons. Voor dit deel van de route tot Tonder hebben we geen routeboekje, maar wel een fietskaart. Gaat ook prima. Bijna de hele etappe gaat over superrustige asfaltwegen en als er al eens een auto te zien is geeft tie ons voorrang of passeert ons met een hele ruime boog. Prettig fietsen dus! Landschappelijk redelijk afwisselend: graanvelden en bosjes, maar ook natuurgebieden met water. We zien zelfs eenmaal (de rest van het gezin) of tweemaal (ik) een vos.
Bij het eerste buitje schuilen we even onder een paar grote bomen en eten dan een stroopwafel met het idee in de volgende plaats boodschappen te doen of horeca te bezoeken.

Het plaatsje Rens.

Helaas; Rens heeft wél een mooi plaatsnaambordje (wat we natuurlijk ook aan Rens uit Lottum sturen), maar verder geen mogelijkheden om eten te kopen. Enfin, dan maar lunchen met chips (de jongens) of cake (de ouders). Vinden ze niet echt erg J. Bij het vullen van onze bidon krijgen we nog een mok koffie aangeboden, dus zowaar een iets langere pauze dan maar. Inmiddels zit onze dagafstand er dan voor de helft op.

Regelmatig fietsen we onverhard.

In Tonder, een mooi oud stadje, eerst naar de horeca. De meeste mensen zitten op het terras, maar wij gaan lekker binnen zitten. Wel even de Corona-app of een negatief testbewijs laten zien. Dat laatste kun je hier overigens bijna letterlijk op elke straathoek halen. Of althans: je laten testen. Bij de vaccinatiestraat staan lange rijen.
We bestellen friet en wafels en met elkaar werken we best een hoop eten weg, maar ja, het is dan ook al half vier. Vanaf de pauze gaan we de Noordzeekustfietsroute volgen en kunnen we ons routeboekje gebruiken. Via de supermarkt de stad uit richting Morgeltonder.

Morgeltonder.

Een heel oud stadje maar erg lastig te fietsen over die oude bestrating. Wel heel mooi! Dan nog een paar kilometer stoempen naar Rudbol, waar onze camping voor vannacht is.
Het is erg rustig op de camping: het tentveld is tot onze komst zelfs helemaal leeg. Kunnen we dus wel mooi het meest beschutte plekje voor onze tent uitzoeken. Het is inmiddels al kwart over vijf en als de tent staat drinken we eerst een kopje koffie of thee voor we naar de centrale ruimte gaan om te douchen en eten te koken. Eljer en Jilke amuseren zich er met onder andere een tafelvoetbalspel en –tennis.

Met papa tafelvoetballen.

Vanavond eten we pasta met vis. Lekker. Na de afwas en koffie zetten we de mannen onder de douche en snel daarna liggen ze in bed en zitten wij met een biertje in de voortent.

Dag 4

(dinsdag 3 augustus 2021)

72,8 km

Een droge nacht en dat zal de hele dag zo blijven. Een wat ‘’vriendelijkere’’ lucht dan gisteren, met meer zon, hogere temperaturen, maar wel weer stevige wind. Gelukkig ook af en toe zij- of mee-.
Na inpakken en ontbijt fietsen we rond half tien de camping af. Al snel stoppen we: ik heb een zachte achterband. We nemen de gok: eerst maar eens oppompen en dan verder kijken. Een goede gok: de band blijft, in elk geval de rest van de dag, hard. En dat terwijl we toch genoeg steenslagwegen en richels krijgen vandaag. Om met dat eerste te beginnen: na een paar kilometer vrij drukke weg gaan we kilometers over een grindweg fietsen. Pittig. De zee ligt inmiddels voor ons.

Veel plaatsen hebben een mooie kerk.

We zijn blij als we weer verhard mogen fietsen en zullen proberen de rest van de dag onverhard zoveel mogelijk te vermijden. Het wordt overigens nergens meer zo zwaar als dat eerste stuk. In Hojer doen we boodschappen en zien we ook een Nederlands gezin met z’n vieren op één tandem met aanhangfiets. Dán kun je pas weinig bagage meenemen. Later zullen we ze nog een paar keer zien, waarvan de laatste met een gebroken ketting. Hopelijk lukt het ze om die gerepareerd te krijgen. Wij konden ze helaas niet helpen.
We volgen nu de kust, maar omdat we langs een grasdijk fietsen zien we de zee nauwelijks. Wel lekker uit de wind fietsen! Ergens in een dorpje zoeken we een plekje om koffie te zetten en bij een schuilhutje vinden we een heerlijke plek. Zelfs de jongens trekken dan hun korte broek aan en zo fietsen we weer verder.

Af en toe moeten we stoppen om een hek te openen.

Een afgesloten pad, onverhard maar goed te fietsen met alleen ontzettend veel hekjes en wildroosters voeren ons naar het noorden. Net voor we afbuigen richting oost gaan we picknicken langs de kant van de weg. We besluiten daar om toch maar niet naar het eiland te gaan, maar om verder te fietsen naar Ribe. Dat is nog zo’n dertig kilometer en normaal gesproken moeten we dan zeker voor half zes op de camping kunnen zijn. En dat gaat ook lukken.
Eerst weer wat noord door het binnenland. Mooi natuurgebied hier, en dan weer terug naar de kust. De meeste kilometers gaan over fietspaden of zeer stille asfaltwegen, waar alle auto’s bizar voorzichtig rijden als ze ons zien aankomen.
Nog een laatste korte stop en dan door naar Ribe. De oudste stad van Denemarken en zowel van vooraf als dichtbij een plaatje. Hadden we hier misschien toch niet wat langer moeten blijven?

Ribe is een plaatje.

Even boodschappen doen (kost in het buitenland altijd veel meer tijd dan je denkt) en dan nog een kilometertje naar de camping. Groot, luxe en weer met een keuken en een plek om lekker aan tafel te kunnen eten. Maar eerst koffie mét. De jongens gaan nog wat springen op de trampoline. Zelfs na ruim 72 kilometer zijn ze nog niet moe blijkbaar. Wij houden het bij douchen, dagboek schrijven en eten koken. Deze keer pasta met zalm. En terwijl Hanneke en ik afwassen en nog een kopje oploskoffie drinken duiken de mannen nog even de speeltuin in voor ze gaan douchen. En als ze dan in bed liggen sluiten wij de avond af met een biertje en een paar nootjes.

Dag 5

(woensdag 4 augustus 2021)

64,8 km

Om een uur of acht zijn we allemaal wakker (gemaakt) en is het weer tijd voor het bekende ontbijt-, inpak- en opruimritueel. Het weer lijkt identiek aan dat van gisteren te worden en dat klopt: in de ochtend vrij veel bewolking, later vrij veel zon.
De eerste tegen- en meevaller voor vertrek. Voor Eljer en Jilke de meevaller: ze kunnen langer in de speeltuin spelen. Voor mij de tegenvaller: mijn achterband staat lek. Later op de dag zal ik nogmaals lek rijden, wat echt heel bijzonder is bij deze antilekbanden. En nee: het is niet hetzelfde gat. Nog een geluk overigens dat we beide keren het lek op gehoor vinden en niet met teiltjes water in de weer hoeven.
En zo komt het dat we iets over half tien de camping affietsen. In een redelijk hoog tempo richting kust. Vandaag geen onverhard, maar wel wat vaker langs drukkere wegen fietsen. Later in de middag zelfs een kilometer of drie over een als fietspad gemarkeerde vluchtstrook langs een provinciale weg. Niet het meest aangename stuk van de route en je kunt je niet voorstellen dat je daar in Nederland als fietser zo had mogen/moeten fietsen.

Tijd voor koffie mét.

Een korte pauze halverwege tot Esbjerg en in deze stad zelf tijd voor koffie mét in de horeca. Een lange en welverdiende pauze. We fietsen nog even een extra rondje door de oude stad, maar waarschijnlijk zal de moderne flat aan de rand van de stad ons het langste bijblijven. Is tie nu mooi of lelijk? In elk geval spraakmakend.
Net na de stad een kunstwerk wat bestaat uit vier grote witte standbeelden van een man. Een populaire fotoplek, hoewel zelfs onze camera slecht raadt weet met dat felle licht en dat wit.

De vier grote beelden net na Esbjerg.

Het landschap wordt wat heuvelachtiger en ook duinrijker. Verder weer veel graanvelden en weilanden, maar eerst nog kilometers langs zee en tussen (strand)huizen. Picknicken als de tweede band geplakt moet worden en verder maar weer. We zien onderweg best veel andere vakantiefietsers, zelfs op het stuk waar we een stukje van de route zijn afgeraakt en een eigen route fietsen.
Net voor Oksbol een mooi natuurgebied met meertjes en in de stad tijd voor boodschappen doen en dan de laatste kilometers voor vandaag richting camping.

Heerlijk fietsen hier.

Die ligt net buiten het dorp en is vrij groot, maar erg rustig. We krijgen een mooie beschutte plek en dan is het tijd om de tent op te zetten, wat te eten en drinken en de route voor de komende dagen uit te zoeken, en dan met name de campings. Morgen zullen de Noordzeekustfietsroute weer verlaten en op de kaart verder gaan, maar daar staan maar nauwelijks campings op. Lang leve internet.
Eljer en Jilke zijn erg moe, wat natuurlijk niet gek is na een dag van weer ruim 65 kilometer, maar gaan toch weer flink springen op de trampoline. Dan lekker eten. Vandaag zowaar een keer geen pasta, maar Mexicaans op het menu. Ook lekker!
Het is inmiddels al erg laat en daarom Hanneke gaat de afwas doen, terwijl ik de mannen onder de douche zet en in bed stop. Dat laatste is tijdens de vakantie meestal mijn taak, want in plaats van voorlezen moet er elke avond een verhaal verteld worden over de twee dingen (meestal dieren) die Eljer en Jilke ter plekke aandragen. En in dát soort dingen ben ik nu eenmaal net wat beter.
Na nog een laatste biertje gaan ook wij weer naar bed.

Dag 6

(donderdag 5 augustus 2021)

53,0 km

Het lijkt een warme en zonnige dag te worden en ik overweeg zelfs op teva’s en in korte mouwen te starten. Gelukkig toch maar niet gedaan, want dichte schoenen en een shirt met lange mouwen is ook vandaag toch echt een betere keuze. De blauwe lucht wordt steeds grijzer en al snel zullen we de zon nauwelijks meer zien.
Rond achten is weer iedereen wakker en is het tijd voor ontbijt, in de speeltuin spelen, afbreken en inpakken. Onze eerste stop is Oksbol. Eerst naar de supermarkt voor lunchinkopen en daarna naar de apotheek voor crème voor Eljer.

Wachten bij de dokter.

Helaas: om iets voor het steeds groter wordende plekje onder zijn neus te krijgen moeten we eerst langs een huisarts en die heeft pas om elf uur tijd. Wachten dus. Enfin, gelukkig zijn we een kwartiertje eerder al aan de beurt en na alsnog in de apotheek medicijnen te hebben gekregen fietsen we om iets over elf de stad uit. Geen lange fietsdag vandaag meer. De windrichting is gelukkig wel gunstig: verreweg het grootste deel van de dag, eigenlijk alleen op de laatste kilometers na, in de rug of zij-mee.
Veel natuur vandaag, waarvan het eerste deel ook als militair oefenterrein wordt gebruikt. Een combinatie die opvallend vaak voorkomt. Nooit geweten overigens dat Denemarken zoveel heide heeft.

Fietsen langs een heideveld wat ook militair oefenterrein is.

Bij Vejers fietsen we iets te ver door, waardoor we eerder dan gepland even het strand oplopen en de zee aanraken. Het waait er erg hard, dus zitten we al snel weer op de fiets.

Even naar het strand.

We volgen de route min of meer pal noord. Vaak over asfalt, soms over grusvei of onverhard. Ergens tussen de duinen houden we een wat langere pauze om te picknicken. Een picknickkleed meenemen op fietsvakantie is echt een briljant idee geweest!
We fietsen weer verder. Opnieuw veel andere vakantiefietsers. Onze mannen zijn zeker niet de enige kinderen op fietsvakantie hier. Je herkent aan de fietskarren dat het Denen zijn: Nederlanders hebben (Ortlieb) fietstassen. Wild zien we daarentegen vandaag niet. Wel veel zand, bossen en vakantiehuisjes. Het is óf stil óf toeristisch hier.
Net na een spoorbaan, die alleen nog gebruikt wordt door ‘’fietstrolleys’’ verlaten we de Noordzeekustfietsroute en pakken de aftakking naar Borkhavn. Daar eindigt ons boekje en zullen we morgen verder fietsen op de kaart.

Ook vandaag weer regelmatig onverhard fietsen.

Helaas valt er vlak voor ons eindpunt een gigantische bui. Snel de volledige regenpakken aan. Achteraf misschien toch niet helemaal nodig: al vrij snel daarna wordt het weer droog en nog later verschijnt er zelfs blauwe lucht.
Ondanks dat het pas vier uur is en we niet heel ver hebben gefietst besluiten we op de camping te blijven. De laatste paar kilometers pal tegen de wind in hebben de mannen flink moeten afzien en ze zijn best moe. Daarnaast weten we niet zeker of we de komende twintig kilometer een camping zullen tegenkomen. Het is dus wel goed zo.
Tentje bouwen en dan even richting strand, waar de nodige horeca zit, voor een koffie of biertje. Als dat op is wordt het tijd om boodschappen te doen, douchen, koken en eten. Ook op deze camping is een keuken, wat niet alleen benzine scheelt, maar ook heel prettig zitten en eten is. Na het eten en de afwas gaan de mannen weer onder de douche en naar bed en nemen wij, zoals altijd, nog een afzakkertje.

Dag 7

(vrijdag 6 augustus 2021)

56,4 km

Uniek: al om half acht zijn we allemaal wakker. Hanneke fietst even naar de winkel voor verse broodjes en om negen uur zijn we klaar voor vertrek. Vannacht twee buien, maar nu ziet de lucht er prima uit, alleen waait het weer ontzettend hard en tot onze verbazing is het oostenwind, wat betekent dat we voornamelijk tegenwind zullen hebben vandaag. Een zware dag dus. Op onze kaart staan geen afstanden en we vrezen dat we richting de zeventig kilometer moeten, maar dat blijkt achteraf flink mee te vallen: met een dagafstand van zo’n 56 kilometer wordt het zelfs een vrij korte dag.
Het eerste stuk is een fietspad langs de kust. Net als de rest van de dag een klein beetje op en neer, maar veel hoogtemeters zullen we niet maken. Bij een splitsing rechtsaf. Helaas: een paar kilometer grindweg. Er zullen er nog meer volgen, maar gelukkig niet heel veel. Behalve dat het veel zwaarder fietst dan asfalt maakt het ook veel herrie.

Gelukkig niet alleen onverhard, maar ook vaak asfalt.

Zee en duinen maken plaats voor graan, mais en gras. Ondanks de harde tegenwind halen we een hoog gemiddelde. Eljer en Jilke zijn echte bikkels! Als we een plekje uit de wind zien stoppen we voor een korte pauze. We zien dan op de kaart dat we al flink zijn opgeschoten en de afstand dus erg mee zal vallen. En zo komt het dat we tien kilometer later al in het stadje Olgod zijn. Koffie mét is er niet te krijgen, maar een goede bak friet in een pizzatentje lukt wel.
Nog zo’n vijftien kilometer naar Grindsted. Veel grote trekkers en landbouwmachines. Gelukkig ook vooral rustige asfaltwegen of vrijliggende fietspaden langs de drukke wegen. En omdat we toch genoeg tijd hebben vandaag doen we nog een extra picknickstop om tenslotte dan toch Grindsted binnen te fietsen. Even boodschappen doen en dan naar de camping. Die is heel erg leeg, dus een plek vinden is niet zo moeilijk. Gelukkig uit de wind, want onze tent vangt door z’n vorm nu eenmaal een hoop wind. In de schaduw wordt het al snel wat frisser, maar in de zon is het nog heerlijk.

Onze tent.

Eerst koffie zetten, tijdje niks doen of in de speeltuin spelen en dan weer dingen als: douchen, koken en eten. Dat laatste doen we overigens in de voortent: de lucht begint helemaal te betrekken en als even later de mannen gaan douchen vallen de eerste druppels. Die gaan al snel over in onweer en ontzettend harde regen. Het regent op een gegeven moment zo hard dat ik bijna moet gillen bij het verhaaltje vertellen om boven de herrie van de regendruppels op het tentdoek uit te komen.
Hanneke en ik pakken voor de zekerheid alle spullen in de fietstassen: die zijn in elk geval echt waterdicht en verder zetten we de pannen en borden neer waar de tent het meeste afwatert om zoveel mogelijk plasvorming rond de tent te voorkomen. Af en toe alles een paar meter verderop leeggieten en op een gegeven moment toch maar gaan slapen. Er vallen nog veel meer buien deze nacht.

Dag 8

(zaterdag 7 augustus 2021)

18,7 km

Al voor zevenen zijn we allemaal wakker. Ondanks dat er volgens de regenmeter van onze overbuurman zo’n vijftig (!) millimeter regen is gevallen is onze waterschade nihil: alleen de onderkant van onze matjes zijn nat, maar verder is alles droog gebleven. Prima tent dus!
Gelukkig is het bij het opstaan droog en lijkt het dat ook voorlopig zo te blijven. Is toch fijner ontbijten, tent afbreken en inpakken. We zijn dus vroeg op pad en hoeven alleen maar een kilometer of achttien naar Legoland te fietsen vandaag. De wind is gelukkig flink afgenomen en we fietsen mede daardoor in een redelijk hoog tempo naar Billund. Pas heel kort van te voren zien we het eerste bordje Legoland. En zelfs dan gaat het nog mis: in het centrum, na eerst boodschappen te hebben gedaan, moeten we bij het Lego-house de weg nog vragen. Het is dan overigens nog maar een kilometer naar Legoland en onze camping ligt daar een paar honderd meter vandaan.
Tot onze verrassing mogen we al direct, het is dan een uur of tien, de tent opzetten, wat onze logistiek vandaag een stuk makkelijker maakt. Snel tent opzetten, omkleden en dan naar Legoland. Afgezien van een flinke bui, waarbij we tien minuten moeten schuilen onder een afdak, blijft het redelijk droog en zeker later op de dag erg zonnig.
En zo brengen we de dag verder door in Legoland. Zelden zoveel foto’s gemaakt op één dag als vandaag, maar we zijn nu eenmaal erg grote Lego-fans bij ons thuis en er zijn zó veel leuke details in Lego te zien.

Een stukje Nederland in Lego.

Hoewel ik zelf miniatuurwereld nog steeds het leukste deel van het park vind, zijn Eljer en Jilke natuurlijk ook heel erg gecharmeerd van de achtbanen. Gelukkig is het helemaal niet druk in het park (tip: later horen we van het personeel dat het in het weekend vaak het rustigste is), zodat de wachtrijen nergens heel lang zijn.

Eljer en Jilke vinden vooral de achtbanen leuk.

Ook de rijen bij de horeca vallen heel erg mee en is er eigenlijk maar één uitzondering: de winkel bij de uitgang tegen sluitingstijd.
Naar de camping om te eten en vervolgens te douchen en de was te doen. Ik moet nog wel even terugfietsen naar het centrum voor een pak waspoeder: op de camping verkopen ze alleen grootverpakkingen. Ondertussen liggen de mannen in bed: ze zijn doodop. Ook wij zijn overigens best moe, maar drinken toch nog een biertje en eten een chipje voor we gaan slapen.

Dag 9

(zondag 8 augustus 2021)

-

Waarschijnlijk de enige dag van de hele vakantie dat we de fietsen niet zullen gebruiken: er staat nog een dag Legoland op het programma. Uitslapen is niet helemaal gelukt, maar door op het gemakkie broodjes te halen, ontbijten en wat op te ruimen zijn we tegen tienen, openingstijd van het park, in Legoland.

En overal details in Lego.

Een dag met veel (kleine) buien, maar vooral weer heel rustig in het park. Dit tot groot plezier van de mannen: er zijn nauwelijks tot geen wachtrijen bij de achtbanen. Soms gaan ze er wel vier keer achterelkaar in of hoeven ze niet eens uit te stappen. Hanneke en ik gaan in sommige attracties ook mee, maar vaak laten we de mannen samen gaan en wachten wij even, al dan niet onder het genot van een kopje koffie of thee.
Tussendoor nog wat souvenirtjes gekocht, wat gegeten en gedronken en als het park om zes uur gaat sluiten gaan we naar het buffetrestaurant. In tegenstelling tot gisteren, toen hier rijen stonden, is het nu half leeg. Zeker Eljer en Jilke smullen van heel veel verschillende gerechten en als we allemaal ons buikje vol hebben gaan we terug naar de camping. De prijs/kwaliteitverhouding van het restaurant was zeker niet slecht moet ik zeggen.

Zelfs de frietjes hebben de vorm van Legoblokken.

Aangekomen op de camping de was opruimen en de route voor morgen bepalen, terwijl Eljer en Jilke met een stel andere Nederlanders een potje pesten spelen. We leggen ze overigens weer niet al te laat in bed: ze zijn doodmoe van alle ervaringen en indrukken. Wij doen (natuurlijk) nog een afzakkertje en gaan dan ook lekker slapen.

Dag 10

(maandag 9 augustus 2021)

74,2 km

Om zeven uur zijn we allemaal wakker en dus vroeg klaar voor vertrek. Na de verse broodjes uit de kampwinkel zitten we dan ook al snel op de fiets. Eerste stop is nog even terug naar de ingang van Legoland. Even een groepsfoto onder de poort mét de fietsen en zónder andere mensen erop maken: het park gaat immers pas over een uur open.

Nog even terug naar de entree van Legoland voor deze groepsfoto. Van links naar rechts: Jilke, Jan, Hanneke en Eljer.

Dan de route zoeken om op de Jutlandfietsroute te komen. Via deze route zullen we verder naar Emmen fietsen. Al snel besluiten we om een regenjas aan te doen. Overal om ons heen hangen grote buien en dat zal heel vaak zo zijn: veel grote buien om ons heen, maar we hebben echt veel geluk. Op een incidentele druppel na blijft het volkomen droog, terwijl de straat soms heel erg nat is en er grote plassen staan. De route vinden kost meer moeite dan verwacht en zelfs met Google Maps gaat het mis: een doorgaande weg blijkt soms helemaal niet doorgaand te zijn, maar onderbroken te worden door een afgesloten hek. Enfin, met een paar kilometer extra lukt het uiteindelijk toch om op de route te komen. Landschappelijk vergelijkbaar met voorgaande dagen: veel mais- en graanvelden, weilanden, bossages en een enkele boerderij of klein dorpje. Verder weer veel rustige asfaltwegen en af en toe een vrijliggend fietspad langs een drukke weg.

De plaats waar we zo gastvrij werden ontvangen.

Na ruim dertig kilometer de eerste pauze in Baekke. De horeca uit ons boekje is gesloten, maar een vrijwilliger bij de Touristinformation wenkt ons naar binnen voor koffie en thee. De koeken voor erbij halen we in de supermarkt ernaast. Een lekkere lange pauze, die ons ook weer een bui scheelt. Extra genieten van deze gastvrije plek dus!
We fietsen verder richting zuid. De harde wind nu wat meer zij dan tegen. Het blijft wel redelijk op en neer gaan, dus toch een vrij pittige tocht voor de kleine mannen.

Deze foto geeft een goede indruk van het landschap hier.

In Vejen broodjes voor de lunch gehaald en een paar kilometer verder op een mooie ‘’wildkampeercamping’’ eten we die lekker op. Bij de rivier aldaar lag vroeger de Duitse grens. Ook in de volgende plaats, Jels, doen we boodschappen, maar nu voor avondeten en ontbijt. Het is dan nog zes kilometer naar de camping. Kleiner, stiller en goedkoper (tien euro) kun je ze eigenlijk niet vinden. Campings in Denemarken zijn over het algemeen, net als veel andere dingen, erg duur. Behalve dat het een erg leuke en rustige plek is, is er een grote overdekte ruimte en ook een prima douche en zelfs een kleine keuken. Ondanks de lange etappe zijn we erg vroeg, zodat er zelfs nog tijd is om te voetballen met de mannen. Hanneke kookt weer lekkere pasta voor ons en dan, na gedoucht te hebben, is het weer tijd om te gaan slapen of voor bier en chips.

Dag 11

(dinsdag 10 augustus 2021)

76,7 km

Een nacht met veel zachte regen, maar als we opstaan ziet de lucht er redelijk hoopvol uit. Later zal blijken dat we toch iets te optimistisch waren. Enfin, het is niet anders. We zijn weer erg vroeg op: al om half negen zitten we op de fiets. Dat is ook niet erg, want we gaan vandaag een erg lange etappe fietsen. De afstand tussen kampeerplekken varieert nu eenmaal heel erg. Zoals alle dagen is het landschap en de route vrij afwisselend, maar wel grotendeels vergelijkbaar met de vorige dag. Wel zien we vandaag, in tegenstelling tot gisteren, weer een paar oude witte kerkjes onderweg.
Na zo’n twaalf kilometer de eerste stop in Vojens voor lunchboodschappen en koffie mét. In eerste instantie willen we hier geen koffie drinken en een kilometer of tien verderop zelf zetten en dan de mét opeten, maar de lucht wordt helemaal zwart, dus gaan we toch maar in het horecadeel van de bakkerij zitten. Erg lekkere taartjes! Het wordt een lange pauze en als het bijna droog is vertrekken we toch maar. De bui blijft echter hangen, dus al snel trekken we de regenpakken maar aan. We zullen de –pakken vandaag een paar keer aan- en uittrekken: in de zon is het vrij warm, maar de buien blijven vaak hardnekkig lang hangen.

Restanten van een heel groot hunebed.

Picknicken onder een overdekte picknicktafel en verder fietsen maar. Best vaak over onverharde wegen, ondanks dat de routemakers soms van fietsroute 3 afgaan om dat soort stukken zoveel mogelijk te vermijden.

Er hangen (en vallen) veel buien vandaag.

De laatste bui van de dag brengen we door in de horeca van een golfclub en dan is het nog zo’n twintig kilometer. Na zes kilometer eerst nog een tussenstop bij de supermarkt en dan is het nog een uurtje naar de kampeerplek. De laatste kilometers redelijk parallel aan de snelweg door het bos over graspaden. Mooi stukje!
We eindigen bij een paalkampeerplek (heet dat in Denemarken ook zo?) midden in het bos. Een droomplekje met picknicktafel, kraan, wc, bankjes en zelfs een kampvuurplek. Los van het feit dat we niet kunnen douchen is het natuurlijk één van de mooiste en leukste plekjes van de hele vakantie.

Prachtige paalkampeerplek!

Het is al half zes. Even koffie mét, dan tentje bouwen en snel eten koken. We hebben best trek gekregen. De jongens gaan nog wat in hun puzzelboekjes werken en zo rond half negen liggen ze lekker in bed, ons snel in slaap te vallen, terwijl wij nog even genieten van een biertje en chips.

Dag 12

(woensdag 11 augustus 2021)

62,2 km

Als we om negen uur opstaan ziet het weer er erg hoopvol uit: blauwe lucht met wat wolken en niet al te harde wind. Op één mini-buitje na, net als we op een terrasje zitten, blijft het dan ook droog en heerlijk fietsweer. Vandaag een niet al te lange fietstocht is het idee, zodat we nog tijd hebben om naar het Vikingmuseum te gaan. Daarnaast is het campingtechnisch ook niet echt anders te plannen.
Zodra we de ‘’camping’’ affietsen komen we over een voormalig interneringskamp. Volgens ons boekje roept het een beklemmend gevoel op, maar dat herkennen we helemaal niet: het zijn frisgeverfde gebouwen, met rondom strakke gazons. Ze lijken nu als vakantiehuisjes of zo gebruikt te worden. Alleen de wachttoren aan het einde doet iets aan een kamp lijken. De route in het boekje is in principe ‘’andersom’’ geschreven, dus misschien als je eerst de wachttoren ziet het dan anders voelt?

Het interneringskamp ziet er niet zo beklemmend uit als verwacht.

Een klein stukje verder in Padborg kruisen we onze route van een paar dagen geleden en even later de Duitse grens. Dan kilometers fietspad langs een drukke weg. Niet het meest inspirerende deel van de route. Gelukkig daarna weer het binnenland in. Het gaat wat meer op en neer dan de vorige dagen, maar ons gemiddelde tempo ligt erg hoog vandaag.
In Oeversee tijd voor koffie mét. Binnen zitten lijkt door de Corona-maatregelen niet mogelijk, dus dan maar op het terras. En juist dan valt dus het enige buitje van vandaag. Enfin, heel even schuilen onder het afdak en dan maar zo genieten van de koffie en tompouce.
Verder slingeren richting zuid. Qua landschap weinig verschil met gisteren en ook nu af en toe restanten uit de oudheid, zoals grafheuvels of grote stenen. Na weer een flink stuk langs een drukke weg dan eindelijk een mooi grasveldje voor een picknick. Het geplande einddoel is dan nog geen vijftien kilometer verder.

De grote kathedraal van Schleswig zien we alleen uit de verte.

Langs een heel groot kasteel van Schleswig naar de camping een dorpje verderop. Die gaat pas om vijf uur open en het bord zegt dat er zonder reservering geen plek is. We gokken erop dat dat laatste niet geldt voor een gezin op fietsvakantie.
Het Vikingmuseum ligt een paar honderd meter verderop en we hebben bijna drie uur de tijd. Het museum zelf is erg stijlvol en de voorwerpen worden mooi gepresenteerd, maar echt boeien kan het ons niet. Ligt aan ons. Het nagebouwde Vikingdorpje een klein stukje verderop vonden we een stuk leuker en interessanter. Ook vinden daar allerlei demonstraties van werktuigen en technieken plaats.

Het nagebouwde Vikingendorpje.

Tussendoor doen we nog een koffie op een terrasje en dan tegen vijven naar de camping. Daar een echte tegenvaller: de eigenaar van de camping is onvermurwbaar: Eljer en Jilke zijn niet recent getest op Corona en daarom niet welkom. Blijkbaar hebben wij de Duitse regels niet goed gelezen of geïnterpreteerd (waar overal anders geldt dat de regels vanaf twaalf of nog ouder gelden, gelden die in Duitsland vanaf zes).
We besluiten dan maar een poging bij de jeugdherberg, een paar kilometer terug, te wagen. Daar de volgende verrassing: die blijkt tijdelijk gesloten te zijn. Wel ligt er een prachtig grasveld, omgeven door hoge hagen, naast. We zien eigenlijk geen andere alternatieven en besluiten bij de bewoners ernaast te vragen hoe zij het vinden als wij daar de tent opzetten. Ze hebben er gelukkig geen moeite mee, dus we wagen de gok maar. Wildkamperen midden in de stad en toch onzichtbaar voor de buitenwereld.

Wildkamperen midden in de stad.

Snel de tent opzetten, terwijl Hanneke boodschappen doet. Dan eerst een kop koffie en om kwart over zeven zitten we aan onze Mexicaanse maaltijd. Na het eten de mannen al snel naar bed en wij na nog een afzakkertje ook. Toch wat plakkerig de tent in.

Dag 13

(donderdag 12 augustus 2021)

69,9 km

Heerlijk weer als we opstaan. Het zal de warmste en zonnigste dag tot nu toe worden en al snel hebben we allemaal de korte broek en mouwen aan. Jammer dat de teva’s zo diep weggestopt zitten, want anders waren die later ook nog wel aan gegaan. Nu warme voeten dus.
Hanneke haalt even verse broodjes en ondertussen ruim ik vrijwel alles op. Na het ontbijt nog even de tent afbreken en dan eerst richting snelteststraat. Die zit overigens maar 500 meter van ons vandaan. Eljer en Jilke zijn vrijwel direct aan de beurt en een kwartiertje later de uitslag. Gelukkig beiden negatief. Geen idee overigens wat te doen als ze positief getest zouden zijn: dan mag je de trein (naar huis) niet in, maar ook niet inchecken bij een hotel of camping en ik gok dat er ook geen quarantaine -hotel op fietsafstand zit… Interessante casus voor de overheid denk ik…

Even langs de snelteststraat om te testen.

Enfin, we fietsen weer snel terug naar de Jutlandfietsroute. Langs het kasteel de zeearm en het Vikingmuseum. Dan ook voor ons onbekend terrein. Weinig hoogteverschillen vandaag tot het laatste dorp van de dag. Wat wel hetzelfde blijft is vooral richting zuid fietsen en vaak over Duitse fietsroute. Gelukkig vrijwel nooit onverhard.
In Kropp een prima koffie mét op een zonnig terrasje. We hebben het vaker gezegd: het is echt één van de grote voordelen van fietsen in Duitsland dat ze in vrijwel elk dorpje koffie mét hebben.

Lekker in korte broek en mouwen fietsen vandaag.

Als je erop let zie je onderweg ook hier regelmatig zaken uit de Vikingtijd. De runensteen in Busdorf, maar bijvoorbeeld ook de restanten van de Ossenweg.
Natuurlijk nog een stop voor lunchboodschappen en na zo’n 45 kilometer picknicken op een bankje. Niet veel later komen we aan bij het Nord-Ostseekanaal en volgen dat een paar kilometer, voor we met een pont oversteken. Dit kanaal werd destijds gegraven om niet helemaal om Denemarken te hoeven varen als men van de Noord- naar de Oostzee of andersom wilde en is ook nu nog erg druk bevaren.

Langs het kanaal.

Nog een paar kilometer fietsen naar Hademarschen om daar boodschappen te doen en een ijsje te eten. Dan nog een klein stukje, maar wel een paar honderd meter verder dan in het boekje staat, naar de camping. Spotgoedkoop en we zijn de enige gasten. Lekker douchen! De eigenaar vraagt niet om de Corona-testen en is ook in alles een stuk vriendelijker en gastvrijer dan de campingeigenaar gisteren.
Alles bij elkaar, niet in het minst omdat we ook even willen relaxen als we aankomen, wordt het toch weer iets later dan gedacht voor we gaan eten en de mannen in bed liggen. Maar goed, de pasta smaakt weer erg lekker, net als het toetje en als Eljer en Jilke dan om half negen in hun slaapzak liggen smaakt een whisky-cola nog steeds erg lekker!

Dag 14

(vrijdag 13 augustus 2021)

79,5 km

Het gaat een lange dag worden vandaag. Gelukkig wel eentje met mooi weer, hoewel we later op de dag wel veel last van tegenwind krijgen.
Om half negen zijn we weer onderweg. Eerst zo’n anderhalve kilometer terugfietsen en we zitten weer op route. De eerste kilometers gaan wat meer op en neer, maar verkeer zien we nauwelijks. Ook is de omgeving wat bosrijker dan tot nu toe. Zeker niet lelijker. Na zo’n 25 kilometer een winkelcentrum met koffietentje en testcentrum. Om geen risico te nemen (onduidelijk is hoelang de testen van de mannen geldig zijn) combineren we deze twee: terwijl we wachten op de testuitslag genieten we van koffie met een tompouce of ander lekkers.

Fietsen langs een dijk.

De etappe naar de Elbe gaat grotendeels langs een slingerend dijkje met mooie, rijke, grote boerderijen en ook veel schapen en koeien, maar ook zien we weer herten.

Ook vandaag zien we herten.

Uiteindelijk komen we bij de Elbe. De overtocht met een grote veerpont kost zo’n anderhalf uur.

Eén van de veerponten.

De wachttijd voor auto’s om over te kunnen varen is opgelopen tot meer dan een uur, maar fietsers kunnen natuurlijk altijd mee. Aan boord een worstje gegeten. De supermarkt voor lunchboodschappen aan de overkant bestaat inmiddels niet meer, dus in de horeca nog even geluncht met gebakken aardappels en ei of nog een worstje.
Nog zo’n 25 kilometer naar de camping, met al snel een tussenstop om avondeten in te slaan. Later kopen we bij een kersenboer ook nog een doos kersen. Twee toetjes vanavond dus. Het landschap is hier sterk gecultiveerd. Veel boomgaarden. Nog later weer een slingerend dijkje en na nog een mooi kerkje en een zweefbrug, die helaas niet meer gaat vandaag, het laatste stukje naar Hemmoor. Daar moeten we weer ruim drie kilometer af van de route voor een camping.

De zweefbrug bij Hemmoor.

Het is er ontzettend druk, met vooral veel duikers. De camping ligt namelijk aan een meer van wel meer dan honderd meter diep en is om die reden erg populair bij duikers. Uitpakken, eten koken en eten. Zoals meestal ook nu weer pasta. Dan de mannen douchen en naar bed. Vooral Eljer is erg moe en slaapt binnen een paar minuten, terwijl Jilke nog lang wakker ligt en wij een biertje en een paar nootjes nuttigen voor we ook gaan slapen. Het blijft nog lang onrustig op de camping.

Dag 15

(zaterdag 14 augustus 2021)

81,4 km

Helaas kunnen we de bestelde broodjes pas om negen uur ophalen, dus pas laat kunnen vertrekken. Vanzelfsprekend is voor die tijd alles ingepakt, maar dan nog duurt het eigenlijk tot half elf voor we echt op pad zijn: de eerste stop is namelijk vlakbij: de supermarkt. Sowieso zijn in Duitsland de winkels op zondag dicht en vaak op zaterdag vroeg gesloten dus veel boodschappen doen. Maar los daarvan: je weg vinden in een vreemde supermarkt kost altijd wat meer tijd en daarnaast zijn de caissières hier over het algemeen ook niet echt snel.

Even een stukje langs een drukke weg.

Enfin, als we daar dan weg fietsen gaat het best hard. Veel bewolking, redelijk veel wind (meestal zij- of tegen-) en slingeren door Duitsland. Weer veel grote, mooie boerderijen hier. Ook veel windmolens trouwens. Met een gemiddelde van zo’n 15 kilometer per uur fietsen we richting horeca. De eerste is al gesloten, maar in Köhlen is de bakkerij met terras tot het einde van de middag geopend. Pruimentaart of blauwebessentaart? Waarom kiezen? Wat extra calorieën kan geen kwaad.

In dit gebied staan veel windmolens.

De rest van de dag houden we nauwelijks echte pauzes. Weliswaar twee keer een korte stop voor een paar heerlijke boterhammen met worst, maar eigenlijk vooral fietsen. Het wordt een lange dag, waarbij we voor de eerste keer door de tachtig kilometer heengaan deze vakantie. Landschappelijk overigens erg afwisselend en ik fotografeer niet alleen een mooi kerkje of molen, maar ook spotten we weer herten.
Het laatste stuk door de polder is flink stoempen en dan toch de camping bij Sandstedt. Er is niemand bij de receptie, maar al aan de telefoon worden we erg vriendelijk te woord gestaan en als de eigenaresse later langskomt is ze ook al één en al vriendelijkheid en behulpzaam-. Op de camping een redelijk windvrij plekje voor de tent gezocht en gevonden en dan ons dagelijkse ijsje eten, uitpakken, tent opzetten en koken. Na de pasta weer allemaal douchen en als de mannen in bed liggen gaan Hanneke en ik een biertje in de kantine van de camping drinken. Als die om tien uur dichtgaat doen we nog een laatste afzakkertje voor de tent en gaan dan ook slapen. Jammer van de herrie naast ons.

Dag 16

(zondag 15 augustus 2021)

81,8 km

Uitslapen vandaag: de bakker komt pas om negen uur op de camping en de eerste pont gaat om tien over tien. Als we opstaan ziet de lucht erg grijs en trekken we de jongens voor de zekerheid alvast hun laarzen aan, maar bij de eerste pauze is de lucht strakblauw en trekken we allemaal de korte broek en dito mouwen en worden de laarzen vervangen door schoenen.
De bakker heeft veel lekkers, dus taart als ontbijt. Een heel klein stukje fietsen en dan met de pont naar de overkant en verder fietsen maar. Vrijwel geen hoogtemeters, maar wel vaak slecht asfalt en af en toe zelfs een stukje onverhard. Het blijft toch opvallend hoe slecht de kwaliteit van fietspaden in zo’n rijk land als Duitsland is.

De verzakte klokkentoren staat erg scheef.

Omdat het zondag is zijn alle winkels en ook vrijwel alle horeca gesloten. Dat betekent dus twee keer stoppen om onze vanmorgen gekochte broodjes op te eten. Verder af en toe cultuur: een verzakte klokkentoren, oude boerderijen en aan het einde van de dag een museum. Daarvan bezoeken we overigens alleen de horeca: om half vijf dan toch een biertje en een braadworst. Hoe Duits wil je het hebben? Verder wat bos, veel boomkwekerijen en weer akkers, waar boeren vaak druk bezig zijn om het graan te oogsten. Zelden in ons leven zoveel trekkers gezien als de afgelopen dagen.

Incidenteel is de route met een sticker gemarkeerd.

Met bijna 82 kilometer op de teller rijden we rond een uur of zes de camping op. Er staan verder alleen nog drie Nederlandse fietsers en ook de eigenaren zijn Nederlands. Sterker nog: later blijkt dat het de opa en oma zijn van een jongen die op dezelfde Scoutinggroep en speltak (Welpen bij de Klaas Kittengroep) zit als Eljer en Jilke!
Een prima plekje en dan lekker eten, douchen, afwassen, mannen naar bed, een afzakkertje en zelf naar bed. Een avond zoals vrijwel alle andere deze vakantie.

Dag 17

(maandag 16 augustus 2021)

96,4 km

Inpakken, afbreken en ontbijten met verse broodjes lukt nog prima buiten, maar als we iets over negenen gaan fietsen moeten we al heel snel stoppen om de regenpakken aan te trekken. Een bui zoals we zelden in gefietst hebben die nog heel lang duurt ook.

Fietsen in heel slecht weer.

Op advies van de eigenaresse van de camping fietsen we iets anders dan ons routeboekje aangeeft: in plaats van langs een drukke weg over een onverhard breed bospad. Ondanks het slechte weer een goede keus.
Gelukkig klaart het later in de ochtend weer wat op en zal het verder het grootste deel van de dag droog blijven. Veel asfaltwegen en nauwelijks verkeer en als het er al is geven ze altijd bizar veel ruimte aan fietsers. Verder weer veel kleine dorpjes, maar horeca is of gesloten of niet te vinden. De geplande horecastop op 25 kilometer wordt daarom boodschappen doen bij de Spar en een paar kilometer verderop picknicken in een bushokje. Lekker beschut en droog, want net op dat moment regent het weer even.

De restanten van een zweeftrein die hier ooit reed.

Het tempo zit er dan nog goed in en we hopen niet al te laat op de camping aan te komen.

Bij veel fietspaden in Duitsland staat, terecht helaas, zo’n bord.

Behalve nog twee korte stops gaan we eigenlijk in één ruk door tot de Nederlandse grens. Die is op een landweg, dus geen mooi bord met Welkom in Nederland of zo. De wind is inmiddels stevig aangetrokken en we moeten weer flink stoempen op het Groningse platteland. Opvallend: de auto’s rijden hier een stuk harder en dichter langs fietsers dan in Duitsland.

Op de grens.

Bij het klooster van Ter Apel een meevaller: horeca in een hotel. Hoewel het dan al vier uur is houden we toch een koffiestop. Zowel het gebak als de bediening zijn fantastisch!
Nog meer tegenwind. Een paar kilometer verderop een omleiding en weer iets verderop gaan we van de route af richting camping. Het laatste stuk via Google Maps. Dat betekent wel: een paar kilometer over zandpaden en mountainbikeroutes.
Enfin, iets over zessen komen we dan toch aan op de camping en dan gebeurt er iets wat we nog nooit eerder hebben meegemaakt: we worden geweigerd omdat ze vol zitten. Ook ons voorstel om bij een caravan onze tent op die plek erbij te mogen zetten (en waarvan een gezin met een caravan heeft aangeboden dat het wat hen betreft ook bij hun plekje mag) wordt afgewezen. Echt bizar: heb je ruim negentig kilometer met twee kleine kinderen gefietst en wordt je geweigerd… Zowel wij als de mensen van de caravan gaan zoeken en bellen naar hotels, B&B’s en noem maar op, maar uiteindelijk vinden we vier kilometer verderop een camping waar we nog wel welkom zijn.
Vooral Eljer is even ‘’van de leg’’, maar draait gelukkig al heel snel weer helemaal bij en zo fietsen we dus nog een kwartiertje, en ruim door de 96 (!) kilometer heen, om tenslotte toch de tent te kunnen opzetten.
Terwijl Hanneke incheckt bel ik een pizzabezorgservice en als die is geweest (lekker en uniek voor ons: pizza laten bezorgen en opeten in de tent) is ook de wasmachine beschikbaar. Snel de was erin en daarna de mannen douchen en naar bed. Het is dan een uur of negen en ze zijn, natuurlijk, doodmoe.

(Voor ons in elk geval) uniek: pizza eten in de tent.

Jammer dat het ook weer wat is gaan regenen. Veel valt er overigens niet, maar ons afzakkertje drinken we toch maar in een dichte voortent.

Dag 18

(dinsdag 17 augustus 2021)

32,5 km

Ondanks de vorige lange dag is iedereen weer om half acht wakker. We breken de tent af en pakken alles in om dan naar bakker Joost in Odoorn te ontbijten. Wat een topplek om te ontbijten! Zelden zo’n lekkere tompouce op, en dat wil in mijn geval best wat zeggen. Ook de rest van het gezin heeft niets dan lof over de kwaliteit van het gebodene. Kortom: een prima basis om het laatste stukje naar Emmen te fietsen en daar naar de dierentuin Wildlands te gaan. Bij de volle camping van gisteren maken we collectief een niet-zo-netjes-gebaar.
Even zoeken naar de ingang van Wildlands en een plek om de fietsen te parkeren en dan om een uur of kwart over tien zijn we binnen. We zijn hier een paar jaar geleden ook al eens geweest, maar toen was het een stuk minder druk dan vandaag. Sommige dingen, zoals het bootje en de safaritruck, slaan we dan ook maar over. Omdat we eerst naar het Atlantische deel gaan, voor de meeste mensen het laatste deel van hun route, kunnen we bijvoorbeeld wel de eekhoorns en zeeleeuwen in alle rust bekijken.

In de dierentuin niet alleen exotische dieren.

Verder kijken we natuurlijk ook bij de andere dieren zoals, olifanten, vlinders, apen, neushoorns en stokstaartjes. Met dan ook nog tussendoor een prima frietmaaltijd en een niet al te lange rij bij de enige achtbaan van het park wordt het, zeker voor Eljer en Jilke, weer een erg leuke dag. Natuurlijk moeten ze bij de uitgang weer knuffels kopen van hun zakgeld.
De fietsbroeken gaan weer aan en we fietsen nog een kilometer of vijftien, zodat we morgen niet al te laat bij tante Nettie zullen aankomen. Eerst even langs het station voor een groepsfoto op het officiële start- (en voor ons eindpunt) van de Jutlandfietsroute. Vanaf daar zijn de fietsknooppunten onze gids.

Hier start/eindigt de Jutlandfietsroute.

De route voert door prachtige Drentse dorpjes zoals Noord-Sleen en Zweeloo, tot iets voorbij de camping in Meppen. Die dorpjes hebben vaak een prachtige brink, kerk en van die typische rietgedekte boerderijen. De fotodichtheid is hoog, ondanks dat we een aantal plekken afgelopen jaar tijdens onze wandeling van het Pieterpad ook al hebben gezien.

Hoe Drents wil je het hebben?

Camping De Bronzen Emmer is er eentje met veel faciliteiten en zodra de tent staat en wij onze koffie met koek ophebben gaan de jongens zwemmen. Hanneke en ik houden het bij douchen.
Ook vanavond weer pasta op het menu en als de mannen in bed liggen is het tijd voor een biertje. Dát is voor mij echt één van de grootste voordelen van wandelen en fietsen in Nederland (en België): in elke supermarkt kun je de lekkerste biertjes kopen. Dat is, althans met mijn smaak, in Duitsland toch een stuk lastiger.

Dag 19

(woensdag 18 augustus 2021)

61,4 km

Gisteren een droge dag, maar vandaag lijkt dat in eerste instantie niet het geval te zijn: voor de eerste keer deze reis ontbijten we in de voortent. Daarna wordt het overigens droog en hoewel de lucht grijs blijft en het (natuurlijk) weer hard waait houden we het de hele dag droog. Des ondanks houden we een groot deel van de dag het windjack aan: het is vrij fris.

Tot vandaag hebben we nog niet veel door het bos gefietst deze reis.

De route van vandaag is misschien wel de mooiste tot nu toe: veel bos en kleine dorpjes, maar ook de Dwingeloose heide. Die bloeit overigens een stuk minder sterk van verwacht. Horeca duurt wel iets langer dan verwacht, maar bij Van der Valk net voorbij Spier hebben ze gelukkig ook heerlijk gebak en espresso.
Veel fietsers en wandelaars vandaag. De meeste zonder bepakking. Wat dat betreft kun je goed merken dat we dit jaar geen heel populaire fietsroute volgen: het aantal Ortlieb-fietstassen is een stuk lager dan bijvoorbeeld op de route naar Tsjechië of Limesroute naar Wenen.

We fietsen vandaag ook tussen de schapen.

Picknicken en voetballen aan het begin van de middag en dan nog zo’n twee uur trappen naar Marijenkampen waar tante Nettie woont. Altijd fijn om zo gastvrij onthaald te worden! Na de koffie met zelfgebakken taart een rondleiding door het prachtige huis en grote tuin. Dan tentje bouwen en douchen. Jilke mag ondertussen even helpen met de kantentrimmer en moet/wil ook alle kruiden en groente uit de tuin proeven.

Jilke in actie.

Tante Nettie heeft heerlijk voor ons gekookt (zowaar een dag zonder pasta) en met een wijntje erbij zitten we lekker lang na te tafelen. Als de mannen in bed liggen doen we nog een klein afzakkertje en gaan dan niet al te laat naar bed.

Dag 20

(donderdag 19 augustus 2021)

86,0 km

Terwijl de mannen samen met tante Nettie de hond uitlaten en kippen voeren pakken Hanneke en ik alles in en breken de tent af. Dan lekker ontbijten en verder richting huis. Het is weer een grijze dag, maar wel met iets minder wind dan de afgelopen dagen. Tot het einde van de middag blijft het droog en vanaf dan zal het af en toe flink (mot)regenen.
Het eerste deel van de route gaat dwars door de Weerribben. We zijn al veel vaker in dit gebied geweest, maar het is en blijft één van onze favoriete gebieden in Nederland.

Fietsen door de Weerribben.

Na zo’n 25 kilometer de eerste stop in Vollenhove. Prima koffie mét. Ik heb trek en bestel het gewoon twee keer. We zijn inmiddels weer in de Flevopolder. Lange stukken langs een provinciale weg, maar ook een mooi stuk door een bos. Het water over en dan naar Kampen. Alweer zo’n juweeltje! Het broodje in de horeca smaakt ook al naar meer.

Natuur en cultuur hebben allebei hun charme.

We slingeren verder richting Elburg. Een bijzonder rustig fietspad door een natuurgebied en langs het water.

Ook vandaag weer vaak harde tegenwind.

In Elburg toch maar even de regenpakken aangetrokken en boodschappen doen. Zelden zoveel aanspraak gehad als daar als de jongens en ik bij de supermarkt staan te wachten tot Hanneke terug is.

Elburg.

Daarna nog een paar kilometer naar de camping vlakbij Nunspeet. Een grote en ietwat verlopen camping bij een jachthaven, maar wel weer met een erg vriendelijke ontvangst. Inmiddels regent het weer wat, dus koffie doen we in een dichte voortent, maar bij het koken kan die gelukkig weer open. Na een ijsje en kersen (twee toetjes vandaag!) afwassen, koffie drinken, de mannen naar bed en douchen. Niet de beste douche van de reis, maar goed, beter iets dan niets. En na nog twee lekkere biertjes en een worstje is het weer tijd om te gaan slapen.

Dag 21

(vrijdag 20 augustus 2021)

68,0 km

Het lijkt een slechte dag te worden: regen tijdens het ontbijt en bij het inpakken hangen er nog steeds overal grote buien. We starten daarom om negen uur in regenjas, maar die gaat al redelijk snel uit en qua weer gaat het een prima dag worden. Weliswaar redelijk bewolkt, maar ook regelmatig de zon en zowaar niet al te veel wind.

Ook vandaag weer een mooie route langs het water.

Ook de rit zelf is één van de betere deze vakantie. Eerst min of meer langs het Veluwemeer en dan door Harderwijk. Ik had niet meer zo scherp dat dit ook al een fotogeniek plaatsje is. De kilometers daarna langs het water worden misschien een beetje ontsierd door het geluid van veel verkeer, maar verder is dit een veel mooier stuk dan de kaart suggereerde.
Na een koffiestop voor koffie mét gaan wij strak langs het water fietsen, terwijl de autoweg veel meer de polder ingaat. Op een gegeven moment gaan we pal zuid en richting Amersfoort. Een prima plek om boodschappen te doen. Het centrum houden we overigens mis, maar kennen we wel van eerdere reizen en weekendjes weg.

Slingeren door bos en heide.

Dan kilometers slingeren door bos, heide en zandverstuivingen. Vrij veel hoogteverschillen. Misschien nog wel mooier dan het stuk van vanmorgen? Volgens Eljer en Jilke in elk geval wel: die fietsen het liefst in het bos. Tussendoor nog even picknicken (wie had dat verwacht vanmorgen?) en verder richting de voormalige vliegbasis Soesterberg. Natuurlijk moeten de mannen daar even vliegtuigje spelen op de voormalige start- en landingsbaan.

Vliegtuigje spelen op Soesterberg.

Vlak langs Zeist en door Bilthoven. Toch nog maar even een biertje en bitterballen c.q. een ijsje op een terras. Nog nooit eerder zag ik een open doos met slagroomsoesjes bij de wasbak op een toilet. Lekker! Gewoon een ludieke geste of was iemand ze vergeten?
Nog een heel klein stukje naar de camping aan de rand van Utrecht, ons eindpunt voor vandaag. Niet heel sfeervol, wel een erg vriendelijke eigenaar en spotgoedkoop. Vanavond Mexicaans op het menu en natuurlijk de bonte avond.

De bonte avond.

Eljer en Jilke geven een prachtige dierenshow en ik vertel een extra lang verhaal met zes ter plekke door de jongens aangedragen dieren. Hanneke houdt het bij het aankondigen van mijn act. Het wordt een leuke avond met chips en fanta die Hanneke en ik later nog afronden met een biertje.

Dag 22

(zaterdag 21 augustus 2021)

69,3 km

De laatste fietsdag van de vakantie lijkt het te gaan regenen, maar niets is minder waar: als we om een uur of negen de camping affietsen wordt het steeds mooier weer en bij de eerste pauze gaan de korte broek en shirt met dito mouwen aan. Met veel zon en weinig wind wordt het misschien wel de lekkerste fietsdag van de hele vakantie.
Door het centrum van Utrecht, waar het nog erg rustig is op dit tijdstip, en via een andere route dan we ooit eerder reden fietsen we richting Oudewater. Het Amsterdamrijnkanaal steken we over via een nieuwe brug.

Door de polder.

Het tempo ligt hoog en iets over elven zijn we in het prachtige stadje Oudewater. We besluiten er een echte vakantiedag van te maken en voor we aan de koffie mét gaan bezoeken we eerst de heksenwaag. Behalve de waag, waarop blijkt dat we alle vier te zwaar zijn om een heks te kunnen zijn, stelt het museum overigens niet zo heel veel voor.
Na de lekkere koffie mét fietsen we verder richting Gouda. De kersenboer, waar we tijdens eerdere fietsvakanties vaker zijn gestopt. is vandaag voor het laatst dit seizoen open en de kersen zijn er net zo lekker als altijd.
Boodschappen doen aan de rand van Gouda, Gouda door en een paar kilometer verderop langs de IJssel tijd voor een laatste picknick.

De laatste picknick van deze reis.

Vanaf daar kunnen we het zonder kaart of knooppunten af: we zijn in bekend gebied. Min of meer rechtdoor tot huis. Over de ’s Gravenweg door drie verschillende gemeenten en een laatste stop bij Mc Donald’s (!) voor een ijsje. De tweede keer in hun leven dat de kinderen daar samen met ons komen.
Nog een paar kilometer langs het Kralingse Bos en dan al snel Park16Hoven. Na 1.234 kilometer fietsen we onze eigen oprit weer op. Een mooie vakantie met veel tegenwind en landschappelijk toch niet helemaal de mooiste reis zit erop. Op naar de volgende vakantie!

Terug naar fietsvakanties.

Terug naar de startpagina.