Fietsen van Berlijn naar Kobenhavn

Inleiding:

In het voorjaar van 2022 zijn Hanneke en Jan met hun dan negenjarige tweeling Eljer en Jilke van Berlijn, de Duitse hoofdstad, naar Kobenhavn, de Deense hoofdstad, gefietst. In totaal zo’n 740 kilometer, waarbij ook de mannen elke kilometer zelf gefietst hebben. Hieronder volgt het reisverslag van die vakantie, waarin ze hun regenpakken lekker in de fietstassen konden laten zitten.

Dag 1

(zaterdag 23 april 2022)

5,2 km

Het wordt een bijzondere dag vandaag. In eerste instantie lijkt er nog niets bijzonders aan de hand. Hanneke en ik staan om half zeven op, wekken een half uurtje later onze tweelingzoons Eljer en Jilke en als de laatste dingen zijn gedaan fietsen we naar Rotterdam centraal. Daarvandaan gaan we met onze zwaarbeladen fietsen, waarvan er drie voor de eerste keer gebruikt worden tijdens een fietsvakantie, met de trein naar Amersfoort. Daar zouden we dan drie kwartier moeten wachten op de directe trein naar Berlijn. Die blijkt alleen, door werkzaamheden in Duitsland, niet te rijden vandaag. Te gek voor woorden: de NS mailt wél je treintickets, maar niet dat de trein helemaal niet rijdt. Op Amersfoort krijgen we het advies terug te gaan naar Utrecht en daar proberen onze tickets om te boeken. Zo gezegd zo gedaan. Omboeken blijkt alleen erg lastig: op sommige trajecten rijden bussen, op andere mogen geen fietsen in de trein en op weer andere zijn alle fietsplekken al gereserveerd. Waarom heeft de NS niet op voorhand al onze tickets omgeboekt…..?! Enfin, met veel dank aan een zeer behulpzame medewerkster (zij wel!) is er tenslotte toch een manier gevonden om vandaag nog in Berlijn aan te kunnen komen.
Weer terug naar Amersfoort (na eerst weer in een trein geweigerd te zijn omdat er geen officiële fietsplekken voldoende meer beschikbaar waren…) en daar de trein naar Enschede en dan de stoptrein Duitsland in. Anderhalf uur later, inmiddels met mondkapjes op, want die zijn in het Duitse OV nog verplicht, nog een keer overstappen en dan ruim drie uur in de trein van Osnabrück naar Berlijn Spandau. Op Osnabrück zijn we vaker geweest en we weten daarom dat je meerdere liften nodig hebt om van het ene op het andere perron te komen. Maar gelukkig hebben we zelfs tijd genoeg en om nog wat eten en drinken in te slaan. Ook hebben we gereserveerde fietsplekken in deze trein, zodat het allemaal net wat relaxter gaat. Want eerlijk is eerlijk: zonder vaste plekken is het soms best wel wat gedoe met al die fietsen en bagage. Sowieso is het altijd afhankelijk van het treintype en de perronhoogte hoe makkelijk we de fietsen kunnen in- en uitladen.
In Berlijn nog een laatste overstap om op Berlijn HBF te komen, maar gelukkig stopt die trein op hetzelfde perron en is het een trein met een lage instap. En zo lopen we uiteindelijk vier uur later dan gepland met de fiets aan de hand het station uit en zien we ons hotel al liggen. Heel brutaal nemen we de fietsen mee naar binnen en vragen (of was het eigenlijk meer nemen?) toestemming de fietsen mee naar de kamer te nemen om de bagage af te laden. Op de kamer blijkt dat we de fietsen redelijk makkelijk kwijt kunnen, dus besluiten we ze gewoon te laten staan. Scheelt weer zoeken naar een bewaakte stalling.

De fietsen passen prima op de hotelkamer.

Terug naar het station om wat te eten en drinken halen. De jongens mogen zelf kiezen en Jilke wil alleen sla en fruit. Als we gegeten hebben snel de mannen naar bed. Wij gaan nog even douchen en dan beneden een drankje doen. Als dat op is gaan we naar bed om, net als de mannen, snel te gaan slapen in één van de twee stapelbedden.

Dag 2

(zondag 24 april 2022)

Minder lang uitgeslapen dan verwacht en daardoor zitten we al rond een uur of negen aan het ontbijt bij de bakker in het station. Als we voldoende gegeten en gedronken hebben lopen we naar het startpunt van de stadswandeling uit onze reisgids. We doen de hele dag over de wandeling en komen daarbij langs heel veel bekende hoogtepunten, zoals de muur, het Joodse herdenkingsmonument, checkpoint Charlie en de Reichstag.

De muur.

Het is heerlijk weer voor een wandeling en ook is het niet heel erg druk met toeristen. Enig nadeel is dat het zondag is en dan zijn in Duitsland vrijwel alle winkels gesloten. Maar goed, de meeste horeca is gelukkig wel open, dus dingen als koffie met gebak op een zonnig terrasje of bier met een curryworst lukken wel prima.

Checkpoint Charlie.

Na nog een matige Italiaanse maaltijd in een restaurantje gaan we terug naar het hotel om te douchen en de mannen in bed te stoppen. Vooral Eljer is doodmoe. Wij doen nog een afzakkertje beneden in de centrale ruimte en gaan dan ook vroeg slapen.

Dag 3

(maandag 25 april 2022)

Alweer redelijk vroeg op allemaal. Ontbijten op dezelfde plek als gisteren en dan met de metro richting dierentuin. Voor we daar naar binnen gaan nog een klein stukje van een andere stadwandeling, maar verreweg het grootste deel van de dag brengen we door in de dierentuin. Veel groen, mooie verblijven, weinig andere bezoekers en redelijke horeca.

In de dierentuin.

Aan het einde van de middag nog even langs de Gedächtniskirche en dan een zonnig terrasje voor een drankje. Als dat op is lekker Chinees eten en dan snel terug naar het hotel om te douchen en de fietstassen zoveel mogelijk in te pakken.

In de Gedächtniskirche.

De jongens naar bed en wij nog even een drankje beneden. Morgen begint het fietsen pas echt.

Dag 4

(dinsdag 26 april 2022)

83,3 km

De eerste fietsdag van de vakantie en waarschijnlijk ook de langste. Hoewel het niet heel warm is, is het heerlijk fietsweer. Zonnig en nauwelijks wind. Logistiek is het het handigste om in het hotel te ontbijten, dus dat doen we dan ook maar. Erg druk bij het buffet, maar er is meer dan voldoende. Dan terug naar de kamer om de fietsen te beladen en op te halen. Het is druk bij de liften, dus het duurt even voor we alle vier de bepakte fietsen beneden hebben, maar uiteindelijk fietsen we om een uur of negen het hotel uit. De fietsroute Berlijn-Kobenhavn loopt achter het station langs, dus al snel zitten we op route. Het stukje vanaf de start bij de Brandenburger Tor hebben we tijdens de stadswandeling al afgelegd. Gelukkig al heel snel de drukte uit en ook blijkt de route gemarkeerd te zijn, waardoor het sneller en makkelijker gaat dan op voorhand ingeschat.

De route is gelukkig goed gemarkeerd.

Verreweg het grootste deel van de dag over vrij liggende fietspaden. Wel, zoals zo vaak in Duitsland, met opstaande randjes en boomwortels. Langs het water richting west en na een uurtje noordelijk langs het water richting Henningsdorf.
Het idee is daar een koffiepauze te houden, maar we zien nergens horeca en fietsen daarom door naar Hohen Neuendorf. De laatste kilometers daar naartoe loopt de route overigens iets anders dan volgens het boekje. Langs een drukke weg in plaats van over een dam. Zo’n 34 kilometer zonder pauze. Geen wonder dat Eljer en Jilke het zwaar krijgen. Een koffietentje met een terras en de mét mogen we bij de naastliggende supermarkt halen.
Na een lange pauze fietsen we weer verder naar het noorden. Een uurtje later Oranienburg. Tijd om boodschappen te doen. Dan kilometers door bossen. Mooi stukje route. Picknicken op een bankje.

Fietsen langs een kanaal.

Na Liebenwalde nog een uurtje een fietspad langs een kanaal. Vrijwel geen tegenliggers en een hoogtepunt van de dag dit stuk wat mij betreft. Kronkelen langs het water met links en rechts vrij veel uitzicht en natuur. Fietsen zoals fietsen bedoeld is.
In Zehdenick nog snel ons dagelijkse ijsje eten en dan de laatste paar honderd meter naar de camping. Het blijkt meer een jachthaven te zijn, maar goed, we krijgen een plekje voor de tent bij de speeltuin. Alleen jammer dat we niet hadden opgelet en precies onder een lantaarnpaal waren gaan staan. We lijken, afgezien van een enkele bootjeseigenaar, de enige gasten vandaag.
Tentje bouwen, koffie drinken, eten koken en vervolgens eten. Een prima pastamaaltijd. Het is inmiddels kwart voor zeven en terwijl Hanneke de afwas doet ga ik nog even voetballen met de mannen. Dan nog een kopje koffie en allemaal douchen. Het is flink afgekoeld, dus Hanneke en ik drinken ons afzakkertje lekker in de voortent op.

Dag 5

(woensdag 27 april 2022)

76,2 km

Alweer een heerlijke fietsdag vandaag. Terwijl Hanneke en Eljer naar het dorp fietsen voor verse broodjes ruim ik alles op en blijft Jilke nog even lekker in de warme slaapzak liggen. Het is goed koud geweest vannacht.
Om een uur of negen fietsen we de spotgoedkope en erg gastvrije camping af en vervolgens onze weg richting Kopenhagen. We zien onderweg het eerste bordje met de resterende afstand en nog later een kaart van de route op een informatiebord.

Veel vrij liggende fietspaden.

Het eerste stuk lijkt de route wel wat op die van gisteren, maar later zal vooral de ondergrond veranderen: regelmatig een stuk kasseien en ook redelijk glooiend terrein een groot deel van de dag, waar het gisteren eigenlijk alleen maar asfalt en vlak was. Wel weer veel bos, water en natuurgebieden. Ook veel jagershutten en gebieden waar reeën zouden kunnen zitten. We spotten er overigens niet één vandaag.
Na ruim dertig kilometer de eerste echte pauze. Helaas geen koffietentje en de supermarkt verkoopt alleen wat voorverpakte koeken, dus dat wordt het dan maar met een zelf gezet kopje oploskoffie.

Elke dag vinden we wel tijd voor een ijsje.

In Fürstenberg weer spullen voor de picknick gekocht en een paar kilometer verderop lunchen we op onze zitlappen. Bankjes staan er niet zo veel op dit stuk route.

Af en toe fietsen we onverhard.

We fietsen een flink stuk onverhard door het bos langs het water. Zwaar, maar mooi. Dan nog wat klimmen en dalen om uiteindelijk op een kleine kanocamping net buiten Wesenburg te eindigen. Leuke camping, prima plekje.
Eerst koffie, dan voetballen. Na het voetballen is het tijd om te douchen, eten, de mannen in bed te leggen en met een biertje in de voortent te zitten tot het tijd is om te gaan slapen.

Dag 6

(donderdag 28 april 2022)

76,5 km

Om half acht maken we de kinderen wakker. Ook vandaag weer een vrij lange tocht op het programma. Zoals vrijwel elke Duitse camping hebben ze ook hier lekker verse broodjes voor het ontbijt. Omdat het heel zonnig is ontbijten we buiten en gaat de tent vrijwel droog achterop de fiets. Wel zo prettig.
Iets na negenen fietsen we de camping af. Eerste stop is al heel snel: we zullen waarschijnlijk vandaag nauwelijks of geen winkels of horeca tegenkomen, dus zowel lekkers voor bij de koffie als broodjes voor de lunch inslaan.

Waarschijnlijkste de steilste afdaling van de hele reis.

Na Wesenberg één van de mooiste stukken (schreef ik dat al niet vaker de afgelopen dagen?) van de route. Slingerend door een glooiend landschap over een vrij liggend fietspad door een natuurgebied en soms langs het water. Het gemiddelde tempo ligt erg laag vandaag. Enerzijds door de tegenwind en anderzijds door de vele klimmetjes, maar ook door de vele korte stops. Vooral Jilke heeft het af en toe zwaar. Toch is ook nu onze eerste echte pauze pas na ruim dertig kilometer. Zowaar een broodje worst en een kop koffie bij een kanocamping.
Verder fietsen maar weer. Veel over fietspaden, maar ook wel wat over kasseien, vooral in dorpjes. Nog geen uur later stoppen we voor een picknick. De mannen hebben echt energie nodig. Gelukkig hebben we een brandertje bij ons, dus ook wat warms te drinken voor wie wil.

De meeste wegen waar we overheen fietsen zijn erg rustig.

Slingerend door een afwisselend landschap. Soms akkerbouw, soms bos. In Waren doen we boodschappen voor het avondeten. Kost altijd weer veel tijd in het buitenland. Supermarkten zijn echt anders ingericht dan in Nederland. Dan nog even een ijsje op het prachtige marktplein en de laatste kilometers naar de camping. Een hele grote deze keer. Enfin, we hebben een prima plekje voor de tent en de mannen kunnen even lekker voetballen.
Ondanks dat het al half zes is drinken we eerst nog een kopje koffie en even later is de tent opgezet en ligt alles op z’n plek en staan de fietsen aan elkaar vastgezet en op slot. Dan douchen en eten. Ook vandaag weer pasta.
Na de maaltijd stoppen we al snel de mannen in bed. Ze zijn doodmoe. Nog een whisky/cola (Duitsland en bier is nu eenmaal niet mijn favoriete combinatie) en wat borrelnoten en dan weer naar bed. Onze ongeveer zeventigjarige buurman lijkt een lichtshow in z’n tent te geven.

Dag 7

(vrijdag 29 april 2022)

48,0 (+6,7) km

Een korte fietsdag vandaag, dus laten we de mannen een half uurtje langer slapen. Weer een zonnige dag vandaag, maar niet heel erg warm: de lange broek en mouwen houden we de hele dag aan. Rond half tien is alles afgebroken en ingepakt en hebben we ontbeten met verse broodjes. Tijd om te gaan fietsen. Net zoals de voorgaande dagen weer een mooie route. Gelukkig nog minder kasseien vandaag. Wel weer wat glooiend, maar nergens echt steil.

Weer een mooie toch vandaag.

Eerst een stuk door het bos met uitzicht over een meer. Er wordt heel veel gekanood in deze regio. Op verzoek van Eljer nemen we dan de oranje route in plaats van de hoofdroute. Waarschijnlijk niet helemaal de beste keus: over een lastig te befietsen onverhard bospad. Aan het einde van die zeven kilometer houden we een korte pauze.
Verder slingeren over rustige asfaltwegen en fietspaden en bij de snelweg zit een Van der Valk. Een mooi moment voor koffie mét of patat met bitterballen en Fanta. Dan nog een uurtje fietsen naar de camping. Eerst door een glooiend akkerbouwlandschap met af en toe wat bos en later ook weer een groot meer. Mooi.
Vlak voor Krakow am See zit de camping. Snel de tent opzetten en wat eten en dan naar het stadje. Het is inmiddels een uur of drie. In het stadje doen we eerst boodschappen en eten een ijsje voor we met de mannen naar de kapper gaan. Thuis kwam het er niet van, maar het is echt nodig.

Eljer en Jilke gaan naar de kapper.

Als we klaar zijn fietsen we terug naar de camping. Een leuk terrasje voor een biertje vinden we niet zo snel. Dan maar zelf koffie zetten en voetballen.

Tijd om te voetballen.

En snel daarna douchen en de wasmachine aanzetten. Zodra die draait begint Hanneke met eten koken. Lekker: Mexicaans vandaag. Na het eten is het nog vrij vroeg, dus laten we de mannen nog wat lezen voor ze hun warme slaapzakken induiken. Na nog een drankje en hapje duiken wij de onze in.

Dag 8

(zaterdag 30 april 2022)

86,2 km

Een wat andere dag dan verwacht. Sowieso ook een paar kilometer langer, maar ook een hoop ‘’gedoe’’ met mijn achterband. Maar goed, als we opstaan lijkt het nog een gewone dag te worden. Lekker zonnig en snel alles afbreken en inpakken. We fietsen de ruim twee kilometer naar het centrum om daar in de bakkerij te ontbijten. Dan verder fietsen richting Denemarken maar. De route net zo mooi en afwisselend als de vorige dagen.
Op zo’n dertig kilometer weer een stadje: Güstrow (nog een keer) tijd voor koffie mét. Daar blijkt mijn achterband wat zacht te zijn, dus eerst maar eens flink oppompen. Dat lijkt te helpen en de volgende kilometers vliegen voorbij. Eljer en Jilke samen voorop op een vrij liggend fietspad min of meer langs een spoorlijn en door een moerassig natuurgebied. Mooi!

Samen voorop.

In het volgende dorpje doen we lunchboodschappen en mijn band lijkt zich goed te houden. Dan een stukje met wat meer klimmen en dalen, maar wel zeer fotogeniek met al die koolzaadvelden.
De band loopt langzaam leeg, toch maar weer een keer oppompen. Plakken lijkt lastig te worden, want als je kijkt hoe ver ik fiets op deze zwaarbeladen fiets dan kan het niet anders dan dat het een klein gaatje is.

Tijd voor de lunch. Van links naar rechts: Jan, Eljer, Hanneke en Jilke.

Op een bankje in de zon en uit de wind houden we lunchpauze. Zeker de jongens zijn er aan toe. Aan de andere kant: binnen no-time komt de voetbal weer uit de fietstas en wordt er gevoetbald.
Een stukje fietsen verder voel ik iets geks bij mijn achterband en er blijkt een flinke bobbel te zitten. Dat had heel fout kunnen gaan: een klapband en zaterdagmiddag (en zondag) zijn alle winkels, en dus ook de fietsenmakers, in Duitsland gesloten. En omdat we zelf geen banden kunnen wisselen op onze fiets (sorry, ik ben nu eenmaal niet zo handig, zeker niet omdat er ook nog hydraulische remmen op een fiets zitten) hebben we ook geen reserveband bij ons. Het probleem lijkt een oude plakker te zijn, dus snel een nieuwe er overheen en fietsen maar weer. Al gauw blijkt dat geen succes: er verschijnt opnieuw een bobbel. We besluiten mijn band op slechts drie bar te houden en dan maar het beste er van te hopen. En zo hebben we nog ruim een uur te gaan tot Rostock.

Door de problemen met mijn band toch wat minder genieten van de omgeving. Jammer eigenlijk.

Behalve dat het heel zwaar fietst met een zachte achterband is er ook continue de spanning of de band het zal houden tot we in de stad zijn, of dat ik kilometers met de fiets aan de hand zal moeten lopen. Niet echt genieten van de omgeving meer.
Gelukkig houdt de band het en arriveren we rond half zes bij de hostel. Op dit deel van de route zijn geen campings. Vriendelijke ontvangst en de meeste bagage hoeven we niet naar de kamer te sjouwen en de fietsen kunnen we redelijk veilig op de binnenplaats laten staan.
We besluiten eerst nog maar eens naar de binnenband te kijken en dan blijkt er iets heel anders aan de hand te zijn dan we dachten: er zit nóg een gat in. Snel plakken en als we later kijken en voelen lijkt het helemaal goed te komen en hoeven we onze plannen voor de komende dagen toch niet aan te passen. Eind goed, al goed?!
Dan snel douchen en naar het centrum voor een restaurant. Een mooi centrum overigens. Even zoeken naar een plek waar ze plaats hebben, maar we eindigen op een plek zoals we gehoopt hadden: prima schnitzels en friet en zo. Dan snel terug naar de kamer. Het is een uur of negen en Eljer en Jilke zijn helemaal op. Geen wonder: ruim 86 kilometer fietsen is niet als je negen jaar oud ben toch?!
Wij gaan nog even een biertje drinken in de algemene ruimte van de hostel, voor we ook gaan slapen.

Dag 9

(zondag 1 mei 2022)

43,7 km

Hoera: de band is (en blijft, in elk geval vandaag) nog hard. We kunnen uitslapen: onze boot naar Denemarken gaat pas om kwart over elf en het is nog maar een uurtje fietsen. Tijd genoeg dus. Als we alles hebben ingepakt fietsen we naar de bakker om de hoek om eerst lekker te ontbijten.

We verlaten het centrum van Rostock en gaan richting ferry.

Dan dus een uurtje fietsen door buitenwijken en over industrieterreinen naar de terminal van de ferry. (Natuurlijk) zijn we bijna een uur te vroeg, maar raken daardoor wel in een erg leuk gesprek met de Zweedse jazzmuzikant Martin Tingvall.
Pas tien minuten voor vertrek komt de ferry aan, maar omdat er maar weinig auto’s aan boord hoeven en nog minder vanaf komen, vertrekken we gewoon op tijd.

We fietsen de boot op.

Aan boord is het erg rustig, net als de zee overigens. We brengen zo’n twee uur door op de boot en nuttigen tussendoor een redelijk betaalbare en smakelijke lunch.
In Denemarken gaan we van boord. Het is vrij guur: zwaar bewolkt (maar niet van die wolken waar regen uitvalt) en redelijk wat tegenwind.

Denemarken hebben we ook gehaald.

Het landschap is wat opener en gecultiveerder dan in Duitsland de afgelopen dagen. Hier geen fietspaden, maar wel brede en erg rustige asfaltwegen en een goed gemarkeerde route. Niet meer met het eigen routebordje overigens, maar ‘’gewoon’’ via de 9.
Zowaar nog een supermarkt gevonden voor wat laatste boodschapjes en ontbijt en dan fietsen we via de alternatieve route uit het boekje richting de camping van Ulslev Strand. Daarvoor ook heel veel campings en bungalowparken overigens.
Onze camping ligt prachtig aan zee en heeft ook een uitgebreide supermarkt. Dus toch verse broodjes bij het ontbijt en nu een ijsje.

Prima camping.

Tentje opzetten en douchen. Inmiddels trekt de lucht helemaal open en wordt het heerlijk weer, maar de banken in de algemene ruimte zitten zo lekker dat we toch binnen blijven zitten. Eljer en Jilke hebben helemaal geluk: er liggen zelfs nog wat Nederlandse Donald Ducks.
Om te koken is er een algemene keuken, dus de benzinebrander wordt niet meer gebruikt vandaag. Sowieso hebben veel Deense campings zo’n keuken. Ook vandaag (natuurlijk) weer pasta op het menu. Na het eten nog even wat lezen voor we naar de tent gaan om te gaan slapen dan wel een borrel en borrelnoten te nuttigen en later te gaan slapen.

Dag 10

(maandag 2 mei 2022)

65,1 km

Fijn: bij het opstaan weer een strakblauwe lucht en op een enkel wolkje na zal dat de hele dag zo blijven. Wel trekt de wind steeds harder aan, waardoor ook vandaag de korte broeken en shirts weer diep in de fietstassen zullen blijven.
Om half acht kunnen we de verse broodjes ophalen bij de kampwinkel en al snel eten we die op in de algemene ruimte. De meeste spullen zijn dan al ingepakt, maar toch rijden we pas over negenen de camping af. Geen probleem: ook vandaag hebben we geen haast.

De zee is nooit ver weg hier.

De eerste vijfentwintig kilometer brengen ons naar het stadje Stubbekobing, waar we zullen overvaren. Daarvoor veel half verharde paden door het bos langs de zee. Nooit gedacht dat er ook beuken zo vlak bij de zee groeien.
Het stadje zelf valt wat tegen: er is zelfs geen horeca (open). Wel een supermarkt, dus dan maar koeken halen en aan de overkant zelf koffie zetten.

Een klein pontje brengt ons naar de overkant.

De overtocht gaat met een oud houten pontje en duurt minder dan een kwartier. Ook hier zijn we niet de enige Nederlanders. Dan dus tijd voor een pauze uit de wind.
Het stuk daarna is niet het mooiste deel van de route: zes kilometer over een drukke weg. Raar dat er geen apart fietspad ligt in zo’n fietsland als Denemarken. Gelukkig hebben we wel wind in de rug, dus gaat het erg hard. Dan eraf en min of meer rechtsaf de kustlijn volgen, maar soms wel een paar kilometer er vandaan, dus de zee zien we niet eens zo heel vaak, ondanks dat we hier op een eiland fietsen. Vrijwel alleen nog maar rustige asfaltwegen.
Vlak voor Stege gaan we iets vreemds doen: de lus over het schiereiland gaan we tegen de richting in volgen. Wel fietsen we dan morgen een stuk van 450 meter voor de tweede keer, maar daar komen we vast wel overheen.

In deze regio staan veel van dit soort kerkjes.

In Stege eerst boodschappen doen en dan een ijsje eten in het centrum om even terug te fietsen naar een terrasje. Tijd voor koffie en bier! Tegen vijven rekenen we af en fietsen dan nog een kilometer of vijf naar de camping. Ook hier een gastvrije ontvangst en nauwelijks andere gasten. Terwijl wij de tent opzetten en inrichten amuseren Eljer en Jilke zich op de trampolines.
Dan weer, tot grote vreugde van de kinderen, Mexicaans eten. De afwas, koffie drinken, mannen in bed leggen, biertje doen (yes: in Denemarken verkopen ze vaak wel Belgische biertjes in de supermarkt!) en zelf ook gaan slapen.

Dag 11

(dinsdag 3 mei 2022)

68,4 km

Een minder koude nacht: veel bewolking. Die verdwijnt ’s morgens al snel en vrijwel de hele dag hebben we blauwe lucht en zon. Het wordt wel een lange en vrij zware dag vandaag. Des ondanks staan we wat later op, want de superverse en erg lekkere broodjes zijn er pas om negen uur. We fietsen dan ook pas rond half tien de camping af.

Flink wat hoogtemeters vandaag.

Niet veel kaartjes vandaag: de lange lus over het schiereiland. Eerst nog over een fietspad langs een drukke weg, maar al snel over rustige asfaltwegen met veel pittige klimmetjes en wat afdalen. Uiteindelijk klimmen we naar 128 meter: het hoogste punt van onze route. Dat ligt bij de krijtrotsen van Mons Klint. Hoewel vooral Jilke erg op zag tegen de klim viel deze achteraf reuze mee. We lopen daar eerst naar een uitzichtpunt en gaan daarna een kop koffie drinken in de horeca, die nog geen vijf minuten open is op dat moment. De taart smaakt ook al prima. Gelukkig besluiten we ook nog even de 499 treden naar beneden naar het strand te lopen en hebben dan een prachtig uitzicht op de krijtrotsen. Letterlijk en figuurlijk een hoogtepunt!

De krijtrotsen zijn een hoogtepunt.

Als we weer boven zijn en verder fietsen is het inmiddels een uur of twaalf en vervolgen we de route en gaan nu via de zuidkant richting oost. Nauwelijks verkeer en vooral dalen. Eljer en Jilke zijn wat chagrijnig, maar als we ergens in het gras in de zon en uit de wind hebben gepicknickt draaien ze gelukkig weer helemaal bij. Blijkbaar hadden ze gewoon honger.
Een paar kilometer voor Stege rijden we het stukje van 450 voor de tweede keer en zijn daarna al snel weer op de route. Langs een drukke weg, maar gelukkig al snel op een fietspad ernaast. Via een grote brug het water over. Aan de overkant boodschappen doen en een klein stukje verderop, naast een fietsenmaker (cliffhanger!), eten we, typisch Deens, een broodje worst. Lekker!

Typisch Deens: een broodje worst eten.

We fietsen weer verder en nog geen twee kilometer verderop verschijnt er weer een bobbel op mijn achterband. We besluiten terug te gaan naar de fietsenmaker. Zelfs als die om vijf uur sluit halen we het normaal gesproken nog. En bij de fietsenmaker blijkt: binnen- en buitenband moeten vervangen worden. Een duur grapje, maar toch vooral blij dat het nu opgelost wordt.
Kwart over vijf fietsen we weer weg om de laatste tien kilometer naar Sandvig te fietsen. De camping aldaar blijkt een legale wildkampeerplek (een soort paalkampeerplek zeg maar) bij een klein haventje te zijn. Wel een toilet, kraan met drinkwater en een mooi plekje met een picknicktafel, geen douche. De penningmeester toch weer blij : -). Er staat zowaar nog een andere fietskampeerder, maar contact maken doen we nauwelijks.

Legaal wildkamperen in het haventje.

Na de koffie nog even voetballen met de mannen en dan pasta eten. Het koelt weer flink af, dus snel de voortent in. Het is nog wat vroeg voor de mannen om al te gaan slapen, dus lezen we allemaal een stukje voor vanavond. Daarna is het tijd voor bier en kaas. Althans: voor de ouders.

Dag 12

(woensdag 4 mei 2022)

81,7 km

Weer een strakblauwe lucht en bij het opstaan min of meer windstil. Jammer dat dat laatste al snel verandert en we weer vrij pittige tegenwind hebben het grootste deel van de dag. (Natuurlijk) geen verse broodjes vandaag, dus de pakjes hartkeks gaan uit de fietstas. Ook prima, maar stiekem toch iets minder lekker. Zo rond een uur of negen verlaten we dit prachtige kampeerplekje en vervolgen de route. Landschappelijk wordt het iets minder interessant en doet denken aan het Denemarken van afgelopen zomer. Veel landbouw, waaronder koolzaadvelden. Tot genoegen van Jilke ook, zeker in de ochtend, veel fazanten en hazen.

Tot vandaag wist ik het niet, maar ook in Denemarken hebben ze hunebedden.

De eerste kilometers gaan nog redelijk op en neer, maar later wordt het min of meer vlak. De zee zien we ook nauwelijks meer. In Faxe Ladeplads helaas geen horeca die open is, dus dan maar weer koeken uit de supermarkt, maar met een gratis kopje uit de automaat van aldaar. Ook gelijk maar even boodschappen voor de lunch (en een tweede gratis kopje koffie) gehaald.

Pauze op een station.

We vervolgen min of meer de kustlijn en bij het kopstation van Rodvig houden we een picknick. Tot onze verbazing komt er elk half uur een trein. Een paar kilometer fietsen verderop een klein stukje heen en weer voor een heel oud kerkje wat op de rand van een klif staat en elk moment kan instorten. Elke meter omfietsen meer dan waard.

Kerkje op de rand van de kliffen.

Een paar kilometer verderop, net voorbij een kalkafgraverij, nog een extra lusje langs een informatiecentrum in de hoop op een ijsje. Helaas: gesloten. Ook qua uitzicht is het een zinloos lusje: we zien niks van de kliffen. Enfin, het is niet anders.
Stukje onverhard en verder weer over rustige asfaltwegen en soms een stukje fietspad. Uiteindelijk eindigen we in Stroby, waar we boodschappen doen en naar de camping net buiten het dorp fietsen. Ook hier weer een vriendelijke ontvangst en nauwelijks andere gasten.
Terwijl Hanneke en ik de tent opzetten en zowaar een keer lekker in het zonnetje kunnen zitten als we klaar zijn (fijn zo’n plekje uit de wind) gaan Eljer en Jilke skelter rijden. Toch bijzonder: ze hebben dik tachtig kilometer gefietst en gaan gelijk weer op de trappers.

Na een dag fietsen is er nog energie over om op andere trappers te staan.

Na het douchen wordt het tijd voor eten koken. En als de maaltijd op is zitten we al snel weer in het bekende ritme van alle dag.

Dag 13

(donderdag 5 mei 2022)

72,4 km

Helaas heeft Jilke ’s nachts een natte slaapzak, maar verder is het gewoon weer om half acht opstaan. Opnieuw een blauwe lucht en wat winderig. Na de verse broodjes van de camping te hebben opgegeten en alles opgeruimd en ingepakt te hebben maken we ons op voor de laatste echte fietsdag van deze vakantie. Een dag met weinig hoogteverschillen.
Rond een uur of negen fietsen we door het glooiende landschap. Vergelijkbaar met gisteren. De drukke wegen worden weer redelijk goed ontweken door de routemakers. Na een uurtje Kogelyns. Wat ons betreft één van de mooiste steden van heel Denemarken! Niet alleen vanwege de prima horeca natuurlijk, maar vooral vanwege de prachtige gebouwen, waaronder het oudste huis van het land en die prachtige barokke kerk.

Kogelyns is een volgend hoogtepunt.

We volgen, enkele kilometers het binnenland in, min of meer de kust om daar uiteindelijk langs te gaan fietsen. Het tekort aan horeca is hier niet van toepassing. Toch houden we het bij picknicken in een natuurgebied vlakbij de kust.

En ook dit natuurgebied is top.

De kilometers daarna behoren tot de mooiste van de hele fietsvakantie en we hebben zowaar wind mee op dat stuk. Via een grote brug de zeearm over en aan de rechterkant verder richting stad. Na een paar kilometer fietsen we Kobenhavn binnen. Zo’n moderne stadsdeel aan het water, waar Hanneke en ik op slag een beetje verliefd op worden.

Richting het centrum van de stad.

Nog even stoppen voor een ijsje en dan de laatste paar kilometers dwars door het centrum naar ons hostel min of meer naast het station. Lastig fietsen met zoveel andere fietsers en dingen om naar te kijken. Zeker Tivoli zorgt voor afleiding bij de mannen.
Bij de hostel kunnen we de fietsen in de afgesloten binnentuin zetten en daarna alle bagage (twee keer lopen) naar de kamer en lekker douchen. Een groot hostel. Dan snel de stad in richting Tivoli. Eerst nog even wat eten en dan het pretpark in. We besluiten om voor Eljer en Jilke een kaart voor onbeperkt gebruik van alle attracties te kopen. Ze zijn er erg blij mee en maken er ook driftig gebruik van. Het is gelukkig alles behalve druk in het park. De mannen hebben een topavond.

Voor Eljer en Jilke is deze avond het hoogtepunt van de vakantie.

Rond half tien gaan de gekleurde lampjes, waar het park zo beroemd om is, aan en een half uurtje later gaat het park dicht. Tijd om twee doodvermoeide jongetjes naar bed te brengen en voor de ouders nog een afzakkertje in de bar van het hostel te drinken.

Dag 14

(vrijdag 6 mei 2022)

(18,4 km)

Uitslapen is niet helemaal gelukt, maar goed, na wat tijdrekken en ontbijten op het station pakken we de fietsen en gaan naar het aquarium, zo’n half uurtje fietsen uit het centrum. We brengen er uren door. Hoogtepunten zijn onder andere de octopus en het grootste koraalrif van Europa. Ook de lunch is er prima.

De octopus.

Halverwege de middag gaan we terug naar ons hostel om de fietsen achter te laten en een tijdje door het centrum te slenteren. Souvenirwinkels, een ijsje eten, een biertje op een terras en lekker eten op Nyborg. De andere toeristische attracties laten we voor wat ze zijn: een paar jaar terug waren we samen met de kinderen ook in Kopenhagen en hebben toen de bekendste al gezien.

Nyborg.

Rond half negen weer terug naar de hostel om alles in te pakken, douchen, de mannen in bed te stoppen en samen nog een drankje in de bar te nuttigen. De muziek in de bar is zó leuk dat het toch maar niet bij één biertje blijft en we pas na middernacht in bed liggen.

Dag 15

(zaterdag 7 mei 2022)

5,4 km

Om zes uur loopt de wekker af. Snel aankleden, tanden poetsen en de 500 meter naar het station fietsen. Drie kwartier later gaat de trein naar Hamburg, dus tijd genoeg om nog wat broodjes voor ontbijt en in de trein te kopen. Bij de grens moeten de mondkapjes weer op in de trein. Blijft toch een beetje raar als je al uren met dezelfde mensen in die trein zit.

Overstappen op de volgende trein.

De treinreis verloopt een stuk soepeler dan op de heenweg: ondanks een kleine vertraging en zeer snelle overstap op Osnabrück (jawel: dat station met die drie liften) zijn we maar een paar minuten later dan gepland in Rotterdam en fietsen we iets over half negen onze eigen oprit op.
En daarmee kwam er een einde aan onze fietsvakantie, waarin we in totaal 740.2 kilometer (waarvan 25,1 zonder bagage) hebben gefietst, met een gemiddelde van precies 15 kilometer per uur. Een tocht die landschappelijk toch wat aantrekkelijker was dan die van afgelopen zomer, toen we vanuit Denemarken naar huis zijn gefietst. We kijken er in elk geval weer met veel plezier op terug en verheugen ons op de volgende (fiets)vakanties!

Terug naar fietsvakanties.

Terug naar de startpagina.