Fietsen van Berlijn naar Bad Rothenfelde

Inleiding:

In het voorjaar van 2023 zouden Hanneke en Jan, samen met hun toen tienjarige tweelingzoons Eljer en Jilke, van Berlijn naar hun huis in Rotterdam fietsen. Helaas moesten ze na ongeveer 640 kilometer hun tocht afbreken omdat Eljer zijn middenhandsbeentje brak. Hieronder volgt het reisverslag van die vakantie, waarin ze ondanks de kou en het abrupte einde toch weer van een erg leuke tocht genoten.

Dag 1

(zaterdag 22 april 2023)

4,1 km

Inmiddels alweer een jaar geleden dat we op fietsvakantie zijn geweest (geen zorgen: tussendoor hebben we wel heel veel andere (wandel)reizen gemaakt), maar nu is het dan weer zover. Iets over zevenen maken we Eljer en Jilke wakker en tegen half acht fietsen we met z’n vieren richting station. Net als vorig jaar, toen we van Berlijn naar Kobenhavn fietsten, nemen we ook nu weer de trein naar Berlijn. Wel met een groot verschil: de rechtstreekse trein vanaf Amersfoort rijdt deze keer wel. En daarnaast hoeven we gelukkig ook geen mondkapjes meer op in de trein. Ontbijt gehaald en op de trein naar Amersfoort gewacht. Die is erg druk, maar onze fietsen passen er prima in. Altijd fijn als je op een beginstation instapt.
Een uurtje later zijn we in Amersfoort en, in tegenstelling tot vorig jaar, verschijnt de internationale trein al snel op de borden. We vertrekken keurig op tijd en omdat we in deze trein gereserveerde fiets- en zitplaatsen hebben hoeven we ons om ruimte ook geen zorgen te maken. Het is erg druk in de trein, dus dat geldt niet voor iedereen. Zo’n 140-160 kilometer per uur, locomotief wisselen in Bad Bentheim en dan naar Berlijn. We lopen zo’n drie kwartier vertraging op, maar tegen kwart over vier zijn we er. Het duurt dan alleen nog letterlijk een half uur om het station uit te komen. Er is maar één lift die het doet en het is erg druk en er zijn veel verschillende etages. Maar met een zwaarbepakte fiets op de roltrap wil je ook niet.

Wachten op de lift op station Berlijn.

We lopen het station uit en hebben weer een kamer in hetzelfde hostel als vorig jaar: net naast het station en we mogen onze fietsen op de kamer zetten. Die is overigens wel wat kleiner dan de vorige keer (tip: vraag om kamer 404), maar goed, alles staat nu wel veilig binnen en behalve om te slapen en douchen brengen we toch geen tijd door op de kamer.
Eerst koffie mét en dan opzoek naar een leuk terrasje. Het is zo’n twintig graden en zaterdag een uur of zes, dus verder is toch alles dicht en voor we vorig jaar naar Kobenhavn zijn gefietst, zijn we eerst een paar dagen in de stad geweest, dus de belangrijkste (toeristische) hoogtepunten hebben we toen al bekeken.
Eten in een foodcourt en dan de mannen naar bed. Hanneke en ik doen nog een afzakkertje in de bar voor we ook gaan douchen en vroeg slapen.

Dag 2

(zondag 23 april 2023)

68,7 km

Als we opstaan is het redelijk weer, maar dat blijkt helaas niet de hele dag het geval zal al snel blijken. We maken gebruik van het ontbijtbuffet in het hotel, doen even boodschappen in het station en fietsen dan om half tien richting Rotterdam. We hebben een Nederlandstalig boekje (er zijn verschillende routes vanuit Berlijn naar Nederland), maar helaas alleen de andere kant op beschreven. Leerpunt: volgende keer dan toch maar een ander routeboekje kopen. Veel zoeken en, zeker in de stad, zijn de kaartjes niet altijd even duidelijk. Enfin, we zullen het er deze reis tot Enschede mee moeten doen.
Jammer genoeg begint het al snel te regenen en binnen een kwartier fietsen we allemaal in volledig regenpak. In de ochtend zal het regelmatig (mot)regenen en pas na de middag verschijnt de zon en wordt de lucht blauw. Uiteindelijk eindigen we met heerlijk weer op de camping.
Ondanks de regen is fietsen in Berlijn erg leuk: langs de Reichstag, onder de Brandenburger Tor en langs het Holocaustmonument. Door parken, soms door woonwijken en uiteindelijk langs het Teltowkanaal de stad uit.

Onder de Brandenburger Tor door.

Soms prima (asfalt)fietspaden, soms met veel kuilen, scheuren en boomwortels op halfverharding. In Teltow koffie mét in een ijssalon. De gemiddelde snelheid ligt (nog?) niet hoog: veel zoeken en stoppen. Maar goed, later wordt dit steeds minder.

Fietsen door een park.

Richting Potsdam door het groen. Het stadje zelf is erg mooi met veel grandeur. Aan de westkant eruit en slingeren langs het water. Het stuk naar Werder is weer een hoogtepunt.. Samen met heel veel andere fietsers, wandelaars en auto’s een half uur wachten (waarom?) bij een spoorwegovergang en dan al snel een prachtig vrijliggend fietspad door een polder langs de Havel. Wat een mooi stuk!

In de middag wordt het lekker zonnig.

Bij Ketzin pakken we de pont en dan is het nog een kilometer naar de camping. Eerst koffie zetten en dan tentje bouwen en spullen uitpakken. Het is dan al een uur of vijf. Dan al snel ook eten koken. We hebben flink trek allemaal. Voor die tijd nog douchen, Eljer en Jilke daarna, zodat ze schoongewassen direct hun warme slaapzakken in kunnen. Ze mogen nog wat kletsen, terwijl Hanneke en ik een drankje en later nog wat chips in de voortent doen voor we ook gaan slapen.

Dag 3

(maandag 24 april 2023)

78,5 km

Het is zonnig als we opstaan. Wel met stevige (tegen)wind, maar het lijkt een prima fietsdag te worden en op een enkel spatje later op de middag na fietsen we in elk geval door.
Vrij vroeg opgestaan en ontbeten met verse broodjes. Eén van de vele voordelen van fietsen in Duitsland: op (vrijwel) elke camping kun je de avond ervoor verse broodjes voor het ontbijt bestellen.
We varen weer over met de pont en volgen het fietspad langs de Havel door de polder. Veel vogels en later ook nog twee keer reeën. De eerste pauze eigenlijk net te ver achteraf: in Brandenburg. Wel in een prima horeca, met daarnaast een supermarkt waar Hanneke boodschappen voor de komende 24 uur doet.
Brandenburg zelf is een prachtig stadje met een Dom en veel Middeleeuwse gebouwen.

Brandenburg.

Stad uit richting noord en slingeren door Pruisen. Veel fietspad maar ook nu weer niet altijd even nieuw. Bij Kützkow weer een pontje en aan de overkant tijd voor picknicken in het zonnetje.

Ook vandaag weer een pontje op de route.

We fietsen weer meer richting west en we zien nauwelijks verkeer op de wegen en fietspaden. Helaas maken we een foutje en volgen een verkeerd fietspad. Eerst langs een drukke weg over een vrijliggend fietspad en dan twee kilometer een soort mountainbikepad. Niet heel fijn fietsen. Gelukkig daarna weer betere fietspaden door het bos.
Uiteindelijk komen we iets over vijven aan op de camping bij Zabakuck. Een vrij grote en stille camping aan een meer. Eerst tent opbouwen (er hangen buien en het is nu droog) en dan eerst een ijsje eten, douchen en eten. Zeker Eljer is doodmoe. Hij slaapt zelfs even voor het eten. Na onze Mexicaanse maaltijd, de afwas en een kopje thee of koffie wordt het dan ook al snel tijd voor de mannen om naar bed te gaan, terwijl Hanneke en ik nog een drankje en een stukje kaas doen.

Dag 4

(dinsdag 25 april 2023)

88,8 km

We staan redelijk vroeg op. Het lijkt een regenachtige dag te worden, dus trekken we de regenpakken aan. Achteraf niet nodig: we krijgen slechts een enkel spatje regen en later op de dag zelfs wat zon. Wel is het erg koud (zo’n negen graden) en staat er een harde wind. Meestal tegen-.
Iets over negenen fietsen we de camping af. Veel open gebied met af en toe wat bos of natuurgebied. Opnieuw nauwelijks ander verkeer.

Regelmatig fietsen we onverhard.

In Jerichow het oudste bakstenen gebouw van Noord-Duitsland: een prachtig klooster. Dan een omleiding. In plaats van een vrijliggend fietspad een paar kilometer over een drukke autoweg. Gelukkig gaat iedereen met een grote boog om ons heen.

Prachtige muurschildering.

De Elbe over en dan Tangermünde. Met slechts twee hele korte stops hebben we er dan dertig kilometer opzitten. Tangermünde is weer zo’n typisch plaat(s)je waar ik nog nooit van gehoord had, maar we onze ogen uitkijken naar al die prachtige (vakwerk)huizen en kerken. Koffie mét vinden is in zo’n plaatsje gelukkig ook nooit een probleem.

Tangermünde.

Stad uit en dan in eerste instantie vooral zuidelijk fietsen. Daardoor zowaar wat wind mee en een hogere gemiddelde snelheid. We volgen nu min of meer de Elbe over autovrije dijken. Prachtige uiterwaarden en veel roofvogels en reeën.
Picknicken in een overdekt ‘’huisje’’ en wat meer richting west. Soms best stoempen.

Over een dijk door de polder.

We verlaten nu de Elbe gaan wat meer het binnenland in. We zien de kalimijnen, of beter gezegd: de heuvels met wat er uit de mijnen komt, al snel liggen en fietsen er omheen. Dan nog een klein stukje naar de camping.
Een lange etappe zit er net voor zessen op. Inchecken, tent opzetten, wat warms drinken en als alles opgeruimd is en op z’n plek staat of ligt is het tijd om te douchen en eten te koken. Weer lekker rode pasta op het menu. Snel nog een kop koffie en dan de mannen douchen en naar bed. Het is dan een uur of negen en ze zijn er aan toe. Wij blijven nog een uurtje kletsen in de voortent, al dan niet met wat nootjes en een whiskey/cola.

Dag 5

(woensdag 26 april 2023)

82,9 km

Een koude nacht. Voordeel is wel: blauwe lucht als we opstaan. Veel zon vandaag en later een verdwaald regen- of hagelspatje, maar geen seconde het gevoel dat de regenjas aan moet. Wel drie of vier lagen kleding: het is weer een koude dag met harde tegenwind. Meestal is de wind hier oost, maar helaas ook vandaag weer west. Ander helaas: de camping heeft geen verse broodjes. We ontbijten daarom met wat oud brood, pakken in en na een paar kilometer zijn we in Colbitz. Tijd om bij de bakker alsnog te ontbijten. Met taart en koffie.
Om de één of andere reden fietsen we vandaag een paar keer flink fout, waardoor de etappe een stuk langer wordt dan gedacht. Verder veel glooiend terrein, waardoor we veel klimmen en dalen. Slecht voor onze gemiddelde snelheid.

Redelijk wat hoogteverschillen vanbdaag.

De omgeving is erg gecultiveerd: veel akkerbouw en koolzaadvelden. Ook weer veel mooie dorpjes en stadjes en kloosters, kerken en kastelen.
Picknicken in een bushokje met grote bank. Zeker Jilke is er aan toe. Landschappelijk verandert er niet zo veel. Wel nog een extra bijzondere actie. We hebben weer eens verkeerd gefietst (af en toe raadplegen we zelfs de kaart op onze telefoon, iets wat we volgens mij nog nooit eerder hebben gedaan) en als we een stukje over een drukke weg rijden blijkt dat we onze route kruisen. Alleen niet gelijkvloers. Fietsen over de vangrail tillen en via het talud naar beneden om weer verder te fietsen.

Van voormalig Oost-Duitsland komen we in West-Duitsland.

Zo’n tien kilometer voor het einde Helmstedt. Wat een schitterend stadje weer! Ook heerlijke taart bij de koffie overigens. Nog even teruglopen voor een pinautomaat (want nog steeds kun je in heel veel winkels en campings in Duitsland alleen cash betalen) en dan de laatste tien kilometer naar de camping van Räbke. Ook nu weer een stukje verkeerd gefietst.
Ver over zessen fietsen we de camping op. Gelukkig een zeer vriendelijke ontvangst en de eigenaresse spreekt zelfs heel goed Nederlands. Snel tent opzetten en eten koken. Douchen doen we later; eerst zorgen dat de mannen straks naar bed kunnen. Na een lekkere pastamaaltijd zitten we, als Eljer en Jilke in de slaapzak liggen, toch al snel weer aan de worstjes en whiskey/cola of wijn.

Dag 6

(donderdag 27 april 2023)

91,6 km

Om zeven uur op. Weer een koude nacht en blauwe lucht bij het opstaan. Erg zonnig vandaag, een stuk minder wind, maar nog steeds niet warm. Verreweg het grootste deel van de dag fiets ik in drie laagjes en heb ik m’n handschoenen aan.
Omdat ook deze camping geen verse broodjes had ontbijten we met wat hartkeks en zullen een kilometer of tien verderop in Köningslutten koffie mét doen.

En wij zitten binnen aan de koffie mét.

Weer een prachtig stadje met een grote Dom. Onderweg er naartoe zien we de eerste ‘’tegenfietsers’’ van deze reis.
Min of meer noordwest fietsen we verder. Veel onverhard vandaag. Niet altijd even prettig fietsen.

Ook vandaag weer regelmatig onverhard.

Braunschweig is de volgende stop. Een groot stadje, waarbij we van hoogtepunt naar hoogtepunt slingeren. Vakwerkhuizen, kerken, maar ook een heel modern gebouw. Ook een prima stadje om te picknicken op een plein overigens. We zitten dan nog niet op de helft van onze dagafstand, maar houden verder geen lange pauzes meer.

Pauze in Braunschweig.

In tegenstelling tot het eerste en het laatste deel van de dag nauwelijks hoogtemeters op dit stuk. Wel weer veel bospaden, waarbij we ook vandaag weer een keer flink verkeerd fietsen en de etappe langer dan gepland wordt. Ook de omleiding net voor de camping draagt daaraan bij.
Veel spoorlijnen, heuvels, grote trekkers en dorpjes, waarbij de route altijd langs de kerk voert. Niemand heeft een inzinking vandaag, waardoor het extra prettig fietsen is.
Het laatste deel van de route naar de camping vlakbij Derneburg fietsen we weer zuid en iets over zessen zijn we er. Eljer en Jilke zijn na dik negentig kilometer fietsen blijkbaar nog niet moe, want terwijl Hanneke en ik koffie zetten, uitpakken en de tent opzetten, gaan zij voetballen. Ook na het avondeten voetballen ze nog even, maar al snel wordt het tijd om eerst onder de douche en daarna de warme slaapzak in te stappen. Hanneke en ik blijven nog een tijdje kletsen in de voortent met een hapje en een drankje erbij. Achteraf realiseren we ons dat we de laatste vijftig kilometer van vandaag zonder echte pauze en met alleen een klein stukje chocolade en, behalve ik, met een stukje pretzel hebben afgelegd. Geen wonder dat we trek hebben.

Dag 7

(vrijdag 28 april 2023)

77,0 km

Een grijze lucht vandaag. Later op de dag een klein beetje regen, maar wel een stuk minder koud dan de vorige dag en de wind is naar het oosten gedraaid. Lekker: veel wind mee dus vandaag. Het waait overigens niet echt hard. Verder maken we er een wat relaxtere dag van vandaag: relatief veel korte stops.
Gelukkig wel weer starten met verse broodjes. Om een uur of negen zitten we weer op de fiets. Vrij snel na vertrek een vrij lange klim en afdaling over een grindweg. Niet echt lekker dalen. Het zullen ook niet de enige hoogtemeters worden vandaag: later op de dag bijvoorbeeld nog een hele lange steile klim en afdalen over een andere grindweg. Die is zelfs zo steil en het grind ligt zo los dat we in hetzelfde tempo dalen als klimmen: zo’n zeven kilometer per uur.

Gelukkig vaak erg rustige wegen.

Maar voor het zover is eerst weer door een sterk gecultiveerd landschap slingeren met weer veel grote akkers en bloeiende koolzaadvelden. De dorpjes hebben hier vrijwel allemaal niet alleen een kerk, maar ook één of meer vakwerkhuizen.
Hillesheim houden we net mis (de extra lus past niet echt in ons schema, wat vooral gebaseerd is op dagafstanden en campings), maar in Gronau (Leine) doen we aan het begin van het stadje koffie mét en boodschappen.
Dan veel kilometers door glooiend landschap en dus die lange klim richting Barfelde. Weinig verkeer hier, zelfs niet op de wat grotere wegen. Af en toe kruisen we een spoorlijn of riviertje, maar uiteindelijk picknicken we minder dan twintig kilometer voor Hameln en na nog een laatste uurtje glooiende kilometers met alleen nog een enkel kort klimmetje, fietsen we de stad in. Onderweg spot ik voor het eerst van m’n leven een blauwborstje van dichtbij. Leuk!
In Hameln maken we natuurlijk een foto van het standbeeld van de rattenvanger, maar hoeft niemand ons de weg naar Hamelen te vertellen mijnheer. De route loopt hier door een voetgangersgebied, waarbij we net als alle Duitsers ook echt afstappen van onze fietsen, maar daardoor pakken we heel wat hoogtepunten van de stad mee.

In het centrum van Hameln mag je niet fietsen.

Nog een stop in een ijs/koffietentje en dan de laatste twee kilometer maar de kanocamping aan de rand van de stad. Geen kleine camping overigens. Ook geen bemenste balie, maar een zelf-incheck.

Op de kanocamping.

Tent opzetten, wat relaxen en eten koken. Zowaar een keer pasta met zalm. En verder weer de mannen laten douchen, afwassen, koffie drinken, mannen naar bed en wij met een hapje en drankje in de voortent. Zelden vleermuizen van zo dichtbij gezien.

Dag 8

(zaterdag 29 april 2023)

77,9 km

Uitslapen tot half acht. Vannacht wat druilerig, maar nu droog en dat zou, toch wel tegen de verwachting in als je de lucht zo zag, de hele dag zo blijven. Wel weer wat meer wind en nog steeds erg koud. Enfin, het is niet anders.
Hanneke fiets even naar de bakker voor verse broodjes en iets over negenen fietsen we de camping af en de eerste kilometers vliegen voorbij.

Snelle kilometers.

We volgen de Weser over een prima asfaltfietspad. Bij Emmern volgen we min of meer een ander riviertje, maar nu wat onverharde kilometers en flink op en neer. Soms wat steil, maar nergens erg lang klimmen of dalen.
Binnen twee uur staan we in Bad Pyrmont. Heerlijke koffie mét in dit rijke stadje met bronnen en een groot kasteel. Ook gelijk voor drie dagen boodschappen doen: zowel op zondag als 1 mei zijn alle supermarkten in Duitsland dicht.
Na de stad gaan we al vrij snel klimmen. Lang, steil, gedeeltelijk onverhard en naar het hoogste punt van onze route: zo’n 300 meter. Daarna gaat het regelmatig mis met de route vinden en het grootste deel van de middag rijden we min of meer onze eigen route in plaats van die uit het boekje. Voordeel is: minder onverhard. Nadeel: meer over of langs drukke wegen. Het is niet anders.
Picknicken in een bushokje en af en toe weer de route volgen. Wat meer natuurgebieden en minder cultuurlandschap. Ook wat minder dorpjes lijkt het, hoewel Lemgo weer een plaatje is!

Het plaatsen van de meiboom is iets wat in deze regio erg groot is.

Uiteindelijk zijn we ruim voor zessen op de camping bij Hörste. Gelukkig eentje met ijsjes en ontbijtbroodjes. Na het ijsje de tent opzetten, koffie drinken, douchen en eten. Zeker Hanneke is best moe. Eljer en Jilke wat minder lijkt het: die gaan al snel weer voetballen.
Na de afwas, koffie en de mannen douchen en naar bed is de lucht helemaal opengetrokken. Het wordt de koudste nacht tot nu toe en omdat we maar één of twee drankjes voor het slapengaan doen, liggen ook wij vroeg in bed.

Dag 9

(zondag 30 april 2023)

75,7 km

Zowaar gaat de tent deze keer nat mee achterop de fiets. Niet door de regen, maar door de condens. Ook eindelijk een zonnige dag met het grootste deel van de dag nauwelijks wind. We fietsen een deel van de dag zelfs in alleen shirt met lange mouwen.
We staan vroeg op, omdat we de mogelijkheid willen openhouden een lange etappe te fietsen. Lekker in het zonnetje met verse broodjes ontbijten en om een uur of negen zitten we weer op de fiets en al snel ook weer op route.

Dít is pas een grote bbq!

Veel klimmen en dalen vandaag, maar gelukkig nauwelijks onverhard. We beginnen al snel met één van de langste klimmen van de dag. Omdat het over asfalt gaat, gaat het redelijk soepel. En zo gaat het verder op en neer tot we na een uurtje het routealternatief door de voorstadjes van Bielefeld volgen. Scheelt veel onverhard en ook wat klimmen. Omdat het zondag en mooi weer is zien we de hele dag veel wandelaars en fietsers, terwijl alle winkels dicht zijn. Wie wel goede zaken doen zijn de ijszaken: bij de ene is de rij nog langer dan de andere.
In Bielefeld koffie mét in een konditorei. We kopen er gelijk ook wat broodjes voor de lunch. Een lange stop, waarbij het tweede stuk taart nooit meer komt en (achteraf) blijkt dat de eerste ronde gebak waarschijnlijk niet op de rekening stond. Toch een goede stop voor de penningmeester uiteindelijk.
Verder weer veel klimmen en dalen langs het Teutoburgerwald. We kruisen de Hermannsweg, maar niet het stuk waar we in 2019 gewandeld hebben. Veel vrijliggende fietspaden of zeer rustige autowegen hier. Ondanks het mooie weer maak ik niet heel veel foto’s. Het landschap is redelijk vergelijkbaar met de voorgaande dagen.
Halle is weer een prachtig stadje, maar we willen lunchen in Bergholzhausen. Tijdens de lange afdaling daarvoor gaat het alleen mis. We rijden, achteraf, veel te hard en met zo’n 46 kilometer per uur begint Eljer te slingeren en gaat onderuit. Het lijkt uiteindelijk gelukkig nog mee te vallen. Met wat blauwe plekken, schaafwondjes en een gekneusde duim en geen essentiële beschadigingen aan de fiets of kapotte kleding lijken we er goed vanaf te komen. Snel naar het stadje voor een lange pauze op het terras van een ijscafé. Een grote ijscoupe als lunch om een uur of drie. We eten (alweer) te weinig vandaag.
Het is dan nog een kilometer of vijftien fietsen naar de camping van Bad Rothenfelde. Wel vooral dalen, maar gelukkig niet al te steil. Eljer is gelukkig niet heel erg bang en de pijn valt ook niet tegen. Vanzelfsprekend kiezen we niet meer voor de lange route vandaag.

Ondanks de val kan Eljer nog gewoon fietsen.

Iets over vijven zijn we op de camping. Alweer zo’n vriendelijke ontvangst. (Cliffhanger: ik schreef dit al in mijn dagboek voor het einde van de avond. Pas later zou blijken hóe vriendelijk en gastvrij de camping écht is en was. Beter dan dit ga je nooit meer meemaken!). Snel tent opzetten en dan een biertje op het terras. We besluiten maar een keer niet te koken en frietjes te eten. Ondertussen begint Eljer steeds meer last van z’n pols te krijgen (tijdens het opzetten van de tent is hij nogmaals gevallen en kwam op z’n pols terecht) en we besluiten het douchen van hem maar te skippen en hem met een pijnstiller, de eerste in jaren voor hem, in z’n slaapzak te leggen. Morgen maar eens kijken hoe verder. Zowel een Nederlands echtpaar als de Nederlandse eigenaar van de camping hebben hun hulp aangeboden voor als we nog iets nodig hebben.

Dag 10

(maandag 1 mei 2023)

Om acht uur kunnen we verse broodjes in de kampwinkel kopen, maar al voor die tijd is duidelijk dat we met Eljer naar het ziekenhuis moeten: hij kan z’n hand nauwelijks meer gebruiken. Toevallig zien we de mensen van gisteravond lopen en één van hen zal met Eljer en Hanneke naar het ziekenhuis gaan.
Tussen negen en half twaalf zwerven Jilke en ik wat rond op de camping, de speelplaats van de camping en bij de tent. Van Hanneke volgt af en toe een statusupdate: röntgenfoto’s, middenhandsbeentje gebroken en gipskamer.
En zo zitten we om half twaalf weer met ons hele gezin op het terras van de camping. We kletsen wat met het andere Nederlandse gezin (duizend maal dank voor het naar het ziekenhuis rijden!), drinken wat en eten nogmaals frietjes. We besluiten vandaag nog een nachtje op de camping te blijven en pas morgen met de trein naar huis te gaan. Verder fietsen is onmogelijk. Ondertussen arriveert ook de campingeigenaar. Hij biedt ons aan met z’n busje thuis te willen brengen. Daar passen in elk geval alle fietsen en mogelijk ook nog twee of drie personen van ons gezin in. Dat hoeft echt niet van ons. We proberen een voorstel te bedenken en komen uit op het alternatief om ons in Enschede te laten afzetten: daar vandaan gaat de rechtstreekse trein naar Rotterdam en dan kunnen we ook prima thuiskomen. Als dan ook nog blijkt dat we de extra nacht op de camping niet hoeven te betalen worden we er gewoon stil van…. Over benzinegeld durven we niet eens te beginnen… Zoveel gastvrijheid, ongekend! Wat ons betreft bestaat er geen gastvrijere camping(eigenaar) dan deze…. Het enige wat ik kan doen is hier de naam van de camping in hoofdletters typen en iedereen op te roepen naar deze camping te gaan. Een gastvrijere camping dan CAMPOTEL in Bad Rothenfelde is domweg onmogelijk!
Het is ondertussen nog steeds heerlijk weer en daarom besluiten we na de lunch in een half uurtje naar het centrum te lopen. Eerst een ijsje en dan een prosecco op het terras. Toch nog een beetje vakantiegevoel. En omdat Eljer nu in het gips en met een mitella loopt is z’n pijn in principe ook vrijwel over.
We lopen langs en nemen een bezoekje in de Gradierwerken, waar op een heel bijzondere manier zout werd gewonnen en kopen zowaar nog een souvenirtje (zout met kruiden) voor thuis.

In de gradierwerken.

Tegen alle verwachtingen in zijn er een paar winkels open in het centrum. De supermarkten zijn overigens gewoon gesloten.
Einde van de middag terug naar de camping. Relaxen en eten koken. Na het eten nog wat spelletjes spelen in de voortent. Inmiddels regent het. De bar blijkt gesloten op maandag, dus het wordt een bonte avond met poederlimonde om te drinken. Weer eens wat anders.

Dag 11

(dinsdag 2 mei 2023)

4,1 km

Half acht op, alles inpakken, ontbijten en de tent in de kliko. Die is nu echt overleden. Tegen half tien laden we alle fietsen en bagage in het busje van Johan de campingeigenaar en die rijdt ons in zo’n anderhalf uur naar Enschede. Als we daar zijn bedanken we hem hartelijk en weten eigenlijk niet zo goed wat te zeggen na zoveel gastvrijheid…

De campingeigenaar van camping CAMPOTEL brengt ons naar Enschede. Wat een gastvrijheid!

Op het station een kwartiertje wachten op de rechtstreekse trein naar Rotterdam. Mooi genoeg tijd om nog even wat eten en drinken te kopen en op het gemakkie de fietsen in te laden.
Ruim tweeëneenhalf uur later fietsen Jilke en ik onze oprit op en loopt Jilke naar de metro om de fiets van Eljer op te halen. Een kwartiertje later is ons gezin weer compleet. Ondanks alles kijken we terug op weer een erg leuke vakantie. En wie weet gaan we ooit het restant van de route nog eens fietsen, al is het alleen maar om nog eens terug te gaan naar de meest gastvrije camping die er bestaat?!

Terug naar fietsvakanties.

Terug naar de startpagina.